Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.335.2018.1.KP
z 27 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca kupił w dniu 7 czerwca 2001 r. nieruchomość w postaci zabudowanej działki oznaczonej nr 116 w rejestrze gruntów Urzędu Gminy o powierzchni 1138 m², dla której prowadzona była przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Działka zabudowana była murowanym jednopiętrowym budynkiem jednorodzinnym. Wnioskodawca kupił ww. nieruchomość za fundusze stanowiące jego majątek odrębny, gdyż w jego małżeństwie obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej.

Po zakupie nieruchomości posadowiony na niej budynek został zlikwidowany, a Wnioskodawca zbudował na tej nieruchomości nowy budynek mieszkalny jednorodzinny. Decyzją z dnia 15 maja 2018 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru budowlanego udzielił pozwolenia na użytkowanie ww budynku mieszkalnego.

Wnioskodawca rozważa sprzedaż całej nieruchomości tj. działki wraz z posadowionym na niej budynkiem jednorodzinnym.

Wnioskodawca nie prowadził w chwili nabycia nieruchomości ani po tym terminie działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności gospodarczej osób trzecich. Zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji obowiązek podatkowy z tego tytułu ?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zabudowanej działki, zakupionej w roku 2001, wraz z domem, na użytkowanie którego zostało wydane pozwolenie w maju 2018 r., nie będzie stanowiła przychodu podatkowego Wnioskodawcy w rozumieniu art. 10 ust. 1 p. 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powstanie dla Wnioskodawcy obowiązek podatkowy ani zobowiązanie podatkowe z tego tytułu. Sprzedaż ta będzie dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako jedno z nich ustawodawca wskazał - w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy - „odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

(...)

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...)".

Przede wszystkim należy zauważyć, że cytowany przepis znajduje zastosowanie, jeżeli zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi działalności gospodarczej, nieruchomość nie była wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności gospodarczej i jej zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem, do oceny skutków podatkowych planowanego zbycia nieruchomości należy zastosować cytowany przepis.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 w/w ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie kreuje przychód podatkowy i rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Przepis ten bowiem wymienia dwa zdarzenia: nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym należy podnieść, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późniejszymi zmianami), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do art. 48 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc biorąc pod uwagę konstrukcję w/w przepisu stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie), grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną nieruchomość.

Z kolei należy podnieść, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozdziela sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową (w przepisie tym jest mowa tylko o sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości). Dodatkowo, w/w ustawa nie wskazuje też, by podatnicy musieli w takich przypadkach traktować sprzedaż budynku jako odrębne źródło przychodu w podatku dochodowym. Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Skoro nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości nastąpiło w 2001 r. oznacza to, iż z tą datą należy wiązać skutki podatkowe wynikające ze sprzedaży wybudowanego na niej następnie domu jednorodzinnego. Z powołanych wyżej przepisów wyraźnie bowiem wynika, że sprzedaży budynku mieszkalnego bez względu na datę jego wybudowania, rozpoczęcia czy zakończenia budowy i zgłoszenia budynku do użytkowania zgodnie z przepisami prawa budowlanego nie rozpatruje się odrębnie, ponieważ stanowi on cześć składową gruntu. W związku z tym bieg terminu 5 - letniego, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się od daty zakupu gruntu, tj. w przedmiotowej sprawie od 2001 r.

Tym samym, przychód jaki Wnioskodawca uzyska ze sprzedaży, z uwagi na upływ 5-letniego terminu od końca roku w którym nastąpiło nabycie gruntu, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę jest zgodne z ugruntowaną linią interpretacyjną np. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 sierpnia 2015 r. sygnatura IBPB-2-2/4511-216/15/MW, Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 marca 2017 r. sygnatura 0461-ITPBI-4511.14.2017.1.WM, Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 grudnia 2017 r. sygnatura 0115-KDIT2-1.4011.266.2017.2.DW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.