Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.255.2018.4.AP
z 16 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie Nr 2 i Nr 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 czerwca 2018 r., Nr 0113-KDIPT1-1.4012.378.2018.1.ŻR, Nr 0113-KDIPT2-1.4011.255.2018.1.AP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 7 czerwca 2018 r. (data doręczenia 19 czerwca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem … w dniu 26 czerwca 2018 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej. W związku z tym, że Wnioskodawca, jako lekarz, świadczy wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, tj. usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i sług (dalej jako: „Ustawa o VAT”), nie podlega On, na podstawie art. 96 ust. 3 Ustawy o VAT, obowiązkowi złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 Ustawy o VAT i takiego zgłoszenia nie złożył. Nie jest więc zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony.

Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o najem nieruchomości mieszkalnej (zwanej dalej: „Nieruchomością”) i co za tym idzie, rozszerzyć ujawnione PKD w CEiDG o „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”. W tym celu zamierza nabyć lokal mieszkalny.

Będzie to lokal:

• wykorzystywany przez okres co najmniej 60 miesięcy (zwany dalej: „Nieruchomość A”), np. na cele mieszkaniowe lub prowadzenia działalności gospodarczej przez poprzednich właścicieli, bądź
  

• wykorzystywany przez okres krótszy niż 60 miesięcy, ale w takim przypadku Wnioskodawca poczyni wydatki na jego ulepszenie w wysokości co najmniej 30% jego wartości (zwany dalej: „Nieruchomość B”), dokona w nim remontu, przy czym w swoich planach bierze pod uwagę zarówno lokal w stanie surowym, jak i lokal już przystosowany do warunków mieszkaniowych, ale w gorszym standardzie niż oczekuje Wnioskodawca.
  
  

Wnioskodawca zamierza w przyszłości wynajmować Nieruchomość lub pomieszczenia w Nieruchomości w jeden z następujących sposobów (może być to zmienne w zależności od osób zainteresowanych najmowaniem Nieruchomości):

• na rzecz syna,
  

• na rzecz syna i osób trzecich,
  

• na rzecz osób trzecich.
  
  

Niezależnie od wybranego sposobu, Nieruchomość będzie wynajmowana wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca zamierza wynajmować Nieruchomość na warunkach rynkowych, bez względu na to, czy będzie to następować na rzecz syna, czy na rzecz osób trzecich. Nie wyklucza jednak sytuacji, w której wysokość czynszu ustalonego na rzecz syna lub na rzecz osób trzecich, będzie niższa niż rynkowa.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dokona darowizny Nieruchomości na rzecz syna. Wnioskodawca zamierza wprowadzić Nieruchomość do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzować ją według stawki indywidualnej (do 10%), a uzyskane w ten sposób odpisy amortyzacyjne kwalifikować w poczet kosztów uzyskania przychodów. Najprawdopodobniej suma uzyskanych w ten sposób rocznych odpisów amortyzacyjnych będzie wyższa od przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z najmu Nieruchomości.

W związku z tym, Wnioskodawca zakłada, że opisane jak wyżej koszty uzyskania przychodów w wysokości przewyższającej przychody z najmu Nieruchomości, będą pomniejszały przychód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu świadczenia usług opieki medycznej.

W piśmie z dnia 25 czerwca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi księgę przychodów i rozchodów a przychody z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym 19%, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej działalności w listopadzie lub grudniu 2018 r., przy czym będzie to zależne od daty, w której uda Mu się nabyć nieruchomość nadającą się do wynajmowania, a więc może to nastąpić również w miesiącach późniejszych. Najem lokalu mieszkalnego będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeśli lokal mieszkalny będzie nadawał się do wynajęcia i będzie spełniał wymagane przez Wnioskodawcę standardy, to żadne prace remontowe nie będą przeprowadzane. Jeśli lokal mieszkalny będzie nadawał się do wynajęcia, ale nie będzie spełniał wymaganych przez Wnioskodawcę standardów, to przeprowadzi On prace remontowe podnoszące standard mieszkania, a polegające, np. na wymianie podłóg, pomalowaniu ścian, wymianie płytek, wymianie okien, itp., w zależności od potrzeb. Jeśli lokal mieszkalny nie będzie nadawał się do wynajęcia, tzn. będzie to lokal w stanie surowym, to Wnioskodawca przeprowadzi generalne prace budowlane, polegające na dostosowaniu lokalu do stanu nadającego się do zamieszkiwania, tj. przede wszystkim położenie przewodów i instalacji, tynkowanie ścian, ułożenie podłóg, położenie płytek i posadzek, montaż drzwi, itp. Okres prac remontowych, w zależności od potrzeb opisanych wyżej, może trwać od 2 tygodni do 2 miesięcy, przy czym - co zdaniem Wnioskodawcy jest wyłącznie istotne z punktu widzenia przedmiotowego wniosku - remont zakończy się przed rozpoczęciem świadczenia usługi najmu lokalu i wprowadzeniem lokalu do ewidencji środków trwałych. Lokal zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dopiero po doprowadzeniu go przez Wnioskodawcę do standardu, którego oczekuje, a więc po przeprowadzeniu ewentualnych prac remontowych opisanych powyżej. Wnioskodawca planuje, że nastąpi to w listopadzie lub grudniu 2018 r., jednakże może to nastąpić później, w przypadku późniejszego nabycia środka trwałego lub ze względu na czas trwania prac remontowych. Wnioskodawca zamierza amortyzować zakupiony lokal mieszkalny począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi go do ewidencji środków trwałych. Wybierając stawkę amortyzacji będzie brał pod uwagę, że przedmiotowy lokal był używany, jeśli chodzi o Nieruchomość A oraz, że przedmiotowy lokal był ulepszony, jeśli chodzi o Nieruchomość B. Wnioskodawca zamierza wynajmować zakupiony lokal po doprowadzeniu go do standardu, którego oczekuje, a więc po przeprowadzeniu ewentualnych prac remontowych opisanych powyżej. Wnioskodawca zamierza wynajmować Nieruchomość na warunkach rynkowych, bez względu na to, czy będzie to następować na rzeczy syna, czy na rzecz osób trzecich. Nie wyklucza jednak sytuacji, w której wysokość czynszu ustalonego na rzecz syna lub na rzecz osób trzecich będzie niższa niż rynkowa. Wnioskodawca nie planuje ustalić poniżej wartości rynkowej wartości czynszu z tytułu najmu na rzecz syna/osób trzecich, ale dopuszcza myśl, że takie zdarzenie może mieć miejsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie Nr 4 i Nr 5 ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wynajmowanie Nieruchomości będzie zwolnione z opodatkowania VAT, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania rejestracji na cele podatkowe VAT, bez względu na to, czy cena usługi najmu (na rzecz syna lub osób trzecich) będzie zgodna z wartością rynkową?
2. Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać amortyzacji Nieruchomości (bez względu na to, czy będzie to Nieruchomość A, czy Nieruchomość B) według indywidualnej stawki amortyzacji (do 10%) i obliczone w ten sposób odpisy amortyzacyjne kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów?
3. Czy w przypadku, w którym koszty uzyskania przychodów z odpisów amortyzacyjnych Nieruchomości przewyższą kwotę przychodu uzyskanego z najmu Nieruchomości, to nadwyżka tych kosztów nad tym przychodem pomniejszy przychód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu świadczenia usług opieki medycznej?
4. Czy w związku z przewidywaną możliwością ustalenia wysokości czynszu z tytułu najmu Nieruchomości na rzecz syna poniżej wartości rynkowej, po stronie Wnioskodawcy może powstać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości wyższej niż dochód Wnioskodawcy z tak ustalonego czynszu?
5. Czy w związku z przewidywaną możliwością ustalenia wysokości czynszu z tytułu najmu Nieruchomości na rzecz osób trzecich poniżej wartości rynkowej, po stronie Wnioskodawcy może powstać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości wyższej niż dochód Wnioskodawcy z tak ustalonego czynszu?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia zawarte w pytaniu Nr 2 oraz Nr 3, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania Nr 1, dotyczącego podatku od towarów i usług oraz pytań Nr 4-5, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2)

Będzie On mógł dokonywać amortyzacji Nieruchomości według indywidualnej stawki amortyzacji do 10% i obliczone w ten sposób odpisy amortyzacyjne kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów. Nie będzie miało przy tym znaczenia, czy amortyzowana będzie Nieruchomość A, czy Nieruchomość B.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.; dalej jako: „Ustawa o PIT”), podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:

1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych - dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.
   
   

Zgodnie z art. 22j ust. 3 Ustawy o PIT, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Skoro Wnioskodawca zamierza nabyć lokal mieszkalny, który:

• w dniu nabycia był już wykorzystywany przez 5 lat, np. na cele mieszkaniowe lub prowadzenie działalności gospodarczej przez poprzednich właścicieli (okres wykorzystywania lokalu zostanie potwierdzony, np. aktem notarialnym, w którym będzie wskazana data nabycia Nieruchomości przez sprzedawcę albo datą założenia dla lokalu księgi wieczystej, wynikającą z tej księgi wieczystej albo oświadczeniem sprzedawcy o wykorzystywaniu lokalu),
  

• lub który był wykorzystywany mniej niż 5 lat, ale który przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie ulepszony o co najmniej 30% swojej wartości początkowej - poprzez wykonanie w nim remontu (może to być zarówno lokal w stanie „surowym”, jak i przystosowany do celów mieszkaniowych, ale w standardzie niższym niż oczekuje Wnioskodawca),
  

to będzie mógł względem takiego środka trwałego ustalić indywidualną stawkę amortyzacji do 10%.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 8 Ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Skoro działalność gospodarcza Wnioskodawcy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, ma polegać na wynajmowaniu Nieruchomości, to niewątpliwie Nieruchomość ta będzie wykorzystywana na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym samym, nie ma przeszkód, by dokonywane od Nieruchomości odpisy amortyzacyjne, stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Ad. 3)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. Ustawy o PIT, źródłami przychodów są m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Skoro Wnioskodawca będzie wynajmował Nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód z tego najmu (pobierany od najemców czynsz) będzie pochodził ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, a nie w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT.

Z uwagi na powyższe, zarówno przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywania zawodu lekarza, jak i najmu Nieruchomości, będą pochodziły z tego samego źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym, odpisy amortyzacyjne dokonywane od Nieruchomości będą, jako koszty uzyskania przychodów, pomniejszały ogólny przychód z działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wyklucza, że w okresie amortyzacji Nieruchomości może zdarzyć się, że odpisy amortyzacyjne, dokonywane według stawki indywidualnej (a więc stawki wyższej niż przewidziana co do zasady dla amortyzacji budynków lub lokali) mogą przewyższać przychód z tytułu najmu tej Nieruchomości (czynsz).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym koszty uzyskania przychodów z odpisów amortyzacyjnych Nieruchomości przewyższą kwotę przychodu uzyskanego z najmu Nieruchomości, to nadwyżka tych kosztów nad tym przychodem pomniejszy przychód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu świadczenia usług opieki medycznej. Jak już bowiem zostało wspomniane, wyżej opisane przychody Wnioskodawcy kwalifikują się do tego samego źródła przychodów w rozumieniu Ustawy o PIT, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, koszty uzyskania przychodów należy odnosić do tych przychodów łącznie i nie dzielić ich sztucznie na przychody z najmu lub przychody z tytułu wykonywania zawodu lekarza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności w ramach przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, gdyż w trybie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, nie ma możliwości jego modyfikowania, czy też prowadzenia postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych prowadzonego na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.