2018.07.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.260.2018.4.SM
z 19 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.260.2018.1.SM z dnia 6 czerwca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 czerwca 2018 r.) oraz w dniu 9 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.260.2018.3.SM z dnia 29 czerwca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki gruntu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. w dniu 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca 2018 r.) oraz pismem z dnia 9 lipca 2018 r. w dniu 9 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna – Wnioskodawca niebędący czynnym płatnikiem VAT w dniu 30 maja 2005 r. stał się właścicielem nieruchomości rolnej stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem 337, zawierającej obszar 2,81 ha, o numerze księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych na podstawie Aktu Notarialnego.

Decyzją Wójta Gminy wydaną w dniu 23 stycznia 2012 r. został zatwierdzony podział ww. działki:

nr 337/1 - 0,0010 ha - poszerzenie drogi gminnej dz. nr 307,

nr 337/2 - 0,0341 ha - powiększenie istniejącej dz. nr 338,

nr 337/3 - 2,7749 ha - pozostały obszar działki będący własnością Wnioskodawcy.

W związku z planowaną sprzedażą części działki nr 337/3 o pow. 2,7749 ha, na której nabywca (spółka akcyjna) będący czynnym płatnikiem VAT zamierza wybudować obiekt handlowo-usługowy, w dniu 6 kwietnia 2018 r. podpisano przedwstępną warunkową umowę sprzedaży w postaci aktu notarialnego, która uzależnia zawarcie docelowej umowy sprzedaży od uzyskania przez nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 18 czerwca 2018 r. Wnioskodawca oświadczył, że sprzedawca udziela pracownikowi kupującego pełnomocnictwa, tak aby mógł on działać w imieniu sprzedającego z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 9 lipca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

nieruchomość stanowiąca działkę gruntu została nabyta w drodze darowizny z dnia 8 września 2005 roku,

przed zawarciem przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży tej nieruchomości. Kupujący sam zgłosił ofertę kupna przedmiotowej działki i zaoferował na tyle korzystne warunki, że spowodowało to podjęcie decyzji o sprzedaży przez Wnioskodawcę. W szczególności Wnioskodawca jako sprzedający nie ogłaszał oferty sprzedaż nieruchomości, nie przeprowadzał podziału działki w celu sprzedaży, wydzielaniu dróg, uzbrojenia terenu jak również nie podejmował żadnych czynności w celu uzyskania pozwolenia na budowę,

ww. nieruchomość była do tej pory użytkowana rolniczo, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Obecnie prowadzona jest na niej produkcja rolna i będzie prowadzona dalej, jeżeli nie dojdzie do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży,

Wnioskodawca, ze względu na fakt niepodejmowania żadnych czynności w celu sprzedaży ww. nieruchomości, nie poniósł oraz nie poniesie żadnych kosztów związanych ze sprzedażą,

Nabywca, na podstawie udzielonego mu przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa, będzie podejmował wszelkie działania faktyczne i prawne w celu:
- wydania prawomocnej decyzji o podziale działki z wydzieleniem drogi wewnętrznej,
- uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę budynku wg koncepcji nabywcy,
- uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową działkę wg koncepcji nabywcy,
- uzyskania warunków technicznych dotyczących uzbrojenia działki w media,
- uzyskania pozostałych pozwoleń, zaświadczeń oraz badań związanych z planowaną budową budynku mieszkalnego.

Jednocześnie Wnioskodawca sprecyzował, że przedmiotem pytania interpretacyjnego jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług planowanej docelowej umowy sprzedaży działki gruntu nr 337/3.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa transakcja powinna odbyć się z naliczeniem, czy bez naliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu z dnia 9 lipca 2018 r.):

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Opisana we wniosku czynność sprzedaży nieruchomości jest czynnością jednorazową. Wnioskodawca nie planuje kolejnych sprzedaży działek.

Aby czynność jednorazowej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej uznać za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, musi być spełniona definicja podatnika określona wynikającą z art. 15 ust. 2 ustawy. Wynika z niej, iż immanentną cechą podatnika jest działanie, które przybiera formę zawodową. Za przejaw profesjonalnego funkcjonowania w sferze obrotu nieruchomościami można uznać przykładowo: poniesienie nakładów służących modernizacji i uatrakcyjnieniu działki, np. poprzez doprowadzenie mediów, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej jako deweloper lub innej o podobnym charakterze. Ponadto profesjonalna aktywność prowadzona powyższymi sposobami wykazywać winna cechy systematyczności i zorganizowania, aby mogła zostać uznana za przejaw działalności zawodowej w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Ponieważ Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży ww. działki - czynności takie podejmuje jedynie przyszły nabywca łącznie z zachęceniem Wnioskodawcy do czynności sprzedaży, ostateczna umowa sprzedaży działki 337/3 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż sprzedający nie jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami – wg zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe okoliczności na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca niebędący czynnym płatnikiem VAT w dniu 30 maja 2005 r. stał się właścicielem nieruchomości rolnej, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem 337, zawierającej obszar 2,81 ha.

Decyzją wójta wydaną w dniu 23 stycznia 2012 r. został zatwierdzony podział ww. działki:

nr 337/1 - 0,0010 ha - poszerzenie drogi gminnej dz. nr 307,

nr 337/2 - 0,0341 ha - powiększenie istniejącej dz. nr 338,

nr 337/3 - 2,7749 ha - pozostały obszar działki będący własnością Wnioskodawcy.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. wynika, że sprzedawca udziela pracownikowi kupującego pełnomocnictwa, tak aby mógł on działać w imieniu sprzedającego z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 9 lipca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

nieruchomość stanowiąca działkę gruntu została nabyta w drodze darowizny z dnia 8 września 2005 roku,

przed zawarciem przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży tej nieruchomości. Kupujący sam zgłosił ofertę kupna przedmiotowej działki i zaoferował na tyle korzystne warunki, że spowodowało to podjęcie decyzji o sprzedaży przez Wnioskodawcę. W szczególności Wnioskodawca jako sprzedający nie ogłaszał oferty sprzedaż nieruchomości, nie przeprowadzał podziału działki w celu sprzedaży, wydzielaniu dróg, uzbrojenia terenu jak również nie podejmował żadnych czynności w celu uzyskania pozwolenia na budowę,

ww. nieruchomość była do tej pory użytkowana rolniczo, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Obecnie prowadzona jest na niej produkcja rolna i będzie prowadzona dalej, jeżeli nie dojdzie do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży,

Wnioskodawca, ze względu na fakt niepodejmowania żadnych czynności w celu sprzedaży ww. nieruchomości, nie poniósł oraz nie poniesie żadnych kosztów związanych ze sprzedażą,

Nabywca, na podstawie udzielonego mu przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa, będzie podejmował wszelkie działania faktyczne i prawne w celu:
- wydania prawomocnej decyzji o podziale działki z wydzieleniem drogi wewnętrznej,
- uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę budynku wg koncepcji nabywcy,
- uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową działkę wg koncepcji nabywcy,
- uzyskania warunków technicznych dotyczących uzbrojenia działki w media,
- uzyskania pozostałych pozwoleń, zaświadczeń oraz badań związanych z planowaną budową budynku mieszkalnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży ww. działki gruntu.

Jak wynika z powołanych wyżej regulacji prawnych, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

Odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że sposób nabycia nieruchomości stanowiącej działkę gruntu (w drodze darowizny), a także fakt, że przed zawarciem przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych dodatkowych czynności (kupujący sam zgłosił ofertę kupna przedmiotowej działki, Wnioskodawca nie ogłaszał oferty sprzedaż nieruchomości, nie przeprowadzał podziału działki, wydzielania dróg, uzbrojenia terenu), nie może przesądzać o tym, że jej sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu. Znaczenie dla sprawy ma całokształt działań, jakie Wnioskodawca podejmuje w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres jej posiadania.

Należy bowiem zauważyć, że w dniu 6 kwietnia 2018 r. podpisano dopiero przedwstępną warunkową umowę sprzedaży w postaci aktu notarialnego, która to umowa uzależnia zawarcie docelowej umowy sprzedaży od uzyskania przez nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego.

Przepisy dotyczące umowy przedwstępnej mieszczą się w art. 389-396 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), dalej „Kodeks cywilny”. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powodują przeniesienia prawa własności nieruchomości. Do momentu podpisania umowy przyrzeczonej grunt pozostanie zatem własnością Wnioskodawcy.

Jak wskazano we wniosku, sprzedawca udziela pracownikowi kupującego pełnomocnictwa, tak aby mógł on działać w imieniu sprzedającego z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

Nabywca będzie podejmował wszelkie działania faktyczne i prawne w celu:

wydania prawomocnej decyzji o podziale działki z wydzieleniem drogi wewnętrznej,

uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę budynku wg koncepcji nabywcy,

uzyskania prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową działkę wg koncepcji nabywcy,

uzyskania warunków technicznych dotyczących uzbrojenia działki w media,

uzyskania pozostałych pozwoleń, zaświadczeń oraz badań związanych z planowaną budową budynku mieszkalnego.

Analiza opisanych we wniosku okoliczności wskazuje na aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie występuje ciąg zdarzeń, z którego wynika aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wprawdzie nabył przedmiotową nieruchomość w drodze darowizny, jednak decydujące znaczenie dla sprawy mają działania podjęte w celu sprzedaży działki gruntu.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie podejmował On żadnych czynności w celu sprzedaży ww. nieruchomości. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie, sprzedawca udziela pracownikowi kupującego pełnomocnictwa, tak aby mógł on działać w imieniu sprzedającego z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

Zatem fakt, że powyższe działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie (pracownika kupującego) nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanego. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie dokonując ww. działań uatrakcyjnią przedmiotowe działki będące nadal własnością Wnioskodawcy. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, przejawiającą się udzieleniem pełnomocnictwa, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Oznacza to więc, że stroną podejmowanych czynności będzie Wnioskodawca, a nie kupujący. Kupujący, jako pełnomocnik Wnioskodawcy, nie działa przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy, i to pomimo tego, że Wnioskodawca nie poniósł oraz nie poniesie żadnych kosztów związanych ze sprzedażą.

Ponadto, stosownie do zapisu art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.), elementem niezbędnym do wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę jest przedstawienie tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Z okoliczności sprawy wynika, że to Wnioskodawca, a nie kupujący jest w posiadaniu tytułu prawnego do sprzedawanej nieruchomości. Pomiędzy stronami nie została zawarta umowa najmu, dzierżawy nieruchomości, która upoważniałaby kupującego do wystąpienia – we własnym imieniu - z wnioskiem o pozwolenie na budowę.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, podejmując ww. czynności, zaangażował środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o którym mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W przedmiotowej sprawie nie można więc stwierdzić, że dokonując sprzedaży działki gruntu Wnioskodawca korzysta wyłącznie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Zainteresowany w taki sposób zorganizował sprzedaż nieruchomości gruntowej, że niejako jego działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Do czasu zawarcia docelowej umowy sprzedaży grunt będący własnością Wnioskodawcy będzie podlegał wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Wnioskodawcy. W efekcie dostawie podlega grunt o zupełnie innym charakterze, jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Powyższe okoliczności w żaden sposób nie mogą zatem świadczyć o wyłącznym działaniu Wnioskodawcy zmierzającym do wykonywania jedynie prawa własności majątku osobistego w celu wykorzystania na potrzeby prywatne i dowodzą, że została wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin