Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.249.2018.1.LS
z 30 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 12 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji inwestycji pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji inwestycji pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Miasto na prawach powiatu - jednostka samorządu terytorialnego - jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od dnia 1 stycznia 1994 r. i składa miesięczne deklaracje VAT-7. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych oraz innych czynności uznawanych za prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie których Wnioskodawca spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Miasto podpisało umowę o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 dla projektu pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”. Projekt zakłada dostosowanie, rozbudowę i rewitalizację istniejącego obiektu mieszczącego się w obrębie Parku do pełnienia funkcji kulturalnej przez Miejski Ośrodek Kultury (pełnienie celów statutowych, tj. kulturalnych). Budynek obecnie jest nieużytkowany, zarządzany jest przez Miejski Zakład Nieruchomości, będący jednostką organizacyjną Miasta.

W wyniku realizacji projektu w obrębie budynku utworzone zostaną:

• w piwnicy pomieszczenia: techniczne, gospodarcze i warsztatowe oraz archiwa i ciemnia,
• na parterze: pomieszczenia sali wystawienniczej mieszczącej do 50 osób, zaplecza technicznego, pomieszczeń biurowych i wc,
• na piętrze znajdować się będą pomieszczenia biurowe, pracownie, poczekalnie z punktem informacji, pomieszczenia administracyjne oraz pomieszczenia wc.
  
  

Projektowany obiekt zostanie dostosowany do użytkowania przez osoby niepełnosprawne. W zmodernizowanym zabytkowym obiekcie świadczona będzie nowa oferta kulturowa przez Miejski Ośrodek Kultury, który jest jednostką organizacją Miasta. W obiekcie będzie prowadzona działalność kulturalna bez pobierania opłat przez jej odbiorców. MOK nie będzie prowadził działalności opodatkowanej w obiekcie. Wszystkie oferty będą dla mieszkańców udostępniane bezpłatnie. W ramach projektu przewidziano również prace związane z zagospodarowaniem terenu. Miasto będzie inwestorem projektu i na Miasto będą wystawiane faktury przez Wykonawcę.

Właścicielem powstałej w ramach projektu infrastruktury będzie beneficjent tj. Miasto. Zarządzającym obiektem będzie dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury. Miejski Zarząd Nieruchomości - obecny zarządca obiektu - od 1 stycznia 20l7 r. podlega centralizacji rozliczeń podatkowych w zakresie VAT z Wnioskodawcą, natomiast Miejski Ośrodek Kultury jednostka, która będzie zarządzać obiektem po zakończeniu inwestycji jest jednostką kultury, posiadającą odrębność prawną i jest odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem VAT. Miejski Zarząd Nieruchomości przekaże bezpłatną umową użyczenia obiekt Miejskiemu Ośrodkowi Kultury na realizację celów statutowych, tj. kulturalnych.

Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Zgodnie z wymogami otrzymania dofinansowania Miasto powinno przedstawić informację czy jest płatnikiem podatku VAT i czy ma możliwość odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako beneficjent Programu przy realizacji inwestycji pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”, ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją wyżej wymienionej inwestycji i w jakim zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie ma prawa nawet do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”, gdyż wydatki poniesione na modernizację budynku nie są i nie będą wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 995, z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest właścicielem mienia i innych praw majątkowych oraz samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu powiatu.

Jak stanowi art. 92 ust. 2 powołanej ustawy o samorządzie powiatowym – miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 9 ustawy o samorządzie gminnym – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1), edukacji publicznej (pkt 8), kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 862, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami (art. 10 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

W myśl art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 dla projektu pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”. Projekt zakłada dostosowanie, rozbudowę i rewitalizację istniejącego obiektu mieszczącego się w obrębie Parku do pełnienia funkcji kulturalnej przez Miejski Ośrodek Kultury (pełnienie celów statutowych, tj. kulturalnych). W wyniku realizacji projektu w obrębie budynku utworzone zostaną:

• w piwnicy pomieszczenia: techniczne, gospodarcze i warsztatowe oraz archiwa i ciemnia,
• na parterze: pomieszczenia sali wystawienniczej mieszczącej do 50 osób, zaplecza technicznego, pomieszczeń biurowych i wc,
• na piętrze znajdować się będą pomieszczenia biurowe, pracownie, poczekalnie z punktem informacji, pomieszczenia administracyjne oraz pomieszczenia wc.
  
  

W zmodernizowanym zabytkowym obiekcie świadczona będzie nowa oferta kulturowa przez Miejski Ośrodek Kultury, który jest jednostką organizacją Miasta. W obiekcie będzie prowadzona działalność kulturalna bez pobierania opłat przez jej odbiorców. MOK nie będzie prowadził działalności opodatkowanej w obiekcie. Wszystkie oferty będą dla mieszkańców udostępniane bezpłatnie. W ramach projektu przewidziano również prace związane z zagospodarowaniem terenu. Wnioskodawca będzie inwestorem projektu i na Miasto będą wystawiane faktury przez Wykonawcę. Właścicielem powstałej w ramach projektu infrastruktury będzie Wnioskodawca. Zarządzającym obiektem będzie dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury. Miejski Ośrodek Kultury jednostka, która będzie zarządzać obiektem po zakończeniu inwestycji jest jednostką kultury, posiadającą odrębność prawną i jest odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem VAT. Miejski Zarząd Nieruchomości (od 1 stycznia 2017 r. podlegający centralizacji z Wnioskodawcą) – obecny zarządca obiektu - przekaże bezpłatną umową użyczenia obiekt Miejskiemu Ośrodkowi Kultury na realizację celów statutowych, tj. kulturalnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że zmodernizowany obiekt, Miasto przekaże Miejskiemu Ośrodkowi Kultury bezpłatną umową użyczenia na realizację celów statutowych, tj. kulturalnych.

Aby zatem wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w związku z czynnością nieodpłatnego udostępnienia ww. obiektu Miejskiemu Ośrodkowi Kultury, Miasto będzie działać w charakterze podatnika i konsekwentnie, czy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki samorządowe w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu, a dotyczące mienia jednostki (w tym również nieruchomości) należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których jednostka samorządowa nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez jednostki poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Miasto realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu (udostępnieniu) Miejskiemu Ośrodkowi Kultury infrastruktury, będącej własnością Miasta, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska, przyrody, gospodarki wodnej, edukacji publicznej oraz kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 9 ustawy o samorządzie gminnym, niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie infrastruktury na rzecz Miejskiego Ośrodka Kultury, realizowane będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca realizując tę czynność nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się zatem do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotową inwestycją stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Bowiem z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z poniesionymi wydatkami na realizację przedmiotowego projektu wynika, że nabycie towarów i usług w związku realizacją przedmiotowej inwestycji nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym, z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej czynność nieodpłatnego przekazania infrastruktury realizowana będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca realizując tę czynność nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji projektu pn. „Rewitalizacja obiektu (…)”. Miasto realizując przedmiotowy projekt nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT, a towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzki Sąd Administracyjny w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.