2018.08.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.287.2018.2.MK
z 1 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 29 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)”. Dnia 29 czerwca 2018 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)”, jest doposażenie i adaptacja pracowni kształcenia zawodowego w trzech placówkach Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego, czyli w Technikum A, Technikum B oraz Centrum Kształcenia Praktycznego. Grupą docelową projektu będą uczniowie szkół kształcących zawodowo w mieście, które należy do Subregionu Centralnego Województwa. Głównym celem projektu jest zwiększenie kompetencji uczniów szkół kształcących w zawodach poprzez adaptację i wyposażenie sal placówek oświatowych prowadzących kształcenie zawodowe na potrzeby pracowni praktycznej nauki zawodu. Realizacja projektu przyczyni się do rozwiązania problemów zidentyfikowanych w Strategii ZIT Subregionu Centralnego Województwa.

W ramach projektu zaplanowano prace remontowe i budowlane. W skład robót wchodzą m.in.: wymiana okien, wymiana instalacji elektrycznej, oświetlenie, płytki, ściana, podłoga, gipsowanie, rolety okienne, wymiana drzwi, instalacja sieci energetycznej i informatycznej, malowanie pomieszczeń, przygotowanie i gruntowanie ścian oraz instalacja sieci komputerowej w wyodrębnionych na potrzeby pracowni salach, a także zakupy wyposażenia pracowni praktycznej nauki zawodu do wykorzystania w ramach nieodpłatnych zajęć edukacyjnych. Rzeczowa realizacja projektu została rozpoczęta. Planowany termin zakończenia - IX 2018 r.

Urząd Miasta podpisał umowę o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, osi priorytetowej: XII, Infrastruktura edukacyjna, dla działania: 12.2. Infrastruktura kształcenia zawodowego, dla poddziałania: 12.2.1. Infrastruktura kształcenia zawodowego - ZIT.

Suma ogółem: 1.900.970,00 zł.

Środki wspólnotowe (dofinansowanie UE): 1.615.824,50 zł.

Krajowe środki publiczne: 285.145,50 zł.

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego prowadzi działalność wynikającą z zawartych umów cywilno - prawnych, jednakże pomieszczenia remontowane i doposażone w ramach przedmiotowego projektu nie będą wynajmowane – będą służyć działalności statutowej placówki oświatowej.

Dnia 29 czerwca 2018 r. Zainteresowany doprecyzował opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
Efekty planowanego projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)”, będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościom zwolnionym od podatku VAT, ponieważ wynikają z obowiązku nałożonego zgodnie z ustawą o oświacie.
Wnioskodawca wszystkie wydatki związane z realizacją projektu przypisuje wyłącznie do remontowanych i doposażanych pomieszczeń pracowni praktycznej nauki zawodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że w związku z realizacją projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)” nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do remontowanych i doposażanych pomieszczeń, jeżeli CKZiU jako jednostka ma najem innych pomieszczeń?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług w niniejszym projekcie jest kosztem kwalifikowanym dla Wnioskodawcy. W świetle nowych regulacji prawnych VAT nie stanowi wydatku kwalifikowalnego operacji, z wyjątkiem przypadku, gdy podatek ten podlega zwrotowi na podstawie krajowych przepisów o podatku VAT. Stanowi o tym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 1303/2013/UE ustanawiające wspólne przepisy dotyczące EFRR, EFS, Funduszu Spójności.

Zasada określona w tych przepisach doprecyzowana jest na gruncie krajowych uregulowań, tj. Wytycznych Ministra Infrastruktury i Rozwoju w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach EFRR, EFS oraz Fundusz Spójności 2014-2020. Wynika z nich, że podatek VAT, który nie może zostać odzyskany na podstawie przepisów krajowych, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) oraz aktów wykonawczych do tej ustawy – jest kwalifikowalny, czyli może być pokryty ze środków przeznaczonych na realizację projektu. Suma ogółem: 1.900.970,00 zł. Środki wspólnotowe (dofinansowanie UE): 1.615.824,50 zł. Krajowe środki publiczne: 285.145,50 zł.

Dnia 29 czerwca 2018 r. Zainteresowany ostatecznie doprecyzował własne stanowisko w sprawie wskazując, że:

W niniejszym projekcie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego. W świetle nowych regulacji prawnych VAT nie stanowi wydatku podlegającego odliczeniu z wyjątkiem przypadku, gdy podatek ten podlega zwrotowi na podstawie krajowych przepisów o podatku VAT. Stanowi o tym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 1303/2013/UE ustanawiające wspólne przepisy dotyczące EFRR, EFS, Funduszu Spójności. Zasada określona w tych przepisach doprecyzowana jest na gruncie krajowych uregulowań, tj. wytycznych Ministra Infrastruktury i Rozwoju w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach EFRR, EFS oraz Fundusz Spójności 2014-2020. Wynika z nich, że podatek VAT, który nie może zostać odzyskany na podstawie przepisów krajowych, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) oraz aktów wykonawczych do tej ustawy – nie ma możliwości obniżenia podatku należnego, czyli może być pokryty ze środków przeznaczonych na realizację projektu. Suma ogółem: 1.900.970,00 PLN. Środki wspólnotowe (dofinansowanie UE): 1.615.824,50 zł. Krajowe środki publiczne: 285.145,50 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem Miasto, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy).

Powiat – stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 995, z późn. zm.) – wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 91 ww. ustawy, prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

Na podstawie art. 92 ust. 1 ww. ustawy, funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje rada miasta oraz prezydent miasta. Zgodnie z ust. 2 i ust. 3 powołanego artykułu ustawy o samorządzie powiatowym, miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie, a ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru, określa ustawa o samorządzie gminnym.

Według art. 6 ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami, ale nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)”, którego celem jest doposażenie i adaptacja pracowni kształcenia zawodowego w trzech placówkach Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego. Grupą docelową projektu będą uczniowie szkół kształcących zawodowo. Głównym celem projektu jest zwiększenie kompetencji uczniów szkół kształcących w zawodach poprzez adaptację i wyposażenie sal (…) placówek oświatowych prowadzących kształcenie zawodowe na potrzeby pracowni praktycznej nauki zawodu. W ramach projektu zaplanowano prace remontowe i budowlane. Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego prowadzi działalność wynikającą z zawartych umów cywilno - prawnych, jednakże pomieszczenia remontowane i doposażone w ramach przedmiotowego projektu nie będą wynajmowane – będą służyć działalności statutowej placówki oświatowej. Miasto (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Efekty planowanego projektu, będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościom zwolnionym od podatku VAT, ponieważ wynikają z obowiązku nałożonego zgodnie z ustawą o oświacie. Wnioskodawca wszystkie wydatki związane z realizacją projektu przypisuje wyłącznie do remontowanych i doposażanych pomieszczeń pracowni praktycznej nauki zawodu.

Przy przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy prawidłowo przyjmuje, że w związku z realizacją projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (…)” nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do remontowanych i doposażanych pomieszczeń, jeżeli CKZiU jako jednostka ma najem innych pomieszczeń?

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie zatem z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek planowanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie wystąpi. Efekty przedmiotowego projektu będą bowiem wykorzystywane – jak wskazał Wnioskodawca – do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów usług oraz zwolnionych od podatku VAT. Zatem, nabycie towarów i usług nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostanie spełniona jedna z przesłanek, wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Podsumowując, Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanego projektu pn.: „Adaptacja i wyposażenie sal (..)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin