Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.239.2018.2.AGR
z 11 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.239.2018.1.AGR, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 18 czerwca 2018 r., skutecznie doręczono w dniu 26 czerwca 2018 r., natomiast w dniu 5 lipca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 29 czerwca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntów rolnych tworzących gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Gospodarstwo to zostało nabyte w 1980 r. w drodze umowy dożywocia od ojca. W 1981 r. Wnioskodawca zakupił na powiększenie gospodarstwa rolnego działkę rolną o powierzchni 5,89 ha, a w 1982 r. drugą działkę rolną o powierzchni 2,83 ha. W momencie nabycia Wnioskodawca nie planował odsprzedaży ww. gruntów. Grunty te były i do chwili obecnej są wykorzystywane na cele rolnicze.

Wnioskodawca na początku 2016 r. podzielił (w trybie przewidzianym dla podziału działek rolnych) wyżej opisane dwie działki rolne na 16 działek rolnych o powierzchni ponad 3.000 m² każda, a na początku 2018 r. jedną z nich podzielił dodatkowo (w trybie przewidzianym dla podziału działek rolnych) na 5 działek rolnych o pow. ponad 3.000 m2 każda. Ze względu na przepisy dotyczące podziału gruntu, aby umożliwić dostęp do drogi publicznej, konieczne okazało się również wydzielenie drogi.

Wnioskodawca rozważa możliwość sprzedaży w przyszłości kilku lub wszystkich ww. działek. Pod koniec 2017 r., dla 4 z wyżej wymienionych działek Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków zabudowy, a dla następnych 9 działek o wydanie warunków zabudowy wystąpiły osoby trzecie. Osoby trzecie zainteresowane nabyciem ww. działek wystąpią we własnym zakresie o wydanie pozwoleń na budowę. Zbycie nieruchomości nastąpi pod warunkiem uzyskania przez potencjalnych nabywców pozwolenia na budowę dla działek będących przedmiotem sprzedaży.

Aktualnie ww. działki zostały oddane przez Wnioskodawcę w nieodpłatne użytkowanie i są wykorzystywane na cele rolne. Rolnik, który te grunty uprawia otrzymuje dopłaty unijne. Oddanie przez Wnioskodawcę w nieodpłatne użytkowanie ww. działek nie można uznać jako działalności gospodarczej, ponieważ nastąpiło w celu wykonania obowiązków, jakie nakłada na właścicieli gruntów rolnych, którzy sami nie uprawiają ziemi, ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78, z późn. zm.), zobowiązująca do dbałości o właściwy stan użytków rolnych oraz przeciwdziałania ich degradacji.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami tapicerskimi. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Grunty będące przedmiotem niniejszego zapytania nie są ani nigdy nie były związane z ww. pozarolniczą działalnością gospodarczą, nie były w niej wykorzystywane ani nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca oświadcza, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz, że nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku dla terenu, na którym położone są ww. grunty, nie został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie dokonywał ani nie zamierza dokonywać żadnych dodatkowych czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży, które zmierzałyby do zwiększenia ich wartości bądź atrakcyjności. Tego rodzaju inwestycje jak np. podłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej, sieci energetycznej, utwardzenie placu czy budowa ogrodzenia nigdy nie były podejmowane i Wnioskodawca nie zamierza ich realizować w przyszłości.

Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu pozyskania nabywców. Wnioskodawca nie zamierza ogłaszać o sprzedaży działek w środkach masowego przekazu ani na portalach internetowych, ponieważ nie ma takiej konieczności. Miasto jest małą miejscowością, w której sama informacja o podziale przedmiotowych działek spowodowała, że do Wnioskodawcy zgłaszają się potencjalni nabywcy. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży przedmiotowych działek wyłącznie wtedy, kiedy zgłosi się nabywca zainteresowany ich kupnem. Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności sprzedawanych działek ani działań marketingowych zmierzających do rozpowszechniania w sposób zorganizowany informacji o posiadanych do sprzedaży działkach. Wnioskodawca nie potrafi ocenić, czy przedstawione w stanie faktycznym działania mogą mieć charakter zorganizowany, profesjonalny i stały, dlatego zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż należących do Wnioskodawcy działek w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek w opisanym stanie faktycznym nie będzie podlegać także opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinne go w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca planuje sprzedać grunty rolne nabyte w latach 1981-1982. Zważywszy na to, że grunty rolne objęte niniejszym wnioskiem nie są ani nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą, a od ich nabycia upłynęło ponad trzydzieści lat, zdaniem Wnioskodawcy przychód z odpłatnego zbycia opisanych w stanie faktycznym działek rolnych nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na to, iż nie stanowi on źródła przychodu w rozumieniu przepisów tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
   
   

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy – istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył w 1980 r. w drodze umowy dożywocia od ojca. W 1981 r. Wnioskodawca zakupił działkę rolną na powiększenie gospodarstwa rolnego, a w 1982 r. zakupił drugą działkę rolną. W momencie nabycia Wnioskodawca nie planował odsprzedaży ww. gruntów. Grunty te były i do chwili obecnej są wykorzystywane na cele rolnicze. Wnioskodawca w 2016 r. podzielił ww. dwie działki rolne na 16 działek rolnych o powierzchni ponad 3.000 m² każda, a w 2018 r. jedną z nich podzielił dodatkowo na 5 działek rolnych o pow. ponad 3.000 m² każda. Ze względu na przepisy dotyczące podziału gruntu, aby umożliwić dostęp do drogi publicznej, konieczne okazało się również wydzielenie drogi. Wnioskodawca rozważa możliwość sprzedaży w przyszłości kilku lub wszystkich ww. działek. Pod koniec 2017 r., dla 4 z wyżej wymienionych działek Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków zabudowy, a dla następnych 9 działek o wydanie warunków zabudowy wystąpiły osoby trzecie. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami tapicerskimi, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotowe grunty nie są ani nigdy nie były związane z ww. pozarolniczą działalnością gospodarczą, nie były w niej wykorzystywane ani nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Na dzień złożenia niniejszego wniosku dla terenu, na którym położone są ww. grunty, nie został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie dokonywał ani nie zamierza dokonywać żadnych dodatkowych czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży, które zmierzałyby do zwiększenia ich wartości bądź atrakcyjności. Tego rodzaju inwestycje jak np. podłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej, sieci energetycznej, utwardzenie placu czy budowa ogrodzenia nigdy nie były podejmowane i Wnioskodawca nie zamierza ich realizować w przyszłości. Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu pozyskania nabywców. Wnioskodawca nie zamierza ogłaszać o sprzedaży działek w środkach masowego przekazu ani na portalach internetowych. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży przedmiotowych działek wyłącznie wtedy, kiedy zgłosi się nabywca zainteresowany ich kupnem.

Co do zasady sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności nie stanowią działalności gospodarczej.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Mając powyższe na uwadze – w świetle przedstawionych we wniosku informacji – przychód, który Wnioskodawca uzyska z odpłatnego zbycia przedmiotowych działek, nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę działek będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności, a Wnioskodawca zbywając przedmiotowe nieruchomości, będzie korzystał z przysługującego jemu prawa do rozporządzania tym majątkiem.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, skutki podatkowe zbycia nieruchomości, o których mowa we wniosku należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jak już wspomniano wyżej, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości uzależnione jest między innymi od daty ich nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych nieruchomości.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nabycie przedmiotowych działek nastąpiło w latach 1981-1982, a zatem ich sprzedaż nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, z tytułu planowanej sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.