Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.160.2018.3.MH
z 20 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.), pismem z dnia 4 maja 2018 r. (data wpływu 10 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.160.2018.1.MH na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 kwietnia 2018 r. (data doręczenia 30 kwietnia 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 maja 2018 r. (data wpływu 10 maja 2018 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 7 maja 2018 r.

Następnie pismem z dnia 18 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.160.2018.2.MH, Organ na podstawie art. 169 § 1 ww. ustawy, ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie wysłano w dniu 18 maja 2018 r. (data doręczenia 29 maja 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 23 maja 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 1 czerwca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, nie będąc zarejestrowany jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, w dniu 28 sierpnia 1995 r. nabył (w wyniku umowy sprzedaży nieruchomości) niezabudowaną nieruchomość gruntową o pow. 15 512 m². Ani w chwili nabycia rzeczonej nieruchomości gruntowej ani też nigdy później nie została ona uznana za nabytą w celu realizacji na niej, jako całości, prowadzonej później działalności gospodarczej. Na części tej nieruchomości w 2001 r. Wnioskodawca wybudował dom, w którym zamieszkał wraz z rodziną.

W dniu 1 czerwca 1996 r., Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą. Profil działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmował transport drogowy towarów (numer PKD 49.41.Z). W związku z ww. działalnością gospodarczą, w wybudowanym domu Wnioskodawca zaadoptował na biuro część piwnicy oraz wykorzystywał też w tej działalności teren rzeczonej nieruchomości wokół domu o pow. ok. 500 m². Część gruntu użytkowaną na potrzeby działalności gospodarczej oddzielił płotem od pozostałej części. Fakty te zostały właściwie ujęte w prowadzonej wówczas przez Wnioskodawcę księgowości. Zaznaczyć trzeba, że rzeczona nieruchomość nigdy nie wchodziła w skład firmy Wnioskodawcy, ani jako majątek firmy, ani jako towar handlowy przeznaczony do sprzedaży. Rzeczona nieruchomość nie została także nigdy wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W dniu 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca całkowicie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. Prócz wybudowania domu na tej nieruchomości gruntowej nie zostały dokonane żadne inne ulepszenia ani nie zostały poniesione żadne inne nakłady. Nieruchomość nigdy nie została ulepszona ani zmieniona w celu podniesienia jej wartości zbywczej.

W 2018 r. Wnioskodawca, w związku z pogarszającym się stanem zdrowia i wydatkami związanymi z leczeniem postanowił dokonać podziału tej nieruchomości, w ten sposób, by wydzielić z niej część mieszkalną - działkę zabudowaną o pow. 1 741 m² - przyporządkowaną wybudowanemu w 2001 r. domowi oraz inne działki gruntu, w tym 3 przeznaczone do zbycia (odpowiednio o pow. 934 m², 463 m² i 462 m²) wraz z działką pełniącą funkcję drogi dojazdowej o pow. 516 m². Podział uzyskał prawomocność w dniu 15 marca 2018 r. Wnioskodawca zamierza zbyć te 3 działki wraz z proporcjonalnym do nich udziałem w drodze dojazdowej. Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, nie dokonał żadnych działań marketingowych ani nie zamieścił żadnych ogłoszeń sprzedaży, itp.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2018 r., Wnioskodawca wskazał, że podział rzeczonej działki polegał na fizycznym wyodrębnieniu nowych działek, które uzyskały nowe numery ewidencyjne. Przed podziałem działka Wnioskodawcy nosiła numer 3, po podziale powstałe działki noszą numery 3/7, 3/8, 3/9, 3/10, 3/11, 3/12 i 3/13. Do sprzedaży są przeznaczone działki nr 3/9, 3/10 i 3/11. Działka 3/13 jest wyznaczona jako droga dojazdowa do wydzielonych działek. Na mapkach zamieszczonych na stronie 4 uzupełnienia wniosku, przedstawiono stan nieruchomości przed i po podziale. Działka nr 3 przed podziałem miała powierzchnię 15 512 m². Sprzedawane działki mają łączną powierzchnię tylko 2 000 m². Ich udział w powierzchni całości wynosi 12,9%.

Przeznaczeniem działek będących przedmiotem sprzedaży w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego jest obszar MN czyli „Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla tych obszarów został uchwalony uchwałą nr … Rady Miasta z dnia 24 marca 2011 r. Jako sposób wykorzystywania gruntów w rejestrze figurują „grunty orne” oraz „zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy”.

Wnioskodawca nie będzie udostępniał do dnia sprzedaży działek innym osobom na podstawie umów najmu dzierżawy lub innych. Wnioskodawca nie poniósł i nie poniesie żadnych nakładów na uzbrojenie (np. w urządzenia i sieci wodociągowe kanalizację sanitarną, sieć energetyczną) żadnej ze sprzedawanych działek.

Wnioskodawca jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości wraz ze swoją małżonką, jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Również w momencie sprzedaży oboje będą jej właścicielami. Sprawa własności rzeczonej nieruchomości najlepiej jest pokazana w opisującej ją księdze wieczystej nr …. Odpłatne zbycie każdej z działek ma nastąpić wskutek zbycia jej przez obu współwłaścicieli na podstawie aktu notarialnego, w którym występować będą oni wspólnie jako Strona Zbywająca.

Do sprzedaży są przeznaczone działki nr 3/9, 3/10 i 3/11. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek będących przedmiotem sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej. Nigdy nie wchodziły one w skład firmy Wnioskodawcy ani jako majątek firmy, ani jako towar handlowy przeznaczony do sprzedaży. Rzeczone działki nie zostały także nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Teren ten, jako grunty orne, był wykorzystywany przez Wnioskodawcę zgodnie z przeznaczeniem, tzn. jako obszar wysiewu pasz dla przydomowych zwierząt. Na mapce zamieszczonej na stronie 4 uzupełnienia wniosku pokazano teren (działka 3/7 niebędąca przedmiotem sprzedaży), który do 2013 r. był wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Sprzedawane działki ze względu na swoją powierzchnię (mniejszą od 1 ha) nie mają charakteru działek rolnych w sensie ustawy o podatku rolnym. Tym samym, przeznaczeniem działek będących przedmiotem sprzedaży w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego jest obszar MN czyli „Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej” - działki te nie mogą utracić swojego charakteru rolnego. W efekcie, w zawartej umowie zbycia działek kupujący nie złoży oświadczenia, że dokonuje nabycia działki rolnej w celu prowadzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego bądź prowadzenia produkcji rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu odpłatnego zbycia niezabudowanych nieruchomości gruntowych, niewykorzystywanych w prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej, powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowych, niewykorzystywanych w prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej, nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to przede wszystkim z faktu, że nieruchomość, z której wydzielono sprzedawane działki, została nabyta przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę w 1995 r., czyli minęło już ustawowe 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto, działki które Wnioskodawca zamierza sprzedać, nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Niego do 2013 r. Tym samym transakcję sprzedaży rzeczonych działek nie można określić jako związaną z prowadzoną przed laty działalnością gospodarczą w sensie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sam podział nieruchomości Wnioskodawcy oraz zamiar sprzedaży 3 wydzielonych działek gruntu świadczą oczywiście o tym, że Wnioskodawca chce działać z zamiarem uzyskania korzyści majątkowej, a zatem w celu zarobkowym. Nie ulega też wątpliwości, że przyszłe transakcje dokonane zostaną w imieniu własnym Wnioskodawcy i Jego małżonki oraz na ich rachunek. Spełnienie jednakowoż tylko tych dwóch warunków (z czterech wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie pozwala przyjąć, że przychody ze sprzedaży działek można zaliczyć do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Działalność Wnioskodawcy przecież nie ma cech zorganizowania w przedstawionym wyżej rozumieniu. Działania te nie odbiegają od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto dokonanie sprzedaży małego fragmentu posiadanej nieruchomości (mniejszej niż 13%) z operacji tych czyni jedynie okazjonalne źródło zarobkowania.

Brak więc jednoznacznych argumentów potwierdzających, że przyszły przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży małej części swojej nieruchomości (wydzielonych działek) zaliczyć należy do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, podobną interpretację zawarto w orzecznictwie, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
   
   

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości, data jej zbycia oraz wyjaśnienie, czy zbycie nastąpiło w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 28 sierpnia 1995 r. nabył (w wyniku umowy sprzedaży nieruchomości) niezabudowaną nieruchomość gruntową o pow. 15 512 m². Ani w chwili nabycia rzeczonej nieruchomości gruntowej ani też nigdy później nie została ona uznana za nabytą w celu realizacji na niej, jako całości, prowadzonej później przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na części tej nieruchomości w 2001 r. Wnioskodawca wybudował dom, w którym zamieszkał wraz z rodziną.

W dniu 1 czerwca 1996 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą. Profil działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmował transport drogowy towarów (numer PKD 49.41.Z). W związku z ww. działalnością gospodarczą, w wybudowanym domu Wnioskodawca zaadoptował na biuro część piwnicy oraz wykorzystywał też w tej działalności teren rzeczonej nieruchomości wokół domu o pow. ok. 500 m². W dniu 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca całkowicie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. Prócz wybudowania domu na tej nieruchomości gruntowej nie zostały dokonane żadne inne ulepszenia ani nie zostały poniesione żadne inne nakłady. Nieruchomość nigdy nie została ulepszona ani zmieniona w celu podniesienia jej wartości zbywczej.

