UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania środków niepochodzących z masy spadkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 kwietnia 2012 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Postanowienie o nabyciu spadku uprawomocniło się 26 lipca 2012 r. – Wnioskodawczyni jest jedyną spadkobierczynią.

W sierpniu 2012 r. Wnioskodawczyni zgłosiła do urzędu skarbowego stosowną deklarację dotyczącą nabycia spadku i darowizny (dotyczącą mieszkania i środków finansowych).

Wnioskodawczyni razem z matką były współwłaścicielkami konta oszczędnościowego w banku X. Wnioskodawczyni nadmienia, że po śmierci matki nie zlikwidowała tego konta.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że posiada w tym samym banku razem z mężem wspólny rachunek.

W dniu 13 lutego 2018 r. na wspólne konto Wnioskodawczyni i jej męża wpłynęła kwota 100 000 zł tytułem sprzedaży mieszkania. W dniu wpływu ww. kwoty Wnioskodawczyni założyła przez internet 4-miesięczny rachunek (lokatę) na nowym koncie O. w swoim banku X. Po upływie 4-miesięcznego okresu rachunek został automatycznie rozwiązany, a kwota 100 000 zł wraz z odsetkami w wysokości 438,54 zł została przelana przez bank na konto Wnioskodawczyni i jej nieżyjącej matki.

W dniu 18 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni zgłosiła się do banku z zamiarem likwidacji tego wspólnego rachunku, przy czym bank uznał, że 50% kwoty znajdującej się na rachunku stanowi masę spadkową, w związku z powyższym przelał kwotę 50 438,54 zł na konto osobiste Wnioskodawczyni tytułem „spadku”. Wnioskodawczyni nie zgadza się z taką interpretacją – środki, które wpłynęły 13 czerwca 2018 r. pochodziły ze wspólnego konta jej i jej męża i tym samym nie stanowią masy spadkowej po matce zmarłej 6 lat temu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wpływ środków niepochodzących z masy spadkowej po matce na konto wspólne Wnioskodawczyni i jej zmarłej matki rodzi jakikolwiek obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki pochodzące z majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża zostały niefortunnym zbiegiem okoliczności przelane na konto wspólne Wnioskodawczyni i jej zmarłej matki w 6 lat po jej śmierci. Wnioskodawczyni uważa, że działania banku są nadinterpretacją przepisu dotyczącą kwalifikacji środków jako masy spadkowej ze wspólnego konta.

Zatem Wnioskodawczyni uważa, że w tych okolicznościach podatek od spadków i darowizn nie jest należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 644) – podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

Nabycie tytułem spadku, to w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie w drodze dziedziczenia ustawowego lub polecenia testamentowego, nabycie w drodze zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub zapisu windykacyjnego.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenia, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 644).

W myśl art. 922 § 1 tej ustawy – prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1015 § i § 2 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego – oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku.

Z kolei stosownie do treści art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych oraz powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy – jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Wnioskodawczyni, w związku ze śmiercią swojej matki (14 kwietnia 2012 r.) i uprawomocnieniem (26 lipca 2012 r.) postanowienia o nabyciu spadku, złożyła w sierpniu 2012 r. we właściwym urzędzie skarbowym stosowną deklarację dotyczącą spadku.

Jednakże Wnioskodawczyni po śmierci matki nie zlikwidowała konta, które posiadała wspólnie z matką w banku X. Wnioskodawczyni wskazała, że w banku X. posiada również wspólny rachunek razem z mężem.

W dniu 13 lutego 2018 r. na wspólne konto Wnioskodawczyni i jej męża wpłynęła kwota 100 000 zł ze sprzedaży mieszkania. W tym samym dniu Wnioskodawczyni założyła przez internet 4-miesięczny rachunek (lokatę) na nowym koncie O. w tym samym banku. Po upływie 4-miesięcznego okresu rachunek został automatycznie rozwiązany, a kwota 100 000 zł wraz z odsetkami w wysokości 438,38 zł przelana przez bank X. na konto należące do Wnioskodawczyni i jej nieżyjącej od 6 lat matki.

W dniu 18 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni zgłosiła się do banku z zamiarem likwidacji tego wspólnego rachunku, przy czym bank uznał, że 50% kwoty znajdującej się na rachunku stanowi masę spadkową, w związku z powyższym przelał kwotę 50 438,54 zł na konto osobiste Wnioskodawczyni tytułem „spadku”.

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki, które niefortunnie wpłynęły 13 czerwca 2018 r. na konto jej i jej nieżyjącej matki pochodziły ze wspólnego konta Wnioskodawczyni i jej męża i tym samym nie stanowią masy spadkowej po matce zmarłej 6 lat temu, a podatek z tego tytułu nie jest należny.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro jak wskazuje Wnioskodawczyni środki, które wpłynęły na konto wspólne Wnioskodawczyni i jej zmarłej matki, niezlikwidowane po jej śmierci, nie pochodziły z masy spadkowej, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w odniesieniu do tych środków. Z wniosku wynika, że nie są to środki nabyte tytułem spadku po matce. Są to środki, które wpłynęły 13 lutego 2018 r. na rachunek Wnioskodawczyni i jej męża ze sprzedaży mieszkania.

Jeżeli zatem istotnie w rozpatrywanej sprawie otrzymane 13 czerwca 2018 r. środki nie wchodziły w skład masy spadkowej po zmarłej matce Wnioskodawczyni, nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Należy nadmienić, że postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w ramach czynności sprawdzających, postępowania kontrolnego czy podatkowego, które są prowadzone w oparciu o konkretną dokumentację.

Oznacza to, że okoliczność, czy opisana czynność istotnie rodzi skutki w podatku od spadków i darowizn podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego, a nie przez Organ interpretacyjny.

Dodatkowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie bada stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przyjmując opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazany przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto wyjaśnia się, że przedmiotem oceny w interpretacji nie była kwestia oceny działania banku, ale wyłącznie skutków podatkowych wpływu środków niepochodzących z masy spadkowej na konto należące do Wnioskodawczyni i jej nieżyjącej matki.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.