Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.230.2018.2.BS
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniach 1 i 8 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przy wyliczaniu „współczynnika proporcji”, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy do całkowitego obrotu nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy gruntów zaliczanych do środków trwałych i używanych na potrzeby działalności gospodarczej, które zostały wywłaszczone na mocy decyzji właściwego organu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 1 i 8 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przy wyliczaniu „współczynnika proporcji”, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy do całkowitego obrotu nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy gruntów zaliczanych do środków trwałych i używanych na potrzeby działalności gospodarczej, które zostały wywłaszczone na mocy decyzji właściwego organu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w szczególności w zakresie rolnictwa, hodowli i usług rolniczych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje sprzedaż głównie opodatkowaną oraz w niewielkim stopniu także zwolnioną. Wydatki są przeznaczane na zakup w szczególności materiałów i usług służących produkcji rolniczej i hodowlanej, świadczeniu usług rolniczych oraz na zakup materiałów i usług pomocniczych, przy czym podatek naliczony wynikający z faktur zakupu był odliczany częściowo, z zastosowaniem współczynnika proporcji wynikającego z art. 90 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca Wojewoda wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi … na odcinku węzeł …. - węzeł …. wraz z wykazem działek, objętych inwestycją przeznaczonych w całości lub części pod pas drogowy, wykazem działek z ograniczonym sposobem korzystania dla budowy/przebudowy sieci uzbrojenia terenu i/lub obowiązku budowy/przebudowy innych dróg publicznych (...) oraz wykazem działek w stosunku do których inwestor jest uprawniony do ich nieodpłatnego zajęcia na czas realizacji inwestycji. Powyższa decyzja pozwoliła na realizację inwestycji drogowej, polegającej na budowie drogi … . Część działek wymienionych w wykazie zawartym w decyzji stanowiła własność Wnioskodawcy, a więc wydał te działki pod planowaną budowę drogi ekspresowej Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. W związku z powyższym Wojewoda … ustalił w kolejnej decyzji odszkodowanie za nieruchomości /działki niezabudowane/ stanowiące dotychczasową własność Wnioskodawcy. Dla wywłaszczonych terenów nie było sporządzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na budowę tej drogi, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a przedmiotowe działki miały pierwotne przeznaczenie jako użytki rolne. Grunty były zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy i były używane na potrzeby jego działalności. W związku z powziętymi wątpliwościami Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną z dnia 23 października 2017 r. znak: … potwierdzającą, że stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności gruntów w zamian za wynagrodzenie pełniące funkcję odszkodowania jest obrotem zwolnionym od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy wyliczaniu „współczynnika proporcji”, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy do całkowitego obrotu nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy gruntów, zaliczanych do środków trwałych i używanych na potrzeby działalności gospodarczej, które nie zostały sprzedane - w oparciu o autonomiczną decyzję właściciela /Wnioskodawcy/ lecz zostały wywłaszczone na mocy decyzji właściwego organu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy wyliczaniu „współczynnika proporcji”, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy, do całkowitego obrotu nie wlicza się obrotu zwolnionego uzyskanego z dostawy gruntów wywłaszczonych na mocy decyzji właściwego organu. Przekazanie wywłaszczonych gruntów w zamian za odszkodowanie stanowi w świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i przez to rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej własności towarów w zamian za odszkodowanie. Ta dostawa towarów /gruntów/, w okolicznościach opisanych szerzej w przywołanej wyżej otrzymanej interpretacji indywidualnej, jest zwolniona od podatku od towarów i usług. W związku z tym u Wnioskodawcy wystąpił obrót towarami, które były wykorzystywane do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało. Z tego powodu Wnioskodawca był zobowiązany określić procentowo proporcję - jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi nie przysługiwało takie prawo. Do obrotu, o którym mowa powyżej, nie wlicza się między innymi obrotu uzyskanego z dostawy gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez niego na potrzeby jego działalności. Ze względu na spełnienie tego warunku nie ma on wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Istotą niniejszej sprawy jest to, czy w rozumieniu przedmiotowego przepisu, „niestandardowa” - ze względu na decyzję wywłaszczeniową a nie własną wolę Wnioskodawcy, dostawa gruntów jest zrównana ze „sprzedażą standardową”. Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w art. 90 ust. 5 ustawy nie ma rozróżnienia dotyczącego przyczyn dostawy gruntów, a więc dotyczącego przyczyny /w tym przypadku wywłaszczenie a nie standardowa sprzedaż/ powstania obrotu zwolnionego, należy obrót zwolniony z tytułu tego wywłaszczenia pominąć i nie wliczać do obrotu całkowitego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Natomiast w świetle art. 90 ust. 5 ustawy do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie decyzji Wojewody Wnioskodawca dokonał dostawy działek w zamian za odszkodowanie. Transakcja ta stanowiła czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług (stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej znak: … wydanej dla Wnioskodawcy). Grunty te były zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy i były używane na potrzeby działalności gospodarczej. W związku z dokonaną transakcją Wnioskodawca powziął wątpliwość czy z tytułu dokonanego wywłaszczenia i otrzymanego odszkodowania stanowiącego czynność zwolnioną od podatku powinien przy wyliczaniu współczynnika proporcji należy brać pod uwagę ww. transakcję.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że dla wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy nie musi uwzględniać przedmiotowej dostawy gruntów, gdyż spełnione są przesłanki zawarte w art. 90 ust. 5 ustawy, tj. – jak wskazał Wnioskodawca – grunty zaliczone były do środków trwałych i użytkowane na potrzeby Jego działalności gospodarczej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.