W 2018 r. Wnioskodawca, w związku z pogarszającym się stanem zdrowia i wydatkami związanymi z leczeniem postanowił dokonać podziału tej nieruchomości, w ten sposób, by wydzielić z niej część mieszkalną - działkę zabudowaną o pow. 1 741 m² - przyporządkowaną wybudowanemu w 2001 r. domowi oraz inne działki gruntu, w tym 3 przeznaczone do zbycia (odpowiednio o pow. 934 m², 463 m² i 462 m²) wraz z działką pełniącą funkcję drogi dojazdowej o pow. 516 m². Podział działki polegał na fizycznym wyodrębnieniu nowych działek, które uzyskały nowe numery ewidencyjne. Przed podziałem działka Wnioskodawcy nosiła numer 3, po podziale powstałe działki noszą numery 3/7, 3/8, 3/9, 3/10, 3/11, 3/12 i 3/13. Wnioskodawca zamierza zbyć 3 działki wraz z proporcjonalnym do nich udziałem w drodze dojazdowej. Do sprzedaży są przeznaczone działki nr 3/9, 3/10 i 3/11. Działka 3/13 jest wyznaczona jako droga dojazdowa do wydzielonych działek. Działka nr 3 przed podziałem miała powierzchnię 15 512 m². Sprzedawane działki mają łączną powierzchnię tylko 2 000 m². Ich udział w powierzchni całości wynosi 12,9%.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, nie dokonał żadnych działań marketingowych ani nie zamieścił żadnych ogłoszeń sprzedaży, itp. Przeznaczeniem działek będących przedmiotem sprzedaży w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego jest obszar MN czyli „Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”. Wnioskodawca nie będzie udostępniał do dnia sprzedaży działek innym osobom na podstawie umów najmu dzierżawy lub innych. Wnioskodawca nie poniósł i nie poniesie żadnych nakładów na uzbrojenie (np. w urządzenia i sieci wodociągowe kanalizację sanitarną, sieć energetyczną) żadnej ze sprzedawanych działek.

Wnioskodawca jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości wraz ze swoją małżonką, jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Również w momencie sprzedaży oboje będą jej właścicielami. Odpłatne zbycie każdej z działek ma nastąpić wskutek zbycia jej przez obu współwłaścicieli na podstawie aktu notarialnego, w którym występować będą oni wspólnie jako Strona Zbywająca.

Wnioskodawca nie wykorzystywał działek będących przedmiotem sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej. Nigdy nie wchodziły one w skład firmy Wnioskodawcy ani jako majątek firmy, ani jako towar handlowy przeznaczony do sprzedaży. Rzeczone działki nie zostały także nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Teren ten, jako grunty orne, był wykorzystywany przez Wnioskodawcę zgodnie z przeznaczeniem, tzn. jako obszar wysiewu pasz dla przydomowych zwierząt.

Sprzedawane działki ze względu na swoją powierzchnię (mniejszą od 1 ha) nie mają charakteru działek rolnych w sensie ustawy o podatku rolnym.

Co do zasady, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, nie stanowią działalności gospodarczej. Zatem, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Zatem, jeżeli sprzedaż nieruchomości gruntowych (działek nr 3/9, 3/10 i 3/11) nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, to nie powstanie przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, przyjmując za Wnioskodawcą, że przedmiotowa nieruchomość nie była w żaden sposób związana z prowadzoną przez Niego do 2013 r. działalnością gospodarczą, skutki podatkowe zbycia przedmiotowych działek należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jak już wspomniano wyżej, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (działek) uzależnione jest między innymi od daty ich nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Należy przy tym zauważyć, że wydzielenie działek z nieruchomości gruntowych nie spowodowało zmiany ich właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie nastąpi przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dojdzie do ich nabycia. Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę tj. w drodze umowy sprzedaży w 1995 r. Na powyższe nie będzie miał wpływu podział tej nieruchomości, w wyniku którego nastąpi zmiana powierzchni oraz numerów ewidencyjnych. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie podziału. Stąd też czynność ta, jako czynność czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości gruntowych nastąpiło w 1995 r., a zatem pięcioletni termin, o którym mowa w powołanym przepisie, liczony od końca 1995 r. upłynął z dniem 31 grudnia 2000 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości (nowo powstałych działek nr 3/9, 3/10 i 3/11), niedokonane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem ww. działki zostaną zbyte po upływie pięcioletniego okresu czasu określonego w ww. przepisie, tj. po dniu 31 grudnia 2000 r. Oznacza to, że na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z planowaną sprzedażą nowo powstałych działek.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.