INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania zakupionych usług cateringowych kontrahentom oraz obowiązku wystawienia z tego tytułu faktury wewnętrznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania zakupionych usług cateringowych kontrahentom oraz obowiązku wystawienia z tego tytułu faktury wewnętrznej. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego, pełnomocnictwo oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje prace projektowe dotyczące inwestycji z zakresu telekomunikacji oraz energetyki realizowanych na terenie całego kraju, zajmuje się również wykonawstwem. Największe kontrakty realizowane przez Spółkę to m. in. projekty stacji elektroenergetycznych i parków wiatrowych. Część tych prac zlecanych jest jako podwykonawstwo innym firmom projektowym lub budowlanym z całej Polski. Spółka współpracuje również z wieloma biurami geodezyjnymi.

Realizacja prac wymaga częstych spotkań zarówno z inwestorami, jak i podwykonawcami. W trakcie tych spotkań m. in. negocjowane są kontrakty, omawiane warunki wzajemnej bieżącej i potencjalnej współpracy, a także przekazywane są określone informacje techniczne dotyczące realizowanych prac projektowych. Większość tych spotkań dotyczy zwłaszcza uzgodnień technicznych, z uwagi na to, że prace projektowe realizowanie przez Spółkę są wysokospecjalistyczne i wymagają wielu uzgodnień branżowych oraz zastosowania coraz to nowszych rozwiązań technicznych.

Spotkania te odbywają się w siedzibie Spółki, w trakcie podawane są m. in. kawa, herbata, woda mineralna, słodycze. W przypadkach, gdy takie spotkania trwają kilka godzin podawany jest posiłek (lunch) dostarczany przez firmę cateringową, udokumentowany fakturą. Catering ten nie nosi znamion okazałości i wystawności, ale odpowiada standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury. Celem organizowania tych spotkań nie jest chęć okazania przepychu, a tym samym nie kreują one wizerunku firmy. Organizacja tego typu spotkań umożliwia jedynie omówienie spraw biznesowych.

W piśmie z dnia 8 listopada 2011 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca poinformował, iż nabywane przez podatnika usługi cateringowe są wykorzystywane do wykonywania tylko czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringu, Spółka ma obowiązek do naliczenia i zapłaty tego podatku i wystawiania z tego tytułu faktury wewnętrznej...

Zdaniem Wnioskodawcy, przede wszystkim należy powiedzieć, że kawa, herbata, woda mineralna, słodycze, posiłek (lunch) przekazywane dla kontrahentów, to nieodpłatne świadczenie usług, a nie nieodpłatne przekazanie towarów.

Podanie kawy, herbaty, wody mineralnej, słodyczy, posiłku kontrahentom mieści się w pewnych standardach działalności. Jest to więc świadczenie usług na cele związane z działalnością. Nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym nie występuje obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż na mocy tego przepisu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Ponadto, z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług, które nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Konsekwentnie, czytając powyższy przepis a contrario, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Faktura ta winna być wystawiona zgodnie regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje prace projektowe dotyczące inwestycji z zakresu telekomunikacji oraz energetyki realizowanych na terenie całego kraju, zajmuje się również wykonawstwem. Największe kontrakty realizowane przez Spółkę to m. in. projekty stacji elektroenergetycznych i parków wiatrowych. Część tych prac zlecanych jest jako podwykonawstwo innym firmom projektowym lub budowlanym z całej Polski. Spółka współpracuje również z wieloma biurami geodezyjnymi.

Realizacja prac wymaga częstych spotkań zarówno z inwestorami, jak i podwykonawcami. W trakcie tych spotkań m. in. negocjowane są kontrakty, omawiane warunki wzajemnej bieżącej i potencjalnej współpracy, a także przekazywane określone informacje techniczne dotyczące realizowanych prac projektowych. Większość tych spotkań dotyczy zwłaszcza uzgodnień technicznych z uwagi na to, że prace projektowe realizowanie przez Spółkę są wysokospecjalistyczne i wymagają wielu uzgodnień branżowych oraz zastosowania coraz to nowszych rozwiązań technicznych.

Spotkania te odbywają się w siedzibie Spółki, w trakcie podawane są m. in. kawa, herbata, woda mineralna, słodycze. W przypadkach, gdy takie spotkania trwają kilka godzin podawany jest posiłek (lunch) dostarczany przez firmę cateringową, udokumentowany fakturą. Catering ten nie nosi znamion okazałości i wystawności, ale odpowiada standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury. Celem organizowania tych spotkań nie jest chęć okazania przepychu, a tym samym nie kreują one wizerunku firmy. Organizacja tego typu spotkań umożliwia jedynie omówienie spraw biznesowych

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazywanie zakupionych usług cateringowych dla kontrahentów w trakcie spotkań biznesowych należy traktować jako nieodpłatne świadczenie usług mające pośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wobec powyższego, ww. czynność – w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z faktem, iż nieodpłatne przekazywanie usług cateringowych kontrahentom, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca nie jest zobligowany do wystawienia faktury wewnętrznej oraz odprowadzenia podatku należnego VAT.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie nabywanych usług cateringowych dla kontrahentów podczas spotkań biznesowych stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przekazanie to ma związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej oraz odprowadzenia podatku należnego VAT z tytułu ww. czynności.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to kwestii opodatkowania nieodpłatnego przekazywania zakupionych artykułów spożywczych.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazywania zakupionych usług cateringowych kontrahentom oraz obowiązku wystawienia z tego tytułu faktury wewnętrznej. Natomiast, w kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringowych została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2011 r. nr ILPP1/443-1136/11-4/AWa. Z kolei, w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.