Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.194.2018.3.AG
z 2 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2018 r. (data nadania 14 czerwca 2018 r., data wpływu 15 czerwca 2018 r.) na wezwanie z dnia 7 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.194.2018.2.AG, 0114-KDIP3-2.4011.279.2018.3.MK (data nadania 8 czerwca 2018 r., data odbioru 13 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku opodatkowania przez Spółkę wpływów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy gruntów oraz braku obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 oraz sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku opodatkowania przez Spółkę wpływów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy gruntów oraz braku obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 oraz sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej wsi (dalej: „Spółka” lub „Wspólnota”), działająca na podstawie statutu w oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, posiada grunty leśne, łąki i pastwiska. Spółka posiada osobowość prawną, ale nie jest spółką prawa handlowego, nie podlega wpisowi do KRS, a nadzór nad nią sprawuje wójt gminy Spółka płaci podatek leśny, rolny oraz podatek od nieruchomości. Walne zebranie członków wybiera zarząd do prowadzenia spraw Spółki.

Spółka gospodaruje majątkiem wspólnoty gruntowej, która została utworzona na podstawie uchwały osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej decyzją z dnia 8 maja 1964 r. Nr (…) wydziału rolnictwa i leśnictwa – prezydium powiatowej rady narodowej.

Wspólnota Gruntowa zorganizowana została na podstawie ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych z dnia 29 czerwca 1963 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 169, z późn. zm.). Uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej polega na korzystaniu z nieruchomości stanowiącej przedmiot wspólnoty zgodnie z jej przeznaczeniem m.in. przez wypasanie bydła, udział w dochodach przez podział pożytków rolnych i leśnych. W oparciu o tę ustawę członkowie wspólnoty mający na niej swój udział (rozumianej zgodnie z art. 1 ust. 1) powołali spółkę zarządzającą wspólnotą gruntową. Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Kompetencje spółki zarządzającej wspólnotą sprowadzają się tylko i wyłącznie do sprawowania zarządu nad wspólnotą i właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty (art. 14 ustawy). Spółka utworzona do sprawowania zarządu nad gruntami mimo tego, że posiada osobowość prawną, to nie jest właścicielem gruntu. Grunty Wspólnoty stanowią przedmiot współwłasności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej, a przychód uzyskany z tytułu zarządzania przez Spółkę majątkiem wspólnoty jest wyłącznie własnością członków wspólnoty.

Zgodnie ze statutem oraz ustawą o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, fundusze Spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej wsi J. pochodzą obecnie wyłącznie z dochodów z tytułu gruntów dzierżawionych. Gospodarując majątkiem wspólnoty, Spółka zawarła umowę dzierżawy jej części gruntów od 2000 roku.

Do roku 2016 Spółka corocznie rozliczała dochód z tytułu dzierżawy gruntów wpłacając zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych oraz składając deklarację roczną CIT-8 w Urzędzie Skarbowym.

Spółka wykorzystywała swoje dochody na cele statutowe. Dodatkowo, w międzyczasie co kilka lat Spółka uzyskiwany dochód po opodatkowaniu dzieliła i wypłacała dla członków Spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów.

Przed wypłatą środków dochód ponownie był obciążany podatkiem od dywidend w wysokości 19% (zryczałtowany podatek dochodowy) i odprowadzany przez Spółkę do Urzędu Skarbowego (na podstawie deklaracji PIT-8AR).

Po wybraniu nowego zarządu, Spółka powzięła jednak wątpliwości, czy aby na pewno dochód ten powinien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych i podatkiem od dywidend, a Spółka (wspólnota) powinna być podatnikiem i płatnikiem tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wpływy uzyskiwane przez Spółkę z tytułu dzierżawy gruntów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Spółka nie ma obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego?
2. Czy w momencie podziału i wypłaty dochodu pomiędzy członków Spółki nie ma ona obowiązku odprowadzać podatku od dywidend w wysokości 19% (zryczałtowanego podatku dochodowego)?
3. Czy Spółka może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od dywidend za ostatnie 5 lat podatkowych i czy może to uczynić składając korektę deklaracji czy też złożenie pisma z wnioskiem o zwrot?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytań nr 2 i 3 wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych – osoby prawne to podmioty stanowiące wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę, której byt w odróżnieniu od osoby fizycznej określany jest przez przepisy prawa.

Wspólnoty gruntowe uregulowane ustawą o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych obejmują nieruchomości rolne, pastwiska, leśne oraz obszary wodne. Mają one służyć zaspokojeniu wspólnych potrzeb uprawnionych do udziału w tych wspólnotach osób fizycznych lub prawnych posiadających gospodarstwa rolne.

Z art. 15 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wynika, że ustawa ta przyznała Spółce osobowość prawną, co skutkuje tym, że Spółka teoretycznie mogłaby być podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlegać przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami osiągnięta w roku podatkowym. Tylko wystąpienie dochodu po stronie Spółki będzie skutkowało jego opodatkowaniem. Równocześnie, w ustawie ustawodawca wskazał określone rodzaje przychodów wolnych od podatku. Zatem, generalna zasada, że Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych nie oznacza, że w każdym przypadku musi zapłacić podatek dochodowy. Cel statutowy, jaki posiada Spółka świadczy o tym, że Wspólnota prowadzi działalność rolniczą i gospodarkę leśną, a przecież art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi o tym, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak wynika z powyższego, wpływy Wspólnoty, jeżeli mają charakter działalności rolniczej lub leśnej, nie podlegają opodatkowaniu. Jak już wyżej wspomniano, celem statutowym Spółki powołanej do zagospodarowania mienia Wspólnoty jest piecza nad mieniem Wspólnoty i gospodarowanie nim. Mieniem tym są grunty o charakterze rolnym i leśnym. Działalność Wspólnoty i Spółki powołanej do zagospodarowania jej mienia ma charakter ustawowo rolny czy leśny bez względu na to, na czyją rzecz następuje dzierżawa oraz jakiego rodzaju gruntu dotyczy. Należy bowiem przyjąć, że jest to część statutowa, ustawowa działalność Wspólnoty. Więc, w świetle przytoczonych wyżej uregulowań ustawowych, można wprost uznać, że Wspólnota jest swoistym gospodarstwem rolnym.

Należy wziąć pod uwagę również to, że spółka powołana do gospodarowania mieniem Wspólnoty de facto nie osiąga żadnych przychodów również z tego powodu, że nie działa w imieniu własnym, działa w imieniu Wspólnoty, jej członków oraz na ich rachunek. Jej rola ogranicza się wyłącznie do reprezentacji prawnej Wspólnoty i jej członków. Wszystkie korzyści i wydatki Spółki są wydatkami i korzyściami Wspólnoty i jej członków. Zatem nie mogą one stanowić przychodów i kosztów Spółki. Spółka przecież nie działa dla siebie samej, ani nie w imieniu własnym, lecz dla Wspólnoty. Faktycznymi beneficjentami dochodów Spółki są ostatecznie jej członkowie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przytoczonych wyżej przepisów i faktów, wpływy jakie uzyskuje Spółka z tytułu dzierżawy gruntu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ uzyskiwane korzyści z dzierżawy gruntów nie są jej dochodami, tylko jej członków. W związku z tym, Spółka nie jest podatnikiem tego podatku, nie ma ona też obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawcy, tj. Spółki utworzonej dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej, w związku z uzyskaniem wpływów z tytułu dzierżawy gruntów oraz obowiązku składania corocznie przez Spółkę deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego. W związku z tym, organ nie odniósł się w niej do ewentualnych konsekwencji podatkowych dla członków Wspólnoty Gruntowej.

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 703). Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne – o określonych przymiotach (art. 1 ust. 1 ww. ustawy). Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty (art. 6 ust. 1 ww. ustawy). Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w ułamkowych częściach w sposób wymieniony w art. 9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład wspólnoty. Natomiast z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 1 ust. 3 updop, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 1 updop, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wspólnota Gruntowa nie jest osobą prawną, a stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje Spółka, utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału, dlatego też Wspólnota nie będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z przepisów updop. Osobą prawną w rozumieniu updop jest Spółka dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej.

Jednakże, analiza przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wyraźnie wskazuje, że nie można przyjąć analogii prawnej pomiędzy spółką utworzoną do sprawowania zarządu nad majątkiem wspólnoty a spółką prawa handlowego. Spółka dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej, aczkolwiek posiada osobowość prawną, nie jest właścicielem majątku lub odrębnym od współużytkowników przedsiębiorcą.

Zauważyć należy, że Spółka w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku Wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Majątek ten stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie Gruntowej. Oznacza to, że przychód w postaci wpływów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy gruntów nie będzie podlegał w Spółce opodatkowaniu na podstawie updop.

Wspólnota Gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we Wspólnocie Gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które przysługuje osobom fizycznym lub prawnym. Spółka Wspólnoty Gruntowej ma za zadanie wyłącznie zarządzać majątkiem Wspólnoty, nie uzyskuje z tego tytułu żadnych dochodów. Przychody, które Spółka uzyskuje jako zarządca majątku Wspólnoty, po ich pomniejszeniu o koszty zarządu Spółki, stanowią dochód, będący dochodem osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie Gruntowej.

W zakresie wątpliwości związanych z obowiązkiem składania przez Spółkę deklaracji CIT-8 oraz sprawozdania finansowego zauważyć należy, że zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Podatnicy, a także spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej, obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, sprawozdanie wraz ze sprawozdaniem z badania, w terminie 10 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki – także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia sprawozdania z badania nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania (art. 27 ust. 2 updop).

Mając na uwadze powyższe przepisy, ze względu na fakt, że – jak wskazano powyżej – przychody Spółki pomniejszone o koszty zarządu Spółki nie stanowią dochodu Spółki lecz osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie Gruntowej, Spółka nie ma obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego.

Podsumowując, z uwagi na okoliczność, że Spółka nie jest właścicielem majątku Wspólnoty lecz pełni tylko funkcje zarządcze, jako administrator aktywów, które nie są jej własnością, wpływy uzyskiwane przez Spółkę z tytułu dzierżawy gruntów nie podlegają po stronie Spółki opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Spółka nie ma obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego.

Zatem, stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.