Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.451.2018.1.PS
z 6 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy leasingu/nabyciu motocykli typu cross oraz od wydatków związanych z ich utrzymaniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy leasingu/nabyciu motocykli typu cross oraz od wydatków związanych z ich utrzymaniem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 18 września 2015 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W ramach działalności wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane. Wpis widniejący w centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEIiG) jako przeważającą działalność zgodnie z kodem PKD 45.40.Z wskazuje na sprzedaż hurtową i detaliczną motocykli, ich naprawę i konserwację oraz sprzedaż hurtową i detaliczną części i akcesoriów do nich.

Od 2016 r. głównym zakresem działalności jest sprzedaż części i akcesoriów do motocykli, w tym również kasków, odzieży i obuwia przeznaczonych dla użytkowników motocykli.

W dniu 7 lutego 2017 r. zawarł Pan jako przedsiębiorca umowę leasingu operacyjnego na motocykl typu cross. Motocykl ten nie posiada homologacji, nie podlega rejestracji, nie ma wbudowanego licznika przebiegu pojazdu. Motocykl typu cross może być użytkowany wyłącznie na specjalnie do tego celu przeznaczonych torach motocrossowych. Motocykl użytkowany w ramach umowy leasingu jest wykorzystywany wyłącznie w celach reklamowych firmy, tzn. jest oznaczony logo i danymi Pana firmy i umożliwia rozpowszechnienie marki firmy bezpośrednio wśród potencjalnej grupy klientów podczas imprez sportowych. Zastosowanie tego typu reklamy pozwala dotrzeć do użytkowników motocykli, którzy są przeważającą grupą nabywców sprzedawanych przez Pana towarów.

W 2018 r. podjął Pan również decyzję o wprowadzeniu motocykli typu cross do sprzedaży. W dniu 4 czerwca 2018 r. zakupił Pan motocykl typu cross Kawasaki KX250F, który w początkowej fazie użytkowania ma służyć jako motocykl testowy dla potencjalnych klientów do wykonania jazdy testowej, a następnie, po pewnym czasie ma podlegać dalszej odsprzedaży. W związku z tym, że jak opisano wyżej, motocykl ten nie posiada homologacji, nie podlega rejestracji, nie ma wbudowanego licznika przebiegu pojazdu, nie może być użytkowany na drogach publicznych i nie ma możliwości prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu powstała wątpliwość co do prawidłowości rozliczenia VAT i podstawy prawnej odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu i użytkowania tego typu motocykli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje pełne (100%) prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu wydatków ponoszonych w związku z nabyciem, użytkowaniem na podstawie umowy leasingu, nabyciem paliwa i eksploatacją motocykli typu cross, które nie posiadają homologacji, nie podlegają rejestracji, nie mają wbudowanego licznika przebiegu pojazdu i nie mogą być użytkowane na drogach publicznych, na ogólnych zasadach uregulowanych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z powyższym przepisem, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje czynnym podatnikom VAT w przypadku ponoszenia wydatków mających związek z czynnościami opodatkowanymi. Zatem dokonanie zakupu towarów i usług, które podatnik wykorzystuje wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, pozwala na pełne odliczenie podatku naliczonego VAT wynikającego z otrzymanej faktury dokumentującej ten zakup.

Ustawa VAT w art. 86a reguluje również kwestię odliczenia VAT w przypadku wydatków ponoszonych w związku z użytkowaniem pojazdów samochodowych. Definiując pojęcie pojazdy samochodowe ustawodawca odwołał się natomiast do przepisów o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy VAT: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, w myśl art. 1 pkt 1 ustawa określa zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz strefach ruchu. Ponadto powołana ustawa w art. 2 definiuje pojazd samochodowy - jako pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego. Motocykl to pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm³, dwukołowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół. Natomiast pojazd rozumiany jest jako środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, droga zdefiniowana jest jako wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdujących się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Analiza powyższych przepisów pozwala Panu stwierdzić, że skoro użytkowane w jego działalności motocykle typu cross nie są dopuszczone do ruchu po drogach to nie maja do nich zastosowania przepisy szczególne zawarte w art. 86a ustawy VAT. W związku z tym, w Pana ocenie, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z dyspozycją art. 86a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   
   
   
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
      
      
      
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   

Według art. 2 pkt 34 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do dyspozycji ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
      
      
      
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   

Jak wynika z ust. 4 ww. artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W przywołanych przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczania podatku, zawarte w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W grupie pojazdów samochodowych, określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie co do zasady do użytku prywatnego, jednakże mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych względów – dla celów pełnego odliczania – fakt wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Z artykułu 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260,, z późn. zm.) wynika, że pojazd samochodowy – to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Punkt 31 tego artykułu stanowi, że użyte w ustawie określenie pojazd oznacza − środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Według pkt 32 ww. artykułu, pojazd silnikowy jest pojazdem wyposażonym w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.

W myśl pkt 45 omawianego artykułu, motocykl – to pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm³, dwukołowy lub z bocznym wózkiem – wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowymi motocyklami można się poruszać jedynie po zamkniętych torach terenowych, nie można poruszać się nimi po drodze (motocykl nie podlega homologacji, nie podlega rejestracji, nie ma wbudowanego licznika przebiegu pojazdu, nie może być użytkowany na drogach publicznych) i będą one wynajmowane do jazd testowych oraz promowania Pana firmy na zawodach crossowych, to nie dotyczą ich wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że będą one wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, przysługuje Panu prawo – na podstawie art. 86 ust. 1 tej ustawy − do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia, rat leasingowych, paliwa oraz kosztów eksploatacji związanych z użytkowaniem tych motocykli, o ile nie znajdują ograniczenia wynikające z art. 88 ww. ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.