Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.146.2018.1.AS
z 14 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży działek.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni aktualnie nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w okresie od 15 października 2001 roku do 31 grudnia 2015 roku (gabinet kosmetyczny, PKD 96.02.Z, 47.75.Z) i była podatnikiem VAT w okresie: sierpień 2007 - grudzień 2010 oraz październik 2015 - grudzień 2015. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.

Małżonek Wnioskodawczyni, Pan T.W., jest właścicielem firmy R. oraz wspólnikiem w spółce R. Spółka jawna, której przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków oraz m.in. roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości wpisanych do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej małżonka na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Ponadto, w ostatnim czasie małżonkowie nabyli grunt rolny pod zabudowę jednorodzinną z zamiarem budowy własnego domu, nabyta nieruchomość została nabyta do wspólnego majątku małżonków.

W ramach ustawowej wspólności majątkowej w działalności gospodarczej małżonka kilka nieruchomości od 2008 roku było nabywanych, rozbudowywanych, modernizowanych i zbywanych, jednak Wnioskodawczyni w tym zakresie nie podejmowała żadnych czynności, ani w nich osobiście nie uczestniczyła. W dniu 26 stycznia 2007 roku Wnioskodawczyni w drodze aktu notarialnego udzieliła swojemu małżonkowi pełnomocnictwa, m.in. w zakresie nabywania do majątku wspólnego dowolnych nieruchomości czy sprzedaży nieruchomości stanowiących majątek wspólny. Wnioskodawczyni we własnym zakresie nie ma zamiaru nabywać kolejnych gruntów, niemniej nie jest wykluczone nabycie przez małżonków nieruchomości do majątku wspólnego, które przez małżonka Wnioskodawczyni będą następnie wykorzystywane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W dniu 21 stycznia 2002 roku w drodze aktu notarialnego na mocy umowy darowizny Wnioskodawczyni przyjęła nieruchomość stanowiącą działkę nr 156/5 o obszarze 3,2700 ha. Darczyńca na przedmiotowej nieruchomości prowadził gospodarstwo rolne, przy czym na działce nie znajdują się budynki mieszkalne i zgodnie z obecnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Z. nieruchomość była przeznaczona na cele rolne. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Nieruchomość darowana Wnioskodawczyni stanowi jej wyłączną własność, nie weszła ona do majątku wspólnego jej oraz małżonka.

Wskazana powyżej działka nr 156/5 w drodze umowy ustnej została udostępniona miejscowym rolnikom nieodpłatnie w celu jej uprawy, dzięki czemu teren był utrzymywany w dobrym stanie. Wnioskodawczyni nie miała problemu z krzewami, chwastami, samosiejkami, itp. Tym samym działka nr 156/5 nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie była wykorzystywana do działalności opodatkowanej/zwolnionej od podatku lub czynności pozostającej poza zakresem ustawy podatku od towaru i usług. Działka od momentu darowizny była wykorzystywana zgodnie z jej przeznaczeniem rolnym, do działalności rolniczej. W żadnym czasie od momentu darowizny działka nie była wykorzystywana do celów prywatnych.

W dniu 19 października 2011 roku przyjęta została uchwała Rady Gminy w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy. Przyjęte przez Gminę studium zakładało przeznaczenie ww. działki pod zabudowę jednorodzinną. Decyzja o zmianie przeznaczenia gruntów Gmina argumentowała okolicznością, że teren gminy jest szczególnie atrakcyjnym kierunkiem migracji i pożądanym miejscem osiedlania się mieszkańców sąsiadujących bezpośrednio z terenem gminy miast. Następnie Rada Gminy podjęła kroki w celu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na etapie już trwającego postępowania w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wszczętego z inicjatywy organów gminy, Wnioskodawczyni złożyła stosowny wniosek, aby zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie były przypadkowe (w przybliżeniu - działo się to około 5 lat temu). Pierwotna inicjatywa zmiany przeznaczenia terenów należała do Gminy, natomiast skierowane przez Wnioskodawczynię pismo stanowiło jedynie przejaw skorzystania z przysługujących jej uprawnień.

Zarówno studium, jak i miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał przeznaczenie gruntu pod zabudowę jednorodzinną. W rezultacie posiadana przez Wnioskodawczynię nieruchomość utraciła swoje pierwotne przeznaczenie rolne i aktualnie stanowi teren nierolny, przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą, wskutek czego Wnioskodawczyni podjęła kroki związane z wydzieleniem działek o mniejszej powierzchni, odpowiadającej przeznaczeniu przewidzianemu w planie zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni złożyła do Wójta Gminy wniosek o podział działki nr 156/9.

W dniu 10 stycznia 2018 roku decyzją Wójta Gminy po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Wnioskodawczynię zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości stanowiący działkę nr 156/9 poprzez wydzielenie działek. Decyzją Wójta Gminy zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości stanowiące działkę nr 156/9 poprzez wydzielenie z niej 37 działek (w tym trzy działki które w przyszłości będą stanowiły drogi wewnętrzne) na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy dla dzielonej działki jako teren nierolny i oznaczony na mapie planu symbolem 7MN - przeznaczenie podstawowe zabudowa mieszkaniowa i jednorodzinna wolnostojąca, uzupełniające - obiekty małej architektury, 25KDW, 26 KDW, 27 KDW - przeznaczenie podstawowe tereny dróg wewnętrznych, dopuszczalne - urządzenia infrastruktury technicznej, w tym niezwiązane z obsługą drogi. Ponadto w decyzji wskazano, że nieruchomość objęta podziałem stanowi teren nierolny i przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą uzupełnioną obiektami małej architektury.

Po dniu 10 stycznia 2018 roku Wnioskodawczyni jako właściciel działek wystąpiła do gestorów mediów o warunki przyłączenia energii elektrycznej, wodociągi i kanalizację. Aktualnie nie są podejmowane żadne aktywne czynności mające na celu m.in. stworzenie drogi wewnętrznej wraz z mediami i oświetleniem, Wnioskodawczyni jedynie oczekuje na decyzję Gminy w sprawie przejęcia drogi oraz przyłączenia w media.

Od momentu zawarcia umowy darowizny nie były ponoszone żadne nakłady na działkę. Sprzedaż planowanych działek miałaby odbyć się w ciągu 5-7 najbliższych lat, a środki finansowe z niej uzyskane mają zostać przeznaczone na budowę własnego domu. Zamiarem Wnioskodawczyni jest dokonywanie sprzedaży działek sukcesywnie, w miarę znajdowania potencjalnych nabywców. Wnioskodawczyni nie wie, czy sprzeda wszystkie działki nabyte w wyniku podziału, nie jest w stanie dokładnie określić w jakim okresie nastąpi sprzedaż działek, ponieważ wynika to w znacznej mierze z okoliczności od niej niezależnych, takich jak np. zainteresowanie nabyciem nieruchomości, aktualna sytuacja rynkowa.

Na dzień dzisiejszy nie zostały podjęte żadne działania marketingowe mające na celu sprzedaż działek. W przyszłości w celu sprzedaży działek zostaną podjęte działania we własnym zakresie, przy czym planowane działania będą miał charakter standardowy, tj. forma ogłoszeń w prasie, Internecie, kontakty z podmiotami budującymi domy na sprzedaż czy agencjami obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawczyni podjęła i zamierza podejmować jedynie zwykłe czynności jako osoba dążąca do sprzedaży nieruchomości stanowiących jej majątek osobisty. Rezultatem wskazanych wyżej czynności będzie sprzedaż nieruchomości stanowiących jej majątek osobisty w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sukcesywne odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię poszczególnych działek powstałych wskutek podziału nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2002 roku, następujące po upływie pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) PIT będzie stanowiło przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, a tym samym będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) PIT źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej. W rezultacie, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalność gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Jak wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2016 roku, sygn. akt II FSK 1423/14 wprowadzone do art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT zastrzeżenie „jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej” ma taki skutek, że dla kwalifikacji przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości do przychodów ze źródła regulowanego tym przepisem, bądź przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 PIT) decydujące znaczenie będzie miało ustalenie, czy stanowią one wynik aktywności podatnika, której można przypisać cechy pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 5a pkt 6 PIT. Brak natomiast takiego zastrzeżenia w innych jednostkach redakcyjnych art. 10 ust. 1 prowadzi do wniosku, że w przypadku dochodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-7 i 9 PIT źródło pozarolnicza działalność gospodarcza nie ma pierwszeństwa.

