Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.204.2018.2.SR
z 20 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 maja 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.204.2018.1.SR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 maja 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 maja 2018 r.), zaś w dniu 23 maja 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 22 maja 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 8 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni zakupiła nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny oznaczony nr 2, usytuowany w budynku położonym w M… przy ulicy J… nr .., składający się z trzech pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki oraz pomieszczeń przynależnych – piwnicy nr 2 i strychu na poddaszu, o łącznej powierzchni użytkowej 88,98 m².

Decyzją nr … z dnia 27 maja 2014 r. Prezydent Miasta M… zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę polegającą na nadbudowie istniejącego budynku mieszkalnego oraz zmianie sposobu użytkowania poddasza nieużytkowego na cele mieszkalne – lokalu mieszkalnego położonego przy ul. K…, M...

W wyniku rozbudowy poddasza powstały dwa odrębne lokale dla których aktem notarialnym w dniu 16 maja 2017 r., Repertorium A nr …, ustanowiono odrębną własność lokali oraz założono dwie odrębne księgi wieczyste.

W wyniku ustanowienia odrębnej własności lokali powstał lokal mieszkalny nr 2, usytuowany na drugiej kondygnacji (pierwszym piętrze) budynku składającego się z: trzech pokoi, kuchni, łazienki i korytarza o powierzchni 88,98 m² oraz samodzielny lokal mieszkalny nr 3 usytuowany na trzeciej kondygnacji nadziemnej budynku mieszkalnego położonego w M… przy ul. K… nr … składający się z: trzech pokoi, w tym jednego z aneksem kuchennym, łazienki, korytarza i przedsionka, o powierzchni użytkowej wynoszącej 51,80 m², którego częścią składową jest przynależna do niego piwnica nr 0/2 o powierzchni użytkowej 23,70 m², tj. o łącznej powierzchni użytkowej lokalu i pomieszczenia przynależnego wynoszącej 75,50 m².

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal o powierzchni 88,98 m², w kwietniu 2018 r., a lokal o powierzchni łącznej 75,50 m², w sierpniu 2018 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła lokal nr 2 w celu zamieszkania w nim z córką, nie w celu uatrakcyjnienia go i sprzedaży z zyskiem, szukała mieszkania w okolicy poprzedniego miejsca zamieszkania w związku z rozwodem. Znalazła ww. mieszkanie nr 2 ze strychem i piwnicą, które Jej odpowiadało, gdyż było bezczynszowe oraz blisko szkoły córki. Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie biorąc kredyt hipoteczny. Postanowiła przysposobić z pomocą rodziny poddasze do zamieszkania, przenieść się do niego z córką i wynająć lokatorom mieszkanie nr 2, aby łatwiej było Jej spłacać kredyt hipoteczny. Jest to działanie mieszczące się w granicach zwykłego wykorzystania prawa własności i stanowi konsekwencję prawidłowego gospodarowania własnym mieniem.

Zakres przeprowadzonych prac budowlanych to rozbiórka starego dachu, postawienie murów, zadaszenie i pokrycie papą bitumiczną pomieszczenia o powierzchni 25 m², wstawienie trzech okien, pokrycie podłóg płytami OSB i wykładziną PCV, wstawienie pieca do opalania drewnem w celu ogrzewania mieszkania, umeblowanie meblami używanymi oraz wykonanymi własnoręcznie. Nadbudowa ww. budynku została wykonana samodzielnie z pomocą dwóch braci budowlańców i rodziny z wykorzystaniem własnych urządzeń i narzędzi. Aby przeprowadzić te prace Wnioskodawczyni wzięła pożyczkę hipoteczną wynoszącą 60 000 zł. Ta kwota została wydana na zakup materiałów budowlanych i wykończeniowych.

W celu znalezienia nabywców na oba mieszkania Wnioskodawczyni zamieściła ogłoszenie na stronach internetowych np. … oraz na portalu … na swoim profilu osobistym, nie podejmowała działań marketingowych w związku ze sprzedażą lokali.

Wnioskodawczyni jesienią 2015 r. przeniosła się z córką do lokalu nr 3, a lokal nr 2 wynajęła osobom trzecim, wynajmowała go z przerwami na niezbędne prace remontowe (lokatorzy zdemolowali mieszkanie) do grudnia 2017 r., płaciła podatek z tytułu wynajmu.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2001-2005 prowadziła działalność gospodarczą ‒ warsztat samochodowy prowadzony wraz z byłym mężem. Przedmiotem działalności była wyłącznie mechanika samochodowa. Wnioskodawczyni nigdy nie zajmowała się obrotem nieruchomościami ani usługami budowlanymi, przez 17 lat pracowała jako nauczycielka w Szkole … w M... Po rozwodzie, jako samotna matka chciała zmienić miejsce zamieszkania z powodów osobistych.

