2018.07.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.333.2018.1.MG
z 23 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 26 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części pogotowia ratunkowego będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części pogotowia ratunkowego będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pogotowie Ratunkowe (zwane dalej Pogotowiem) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, zasady jego działalności reguluje ustawa o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r.

Podstawowym zadaniem Pogotowia jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie ratownictwa medycznego w obszarze powiatów (wraz z miastami). Na wskazanym obszarze Pogotowie posiada swoje podstacje i oddziały jako miejsce wyczekiwania zespołów ratownictwa medycznego, dodatkowo jednostka udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej oraz udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie chirurgii ogólnej.

Pogotowie podlega obowiązkowej rejestracji w Księdze Rejestrowej podmiotów wykonujących działalność medyczną, prowadzoną przez Wojewodę.

Pogotowie planuje przekazać wydzieloną zorganizowaną część przedsiębiorstwa do Zespołu Opieki Zdrowotnej, która zgodnie z wpisem do Księgi Rejestrowej stanowi jednostkę organizacyjną Ratownictwa Medycznego. W skład jednostki wchodzi Poradnia (…) i Gabinet (…).

Ratownictwo Medyczne jest zorganizowaną jednostką medyczną działającą w strukturze organizacyjnej Pogotowia. Własność Pogotowia w tej lokalizacji stanowią:

środki trwałe, w tym sprzęt i aparatura medyczna oraz wyposażenie,
wartości niematerialne i prawne,
inne materiały niezbędne do realizacji zadań.

Budynek w którym jest prowadzona działalność nie jest własnością Pogotowia, jest on użytkowany na podstawie aktu notarialnego. Właścicielem nieruchomości jest Województwo. W chwili przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Zespołu Opieki Zdrowotnej, Pogotowie zaprzestanie prowadzenia działalności w ramach Ratownictwa Medycznego i zwróci budynek do zasobów mienia Urzędu Marszałkowskiego Województwa. Wyodrębniona część przedsiębiorstwa, tj. Ratownictwo Medyczne zostanie przekazana do Zespołu Opieki Zdrowotnej.

Przedmiotowy projekt przekazania ma zostać zrealizowany nie później niż do dnia 30 września 2018 r. Wyłączenie Ratownictwa Medycznego, w skład którego wchodzi Poradnia (…) i Gabinet (…) nie będzie miało wpływu na dalsze kontynuowanie działalności medycznej w pozostałych lokalizacjach Pogotowia. Istotnym jest, że w zbywanej części Pogotowia zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby mogła być kontynuowana działalność lecznicza Ratownictwa Medycznego.

W związku z zamiarem przeniesienia wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi, czy w świetle przepisów wynikających z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia do innej jednostki leczniczej stanowić będzie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1 nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług.

W wykonaniu zamierzonych decyzji Pogotowie dokona wyłączenia ze swoich struktur i przekazania zorganizowanej części Pogotowia, na którą składać się będą:

środki trwałe, w tym sprzęt i aparatura medyczna oraz wyposażenie,
Pogotowie dokona cesji umów zawartych z NFZ na świadczenia usług przez poradnie znajdującą się na terenie przekazywanej lokalizacji,
Pogotowie dokona cesji pozostałych umów, na podstawie których osiąga przychody, przez jednostki, znajdujące się na terenie przekazywanej lokalizacji oraz związane z tą lokalizacją,
pracownicy wykonujący pracę na rzecz jednostek znajdujących się na terenie ww. lokalizacji zostaną przejęci przez Zespół Opieki Zdrowotnej włączający w swoje struktury ww. jednostki na podstawie art. 23 KP,
przekazane zostaną również umowy cywilnoprawne dotyczące świadczenia usług medycznych oraz innych usług i materiałów,
przekazanie aktywów (majątku) Pogotowia zostanie rozliczone poprzez przekazanie zobowiązań związanych z poradzoną w ww. lokalizacji działalnością.
wydzielona część Pogotowia posiada wyodrębnione przychody (umowy zawarte z NFZ na wykonywanie świadczeń medycznych) oraz koszty związanie z tą działalnością.

Wydzielona część Pogotowia posiada wyodrębnione przychody (umowy zawarte z NFZ na wykonywanie świadczeń medycznych) oraz koszty związane z tą działalnością. Wydzielona część Pogotowia, będąca przedmiotem zbycia, stanowi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym praw i zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz może samodzielnie funkcjonować na rynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów wynikających z art. 6 pkt 1 ustawy dnia z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia Ratunkowego do Zespołu Opieki Zdrowotnej stanowić będzie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której, zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1, nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy o działalności leczniczej Pogotowie to przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego, w którym podmiot ten wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia zdrowotne, a przedsiębiorstwo zgodnie z ww. artykułem należy rozumieć jako zorganizowaną, wyodrębniona część zdolną do samodzielnego realizowania zadań, mogącą stanowić odrębną, niezależną jednostkę zdolną do samodzielnej działalności, stanowiącą całość pod względem funkcjonalnym i organizacyjnym, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność medyczną, to przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia Ratunkowego do Zespołu Opieki Zdrowotnej stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której, zgodnie z art. 6 pkt 1, nie stosuje się ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/0l), w którym Trybunał stwierdził, że: „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca Pogotowie Ratunkowe (zwane dalej Pogotowiem) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, zasady jego działalności reguluje ustawa o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r.

Ratownictwo Medyczne jest zorganizowaną jednostką medyczną działającą w strukturze organizacyjnej Pogotowia. Własność Pogotowia w tej lokalizacji stanowią:

środki trwałe, w tym sprzęt i aparatura medyczna oraz wyposażenie,
wartości niematerialne i prawne,
inne materiały niezbędne do realizacji zadań.

W związku z zamiarem przeniesienia wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi, czy w świetle przepisów wynikających z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części Pogotowia do innej jednostki leczniczej stanowić będzie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1 nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług.

W wykonaniu zamierzonych decyzji Pogotowie dokona wyłączenia ze swoich struktur i przekazania zorganizowanej części Pogotowia, na którą składać się będą:

środki trwałe, w tym sprzęt i aparatura medyczna oraz wyposażenie,
Pogotowie dokona cesji umów zawartych z NFZ na świadczenia usług przez poradnie znajdującą się na terenie przekazywanej lokalizacji,
Pogotowie dokona cesji pozostałych umów, na podstawie których osiąga przychody, przez jednostki, znajdujące się na terenie przekazywanej lokalizacji oraz związane z tą lokalizacją,
pracownicy wykonujący pracę na rzecz jednostek znajdujących się na terenie ww. lokalizacji zostaną przejęci przez Zespół Opieki Zdrowotnej włączający w swoje struktury ww. jednostki na podstawie art. 23 KP,
przekazane zostaną również umowy cywilnoprawne dotyczące świadczenia usług medycznych oraz innych usług i materiałów,
przekazanie aktywów (majątku) Pogotowia zostanie rozliczone poprzez przekazanie zobowiązań związanych z poradzoną w ww. lokalizacji działalnością.
wydzielona część Pogotowia posiada wyodrębnione przychody (umowy zawarte z NFZ na wykonywanie świadczeń medycznych) oraz koszty związanie z tą działalnością.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przeniesienie wydzielonej zorganizowanej części pogotowia ratunkowego będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie stosuje się przepisów o podatku od towarów i usług.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem planowanego przeniesienia, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak wskazał Zainteresowany, Ratownictwo Medyczne stanowi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym praw i zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz może samodzielnie funkcjonować na rynku.

Z opisu sprawy wynika ponadto, że Ratownictwo Medyczne posiada samodzielność finansową. Działa na podstawie umów zawartych z NFZ. Posiada wyodrębnione przychody oraz koszty związane z prowadzoną działalnością.

Natomiast na płaszczyźnie funkcjonalnej wyodrębniona część przedsiębiorstwa – jak wynika z wniosku – jest potencjalnie niezależnym przedsiębiorstwem, które realizuje swoje cele gospodarcze, w oparciu o własne środki trwałe, w tym sprzęt i aparaturę medyczną oraz pozostałe wyposażenie. Jest zorganizowaną jednostką medyczną działającą w strukturze organizacyjnej Pogotowia.

W konsekwencji zaznaczyć należy, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki, do uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa – przedmiotowego Ratownictwa Medycznego – za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, transakcja sprzedaży opisanej części składników majątkowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, Ratownictwo Medyczne stanowi wyodrębnioną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a przeniesienie wyodrębnionej części przedsiębiorstwa – Ratownictwa Medycznego – nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin