Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.221.2018.2.SG
z 24 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 maja 2018 r. (data wpływu do Organu 28 maja 2018 r.), uzupełnionym 18 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka może prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch Zezwoleń posiadanych przez Spółkę oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka może prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch Zezwoleń posiadanych przez Spółkę oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.221.2018.1.SG, 0111-KDIB1-1.4010.232.2018.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 18 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań farmaceutycznych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). W toku prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej pozyskane zostały dwa zezwolenia strefowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, zmienione następnie decyzją Ministra Gospodarki z 11 kwietnia 2014 r. (dalej: „Zezwolenie Nr 1”). Zgodnie z treścią Zezwolenia Nr 1, warunkiem jego uzyskania było:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., nr 232, poz. 1548 z późn. zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie”) w wysokości co najmniej 20.867.815,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2015 r.,
• zatrudnienie po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 35 pracowników w terminie do 31 grudnia 2014 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 35 pracowników do 31 grudnia 2019 r. oraz
• zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2015 r.

Powyższe zezwolenie pozyskane zostało na prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

• kartony, pudła i pudełka z papieru falistego lub tektury falistej (pozycja 17.21.13.0),
  
• kartony, pudła i pudełka składane, z papieru lub tektury innych niż faliste (pozycja 17.21.14.0),
  
• usługi podwykonawców związane z produkcją papieru falistego i tekstury falistej oraz opakowań z papieru i tektury (pozycja 17.21.99.0),
  
• pozostałe papier i tektura w rodzaju stosowanych do pisania, drukowania lub innych celów graficznych, z nadrukiem lub wytłaczane lub preferowane (pozycja 17.23.14.0),
  
• etykiety z papieru i tektury (pozycja 17.29.11.0),
  
  
• usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych wyrobów z papieru i tektury (pozycja 17.29.99.0),
  
• tonery i cartridge z drukarek komputerowych i kserokopiarek, objęte pozycją 28.23.26.0 PKWiU,
  
• odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu (kategoria 38.11.5) wyłącznie w zakresie:
  
  • odpadów z papieru i tektury (pozycja 38.11.52.0),
  • odpadów z tworzyw sztucznych (pozycja 38.11.55.0),
  • odpadów innych niż niebezpieczne zawierających metal (pozycja 38.11.58.0),
  • materiałów filtracyjnych oraz pozostałego czyściwa nadającego się do recyklingu,
• odpady niebezpieczne (kategoria 38.12.2) wyłącznie w zakresie:
• olejów odpadowych (pozycja 38.12.25.0),
• zużytych akumulatorów, elektrolitów (akumulatorów „mokrych”), objętych podkategorią 38.12.27 PKWiU,
• odpadów z mycia regenerowanych detali, opakowań zanieczyszczonych substancjami niebezpiecznymi, nienadających się do ponownego wykorzystania,
• zaolejonych czyściw i sorbentów,
• materiałów izolacyjnych zawierających substancje niebezpieczne.

W dniu 28 grudnia 2017 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie Nr 2”). Zgodnie z treścią Zezwolenia Nr 2, warunkiem jego uzyskania było:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., nr 232 poz. 1548 z późn. zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie”) w wysokości co najmniej 4.500.000,00 EUR w terminie do 31 grudnia 2022 r.,
• zwiększenie zatrudnienia kształtującego się na poziomie 121,69 pracowników (średnie zatrudnienie z ostatnich 12 miesięcy poprzedzających wydanie zezwolenia), poprzez zatrudnienie po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 35 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2022 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie Strefy na poziomie łącznie co najmniej 157 pracowników do 31 października 2026 r. oraz
• zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2022 r.

Zezwolenie Nr 2 natomiast obejmuje prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

• kartony, pudła i pudełka z papieru falistego lub tektury falistej (pozycja 17.21.13.0),
  
• kartony, pudła i pudełka składane, z papieru lub tektury innych niż faliste (pozycja 17.21.14.0),
  
• usługi podwykonawców związane z produkcją papieru falistego i tekstury falistej oraz opakowań, z papieru i tektury (pozycja 17.21.99.0),
  
• pozostałe papier i tektura w rodzaju stosowanych do pisania, drukowania lub innych celów graficznych, z nadrukiem lub wytłaczane lub preferowane (pozycja 17.23.14.0),
  
• etykiety z papieru i tektury (pozycja 17.29.11.0),
  
• usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych wyrobów z papieru i tektury (pozycja 17.29.99.0) oraz sprzedaż następujących odpadów powstałych w wyniku prowadzenia działalności na terenie strefy,
  
• części i akcesoria do maszyn biurowych (28.23.22.0),
  
• odpady inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu (38.11.5), wyłącznie w zakresie:
  
  • odpadów z papieru i tektury (pozycja 38.11.52.0),
  • odpadów z tworzyw sztucznych (pozycja 38.11.55.0),
  • odpadów innych niż niebezpieczne zawierających metal (pozycja 38.11.58.0),
  • materiałów filtracyjnych oraz pozostałego czyściwa nadającego się do recyklingu,
• oleje odpadowe (38.12.25.0),
  
• odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne (38.12.27).

Wnioskodawca nie posiada zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie jakiejkolwiek innej strefy ekonomicznej niż wskazana we wniosku Specjalna Strefa Ekonomiczna, ani też działalność nie jest przez niego prowadzona w różnych województwach. Działalność Spółki jest prowadzona w jednej lokalizacji, a inwestycje realizowane na podstawie wszystkich uzyskanych zezwoleń umiejscowione zostały na tej samej nieruchomości, objętej terenem jednej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Zezwolenie nr 1 i Zezwolenie nr 2 są w dalszej części wniosku zwane łącznie Zezwoleniami.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka może prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch Zezwoleń posiadanych przez Spółkę oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch posiadanych przez Spółkę Zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz przesłanki uzyskania pomocy publicznej dla przedsiębiorcy regulują przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”) oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osoby prawne lub osoby fizyczne na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ustawy o SSE są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, winno być: t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o SSE podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonej strefy, a dochody pochodzące z takiej działalności, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o SSE, są zwolnione z podatku dochodowego odpowiednio na zasadach określonych w przepisach ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że zwolnienie z podatku dochodowego ma charakter przedmiotowy, co oznacza, że odnosi się wyłącznie do dochodów z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Kluczowe znaczenie ma zatem, aby działalność prowadzona była w ramach jednej specjalnej strefy ekonomicznej oraz w zakresie działalności wskazanej w zezwoleniu. Podnosząc powyższe na grunt stanu faktycznego należy wskazać, że zakres działalności określonej w Zezwoleniu Nr 1 i Zezwoleniu Nr 2 wykonywany jest na terenie jednego zakładu, położonego w obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Dokonując analizy obowiązujących przepisów podatkowych należy wskazać na art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, który stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP lub za granicą jeśli dochody z tych źródeł są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu zwolnionego spod opodatkowania. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu. Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Analiza powyższych przepisów pozwala zauważyć, że w celu kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, podmiot zobowiązany jest wyłączyć odpowiednio przychody oraz koszty działalności strefowej. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości. Spółka korzystająca ze zwolnienia z tytułu prowadzenia działalności inwestycyjnej na terenie SSE powinna móc ustalić sumę kosztów strefowych oraz przychodów strefowych. Dochód podlegający opodatkowaniu oraz zwolniony z opodatkowania wykazywany jest następnie w składanych deklaracjach podatkowych.

Do analogicznych wniosków prowadzi lektura przepisów strefowych. Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 465 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie SSE”), zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzana na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ani przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, ani też przepisy ustawy o CIT nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu. Tym samym podmiot korzystający jednocześnie z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej, będąc przy tym uprawnionym do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu zwolnionego z opodatkowania w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu z działalności gospodarczej nie podlegającej zwolnieniu.

Dodatkowo należy podkreślić, że określenie w zezwoleniu parametrów wydatków inwestycyjnych oraz wielkości zatrudnienia nie wyznacza ani konkretnych kosztów uzyskania przychodów ani konkretnych przychodów, a w konsekwencji także dochodu, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, które mogą być ponoszone lub osiągane przez podatnika, w następstwie realizowania ściśle określonych warunków zezwolenia. Przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na zasadach ogólnych, natomiast zwolnienie podatkowe dotyczy dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji, czy też zatrudniania pracowników określonych w konkretnym zezwoleniu. Należy podkreślić, że ani z treści zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE ani z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej będącej wyłącznie efektem inwestycji zrealizowanej na podstawie tego konkretnego zezwolenia.

Podkreślić należy, że brak jest regulacji, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej i w związku z tym obowiązek dodatkowego podziału dochodów z prowadzonej na terenie strefy działalności w części przypadającej odrębnie na każde zezwolenie. Skoro zatem ustawodawca nie wprowadził regulacji obligujących przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie SSE na podstawie więcej niż jednego zezwolenia, odrębnej ewidencji dla każdego z posiadanych zezwoleń, uznać należy, że przedsiębiorcy tacy uprawnieni są do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi określone w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, tzn. zapewniającej jedynie określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. Analogiczne stanowisko zostało już wielokrotnie wyrażone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, w tym m.in.:

• interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 maja 2018 r. , Znak: 0111-KDIB1-3.4010.109.2018.2.AN, z 13 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.173.2018.1.MST, z 26 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.96. 2018.1.MST, z 21 sierpnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.188.2017.1.JKT, z 3 lipca 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT, z 11 maja 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.1.JKT, z 5 stycznia 2017 r., Znak: 3063- ILPB2.4510.176.2016.1.KS,
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2015 r., Znak: IBPBI/1/423-55/14/KB.

Przedstawiony powyżej pogląd był również wielokrotnie wyrażany w aktualnym i jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych. Poniżej przykładowe wyroki:

• WSA w Rzeszowie z 8 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1035/15,
• WSA we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 70/16, z 16 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 447/16,
• WSA w Łodzi z 26 października 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 646/16,
• WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 3 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Go 314/16,
• WSA w Gliwicach z 7 marca 2017 r., sygn. akt I SA/G1 1194/16 oraz
• NSA z 19 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 1849/14.
  
  

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również 10 maja 2006 r. przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 2267 w sprawie braku jednoznacznych przepisów dotyczących wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie specjalnych stref ekonomicznych (Znak: SPS-023-2267/06). W piśmie tym czytamy: „Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. W opinii Ministerstwa Finansów, w przypadku prowadzenia działalności również poza terenem danej strefy nie jest konieczne tworzenie wyodrębnionych oddziałów Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym”. Stanowisko takie było ponadto wcześniej prezentowane przez Ministerstwo Finansów w piśmie z 31 października 2003 r., Znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03 skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Jak wynika z obydwu ww. pism wymogi dotyczące prowadzenia przez przedsiębiorcę stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu wyłącznie prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania. Zaprezentowane powyżej stanowisko potwierdza również sama konstrukcja deklaracji podatkowej CIT-8, w której możliwe jest wyłącznie zaprezentowanie łącznego dochodu lub straty na działalności zwolnionej z opodatkowania (brak jest natomiast możliwości deklarowania dochodów lub strat uzyskanych na każdym z Zezwoleń odrębnie).

Reasumując, Wnioskodawca uważa, iż uprawniony jest do prowadzenia jednej wspólnej ewidencji dochodów uzyskiwanych na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń na potrzeby rozliczania podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (…).

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że wynika, że Spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań farmaceutycznych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). W toku prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej pozyskane zostały dwa zezwolenia strefowe. W dniu 22 listopada 2012 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, zmienione następnie decyzją Ministra Gospodarki z 11 kwietnia 2014 r. (dalej: „Zezwolenie Nr 1”). Zgodnie z treścią Zezwolenia Nr 1, warunkiem jego uzyskania było poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych w wysokości co najmniej 20.867.815,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2015 r., zatrudnienie po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 35 pracowników w terminie do 31 grudnia 2014 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 35 pracowników do 31 grudnia 2019 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2015 r. Powyższe zezwolenie pozyskane zostało na prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy. W dniu 28 grudnia 2017 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie Nr 2”). Zgodnie z treścią Zezwolenia Nr 2, warunkiem jego uzyskania było poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych w wysokości co najmniej 4.500.000,00 EUR w terminie do 31 grudnia 2022 r., zwiększenie zatrudnienia kształtującego się na poziomie 121,69 pracowników (średnie zatrudnienie z ostatnich 12 miesięcy poprzedzających wydanie zezwolenia), poprzez zatrudnienie po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 35 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2022 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie Strefy na poziomie łącznie co najmniej 157 pracowników do 31 października 2026 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2022 r. Zezwolenie Nr 2 natomiast obejmuje prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy. Wnioskodawca nie posiada zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie jakiejkolwiek innej strefy ekonomicznej niż wskazana we wniosku Specjalna Strefa Ekonomiczna, ani też działalność nie jest przez niego prowadzona w różnych województwach. Działalność Spółki jest prowadzona w jednej lokalizacji, a inwestycje realizowane na podstawie wszystkich uzyskanych zezwoleń umiejscowione zostały na tej samej nieruchomości, objętej terenem jednej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Wobec powyższego, Spółka wyraziła wątpliwość co do możliwości prowadzenia przez nią jednej, wspólnej ewidencji dla działalności zwolnionej dochodów uzyskiwanych na podstawie dwóch Zezwoleń posiadanych przez Spółkę oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 395 z późn. zm.).

Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorca uzyskujący dochody korzystające ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, oraz podlegające opodatkowaniu, obowiązany jest zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie odrębnego wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej, z której dochód korzysta ze zwolnienia od opodatkowania oraz dla działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu. Ww. przepisy nie nakazują natomiast, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń, aby traktować je odrębnie.

W związku z tym, Spółka zobowiązana jest do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy w oparciu o Zezwolenia strefowe, przy czym ewidencja ta będzie prowadzona wspólnie dla Zezwolenia Nr 1 i Zezwolenia Nr 2 oraz odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się do twierdzenia, że dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch posiadanych przez Spółkę Zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.