Wskazane we wniosku nieruchomości nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej. Sprzedaż lokali nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do momentu sprzedaży ww. lokali nie poniosła i nie zamierza ponieść wydatków mających na celu ich uatrakcyjnienie, dba o mieszkania zgodnie z normalnymi regułami gospodarności.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku, wciąż mieszka z córką w lokalu nr 3, w związku ze zmiana sytuacji życiowej (Wnioskodawczyni wyszła za mąż) chce przenieść się do męża, do R… i sprzedać oba mieszkania. Problemy z lokatorami spowodowały, że nie chce dłużej wynajmować lokali lecz je sprzedać, środki ze sprzedaży lokalu nr 2 ledwo wystarczą na spłatę kredytu hipotecznego i pożyczki hipotecznej.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku, na których były lub są prowadzone inwestycje budowlane.

W 2000 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość i zapłaciła podatek dochodowy. W 2006 r. sprzedała nieruchomość, nie zapłaciła podatku dochodowego, gdyż minęło 5 lat od daty zakupu. Za każdym razem mieszkała w zakupionych mieszkaniach,

Data założenia księgi wieczystej dla lokalu nr 3 to „2017-07-20-…” (informacja z treści księgi wieczystej).

W dniu 8 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie w kamienicy z osobną księgą wieczystą, czyli prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 8 grudnia 2011 r., Repertorium A nr …, z własnością powyższego lokalu związany jest udział wynoszący 1/2 części nieruchomości wspólnej, na którą składa się prawo własności gruntu oraz części wspólne budynku i urządzenia nie służące do wyłącznego użytku właścicieli lokali. W momencie zakupu przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego w budynku były 2 lokale mieszkalne stanowiące odrębną własność. Jeden z nich kupiła Wnioskodawczyni. Nadbudowała istniejący budynek i tym samym rozbudowała poddasze przy użyciu środków z pożyczki hipotecznej, po uzyskaniu zgody jedynego pozostałego właściciela lokalu mieszkalnego nr 1 znajdującego się w budynku.

Na skutek ustanowienia odrębnej własności lokali na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 maja 2017 r. nie uległy zmianie udziały we współwłasności nieruchomości (działki) przysługujące pozostałym jej współwłaścicielom. Wskutek ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych nr 2 oraz nr 3, każdemu z nich obecnie przysługuje procent własności działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do sprzedaży przedmiotowych nieruchomości ‒ lokalu mieszkalnego nr 2 oraz lokalu mieszkalnego nr 3 ‒ powstałych w wyniku ustanowienia odrębnej własności lokali, będzie miała zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego z uwagi na upływ 5 lat podatkowych od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię, zbycie lokalu mieszkalnego nr 2 oraz zbycie lokalu mieszkalnego nr 3, będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) z tytułu sprzedaży dwóch nowopowstałych lokali mieszkalnych po upływie 5 lat od nabycia, nie będzie Ona zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie poniesie ponadstandardowych działań zmierzających do sprzedaży nowopowstałych lokali mieszkalnych. Wnioskodawczyni podjęła zwykłe czynności, które osoba dążąca do sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących jej osobisty majątek, podejmuje w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży. Wnioskodawczyni nie poniosła szczególnych nakładów, dzięki którym przeznaczone do sprzedaży lokale mieszkalne stałyby się szczególnie atrakcyjne dla potencjalnych nabywców, jak również nie dokonała czynności, które charakterem pokrywałyby się z czynnościami podejmowanymi przez osoby zawodowo trudniące się zakupem nieruchomości, ich przygotowaniem do sprzedaży i późniejszą sprzedażą. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w ramach obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokale mieszkalne innym osobom fizycznym w ramach zarządu majątkiem własnym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową i usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych. Prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z którego uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 lit. a) ww. ustawy, źródłami przychodu są: pozarolnicza działalność gospodarcza, odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany.

W ocenie Wnioskodawczyni, skala podjętych przez Nią aktywności nie przesądza o aktywności handlowca. Czynności podjęte przez Wnioskodawczynię w zakresie sprzedaży dwóch lokali mieszkalnych mieszczą się w zakresie zwykłego zarządu majątkiem osobistym, pozbawionym cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aktywność Wnioskodawczyni mieści się w granicach zwykłego wykonywania prawa własności i stanowi konsekwencję prawidłowego gospodarowania własnym mieniem. Powyższe należy traktować, jako zachowanie podjęte w zgodzie z normalnymi regułami gospodarności.

W takim stanie rzeczy, nie można uznać, że przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię w wyniku sprzedaży dwóch nowopowstałych lokali mieszkalnych można zaliczyć do przychodów uzyskanych ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, jak wskazano na wstępie, z tytułu sprzedaży nowopowstałych lokali mieszkalnych, dokonanych po upływie 5 lat od nabycia, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pięcioletni termin wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości. W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości nastąpiło w 2011 r., zatem 5 letni termin, o którym mowa w powołanym przepisie, należy liczyć od końca 2011 r., a więc upłynął z końcem 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 8 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni zakupiła prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oznaczonego nr 2, składającego się z trzech pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki oraz pomieszczeń przynależnych – piwnicy nr 2 i strychu na poddaszu, o łącznej powierzchni użytkowej 88,98 m². Z własnością powyższego lokalu związany jest udział wynoszący 1/2 części nieruchomości wspólnej, na którą składa się prawo własności gruntu oraz części wspólne budynku i urządzenia niesłużące do wyłącznego użytku właścicieli lokali. Wnioskodawczyni lokal mieszkalny nr 2 nabyła w celu zamieszkania w nim z córką, nie w celu uatrakcyjnienia go i sprzedaży z zyskiem.

Decyzją z dnia 27 maja 2014 r. Prezydent Miasta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę polegającą na nadbudowie istniejącego budynku mieszkalnego oraz zmianie sposobu użytkowania poddasza nieużytkowego na cele mieszkalne. Nadbudowa ww. budynku została wykonana samodzielnie z pomocą dwóch braci budowlańców i rodziny, z wykorzystaniem własnych urządzeń i narzędzi.

W wyniku rozbudowy poddasza, powstały dwa odrębne lokale dla których aktem notarialnym w dniu 16 maja 2017 r. ustanowiono odrębną własność lokali oraz założono dwie odrębne księgi wieczyste. W wyniku ustanowienia odrębnej własności lokali powstał lokal mieszkalny nr 2, usytuowany na drugiej kondygnacji (pierwszym piętrze) o powierzchni 88,98 m² oraz samodzielny lokal mieszkalny nr 3 usytuowany na trzeciej kondygnacji nadziemnej budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej wynoszącej 51,80 m², którego częścią składową jest przynależna do niego piwnica nr 0/2 o powierzchni użytkowej 23,70 m², tj. o łącznej powierzchni użytkowej lokalu i pomieszczenia przynależnego wynoszącej 75,50 m². Na skutek ustanowienia odrębnej własności lokali na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 maja 2017 r. nie uległy zmianie udziały we współwłasności nieruchomości (działki) przysługujące pozostałym jej współwłaścicielom. Wskutek ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych nr 2 oraz nr 3, każdemu z nich obecnie przysługuje procent własności działki.

Wnioskodawczyni jesienią 2015 r., przeniosła się z córką do lokalu nr 3, a lokal nr 2 wynajęła osobom trzecim, wynajmowała go z przerwami na niezbędne prace remontowe.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal o powierzchni 88,98 m² w kwietniu 2018 r., a lokal o powierzchni łącznej 75,50 m² w sierpniu 2018 r.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2001-2005 prowadziła działalność gospodarczą ‒ warsztat samochodowy prowadzony wraz z byłym mężem. Przedmiotem działalności była wyłącznie mechanika samochodowa. Wnioskodawczyni nigdy nie zajmowała się obrotem nieruchomościami ani usługami budowlanymi, przez 17 lat pracowała jako nauczycielka. Wskazane we wniosku nieruchomości nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej. Sprzedaż lokali nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do momentu sprzedaży ww. lokali nie poniosła i nie zamierza ponieść wydatków mających na celu ich uatrakcyjnienie, dba o mieszkania zgodnie z normalnymi regułami gospodarności.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż przedmiotowych lokalu mieszkalnego nr 2 i lokalu mieszkalnego nr 3 nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwoty uzyskane z planowanej sprzedaży ww. lokali mieszkalnych, nie będą stanowiły przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni planuje sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 2 oraz lokalu mieszkalnego nr 3 powstałego w związku z rozbudową poddasza. Lokal mieszkalny nr 3 był przynależny do lokalu mieszkalnego nr 2 stanowiącego odrębną własność, którego Wnioskodawczyni stała się właścicielką w 2011 r. w drodze zakupu.

Wskutek dokonanego w dniu 16 maja 2017 r. ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych Wnioskodawczyni nie nabyła, żadnych nowych praw ponad to, którego była już właścicielką od 8 grudnia 2011 r., a więc od momentu nabycia prawa własności lokalu mieszkalnego nr 2. W wyniku dokonania ww. czynności nie mamy do czynienia z nowym nabyciem, gdyż całą nieruchomość (lokal mieszkalny nr 2 wraz z pomieszczeniami przynależnymi) Wnioskodawczyni nabyła już wcześniej oraz nie uległy zmianie udziały we współwłasności nieruchomości (działki) przysługujące Wnioskodawczyni. Wskutek ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych nr 2 oraz nr 3, każdemu z nich obecnie przysługuje procent własności działki.

Dlatego też wyodrębnienie lokalu mieszkalnego nr 3 z dotychczas posiadanej nieruchomości nie stanowi nabycia prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd czynność ta, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Biorąc powyższe pod uwagę, planowana w 2018 r. sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność nr 2 oraz lokalu mieszkalnego nr 3 (powstałego w wyniku rozbudowy oraz zmiany sposobu użytkowania poddasza) nie będzie stanowiła źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostanie dokonane po upływie 5 lat, licząc od końca 2011 r, w którym to nastąpiło nabycie tj. zostanie dokonane po 31 grudnia 2016 r., a co za tym idzie – na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowych lokali mieszkalnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Oznacza to, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.