Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.109.2018.2.MCZ
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 14 marca 2018 r. (data wpływu – 19 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wierzytelności.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

K. Sp. z o.o. (Zainteresowany 1, Nabywca);

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

I. Sp. z o.o. (Zainteresowany 2, Sprzedający);

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania – Spółka z o.o. (dalej: Zainteresowany 1 lub Zbywca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, którego wiodącym przedmiotem działalności jest produkcja gotowej paszy dla zwierząt gospodarskich.

Zainteresowany 1 ma uprawnienia z tytułu wierzytelności powstałych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zainteresowany 1 planuje zawarcie umowy sprzedaży przedmiotowych wierzytelności (dalej jako: „Umowa”) na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (dalej jako: „Zainteresowany 2” lub „Nabywca”), będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na dzień zawarcia Umowy, wierzytelności będące przedmiotem sprzedaży będą wymagalne i nie będą spłacone przez okres 180 dni lub dłuższy.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, w ramach planowanej transakcji dojdzie do jednoczesnej realizacji następujących czynności:

• Zbywca dokona sprzedaży przysługujących mu wierzytelności na rzecz Nabywcy, który nabędzie je we własnym imieniu za określoną cenę odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności. Tym samym, nie wystąpi różnica (dyskonto) pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ceną ich nabycia przez Nabywcę.
• Nabywca wyświadczy na rzecz Zbywcy usługę, której celem jest zwolnienie Zbywcy z ciężaru dochodzenia wierzytelności. Z tytułu opisanej usługi Nabywcy przysługiwać będzie od Zbywcy wynagrodzenie, które ustalono odrębnie od ceny sprzedaży wierzytelności i do którego zostanie doliczony należny podatek od towarów i usług według odpowiedniej stawki.
  
  

Poza wskazanymi powyżej przepływami pieniężnymi, tj. uregulowaniem ceny sprzedaży wierzytelności przez Nabywcę na rzecz Zbywcy oraz uregulowaniem wynagrodzenia przez Zbywcę na rzecz Nabywcy umowa nie przewiduje zapłaty jakiegokolwiek innego wynagrodzenia, premii czy prowizji przez strony transakcji.

Wraz ze sprzedażą wierzytelności wszelkie prawa związane z wierzytelnościami (w tym odsetkami) zostaną przeniesione na Nabywcę. Po zawarciu Umowy Nabywca ponosić będzie wszelkie ekonomiczne, finansowe i prawne ryzyko związane z wierzytelnościami, zabezpieczeniami, dłużnikami oraz wykonywaniem praw z tytułu wierzytelności lub zabezpieczeń.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nabycie przedmiotowych wierzytelności przez Nabywcę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych nabycie przedmiotowych wierzytelności przez Nabywcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Zainteresowani przywołali treść art. 1 pkt 1 lit. a) i ust. 4, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazując, że czynności cywilnoprawne, takie jak umowa sprzedaży, zasadniczo podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a podatnikiem z tego tytułu jest nabywca wierzytelności.

Zainteresowani wskazali, że w art. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarto katalog czynności, które są wyłączone z opodatkowania tym podatkiem. Wśród nich, w art. 2 pkt 4 wskazano, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W rezultacie, jeśli umowa sprzedaży dotyczy czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron tej umowy jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu tej czynności, wówczas taka umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, zdaniem Zainteresowanych należy uznać, że skoro wskutek realizacji Umowy (sprzedaży wierzytelności) Nabywca wyświadczy na rzecz Zbywcy usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, to spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Zainteresowanych zasadne jest stwierdzenie, że w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym nabycie przedmiotowych wierzytelności przez Nabywcę będzie podlegać [winno być (tak jak to wynika z poprzedzającą tę wypowiedź części stanowiska): nie będzie polegać] opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Zainteresowanych, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację z dnia 17 maja 2018 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.219.2018.1.MP.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150, ze zm.) podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ww. ustawy wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu). Przy czym podkreślić należy, że zgodnie z brzmieniem treści lit. a) cytowanego przepisu, wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega tylko taki zakres czynności, w jakim ma miejsce opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Zbywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zbywca ma uprawnienia z tytułu wierzytelności powstałych w związku z prowadzoną działalnością. Zbywca planuje zawarcie umowy sprzedaży przedmiotowych wierzytelności na rzecz Nabywcy, będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na dzień zawarcia umowy, wierzytelności będące przedmiotem sprzedaży będą wymagalne i nie będą spłacone przez okres 180 dni lub dłuższy.

Zgodnie z postanowieniami umowy, w ramach planowanej transakcji dojdzie do jednoczesnej realizacji następujących czynności:

• Zbywca dokona sprzedaży przysługujących mu wierzytelności na rzecz Nabywcy, który nabędzie je we własnym imieniu za określoną cenę odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności. Tym samym, nie wystąpi różnica (dyskonto) pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ceną ich nabycia przez Nabywcę,
• Nabywca wyświadczy na rzecz Zbywcy usługę, której celem jest zwolnienie Zbywcy z ciężaru dochodzenia wierzytelności. Z tytułu opisanej usługi Nabywcy przysługiwać będzie od Zbywcy wynagrodzenie, które ustalono odrębnie od ceny sprzedaży wierzytelności i do którego zostanie doliczony należny podatek od towarów i usług według odpowiedniej stawki.
  
  

Wraz ze sprzedażą wierzytelności wszelkie prawa związane z wierzytelnościami (w tym odsetkami) zostaną przeniesione na Nabywcę. Po zawarciu umowy Nabywca ponosić będzie wszelkie ekonomiczne, finansowe i prawne ryzyko związane z wierzytelnościami, zabezpieczeniami, dłużnikami oraz wykonywaniem praw z tytułu wierzytelności lub zabezpieczeń.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych sprzedaży wierzytelności, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 17 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.219.2018.1.MP Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(..) zakup wierzytelności stanowi usługę polegającą na przeniesieniu wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności (cedentem), a jej nabywcą (cesjonariuszem). Oznacza to, że w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę, której celem jest uwolnienie sprzedawcy od ciężaru egzekwowania wierzytelności. (..) w odniesieniu do wymagalnych wierzytelności nabywanych wg wartości nominalnej nabycie tych wierzytelności w okolicznościach wskazanych we wniosku będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.”

W konsekwencji, Organ wskazał, że Wnioskodawca 2 nabywając od Wnioskodawcy 1 opisane wierzytelności wyświadczy Zbywcy usługę, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej w wysokości 23%, gdyż wyłączone one są ze zwolnienia z podatku na podstawie wyżej powołanego art. 43 ust. 15 ustawy o VAT.

Z uwagi zatem na fakt, że z tytułu opisanej we wniosku czynności po stronie Nabywcy, tj. kupującego, powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w związku ze świadczeniem usługi nabycia – to czynność ta będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Nabywcy – Zainteresowanym 2 – nie będzie ciążył obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.