Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.344.2018.3.JS
z 13 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 czerwca 2018 r. (data wpływu 19 czerwca 2018 r.) oraz z dnia 2 lipca 2018 r. (data wpływu 11 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za styczeń 2018 r. oraz remanentu likwidacyjnego w sytuacji rozwiązania spółki cywilnej na skutek śmierci jednego ze wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za styczeń 2018 r. oraz remanentu likwidacyjnego w sytuacji rozwiązania spółki cywilnej na skutek śmierci jednego ze wspólników;
  

• ustalenia, czy urząd skarbowy miał podstawy do odmówienia Wnioskodawczyni przyjęcia deklaracji VAT-7 Spółki.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 14 czerwca 2018 r. oraz z dnia 2 lipca 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie postawionego pytania, przedstawienie własnego stanowiska, wskazanie właściwej liczby zaistniałych stanów faktycznych oraz powołanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (z uwzględnieniem uzupełnień wniosku).

W dniu 29.01.2018 r. Spółka Cywilna – …, w której Wnioskodawczyni była wspólnikiem została zlikwidowana w związku ze śmiercią drugiego wspólnika E. (mamy Zainteresowanej). Spółka była czynnym płatnikiem VAT. Spółka składała deklaracje VAT-7 za okresy miesięczne.

Na dzień rozwiązania Spółki pozostały towary handlowe, co do których Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W umowie Spółki nie był zawarty zapis, że spadkobiercy wspólnika wejdą do Spółki na jego miejsce.

W dniu 29.01.2018 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na własne nazwisko. Zainteresowana jest czynnym podatnikiem VAT. Zgłoszenia do VAT dokonała we właściwym dla jej miejsca zamieszkania Urzędzie Skarbowym X.

Zakres działalności, którą Wnioskodawczyni obecnie prowadzi jest tożsamy z zakresem w jakim działała Spółka. Ponieważ Zainteresowana jest jedynym spadkobiercą przejęła majątek Spółki i wykorzystuje go w całości w działalności gospodarczej.

Do Urzędu Skarbowego Y właściwego dla siedziby Spółki złożono:

1. remanent na dzień likwidacji Spółki,
2. formularz VAT-Z w celu wykreślenia Spółki z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług),
3. aktualizację zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 oraz załącznik NIP-D w celu wykreślenia Spółki z ewidencji podatkowej (art. 9 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników).
   
   

Ponieważ w US Y odmówiono Wnioskodawczyni przyjęcia deklaracji VAT-7 Spółki za miesiąc styczeń 2018 r. (do dn. 29.01.2018 r.), Zainteresowana złożyła wniosek o określenie zobowiązania podatkowego VAT za miesiąc styczeń 2018 r. wraz z załącznikami:

1. zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej 3 szt. w tym zaświadczenie o wpisie do ewidencji Spółki Cywilnej, zaświadczenie o wpisie do ewidencji E. oraz zaświadczenie o wpisie do ewidencji K.,
2. umowa Spółki z dn. 31 grudnia 1994 r. zawarta między E. a K.,
3. aneks do umowy Spółki z dnia 29 września 2001 r. (przepisujący udziały E. w wysokości 45% na rzecz K.),
4. akt notarialny (potwierdzający nabycie spadku po E. na rzecz K.),
5. rejestr nabyć VAT za 01.2018 r.
6. rejestr dostaw VAT za 01.2018 r.
   
   

Ww. wniosek Wnioskodawczyni wycofała z chwilą otrzymania z US Y pisma sugerującego wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 lipca 2018 r.).

Czy obowiązkiem pozostałego jedynego wspólnika Spółki Cywilnej, który jest jednocześnie jedynym spadkobiercą zmarłego wspólnika jest obowiązek złożenia w US deklaracji VAT-7 za ostatni miesiąc istnienia Spółki wraz z remanentem likwidacyjnym w Urzędzie Skarbowym Y (właściwym dla miejsca prowadzenia działalności przez Spółkę)? (oznaczone jako pytanie nr 2 we wniosku ORD-IN).

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w związku z opisaną sytuacją Zainteresowana uważa, że skoro w przypadku śmierci drugiego wspólnika – Spółka ulega rozwiązaniu i tym samym traci podmiotowość prawno-podatkową dla podatku od towarów i usług to Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, jedyny pozostały żyjący (będący jednocześnie jedynym spadkobiercą) wspólnik w imieniu Spółki jest zobowiązana sporządzić spis z natury towarów pozostałych w Spółce na dzień jej rozwiązania, od których przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego. Informację o dokonanym spisie z natury i ustalonej na jego podstawie wartości i kwocie podatku należnego, Wnioskodawczyni winna dołączyć do deklaracji podatkowej Spółki składanej do Urzędu za okres rozliczeniowy, w którym uległa ona rozwiązaniu. Zainteresowana uważa, że deklarację VAT-7 za miesiąc styczeń 2018 r. ma obowiązek złożyć do Urzędu Skarbowego Y (właściwego dla miejsca prowadzenia działalności przez Spółkę) wraz z remanentem likwidacyjnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na gruncie ustawy, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest podatnikiem.

Spółka cywilna jest zawierana na podstawie umowy pomiędzy wspólnikami na zasadach określonych w art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, jej majątek stanowi w rzeczywistości współwłasność łączną zawiązujących ją wspólników, którzy swoim majątkiem odpowiadają za zobowiązania spółki, w tym także zobowiązania wynikające z podatków, z tytułu rękojmi czy też gwarancji. Z istoty spółki wynika natomiast, że jedną z podstawowych przesłanek jej istnienia jest udział w niej co najmniej dwóch wspólników.

W sytuacji, gdy spółka cywilna jest dwuosobowa – to wraz ze śmiercią jednego ze wspólników przestaje istnieć. Jeżeli natomiast wspólników jest więcej niż dwóch, spółka może istnieć nadal.

Należy zauważyć, iż decydujące w tej kwestii są zapisy umowy spółki, przewidujące lub nieprzewidujące wejścia spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika.

Śmierć wspólnika w dwuosobowej spółce cywilnej nie powoduje rozwiązania spółki, o ile spadkobierca (osoba uprawniona) wejdzie w miejsce zmarłego wspólnika.

Przepis art. 872 Kodeksu cywilnego stanowi bowiem, iż można zastrzec, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce. (…)

Spółka może zatem ulec rozwiązaniu w przypadku śmierci wspólnika, jeżeli wspólników było dwóch oraz gdy w umowie spółki nie zostało zastrzeżone, że spadkobiercy wspólnika mogą wejść na jego miejsce. Do rozwiązania spółki cywilnej dochodzi również, gdy spadkobiercy nie chcą lub nie mogą wejść w miejsce zmarłego wspólnika.

Regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, nie precyzują wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku VAT. Jednakże śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji wspólnik spółki cywilnej zobowiązany będzie do wypełnienia wszystkich obowiązków, jakie nakłada na niego ustawa o podatku od towarów i usług.

Stosownie do zapisu art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
   
   

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

W świetle art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 – w myśl art. 14 ust. 4 ustawy – stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury (art. 14 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

W świetle art. 14 ust. 10 ustawy, do rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury przepisy art. 99 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Przywołany przepis nakłada obowiązek składania deklaracji dla podatku od towarów i usług wyłącznie na podatników tego podatku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazała Wnioskodawczyni – w umowie Spółki nie było zawartego zapisu, że spadkobiercy wspólnika wejdą do Spółki na jego miejsce, to tym samym w przypadku śmierci jednego z dwóch wspólników Spółka cywilna ulega rozwiązaniu. Zatem na Wnioskodawczyni jako pozostałym jedynym wspólniku Spółki Cywilnej ciąży obowiązek sporządzenia deklaracji VAT-7 za ostatni miesiąc istnienia Spółki, tj. za styczeń 2018 r. oraz sporządzenia na dzień rozwiązania Spółki – zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy – spisu z natury towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i opodatkowania tych towarów w myśl art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższą deklarację VAT-7 wraz ze spisem z natury Wnioskodawczyni będąca jedynym wspólnikiem i spadkobiercą zmarłego wspólnika Spółki Cywilnej winna złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby prowadzonej do dnia 29.01.2018 r. działalności gospodarczej Spółki Cywilnej, tj. Naczelnikowi Urzędu Skarbowego Y.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie ustalenia obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za styczeń 2018 r. oraz remanentu likwidacyjnego w sytuacji rozwiązania spółki cywilnej na skutek śmierci jednego ze wspólników. Natomiast wniosek w zakresie ustalenia, czy urząd skarbowy miał podstawy do odmówienia Wnioskodawczyni przyjęcia deklaracji VAT-7 Spółki, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.