Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.288.2018.2.MD
z 19 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dopuszczalności odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury krajowej, która dokumentuje zakup towaru wykorzystanego do usługi wyświadczonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dopuszczalności odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury krajowej, która dokumentuje zakup towaru wykorzystanego do usługi wyświadczonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

… sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”) zajmuje się kompleksowym wykonywaniem specjalistycznych posadzek przemysłowych.

Spółka podpisała umowę z polskim kontrahentem, który jest generalnym wykonawcą obiektu, tj. budowy hali na terenie Niemiec. Umowa dotyczy wykonania posadzki w ww. hali w Niemczech. Generalny wykonawca posiada niemiecki NIP.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT UE. Spółka nie jest zarejestrowana na terenie Niemiec jako podatnik VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W celu realizacji zlecenia Spółka zamówiła od polskiego kontrahenta … sp. z o.o. sp.k. (dalej jako „Dostawca”) materiał budowlany wraz z transportem z Polski do Niemiec, niezbędny do realizacji usługi w hali budowanej w Niemczech. Zamówiony materiał to utwardzenie powierzchniowe w postaci posypki wcieranej w nawierzchnię wylanej płyty betonowej. Dostawa materiału i jego transport wynikały z zamówienia i nie były objęte żadną dodatkową umową.

Przed dostawą materiału, w dniu 9 maja 2018 r. Dostawca wystawił faktury pro forma na materiał i jego transport do Niemiec.

W tym samym dniu, tj. 9 maja 2018 r. faktury zostały opłacone przez Spółkę. Z chwilą dokonania zapłaty Spółka stała się właścicielem zamówionego materiału. W dniu nabycia materiał znajdował się w magazynie Dostawcy. Z dokumentu „wydanie z magazynu” otrzymanego od Dostawcy wynika, że towar został nadany i transport rozpoczął się w dniu 10 maja 2018 r.

Zamówienie zostało zrealizowane. Towar został dostarczony do Niemiec w dniu 14 maja 2018 r. przez Dostawcę odpowiedzialnego za transport. Zostało to potwierdzone międzynarodowym listem przewozowym CMR. Przedstawiciel Spółki potwierdził odbiór materiału na liście przewozowym w dniu 14 maja 2018 r.

W dniu 14 maja 2018 r. Dostawca wystawił fakturę VAT ze stawką 23% za materiał i jego transport do Niemiec.

Faktura VAT została zaksięgowana przez Spółkę (wartość netto w koszty, wartość podatku naliczonego została odliczona w deklaracji VAT-7 za maj 2018 r.).

W związku z powyższym opisem wniosku zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanej sytuacji faktura wystawiona przez Dostawcę materiału jest podstawą do odliczenia VAT przez Spółkę w wysokości 23% w rejestrze VAT naliczonego?

Zdaniem Spółki:

Faktura została prawidłowo opodatkowana przez Dostawcę stawką VAT 23%, gdyż nie został spełniony warunek art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT i jest podstawą do odliczenia podatku naliczonego.

Nie można było potraktować ww. sprzedaży jako WDT i zastosować stawki 0% z uwagi na brak rejestracji nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, do którego dostarczony został towar. Zatem nie został spełniony warunek określony w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Według Spółki, podatek naliczony z faktury za materiał i transport mógł zostać odliczony w deklaracji za maj 2018 r. w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanej powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego albo ma zastosowanie 0% stawka podatku. Wskazana norma prawna jest wyrazem zasady neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podatek od towarów i usług jest daniną o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie (na terytorium) podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie (na terytorium). Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte m. in. w rozdziale 1 działu V (Miejsce świadczenia) ustawy, tj. w rozdziale zatytułowanym „Miejsce świadczenia przy dostawie towarów”.

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Jak stanowi art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka (zarejestrowana jako podatnik VAT UE, nie jest zarejestrowana na terenie Niemiec dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych) podpisała umowę z polskim kontrahentem (ma niemiecki NIP), który – jako generalny wykonawca – buduje halę na terenie Niemiec. Umowa dotyczy wykonania posadzki w tej hali. Aby wykonać zlecenie Spółka zamówiła od polskiego kontrahenta (Dostawca) materiał budowlany (utwardzenie powierzchniowe w postaci posypki) wraz z transportem z Polski do Niemiec. W dniu 9 maja 2018 r. przez Spółkę zostały opłacone faktury pro forma wystawione przez Dostawcę. Z chwilą dokonania zapłaty Spółka stała się właścicielem zamówionego materiału. W dniu nabycia materiał znajdował się w magazynie Dostawcy. Z dokumentu „wydanie z magazynu” otrzymanego od Dostawcy wynika, że towar został nadany i transport rozpoczął się w dniu 10 maja 2018 r. Towar został dostarczony do Niemiec w dniu 14 maja 2018 r. przez Dostawcę odpowiedzialnego za transport. Zostało to potwierdzone międzynarodowym listem przewozowym CMR. Przedstawiciel Spółki potwierdził odbiór materiału na liście przewozowym w dniu 14 maja 2018 r. W dniu 14 maja 2018 r. Dostawca wystawił fakturę VAT ze stawką 23% za materiał i jego transport do Niemiec.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą dopuszczalności odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury krajowej, która dokumentuje zakup towaru wykorzystanego do usługi wyświadczonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług organ interpretacyjny potwierdza pogląd Spółki, że podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez Dostawcę, a dotyczącej nabycia utwardzenia powierzchniowego w postaci posypki, jest podatkiem kwalifikującym się do odliczenia, co powinno mieć odzwierciedlenie w stosownym rejestrze (por. art. 109 ust. 3 ustawy). Ponadto Spółka prawidłowo stwierdziła, że nabycie materiału budowlanego oraz transportu od polskiego kontrahenta nie będzie spełniało definicji WDT, gdyż Spółka nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec.

Podstawą prawną tego odliczenia będzie – jak to Spółka zasadnie wskazała w swoim stanowisku – art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Spełniony bowiem został warunek określony w tym przepisie, tj. związek nabytego towaru (utwardzenia powierzchniowego) z czynnością (wykonanie posadzki), która w przypadku jej realizacji w kraju byłaby czynnością opodatkowaną. Z tym jednak zastrzeżeniem, że Spółka powinna posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonaniem posadzki w hali położonej na terytorium Niemiec.

Prawo do odliczenia Spółka mogła zrealizować w deklaracji za maj 2018 r., jeżeli w tym miesiącu otrzymała fakturę dokumentującą nabycie utwardzenia powierzchniowego w postaci posypki.

W rezultacie stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Oznacza, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.