2018.07.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.196.2018.3.KO
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 19 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 29 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie oraz wykończenie Mieszkań w razie podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem, w związku z faktem, że Mieszkania będą wykorzystywane do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT – jest prawidłowe,
jednorazowej korekty podatku VAT od towarów i usług nabytych w związku z wytworzeniem Mieszkań, o której mowa w art. 91 ust. 8 Ustawy VAT w razie podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem, w związku ze zmianą przeznaczenia Mieszkań z działalności zwolnionej na działalność opodatkowaną podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie oraz wykończenie Mieszkań w razie podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem, w związku z faktem, że Mieszkania będą wykorzystywane do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT,
jednorazowej korekty podatku VAT od towarów i usług nabytych w związku z wytworzeniem Mieszkań, o której mowa w art. 91 ust. 8 Ustawy VAT w razie podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem, w związku ze zmianą przeznaczenia Mieszkań z działalności zwolnionej na działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.196.2018.2.KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni wraz z mężem na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej są właścicielami kilku mieszkań, które Wnioskodawczyni aktualnie wynajmuje. Jednocześnie zgodnie z decyzją małżonków dochody z tytułu najmu nieruchomości opodatkowuje Wnioskodawczyni (stosowne oświadczenie w tej mierze zostało złożone we właściwym urzędzie skarbowym). Wnioskodawczyni nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zaś dochody z najmu mieszkań Wnioskodawczyni opodatkowuje na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „Ustawa PIT”). Niemniej działalność w zakresie najmu mieszkań Wnioskodawczyni prowadzi w sposób zorganizowany, zarobkowy i ciągły. Dotychczas Wnioskodawczyni wynajmowała mieszkania na rzecz osób prywatnych, zaś wynajmowane mieszkania służyły wyłącznie zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. W związku z powyższym najem mieszkań podlegał zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT, a Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 96 ust. 3 Ustawy VAT nie była zarejestrowana jako podatnik VAT. W 2017 r. Wnioskodawczyni nabyła w stanie deweloperskim 1 mieszkanie. Dostawa mieszkania była opodatkowana 8% podatkiem VAT (jako dostawa budynku dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia), zaś nabycie zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez dewelopera na Wnioskodawczynię. Mieszkanie nie zostało jeszcze oddane do użytkowania, z uwagi na fakt, że w dalszym ciągu trwają w nim prace wykończeniowe. Jednocześnie, początkowo Wnioskodawczyni zamierzała wynajmować te mieszkania bezpośrednio na rzecz osób fizycznych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. W ostatnim czasie Wnioskodawczyni nabyła dodatkowo 10 mieszkań w stanie deweloperskim, na podstawie zawartych w poprzednich latach umów deweloperskich. Nabycie tych mieszkań także podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 8% jako nabycie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia. Cena każdego z mieszkań przekracza kwotę 15.000 PLN. W związku z nabyciem mieszkań Wnioskodawczyni otrzymała faktury VAT. Ponieważ Wnioskodawczyni zamierzała początkowo wynajmować także te mieszkania bezpośrednio na rzecz osób fizycznych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni nie rejestrowała się jako podatnik VAT i nie odliczała podatku VAT z faktur zakupowych. Niemniej, z uwagi skalę najmu, Wnioskodawczyni rozważa możliwość zmiany modelu świadczonych usług. W związku z powyższym Wnioskodawczyni rozważa nawiązanie współpracy z profesjonalnym podmiotem, prowadzącym działalność z zakresu najmu mieszkań (dalej jako: „Operator”). Wnioskodawczyni zamierza wynająć wszystkie 11 mieszkań (tj. 1 mieszkania zakupionego w 2017 r. i 10 mieszkań jakie Wnioskodawczyni nabyła w bieżącym roku, dalej łącznie jako: „Mieszkania”) na rzecz Operatora. Umowa z Operatorem zostanie zawarta dopiero po zakupie, wykończeniu i oddaniu do użytkowania wszystkich Mieszkań. Operator będzie płacił Wnioskodawczyni stały czynsz z tytułu najmu Mieszkań oraz będzie zarządzał powyższym Mieszkaniami, w tym w szczególności będzie je wynajmował we własnym imieniu bezpośrednio na rzecz osób fizycznych lub firm. Ponieważ najem na rzecz Operatora nie podlega zwolnieniu z podatku VAT, Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia jako podatnik VAT czynny (jednocześnie składając oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego dla małych podatników). W razie podjęcia ostatecznej decyzji o zawarciu umowy z Operatorem Wnioskodawczyni zamierza wystawiać na jego rzecz faktury VAT dokumentujące odpłatne udostępnianie Mieszkań. Faktury będą opodatkowane podstawową stawką VAT. Operator jest czynnym podatnikiem VAT. Jednocześnie mieszkania nabyte przez Wnioskodawczynię przed 2017 r. będą w dalszym ciągu wynajmowane bezpośrednio przez nią na rzecz osób prywatnych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że w ramach prowadzonej działalności z zakresu najmu możliwe będzie precyzyjne określenie kwot podatku naliczanego związanego z wykonywaniem czynności dających prawo do odliczenia tj. związanych z najmem Mieszkań na rzecz Operatora, z czynnościami nie dającymi prawa do takiego odliczenia tj. najem na rzecz osób fizycznych na cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że do dnia dzisiejszego (z uwagi na trwające prace wykończeniowe) żadne z Mieszkań nie zostało jeszcze oddane do użytkowania.

Pismem z 29 maja 2018 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis sprawy następująco:

Czy umowa najmu lokali zawarta pomiędzy Wynajmującym (Wnioskodawcą) a Najemcą (Operatorem) będzie zawierała w swojej treści postanowienia, że dotyczy ona lokali mieszkalnych i lokale te mogą być wynajmowane przez Najemcę wyłącznie w celach mieszkaniowych?
Umowa będzie dotyczyć lokali mieszkalnych, jednak Strony umowy nie przewidują w niej wprowadzania ograniczeń co do celu na jaki Najemca wynajmuje lokale. W szczególności nie będzie w niej zastrzeżeń, że najem taki może być dokonywany wyłącznie na cele mieszkaniowe podnajemców. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że umowa zawarta miedzy nim a Operatorem będzie umową długoterminową, a intencją Wnioskodawcy jest zapewnienie sobie stałych dochodów z najmu bez konieczności angażowania się w obsługę lokali, dlatego też Wnioskodawca zdecydował się na współpracę z Operatorem. Niemniej Operator prowadzi działalność z zakresu najmu krótkoterminowego (PKWiU 55 usługi związane z zakwaterowaniem) i zgodnie z jego zapewnieniami lokale mają być wykorzystywane właśnie w takim zakresie tj. na pobyt chwilowy.
Czy umowy najmu lokali zawierane pomiędzy Najemcą (Operatorem) a podnajemcami będą zawierały w swojej treści postanowienia, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystywany przez podnajemcę tylko w celach mieszkaniowych?
Wnioskodawcy nie są znane szczegóły wskazanej umowy. Jednakże przedmiotem działalności operatora jest najem krótkoterminowy tj. nie najem nie służący zaspokojeniu celów mieszkaniowych. Zgodnie z informacjami takie umowy mają zostać zawarte w odniesieniu do lokali. Z przyczyn ekonomicznych w interesie Operatora jest wynajmowanie lokali na najem krótkoterminowy, nie zaś na najem długoterminowy związany z celami mieszkaniowymi danej osoby.
Wskazanie symbolu PKWiU wg rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) dla czynności świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Operatora.
68.20.Z- Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy umowa najmu lokali zawarta pomiędzy Wynajmującym (Wnioskodawcą) a Najemcą (Operatorem) będzie zawierała w swojej treści postanowienia, że dotyczy ona lokali mieszkalnych i lokale te mogą być wynajmowane przez Najemcę wyłącznie w celach mieszkaniowych?
Umowa będzie dotyczyć lokali mieszkalnych, jednak Strony umowy nie przewidują w niej wprowadzania ograniczeń co do celu na jaki Najemca wynajmuje lokale. W szczególności nie będzie w niej zastrzeżeń, że najem taki może być dokonywany wyłącznie na cele mieszkaniowe podnajemców. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że umowa zawarta miedzy nim a Operatorem będzie umową długoterminową, a intencją Wnioskodawcy jest zapewnienie sobie stałych dochodów z najmu bez konieczności angażowania się w obsługę lokali, dlatego też Wnioskodawca zdecydował się na współpracę z Operatorem. Niemniej Operator prowadzi działalność z zakresu najmu krótkoterminowego (PKWiU 55 usługi związane z zakwaterowaniem) i zgodnie z jego zapewnieniami lokale mają być wykorzystywane właśnie w takim zakresie tj. na pobyt chwilowy.
Czy umowy najmu lokali zawierane pomiędzy Najemcą (Operatorem) a podnajemcami będą zawierały w swojej treści postanowienia, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystywany przez podnajemcę tylko w celach mieszkaniowych?
Wnioskodawcy nie są znane szczegóły wskazanej umowy. Jednakże przedmiotem działalności operatora jest najem krótkoterminowy tj. nie najem nie służący zaspokojeniu celów mieszkaniowych. Zgodnie z informacjami takie umowy mają zostać zawarte w odniesieniu do lokali. Z przyczyn ekonomicznych w interesie Operatora jest wynajmowanie lokali na najem krótkoterminowy, nie zaś na najem długoterminowy związany z celami mieszkaniowymi danej osoby.
Wskazanie symbolu PKWiU wg rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) dla czynności świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Operatora.
68.20.Z- Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Pytanie 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 Ustawy VAT. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 Ustawy VAT. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Przy założeniu, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi dotyczące przedmiotowych Mieszkań będą polegać na ich odpłatnym udostępnieniu na rzecz Operatora należy stwierdzić, że nie będą one korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 Ustawy VAT oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że jeśli Wnioskodawczyni zdecyduje się na zawarcie umowy z Operatorem to spełniony zostanie podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawczynię do odliczenia podatku VAT tj. wydatki na Mieszkania poniesione przy ich zakupie i wykończeniu będą związane z podlegającą opodatkowaniu działalnością Wnioskodawczyni (podatnika podatku VAT) w zakresie wynajmu Nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe. W ocenie Wnioskodawczyni prawo do odliczenia będzie jej przysługiwać także w stosunku do wydatków udokumentowanych fakturami a poniesionych przed datą dokonania formalnej rejestracji na VAT. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT także wobec zakupów dokonanych przed jego formalną rejestracją jeśli zakupy te związane są z opodatkowaną działalnością gospodarczą (przykładowo wyrok TS z 1.03.2012 r., C-280/10, Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz spółka jawna przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu). Stanowisko TS UE potwierdzają także polskie sądy administracyjne tak przykładowo WSA w Warszawie w wyroku z dnia 1 lipca 2009 r. (sygn. III SA/Wa 59/09) w którym sąd stwierdził, że art. 88 ust. 4 Ustawy VAT nie może stanowić przeszkody przy uwzględnieniu prawa podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach, które otrzymał na poszczególne raty za nabywanie lokali użytkowych wpłacane za okres sprzed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z wymogami art. 96 ust. 1 Ustawy VAT. Podobnie w wyroku z 29 stycznia 2009 r. WSA w Warszawie (sygn III SA/ Wa 1785/08) stwierdził, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych przed zarejestrowaniem się na potrzeb podatku VAT, jeśli faktury te były związane z przyszłym wykonywaniem działalności opodatkowanej. Z przepisów VI dyrektywy nie wynika bowiem możliwość wyłączenia prawa do odliczenia VAT w przypadku niedokonania zgłoszenia rejestracyjnego. Skoro rejestracja następuje po okresie rozliczeniowym, to następuje jedynie przesunięcie momentu rozliczenia podatku VAT w czasie, a nie pozbawienie generalnego prawa do odliczenia. Przeciwna interpretacja prowadziłaby do naruszenia zasad neutralności podatku VAT. Powyższy pogląd został zaprezentowany również w wyroku NSA z 20 kwietnia 2011 r. (I FSK 268/11). Wnioskodawczyni stoi też na stanowisku, iż dla ustalenia jej prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z fakturami dokumentującymi zakup i wykończenie Mieszkań bez znaczenia pozostaje fakt, że Mieszkania te stanowią wspólność ustawową małżeńska Wnioskodawczyni i jej męża. Skoro bowiem małżonkowie pozostający w ustroju współwłasności ustawowej małżeńskiej zdecydowali, iż działalność opodatkowaną podatkiem VAT będzie prowadzało tylko jedno z nich to właśnie ta osoba nabywa prawo do odliczenia VAT od zakupów związanych z działalnością opodatkowaną. Stanowisko to potwierdza Minister Finansów w interpretacji podatkowej z dnia 24 listopada 2016 r. nr 1462-IPPP1.4512.717.2016.1.BS.

