Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.38.2018.2.MZA
z 13 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 9 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.), uzupełnionym 19 i 25 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 5 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4015.38.2018.1.MZA wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono 19 czerwca 2018 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz 25 czerwca 2018 r. (data wpływu pisma).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 14 marca 2018 r. ciotka (siostra ojca Wnioskodawczyni) zawarła z Wnioskodawczynią za pośrednictwem notariusza umowę dożywocia. Na podstawie ww. umowy Wnioskodawczyni otrzymała zabudowaną nieruchomość gruntową (z budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym) oraz grunty orne o łącznej powierzchni 0,5005 ha. W akcie notarialnym wartość powyższej nieruchomości została określona na kwotę 100.000 zł.

Wskutek zawarcia umowy dożywocia Wnioskodawczyni zobowiązała się do utrzymania ciotki do końca jej życia, przyjęcia jej jako domowniczki, do dostarczania jej wyżywienia, odpowiedniej pomocy i pielęgnowania w chorobie. Zobowiązała się również do zapewnienia jej ubrania, mieszkania, światła, opału, lekarstw oraz do sprawienia jej własnym kosztem pogrzebu odpowiadającego miejscowym zwyczajom. Wnioskodawczyni wskazała, że jej ciotka ma obecnie 83 lata i wymaga stałej opieki, którą jej ciągle Wnioskodawczyni zapewnia. Jest ona wdową a jej jedyne dziecko - córka zmarła w 2013 r. nie pozostawiając potomstwa. Wnioskodawczyni jest jej najbliższą rodziną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawarciem ww. umowy dożywocia Wnioskodawczyni powinna uiścić podatek od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawarcie umowy dożywocia nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn. W umowie dożywocia nie jest bowiem przekazywana darowizna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że początkowo jako przepisy prawa podatkowego, będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni wskazała ustawę o podatku od spadków i darowizn. Wobec uzupełnienia wniosku przez Wnioskodawczynię poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł jak również wskazanie, że Wnioskodawczyni oczekuje także wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznano, że nastąpiło rozszerzenie zakresu wniosku o podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednakże zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni 14 marca 2018 r. zawarła z ciotką umowę o dożywocie. W wyniku zawarcia umowy dożywocia Wnioskodawczyni zobowiązała się do utrzymania ciotki do końca jej życia, przyjęcia jej jako domowniczki, do dostarczania jej wyżywienia, odpowiedniej pomocy i pielęgnowania w chorobie. Zobowiązała się również do zapewnienia jej ubrania, mieszkania, światła, opału, lekarstw oraz do sprawienia jej własnym kosztem pogrzebu odpowiadającego miejscowym zwyczajom.

Umowa o dożywocie uregulowana jest w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.).

Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego – jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Stosownie do art. 908 § 2 Kodeksu cywilnego – jeżeli w umowie o dożywocie nabywca nieruchomości zobowiązał się obciążyć ją na rzecz zbywcy użytkowaniem, którego wykonywanie jest ograniczone do części nieruchomości, służebnością mieszkania lub inną służebnością osobistą albo spełniać powtarzające się świadczenia w pieniądzach lub w rzeczach oznaczonych co do gatunku, użytkowanie, służebność osobista oraz uprawnienie do powtarzających się świadczeń należą do treści prawa dożywocia.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił umowy o dożywocie. Tym samym, umowa o dożywocie nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy więc zgodzić się z Wnioskodawczynią, że nabycie nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.