Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.249.2018.1.MO
z 11 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w sytuacji gdy, Spółka wykorzystała całą dostępną pulę pomocy publicznej wynikającą z Zezwolenia I na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych (nieposiadających właściwości hydrofobowych), to Spółka jest uprawniona do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży nowej generacji produktów (zlewozmywaków z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe), a dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów starszej generacji (zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych), wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia II - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w sytuacji gdy, Spółka wykorzystała całą dostępną pulę pomocy publicznej wynikającą z Zezwolenia I na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych (nieposiadających właściwości hydrofobowych), to Spółka jest uprawniona do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży nowej generacji produktów (zlewozmywaków z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe), a dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów starszej generacji (zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych), wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia II.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „SSE”). Wnioskodawca posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na jej terenie:

1. Zezwolenie z 26 czerwca 2009 r. (dalej jako: „Zezwolenie I”);
2. Zezwolenie z 24 czerwca 2014 r. (dalej: „Zezwolenie II”),

-zwanych dalej łącznie także jako: „Zezwolenia”.

Ad. Zezwolenie I:

Zezwolenie I obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie ŁSSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego (2008):

1. Pozostałe wyroby z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (23.99),
   
2. Wyroby sanitarne ceramiczne (23.42),
   
3. Pozostałe wyroby z betonu, gipsu i cementu (23.69)
   
4. Wyroby metalowe przeznaczone do łazienek i kuchni (25.99.1),
   
5. Pozostałe wyroby ceramiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (23.49.12),
   
6. Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa (22.23),
   
7. Opakowania drewniane (16.24),
   
8. Przybory stołowe i kuchenne, z drewna (16.29.12),
   
9. Papier falisty i tektura falista oraz opakowania z papieru i tektury (17.21),
   
10. Tworzywa sztuczne w formach podstawowych (20.16),
    
11. Opakowania z tworzyw sztucznych (22.22),
    
12. Wyroby ceramiczne do celów laboratoryjnych, chemicznych lub innych technicznych, z wyłączeniem z porcelany, również chińskiej (23.44.12),
    
13. Kamienie cięte, formowane i wykończone (23.70),
    
14. Usługi związane z przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów (38.2), z wyłączeniem działalności wymienionej w § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548).
    
    

Wnioskodawca został zobowiązany do spełnienia następujących warunków prowadzenia działalności na terenie SSE:

1. Poniesienia na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej jako: „Rozporządzenie”), w wysokości co najmniej 9.500.000,00 złotych, w terminie do dnia 30 czerwca 2011 r.,
2. Zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 40 pracowników w terminie do dnia 30 czerwca 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 40 pracowników do dnia 30 czerwca 2014 r.
3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 30 czerwca 2011 r.
   
   

Maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych określono na poziomie:

1. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji - 14.250.000,00 złotych,
2. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy - dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 40 nowo zatrudnionych pracowników.
   
   

Następnie, w odpowiedzi na złożony przed Spółkę wniosek ws. zmiany Zezwolenia I, w dniu 1 marca 2012 r. wydane zostało Postanowienie (dalej jako: „Postanowienie”), w którym pozytywnie rozpatrzono argumentację Spółki i na jego podstawie zmienione zostało Zezwolenie I w ten sposób, że nastąpiło:

1. Zmniejszenie deklarowanego poziomu zatrudnienia na terenie SSE o 20%, tj. z co najmniej 40 osób do co najmniej 32 osób;
2. Przesunięcie terminu zatrudnienia przy prowadzeniu działalności na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 32 pracowników o 18 miesięcy, tj. z dnia 30 czerwca 2011 r. na dzień 31 grudnia 2012 r.,
3. Przesunięcie terminu utrzymania ww. zatrudnienia o 18 miesięcy, tj. z dnia 30 czerwca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.
   
   

Ad. Zezwolenie II

Zezwolenie II obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych w następującej pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Pozostałe wyroby z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (klasa 23.99),
2. Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa (klasa 22.23),
3. Meble drewniane, gdzie indziej niesklasyfikowane (podkategoria 31.09.13) oraz w zakresie sprzedaży następujących odpadów i surowców wtórnych powstałych w wyniku prowadzenia przez przedsiębiorcę na terenie SSE ww. działalności gospodarczej:
4. Odpady rozpuszczalników organicznych (kategoria 38.21.3).
   
   

Zgodnie z treścią Zezwolenia II, Wnioskodawca został zobowiązany do spełnienia następujących warunków prowadzenia działalności na terenie SSE:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, w wysokości co najmniej 3.570.000,00 zł., w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r.,
2. Zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 58 osób (według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego wydanie zezwolenia), poprzez zatrudnienie na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 15 nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r. i utrzymanie na terenie SSE zatrudnienia na poziomie łącznie co najmniej 73 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.,
3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r.
   
   

Maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych określono na poziomie:

1. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji - 5.355.000,00 złotych,
2. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy - dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy na poziomie 1.086.400,00 złotych. Do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 15 nowo zatrudnionych pracowników.
   
   

Następnie, w odpowiedzi na złożony przed Spółkę wniosek ws. zmiany Zezwolenia II, w dniu 17 października 2017 r. wydana została Decyzja (dalej jako: „Decyzja”), w którym pozytywnie rozpatrzono argumentację Spółki i na jej podstawie zmienione zostało Zezwolenie II w ten sposób, że nastąpiło:

1. Wydłużenie terminu poniesienia na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, w wysokość co najmniej 3.570.000,00 złotych, do dnia 31 grudnia 2017 r. (z pierwotnie przyjętego terminu tj. 31 grudnia 2016 r.),
2. Wydłużenie terminu zakończenia inwestycji do dnia 31 grudnia 2017 r.
   
   

Spółka spełniła wszystkie warunki wskazane w uzyskanych Zezwoleniach do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE.

Wskazać przy tym należy, że w ramach Zezwolenia I Spółka wybudowała na terenie SSE zakład produkcyjny, w którym produkuje zlewozmywaki z kompozytów granitowych.

Zakres przedmiotowy obu Zezwoleń obejmuje między innymi produkcję zlewozmywaków z kompozytów granitowych, co stanowi zasadniczy przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie SSE.

W ramach Zezwolenia II Wnioskodawca zrealizował inwestycję polegającą na rozbudowie istniejącego zakładu, który powstał w wyniku realizacji Zezwolenia I. Wnioskodawca wybudował między innymi halę magazynową oraz nabył nowe maszyny i urządzenia produkcyjne, które poprawiły ergonomię pracy pracowników, jakość wytwarzanych produktów, przyśpieszyły proces produkcyjny, a także pozwoliły mu zautomatyzować procesy produkcyjne. Dzięki temu inwestycje poczynione przez Spółkę pozwalają w dużej mierze na pracę w trybie ciągłym, zautomatyzowanym (nie są wymagane przerwy).

W ramach realizacji inwestycji objętej Zezwoleniem II Wnioskodawca wprowadził także nową generację zlewozmywaków z kompozytów granitowych. Wprowadzenie nowej generacji produktów było możliwe dzięki dokonaniu zmian w recepturze (składzie) produkowanych zlewozmywaków. Dzięki wprowadzonym zmianom zlewozmywaki nabrały właściwości hydrofobowych (powierzchnia zlewozmywaka odpycha od siebie cząsteczki wody), których to właściwości nie posiadała wcześniejsza generacja produktów - produkowanych w ramach Zezwolenia I. W wyniku wprowadzenia nowej generacji zlewozmywaków Spółka praktycznie zaprzestała produkcji wcześniejszej generacji zlewozmywaków (nieposiadającej właściwości hydrofobowych).

Z uwagi na zmiany w recepturze wytwarzanych produktów oraz w sposobie produkcji, a także zmiany właściwości zlewozmywaków, Spółka traktuje produkcję nowej generacji zlewozmywaków jako produkcję nowego rodzaju produktu.

Dodatkowo, Spółka w ramach realizacji inwestycji objętej Zezwoleniem II wdrożyła innowacyjną technologię produkcji umywalek dolomitowych, które nie były wytwarzane przez nią wcześniej.

Produkowane przez Spółkę w ramach Zezwolenia I oraz Zezwolenia II zlewozmywaki z kompozytów granitowych klasyfikuje się do tego samego PKWiU 23.99 co potwierdza uzyskana przez Spółkę informacja dotycząca obowiązujących standardów klasyfikacyjnych wydana przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Głównego Urzędu Statystycznego. Klasyfikacja ta obejmuje obie generacje zlewozmywaków z kompozytów granitowych - posiadające oraz nieposiadające właściwości hydrofobowe.

Dochody osiągane przez Spółkę ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych, wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia I korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CIT”), w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Pomoc publiczna przysługująca Spółce z tytułu Zezwolenia I została przez nią w całości wykorzystana.

Poza działalnością zwolnioną z opodatkowania, Spółka prowadzi także działalność gospodarczą, z tytułu której osiąga dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy, Spółka wykorzystała całą dostępną pulę pomocy publicznej wynikającą z Zezwolenia I na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych (nieposiadających właściwości hydrofobowych), to Spółka jest uprawniona do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży nowej generacji produktów (zlewozmywaków z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe), a także dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów starszej generacji (zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych), wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia II?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy wykorzystała ona całą dostępną pulę pomocy publicznej wynikającą z Zezwolenia I na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych (nieposiadających właściwości hydrofobowych), jest ona uprawniona do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży nowej generacji produktów (zlewozmywaków z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe), a także dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów starszej generacji (zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych), wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia II.

Spółka uważa, że jest ona uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu poniesienia kosztów inwestycji na podstawie Zezwolenia II począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne określone w Zezwoleniu II, w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia II, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o SSE”) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 16 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 465 ze zm., dalej jako: „Rozporządzenie Strefowe”; w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia II), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej jako: „ustawa o CIT”), ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Mając więc na uwadze powyższe należy stwierdzić, że podstawowymi warunkami jakie należy spełnić do uzyskania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych są:

• uzyskanie zezwolenia strefowego,
  
• spełnienie warunków wskazanych w zezwoleniu strefowym, w szczególności:
  
  • poniesienie w określonym terminie wydatków kwalifikowanych na realizację inwestycji strefowej,
  • zatrudnienie w określonym terminie nowych pracowników, wytwarzanie wyrobów objętych klasyfikacją PKWiU wskazaną w zezwoleniu strefowym.
  
  
  

Wskazać należy, że Spółka spełniła ww. wymogi oraz wszystkie inne wymogi niezbędne do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach Zezwolenia I oraz Zezwolenia II. Spółka bowiem:

• uzyskała Zezwolenia,
  
• spełnienia warunki wskazane w Zezwoleniach, w szczególności:
  
  • poniosła w określonym terminie wydatki kwalifikowane na realizację inwestycji strefowej,
  • zatrudniła w określonym terminie nowych pracowników,
• wytwarza wyroby objęte klasyfikacją PKWiU wskazaną w Zezwoleniach.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że wskazane wyżej przepisy ustawowe nie regulują momentu, od którego podatnik uzyskujący dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego. Stosowna regulacja w tym zakresie została zawarta w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej jako: „Rozporządzenie Strefowe”) - w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia II.

W myśl § 5 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Z powyższego przypisu wynika więc, że zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje:

1. przedsiębiorcy (Spółka niewątpliwie jest przedsiębiorcą),
2. w wyniku realizacji nowej inwestycji,
3. w wyniku poniesienia wydatków inwestycyjnych.
   
   

Termin „nowa inwestycja” został zdefiniowany w § 3 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego. Zgodnie z § 3 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego. Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).

Spółka między innymi poprzez budowę hali magazynowej oraz zakup nowych maszyn i urządzeń produkcyjnych zrealizowała inwestycję w środki trwałe polegające na rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa. Ponadto, Spółka wraz z rozbudową zakładu:

• wprowadziła nową generację produktów tj. zlewów z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe (wcześniejsza generacja zlewów nie posiadała tej właściwości) - czyli Spółka dokonała również dywersyfikacji poprzez wprowadzenie nowej generacji produktów,
• poprzez zakup nowych maszyn i urządzeń dokonała zmiany procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Spółka zautomatyzowała procesy produkcyjne co unowocześniło i znacząco usprawniło jej procesy produkcyjne.
  
  

Należy więc uznać, że Spółka niewątpliwe zrealizowała nową inwestycję, o której mowa w Rozporządzeniu Strefowym.

Kwestia wydatków inwestycyjnych została wskazana w § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego. Przepis ten wskazuje, że za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
   
   

Należy więc uznać, że Spółka realizując inwestycję opisaną w stanie faktycznym niewątpliwie poniosła wydatki o których mowa wyżej w pkt 2. Spółka poniosła więc wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Mając na względzie powyższe, Spółka uważa, że w sytuacji gdy wykorzystała ona całą dostępną pulę pomocy publicznej wynikającą z Zezwolenia I na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży zlewozmywaków z kompozytów granitowych (nie posiadających właściwości hydrofobowych), jest ona uprawniona do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego ze sprzedaży nowej generacji produktów (zlewozmywaków z kompozytów granitowych posiadających właściwości hydrofobowe), a także dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów starszej generacji (zlewozmywaków z kompozytów granitowych nieposiadających właściwości hydrofobowych), wytwarzanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia II.

Spółka uważa, że jest ona uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji na podstawie Zezwolenia II począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne określone w Zezwoleniu II, w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia II, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.