Pytanie 2

Należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 Ustawy VAT oraz poprzez korektę podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 Ustawy VAT. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 Ustawy VAT). Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 Ustawy VAT). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 Ustawy VAT). Natomiast stosownie do treści art. 91 ust. 1 Ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 91 ust. 2 Ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14 uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy). Jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej z okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy). W myśl art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni w 2017 r. oraz 2018 r. nabyła Mieszkania (które będą stanowić środki trwałe w rozumieniu Ustawy PIT, a wartość każdej Nieruchomości przekracza 15 000 zł), zaś ich zakup był opodatkowany podatkiem VAT (Wnioskodawczyni otrzymała faktury VAT). W momencie zakupu Mieszkań Wnioskodawczyni planowała wykorzystać te nieruchomości dla celów tzw. najmu prywatnego. Obecnie Wnioskodawczyni rozważa możliwość zawarcia umowy z Operatorem, któremu będzie wynajmować wszystkie Mieszkania. W razie podjęcia ostatecznej decyzji o wynajmie Mieszkań na rzecz Operatora dojdzie zatem do zmiany przeznaczenia Mieszkań (z działalności zwolnionej na opodatkowaną). Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w dacie dokonania zakupu Mieszkań nie miała prawa do obniżenia na bieżąco podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących to nabycie, bowiem początkowo zamiarem Wnioskodawczyni nie było wykorzystywanie mieszkań dla celów opodatkowanego najmu, tylko do realizacji działalności zwolnionej z VAT (najmu na cele mieszkaniowe). Jednakże obecnie Wnioskodawczyni rozważa możliwość wynajmu mieszkań na rzecz Operatora. W razie zawarcia umowy z Operatorem Mieszkania będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że z uwagi na trwające prace wykończeniowe żadne z Mieszkań nie zostało jeszcze wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni ani nie rozpoczęło się jego używanie. Oznacza to, że przedmiotowe lokale nigdy nie były wykorzystywany do działalności zwolnionej, ani do działalności niepodlegającej opodatkowaniu, zaś ewentualna decyzję o zmianie przeznaczenia zakupionych towarów i usług zostanie podjęta przed oddaniem środków trwałych do użytkowania. Tym samym, w razie podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem dokonanej przed oddaniem Mieszkań do użytkowania Wnioskodawczyni nie nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług. W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawczyni będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Mieszkań oraz towarów i usług do ich wykończenia, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, a realizacja tego prawa nastąpi w trybie i na zasadach, o których mowa w art. 91 Ustawy VAT. Zgodnie z art. 91 ust. 8 Ustawy VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7 tego artykułu, dokonuje się, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2 (m.in. środka trwałego), zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Jednocześnie zgodnie z art. 91 ust. 5 Ustawy VAT korekta powinna być dokonana jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy w którym podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia Nieruchomości. Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, że przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych. Tytułem przykładu należy wskazać m.in. :

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2010 r. sygn. IPPP1/443-398/10-2/AP, w której Dyrektor stwierdził, że skoro Wnioskodawczyni nie dokonywała odliczenia „na bieżąco”, ze względu na przewidywanie ewentualnego wykorzystywania lokali na cele mieszkalne, a zmiana przeznaczenia ww. lokali nastąpi przed oddaniem ich do użytkowania, to jedynym uprawnionym trybem korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego, jest tryb wskazany w cyt. powyżej art. 91 ust. 8 Ustawy VAT”.
Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej z Łodzi z dnia 2 maja 2016 r. sygn. 1061-IPTPP1.4512.200.2016.1.RG zgodnie z którą „Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług celem realizacji inwestycji nabyła na skutek zmiany koncepcji wykorzystania powstałego w wyniku realizacji mienia. Bowiem na etapie prowadzonej inwestycji Wnioskodawczyni podjęła decyzje o wykorzystaniu hali do wykonywania czynności opodatkowanych. Gminie będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług do budowy Hali sportowej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, a realizacja tego prawa nastąpi w trybie i na zasadach, o których mowa w art. 91 ustawy. Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług korekty, o której mowa w ust. 5-7 tego artykułu, dokonuje się, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2 (m.in. środka trwałego), zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.”
Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 stycznia 2017 r. sygn. 2461- IBPP3.4512.700.2016.3.KS zgodnie z którą „Wnioskodawca prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług celem realizacji inwestycji nabył na skutek zmiany koncepcji wykorzystania powstałego w wyniku realizacji mienia. Bowiem na etapie prowadzonej inwestycji Wnioskodawca podjął decyzje o wykorzystaniu Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz wykończenia Nieruchomości, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług korekty, o której mowa w ust. 5-7 tego artykułu, dokonuje się, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.”

Mając na uwadze powyższe wnoszę o potwierdzenie prawidłowości wskazanego przez Wnioskodawczynię stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonane zostaną przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści ww. art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika jednakże, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury konieczne jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednakże dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ww. ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Jest to termin o charakterze instrukcyjnym - ustawa nie wiąże żadnych rzeczywistych sankcji w przypadku późniejszej rejestracji. Rejestracji należy dokonać w urzędzie skarbowym, którego właściwość określa art. 2 pkt 13 ustawy.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej są właścicielami kilku mieszkań, które Wnioskodawczyni aktualnie wynajmuje. Jednocześnie zgodnie z decyzją małżonków dochody z tytułu najmu nieruchomości opodatkowuje Wnioskodawczyni. Dotychczas Wnioskodawczyni wynajmowała mieszkania na rzecz osób prywatnych, zaś wynajmowane mieszkania służyły wyłącznie zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Najem mieszkań podlegał zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT, a Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 96 ust. 3 Ustawy VAT nie była zarejestrowana jako podatnik VAT. W 2017 r. Wnioskodawczyni nabyła w stanie deweloperskim 1 mieszkanie. Dostawa mieszkania była opodatkowana 8% podatkiem VAT, zaś nabycie zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez dewelopera na Wnioskodawczynię. Mieszkanie nie zostało jeszcze oddane do użytkowania, z uwagi na fakt, że w dalszym ciągu trwają w nim prace wykończeniowe. Jednocześnie, początkowo Wnioskodawczyni zamierzała wynajmować te mieszkania bezpośrednio na rzecz osób fizycznych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. W ostatnim czasie Wnioskodawczyni nabyła dodatkowo 10 mieszkań w stanie deweloperskim, na podstawie zawartych w poprzednich latach umów deweloperskich. Nabycie tych mieszkań także podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 8%. Cena każdego z mieszkań przekracza kwotę 15.000 PLN. W związku z nabyciem mieszkań Wnioskodawczyni otrzymała faktury VAT. Ponieważ Wnioskodawczyni zamierzała początkowo wynajmować także te mieszkania bezpośrednio na rzecz osób fizycznych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni nie rejestrowała się jako podatnik VAT i nie odliczała podatku VAT z faktur zakupowych. Niemniej, z uwagi skalę najmu, Wnioskodawczyni rozważa możliwość zmiany modelu świadczonych usług. Wnioskodawczyni rozważa nawiązanie współpracy z profesjonalnym podmiotem, prowadzącym działalność z zakresu najmu mieszkań. Wnioskodawczyni zamierza wynająć wszystkie 11 mieszkań na rzecz Operatora. Umowa z Operatorem zostanie