W rezultacie należy zatem ustalić czy przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu zbycia poszczególnych działek będą stanowiły wynik działań, którym można przypisać cechy pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 5a pkt 6 PIT. Zauważyć przy tym należy, że dopiero łączne spełnienie wszystkich wymienionych w tym przepisie przesłanek determinuje możliwość kwalifikacji uzyskanego przez podatnika przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej, albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 PIT wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a -c) rodzajów działalności oraz opierał się na następujących przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć.

Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągania dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznych celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku, tj. działek powstałych w wyniku podziału działki.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu obecnego wynika, że Wnioskodawczyni w 2002 roku w drodze darowizny została jej darowana do jej majątku odrębnego nieruchomość - działka o obszarze 3,2700 ha na której darujący prowadził gospodarstwo rolne, gdyż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy nieruchomość była przeznaczona na cele rolne. Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny, a Wnioskodawczyni nie dokonała zakupu nieruchomości w celu jej odsprzedaży, co stanowiłoby typowy przejaw prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przez okres 15 lat działka była użytkowana zgodnie z jej rolnym przeznaczeniem, tj. była uprawiana przez miejscowych rolników. Od momentu darowizny nie były ponoszone żadne nakłady na nieruchomość, za wyjątkiem podatku od nieruchomości.

Jednakże ze względu na położenie miejscowości, organy Gminy podjęły decyzję o zmianie przeznaczenia gruntów ze względu na okoliczność, że teren gminy jest atrakcyjnym kierunkiem migracji i pożądanym miejscem osiedlania się. W rezultacie inicjatywa zmiany przeznaczenia, zapoczątkowana od stadium zagospodarowania przestrzennego terenu leżała wyłącznie w gestii właściwych organów gminy. Co prawda Wnioskodawczyni na etapie trwającego postępowania złożyła stosowny wniosek, aby zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie były przypadkowe, niemniej sama z taką inicjatywą zmiany przeznaczenia terenu nie występowała. 

Rezultatem podjętych prac była zmiana przeznaczenia terenu z rolnego na teren nierolny, którego przeznaczenie podstawowe wskazano jako zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca, natomiast przeznaczenie uzupełniające - obiekty małej architektury. W efekcie powyższego Wnioskodawczyni złożyła wniosek w sprawie podziału działki, którego efektem była decyzja Wójta Gminy ... w przedmiocie wydzielenia 34 działek o przeznaczeniu podstawowym zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca oraz 3 działek o przeznaczeniu podstawowym tereny dróg wewnętrznych.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży wskazanych wyżej działek, przy czym wskazuje, że przewidywany proces sprzedaży działek (uzależniony od szeregu niezależnych od niej czynników m.in. w postaci zainteresowania kupujących, sytuacją na rynku nieruchomości) może trwać około 5-7 lat. Sprzedaż działek może nastąpić na rzecz różnych podmiotów, poprzez standardowe działania zmierzające do sprzedaży działek.

Podjęte przez Wnioskodawczynię działania będą w pełni wpisywały się w zarząd majątkiem prywatnym. W zdarzeniu przyszłym mamy co prawda do czynienia z planowaną sprzedażą poszczególnych działek powstałych wskutek podziału nieruchomości należącej do Wnioskodawczyni, niemniej podjęte przez nią działania nie odbiegają w swej istocie od normalnego wykonywania prawa własności, a ponadto z takich operacji nie będzie uczynione stałe (a nie okazjonalne) źródło zarobkowania.

Jedną z przesłanek działalności gospodarczej jest co prawda zarobkowy charakter oznaczający, że zamiarem jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Jednakże sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzonymi przez niego transakcjami nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Wola uzyskania przychodu stanowi również cel jakim kieruje się podatnik zamierzający osiągnąć przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza, w tym z odpłatnego zbycia składników majątkowych. Istotą działań Wnioskodawczyni nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd sprawami majątkowymi. Planowane transakcje nie stanowią z góry zamierzonego trwałego sposobu zarobkowania. Uzyskane ze sprzedaży poszczególnych działek środki finansowe zostaną przeznaczone na budowę domu przez Wnioskodawczynię oraz jej małżonka.

Sprzedaż wydzielonych działek po około 16 latach od ich nabycia nie jest czynnością zorganizowaną w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Nie należy go traktować tak samo jak przedsiębiorcę, który np. kupuje działkę w celu późniejszej jej sprzedaży, a zysk uzyskany ze sprzedaży owej działki jest jego głównym bądź jedynym dochodem, a cała transakcja odbywa się dynamicznie, na krótkiej przestrzeni czasu.

Ponadto, jak trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 września 2015 r., sygn. II FSK 821/13: o kwalifikacji uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 PIT nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie okoliczności jak: ilość transakcji sprzedaży, uzyskanie zysku (...), podział dużej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki, dla poprawy możliwości zagospodarowania oraz poszukiwanie nabywców przez składanie ofert sprzedaży. Wszystkie te formy aktywności mogą mieścić się w zwykłych czynnościach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Nie przekraczają granic takiego zarządu czynności stanowiące naturalną konsekwencję prawidłowego gospodarowania własnym mieniem. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w ramach obrotu nieruchomościami. W jej ocenie przeprowadzone przez nią czynności jak wystąpienie do gestorów mediów o warunki przyłączenia energii elektrycznej, wodociągów i kanalizacji nie wykraczają poza zwykłe czynności, która osoba dążąca do sprzedaży działek stanowiących jej osobisty majątek podejmuje w celu sfinalizowania transakcji. W ocenie Wnioskodawczyni podjęte działania i ich skala nie przesądzają o tym, że można te działania zakwalifikować jako działania handlowca prowadzącego obrót nieruchomościami.

Czynności planowane przez Wnioskodawczynię w zakresie planowanych sprzedaży mieszczą się w zakresie zwykłego zarządu majątkiem osobistym i w granicach zwykłego wykonywania prawa własności. Co więcej, stanowią one konsekwencje racjonalnego gospodarowania własnym mieniem, wskutek którego Wnioskodawczyni zamierza sprzedawać wydzielone działki w ramach zarządu majątkiem własnym.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że sprzedaż będzie okazjonalna i nieprofesjonalna, z treści wniosku nie wynika, że sprzedaż działek nastąpi w ramach działalności handlowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. W niniejszej sprawie, z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) nie wynika, by działalność miała cechy zorganizowania w przedstawionym wyżej rozumieniu.

Działania Wnioskodawczyni nie odbiegają od normalnego wykonywania prawa własności. Okoliczności, dotyczące nabycia nieruchomości, jej podziału i planowanej sprzedaży poszczególnych działek nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną wszystkie z czterech wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunków zaliczenia planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości w zamiarze prowadzenia z jej udziałem działalności gospodarczej, lecz otrzymała ją w darowiźnie przed 16 laty, a jej podział na mniejsze działki i planowana ich sukcesywna sprzedaż (wskutek niezależnej od Wnioskodawczyni zmiany przeznaczenia terenu) wpisują się w zarząd majątkiem prywatnym.

Należy zatem uznać, że sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takim stanie rzeczy przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię w wyniku sprzedaży działek uzyskanych wskutek podziału nieruchomości należy zaliczyć do przychodów uzyskanych ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) PIT i nie stanowią one działalności gospodarczej. Pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a PIT należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości. W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny na mocy aktu notarialnego zawartego w dniu 21 stycznia 2002 r., a zatem pięcioletni termin o którym mowa w przywołanym przepisie już upłynął. Fakt podziału nieruchomości pozostaje bez znaczenia, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości od daty jej nabycia, a nie od daty podziału.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawczyni, z tytułu sprzedaży poszczególnych działek powstałych w wyniku podziału, dokonywanych po upływie pięciu lat od nabycia, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.