Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.286.2018.1.KM
z 27 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w zawartych fakturach w związku z realizacją projektu pn. „Inwestycja w obiekty pełniące funkcje kulturalne” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w zawartych fakturach w związku z realizacją projektu pn. „Inwestycja w obiekty pełniące funkcje kulturalne”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka jest samorządową instytucją kultury działającą od dnia 1 kwietnia 2017 r. po połączeniu Gminnej Biblioteki Publicznej z Gminnym Ośrodkiem Kultury i Sportu. Działalność jednostki prowadzona jest na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1991 r., Nr 114, poz. 493) oraz na podstawie Statutu Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 11 kwietnia 2017 r., poz. 1851, z którego wynika że Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka prowadzi działalność w zakresie zaspakajania potrzeb kulturalnych poprzez tworzenie i upowszechnienie wartości kultury i sztuki, popularyzację książki, czytelnictwa, wiedzy i informacji, a także prowadzenie wartościowych form rekreacji, czynnego wypoczynku oraz spędzania wolnego czasu dla mieszkańców gminy.

Do podstawowych zadań GOKiB należy:

1. organizacja imprez artystycznych, rozrywkowych i rekreacyjnych,
2. tworzenie warunków dla rozwoju folkloru, rękodzieła ludowego i artystycznego,
3. udzielanie pomocy organizacyjnej przy realizacji kulturalnych inicjatyw mieszkańców,
4. wdrażanie innowacyjnych form działalności kulturalnej,
5. organizowanie zajęć dla dzieci i młodzieży rozwijających i pogłębiających ich zainteresowania,
6. inicjowanie, organizowanie i wspieranie różnych form zagospodarowania wolnego czasu i wypoczynku, w tym wycieczki i warsztaty twórcze,
7. organizowanie imprez kulturalnych, rozrywkowych, rekreacyjnych i turystycznych, obrzędowych i okolicznościowych (święta, jubileusze, konkursy, warsztaty i plenery artystyczne, turnieje wsi),
8. organizowanie wycieczek i rajdów turystycznych,
9. organizowanie imprez muzycznych, balów, zabaw tanecznych,
10. zlecanie prowadzenia działalności kulturalnej i edukacyjnej innym podmiotom,
11. udostępnianie sali widowiskowej na potrzeby gminy i jej jednostek organizacyjnych, jednostek pomocniczych oraz organizacji społecznych działających na rzecz mieszkańców gminy,
12. tworzenie kół i zespołów tanecznych, teatralnych, muzycznych, plastycznych, fotograficznych czy folklorystycznych,
13. organizowanie różnych form edukacji muzycznej, teatralnej, plastycznej, organizowanie twórczości amatorskiej we wszystkich dziedzinach sztuki, organizowanie spotkań, festiwali, konferencji, seminariów, warsztatów, przeglądów, wystaw, koncertów, konkursów, spektakli i innych przedsięwzięć popularyzujących dorobek kulturalny.
    
    

W zakresie niepowodującym ograniczenia działalności statutowej Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie:

1. wynajmowania pomieszczeń na cele kulturalne, handlowe oraz na potrzeby organizacji społecznych działających na terenie gminy,
2. prowadzenia małej gastronomii, z wyłączeniem napojów alkoholowych,
3. prowadzenia drobnego handlu, z wyłączeniem napojów alkoholowych,
4. prowadzenia doradztwa, w dziedzinach związanych z działalnością statutową,
5. prowadzenia aukcji dochodowych,
6. prowadzenia działalności wydawniczej,
7. obsługi technicznej imprez,
8. świadczenia usług kserograficznych i innych pokrewnych,
9. organizowania imprez kulturalno-oświatowych i sportowych,
10. organizowania imprez okolicznościowych,
11. pobierania opłat płacowych od wystawców w trakcie organizowanych imprez,
12. prowadzenia usług reklamowych,
13. prowadzenia sprzedaży biletów na imprezy organizowane przez Gminny Ośrodek Kultury i Bibliotekę.
    
    

Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka ma osobowość prawną i prowadzi swoją działalność w budynku będącym własnością gminy, oddanym w zarząd zwykły Dyrektorowi Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki.

GOKiB jest czynnym podatnikiem podatku VAT i rozlicza się prewspółczynnikiem wg rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, zgodnie z § 4 ust. 1.

Przychodami Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki są:

1. dotacje od organizatora podmiotowe i celowe,
2. dotacje z budżetu państwa,
3. wpływy z prowadzonej działalności – wynajem pomieszczeń,
4. wpływy z najmu i dzierżawy składników majątkowych,
5. darowizny, spadki, zapisy od osób fizycznych i prawnych,
6. dotacje przyznane ze środków pomocowych Unii Europejskiej,
7. odsetki od lokat bankowych.
   
   

Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka jest w trakcie przygotowania wniosku o przyznanie pomocy finansowej na operację typu „Inwestycje w obiektach pełniących funkcje kulturalne” pt. Przebudowa budynku GOKiB w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Prace będą obejmowały przebudowę budynku Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki.

Wnioskodawca ma zamiar wykorzystywać towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatne udostępnienie na podstawie umów cywilnoprawnych) oraz zwolnionych (tj. do zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Bibliotece przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zawartych fakturach wystawionych przez wyłonionego wykonawcę, związanych z realizacją projektu „Inwestycje w obiektach pełniących funkcje kulturalne” ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na przebudowę budynku Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki (inwestycję) zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Z treści ww. artykułu ustawy o VAT wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych. Towary i usługi przy zakupie których naliczono VAT zostaną nabyte przez podatnika VAT (Gminny Ośrodek Kultury i Bibliotekę – instytucja kultury), który wynajmuje na cele kulturalne i handlowe oraz na potrzeby organizacji społecznych działających na terenie gminy budynek Gminnego Ośrodka Kultury i Bibliotekę, wobec którego przyznany ma zarząd zwykły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy. Art. 90 ustawy znajduje zastosowanie w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy – jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy – proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy – do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Według art. 90 ust. 9 ustawy – przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z uwagi na powyższe przepisy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, która ma osobowość prawną i prowadzi swoją działalność w budynku będącym własnością gminy. Prowadzi działalność w zakresie zaspakajania potrzeb kulturalnych poprzez tworzenie i upowszechnienie wartości kultury i sztuki, popularyzację książki, czytelnictwa, wiedzy i informacji, a także prowadzenie wartościowych form rekreacji, czynnego wypoczynku oraz spędzania wolnego czasu dla mieszkańców gminy. W zakresie niepowodującym ograniczenia działalności statutowej Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i rozlicza się prewspółczynnikiem wg rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, zgodnie z § 4 ust. 1.

Wnioskodawca jest w trakcie przygotowania wniosku o przyznanie pomocy finansowej na operację typu „Inwestycje w obiektach pełniących funkcje kulturalne” pt. Przebudowa budynku GOKiB w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Prace będą obejmowały przebudowę budynku Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki. Wnioskodawca ma zamiar wykorzystywać towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatne udostępnienie na podstawie umów cywilnoprawnych) oraz zwolnionych (tj. do zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury), zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – nabywane towary i usługi w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie budynku Gminnego Ośrodka Kultury i Biblioteki będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku.

Zatem w odniesieniu do nabywanych towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu, które będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych VAT, jak i czynności zwolnionych od tego podatku, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy brak będzie obiektywnej możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z poszczególnymi czynnościami, Wnioskodawcy w odniesieniu do tych zakupów będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało częściowe prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zawartych fakturach wystawionych przez wyłonionego wykonawcę, związanych z realizacją projektu „Inwestycje w obiektach pełniących funkcje kulturalne” ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.