zawarta dopiero po zakupie, wykończeniu i oddaniu do użytkowania wszystkich Mieszkań. Umowa będzie dotyczyć lokali mieszkalnych, jednak Strony umowy nie przewidują w niej wprowadzania ograniczeń co do celu na jaki Najemca wynajmuje lokale. W szczególności nie będzie w niej zastrzeżeń, że najem taki może być dokonywany wyłącznie na cele mieszkaniowe podnajemców. Umowa zawarta miedzy Wnioskodawczynią a Operatorem będzie umową długoterminową, a intencją Wnioskodawczyni jest zapewnienie sobie stałych dochodów z najmu bez konieczności angażowania się w obsługę lokali, dlatego też Wnioskodawczyni zdecydowała się na współpracę z Operatorem. Operator prowadzi działalność z zakresu najmu krótkoterminowego (PKWiU 55 usługi związane z zakwaterowaniem) i zgodnie z jego zapewnieniami lokale mają być wykorzystywane właśnie w takim zakresie tj. na pobyt chwilowy. Ponieważ najem na rzecz Operatora nie podlega zwolnieniu z podatku VAT, Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia jako podatnik VAT czynny. W razie podjęcia ostatecznej decyzji o zawarciu umowy z Operatorem Wnioskodawczyni zamierza wystawiać na jego rzecz faktury VAT dokumentujące odpłatne udostępnianie Mieszkań. Faktury będą opodatkowane podstawową stawką VAT.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii prawa do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie oraz wykończenie Mieszkań.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 cyt. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 36 § 3 powołanej ustawy, przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in., do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Na mocy art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle powyżej przywołanych regulacji w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości tj. mieszkania wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Jednakże autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni należy stwierdzić, iż fakt, że nabyte wraz z mężem nieruchomości (tj. 11 mieszkań) stanowią majątek wspólny małżonków nie wpływa w żaden sposób na prawo Zainteresowanej do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Skoro nieruchomości te zostaną przeznaczone wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie mieszkań Operatorowi, z tytułu której Wnioskodawczyni będzie czynnym podatnikiem podatku VAT, a wynajem lokali Operatorowi nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, to Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do odliczenia całego podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup oraz wykończenie tych mieszkań.

Odnosząc się do kwestii dokonania jednorazowej korekty podatku od towarów i usług w związku z wytworzeniem mieszkań stwierdza się co następuje.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei, w art. 86 ust. 13 ustawy wskazano, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

W opisie sprawy Wnioskodawczyni wskazała, że 11 mieszkań nie zostało jeszcze oddanych do użytkowania, z uwagi na fakt, że w dalszym ciągu trwają w nich prace wykończeniowe. Początkowo Wnioskodawczyni zamierzała wynajmować te mieszkania bezpośrednio na rzecz osób fizycznych celem zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni zamierza wynająć wszystkie 11 mieszkań na rzecz Operatora. Umowa z Operatorem zostanie zawarta dopiero po zakupie, wykończeniu i oddaniu do użytkowania wszystkich Mieszkań. W razie podjęcia ostatecznej decyzji o zawarciu umowy z Operatorem Wnioskodawczyni zamierza wystawiać na jego rzecz faktury VAT dokumentujące odpłatne udostępnianie Mieszkań. Faktury będą opodatkowane podstawową stawką VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że ewentualna decyzja o zmianie przeznaczenia zakupionych towarów i usług zostanie podjęta przed oddaniem środków trwałych tj. 11-tu mieszkań do użytkowania. W sytuacji podjęcia ostatecznej decyzji o nawiązaniu współpracy z Operatorem dokonanej przed oddaniem mieszkań do użytkowania Wnioskodawczyni będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia mieszkań oraz towarów i usług do ich wykończenia, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast realizacja tego prawa nastąpi w trybie i na zasadach, o których mowa w art. 91 ust. 8 ustawy o VAT. Korekta powinna być dokonana jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostanie podjęta decyzję o zmianie przeznaczenia ww. mieszkań.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin