Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.216.2018.1.MM
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2018 r. (data wpływu 3 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest lekarzem, specjalistą okulistyki. Od kilku lat prowadzi działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje świadczenia medyczne w postaci wykonywania badań, konsultacji okulistycznych oraz zabiegów operacyjnych w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej i lecznictwie szpitalnym. W dniu 25.05.2018 r. na Uniwersytecie Medycznym Wnioskodawca rozpoczął realizację przewodu doktorskiego. Z przewodem doktorskim wiążą się koszty. Należą do nich m. in. koszty badań i samej realizacji przewodu na Uniwersytecie Medycznym, koszty opinii Komisji Bioetycznej i inne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z realizacją przewodu doktorskiego w opisanym przypadku mogą być uznane za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy tematyka doktoratu związana jest z przewidywaniem przebiegu i rokowania najczęstszego nowotworu osób dorosłych pierwotnie dotyczącego tkanek oka – czerniakiem gałki ocznej. Z nowotworem tym Wnioskodawca ma do czynienia w swojej praktyce w zakresie rozpoznawania, diagnostyki i leczenia. Badania w przebiegu przewodu doktorskiego są zatem związane z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością. Wiedza i doświadczenie zdobyte podczas ich prowadzenia umożliwią lepsze leczenie pacjentów, co przełoży się na większy dochód w firmie. Niezależnie od powyższego, uzyskanie tytułu doktora nauk medycznych w opinii wielu pacjentów stanowi potwierdzenie kompetencji lekarza, co będzie miało wpływ na wynik finansowy prowadzonej przez Wnioskodawcę praktyki lekarskiej. Uzyskanie tytułu doktora nauk medycznych poprawi pozycję Wnioskodawcy na rynku pracy, sprawia, że oferta firmy Wnioskodawcy staje się bardziej konkurencyjna, zwiększa się atrakcyjność oferty dla pacjentów, umożliwia to także podniesienie ceny za wykonywane przez Wnioskodawcę usługi, a w związku z tym stanowi przyczynek do osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę stopnia doktora nauk medycznych powinny być zaliczone do kosztów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późń. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w powyższym przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Wydatki poniesione w związku z realizacją przewodu doktorskiego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Zatem za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest lekarzem – specjalistą okulistyki, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje świadczenia medyczne w postaci wykonywania badań, konsultacji okulistycznych oraz zabiegów operacyjnych w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej i lecznictwie szpitalnym. W 2018 r. na Uniwersytecie Medycznym Wnioskodawca rozpoczął realizację przewodu doktorskiego. Z przewodem doktorskim wiążą się koszty, do których należą m.in. koszty badań i samej realizacji przewodu, koszty opinii Komisji Bioetycznej i inne. Jak wskazał Wnioskodawca, tematyka doktoratu związana jest z przewidywaniem przebiegu i rokowania najczęstszego nowotworu osób dorosłych pierwotnie dotyczącego tkanek oka – czerniakiem gałki ocznej. Z nowotworem tym Wnioskodawca ma do czynienia w swojej praktyce w zakresie rozpoznawania, diagnostyki i leczenia. Badania w przebiegu przewodu doktorskiego są zatem związane z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością. Zdaniem Wnioskodawcy – wiedza i doświadczenie zdobyte podczas ich prowadzenia umożliwią lepsze leczenie pacjentów, co przełoży się na większy dochód w firmie. Ponadto w opinii pacjentów stanowi potwierdzenie kompetencji lekarza. Uzyskanie tytułu doktora nauk medycznych poprawi pozycję Wnioskodawcy na rynku pracy, sprawia, że oferta firmy Wnioskodawcy staje się bardziej konkurencyjna, zwiększa się atrakcyjność oferty dla pacjentów, umożliwia to także podniesienie ceny za wykonywane przez Wnioskodawcę usługi, a w związku z tym stanowi przyczynek do osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym należy przyjąć, że realizacja przewodu doktorskiego jest związana z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz została podjęta w celu uzyskania przychodów z tej działalności. Niewątpliwie uzyskanie tytułu doktora będzie przyczyniać się do zdobycia nowej wiedzy niezbędnej w prowadzonej działalności, jak również będzie miało wpływ na pozycję Wnioskodawcy na rynku.

Wobec tego wydatki poniesione w związku z realizacją przewodu doktorskiego, wymienione przez Wnioskodawcę, tj. koszty badań i samej realizacji przewodu, koszty opinii Komisji Bioetycznej i inne, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą – faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując – koszty związane z realizacją przewodu doktorskiego w opisanym przypadku mogą być uznane za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy zauważyć, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego między ponoszonymi wydatkami a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Niniejszą interpretację wydano na podstawie treści wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.