Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.261.2018.2.AGR
z 5 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2018 r. (data wpływu 11 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 28 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 21 czerwca 2018 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.261.2018.1.AGR, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 21 czerwca 2018 r., natomiast w dniu 28 czerwca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż za obywatela Niemiec. Wcześniej Wnioskodawczyni sama też przebywała w Niemczech i tam pracowała. W dniu 28 sierpnia 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Oboje w trakcie małżeństwa i jeszcze po śmierci męża Wnioskodawczyni mieszkała w Niemczech (do listopada 2013 r.). Po śmierci męża niemiecka instytucja rentowa Deutsche Rentenversicherung Knappschaft-Bahn-See przyznała Wnioskodawczyni rentę po zmarłym mężu. Wnioskodawczyni otrzymuje rentę na konto bankowe bez pośrednictwa płatnika (Banku). Ponieważ od listopada 2013 r. Wnioskodawczyni przebywa w Polsce, rozlicza się już w Polsce. W 2016 r. przyznano Wnioskodawczyni polską emeryturę. W Polsce Wnioskodawczyni łączy dochody polskie (emeryturę) z rentą otrzymywaną po zmarłym mężu z instytucji niemieckiej dla celów progresji, składając PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że renta, którą otrzymuje po zmarłym mężu z instytucji rentowej jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni była/jest zobowiązana w Polsce łączyć dochody polskie (emeryturę) z dochodami z Niemiec (rentę po zmarłym mężu) do celów progresji składając PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) dalej pdof Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (ma miejsce zamieszkania na terenie Polski, pobyt powyżej 183 dni oraz posiada w Polsce centrum interesów życiowych). Wnioskodawczyni jest więc polskim rezydentem podatkowym. Jednak w tym przypadku zdaniem Wnioskodawczyni należy odwołać się do regulacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2015 r., Nr 12, poz. 90).

Jeżeli niemiecka renta jest z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych, a w tym przypadku jest, to zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Oznacza to, że niemiecka renta po mężu Wnioskodawczyni nie podlega uwzględnieniu dla celów progresji, przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu (nie podlega opodatkowaniu w Polsce) dlatego też nie powinno się dołączać do zeznania PIT załącznika PIT-ZG.

W podobnej interpretacji wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej Bydgoszczy z 19 maja 2015 r. ITPB2/4511-318/15/ENB. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że jej interpretacja jest słuszna i prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni otrzymuje z niemieckiej instytucji rentowej Deutsche Rentenversicherung Knappschaft-Bahn-See rentę po zmarłym mężu. Renta wypłacana jest Wnioskodawczyni z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. Od listopada 2013 r. Wnioskodawczyni przebywa w Polsce, rozlicza się już w Polsce. W 2016 r. przyznano Wnioskodawczyni polską emeryturę. W Polsce Wnioskodawczyni łączy dochody polskie (emeryturę) z rentą otrzymywaną po zmarłym mężu z instytucji niemieckiej dla celów progresji, składając PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, zastosowanie będzie miała ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Na podstawie art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Zatem świadczenia pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Stosownie do art. 24 ust. 2 lit. a) ww. umowy, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b), taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiągnie dochód, który może być opodatkowany w Niemczech, to Polska ma obowiązek zwolnienia tego dochodu od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z drugim zdaniem tego przepisu, Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania (dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, a więc dochód, który może być opodatkowany w Niemczech) nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Tak sformułowana zasada progresji znajduje zatem zastosowanie wyłącznie w stosunku do dochodów, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, czyli dochodów podlegających opodatkowaniu w obydwu państwach. Natomiast, w przypadku dochodów podlegających opodatkowaniu tylko w jednym państwie, jak np. dochód uzyskiwany w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, nie znajduje zastosowania art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, a zatem nie ma podstaw do uwzględnienia ich dla celów progresji w Polsce.

Z powyższego wynika, że pojęciem „dochodów zwolnionych na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania” objęte są jedynie takie dochody uzyskiwane z Republiki Federalnej Niemiec, w odniesieniu do których przedmiotowa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera sformułowanie „może być opodatkowany”. Natomiast płatności, w stosunku do których użyto sformułowania „podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech” nie są traktowane jako „zwolnione na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania” lecz nie podlegają opodatkowaniu w Polsce z uwagi na ich wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy.

Reasumując, renta wdowia wypłacana Wnioskodawczyni z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, podlega opodatkowaniu zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. umowy, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji, dochodów tych nie należy wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym, jak również nie podlegają one uwzględnieniu dla celów progresji, tj. do ustalenia stopy podatkowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.