Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.209.2018.1.RS
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymuje z S. USA świadczenie dla byłego współmałżonka, będące odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych, które w Stanach Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu w wysokości 30%. Wypłacane świadczenie przyznane zostało na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, które przysługuje również byłym współmałżonkom w wieku minimum 62 lat i pozostającym w stanie wolnym, przy czym wymagana długość trwania małżeństwa z osobą ubezpieczoną wynosi 10 lat.

Dochód ten jest więc rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Świadczenie to jest przelewane na konto w Banku w Polsce. Bank w Polsce nie potrąca podatku ani składki zdrowotnej od tego świadczenia, gdyż do świadczeń rodzinnych z USA zalicza się m.in. świadczenie dla byłych współmałżonków, a w polskim systemie podatkowym świadczenia rodzinne zwolnione są z opodatkowania. Wnioskodawczyni jest w wieku emerytalnym, pracowała tylko w Polsce i pobiera emeryturę wypracowaną w Polsce przyznaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nigdy nie przebywała, a tym samym nie pracowała w USA. Były mąż Wnioskodawczyni wypracował tam prawo do emerytury. Natomiast Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie rodzinne z uwagi na trwanie w związku małżeńskim ponad 10 lat, pozostawanie w stanie wolnym oraz spełnienie warunku wiekowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie dla byłego współmałżonka wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA, będące odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych jest zwolnione z opodatkowania i nie trzeba wykazywać w rocznych zeznaniach podatkowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie dla byłych współmałżonków winno być traktowane jako świadczenie rodzinne, które na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest wolne od podatku dochodowego. Również na oficjalnej stronie A. w Polsce, świadczenie dla byłych współmałżonków znajduje się w zakładce „świadczenia rodzinne”.

Świadczenie to nie może być traktowane jako emerytura ani renta z USA, ponieważ Wnioskodawczyni nigdy tam nie była a więc niemożliwe jest aby wypracowała sobie takie świadczenie. Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że wyżej wymienione świadczenie jest świadczeniem korzystającym ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymuje z S. świadczenie dla byłego współmałżonka, będące odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych, które w Stanach Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu w wysokości 30%. Wypłacane świadczenie przyznane zostało na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, które przysługuje również byłym współmałżonkom w wieku minimum 62 lat i pozostającym w stanie wolnym, przy czym wymagana długość trwania małżeństwa z osobą ubezpieczoną wynosi 10 lat.

Dochód ten jest więc rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Świadczenie to jest przelewane na konto w Banku w Polsce. Bank w Polsce nie potrąca podatku ani składki zdrowotnej od tego świadczenia, gdyż do świadczeń rodzinnych z USA zalicza się m.in. świadczenie dla byłych współmałżonków, a w polskim systemie podatkowym świadczenia rodzinne zwolnione są z opodatkowania. Wnioskodawczyni jest w wieku emerytalnym, pracowała tylko w Polsce i pobiera emeryturę wypracowaną w Polsce przyznaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nigdy nie przebywała, a tym samym nie pracowała w USA. Były mąż Wnioskodawczyni wypracował tam prawo do emerytury. Natomiast Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie rodzinne z uwagi na trwanie w związku małżeńskim ponad 10 lat, pozostawanie w stanie wolnym oraz spełnienie warunku wiekowego.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy – postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej – bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie małżeńskie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to stanowi świadczenie rodzinne przyznane na podstawie regulacji o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w Polsce nie występuje obowiązek wykazywania ww. świadczenia w zeznaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.