Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.455.2018.3.AD
z 8 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Fundacji za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu czynności zbycia nieruchomości gruntowych oraz udziałów we współwłasności nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Fundacji za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu czynności zbycia nieruchomości gruntowych oraz udziałów we współwłasności nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Fundacją, wpisaną do Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej oraz do Rejestru Przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Celami Fundacji są:

1. Ochrona życia i godności człowieka, rodziny i społeczności oraz troska o duchowe, moralne i materialne środowisko ich życia i rozwoju, oparta na antropologii chrześcijańskiej.
2. Kształtowanie i upowszechnianie kryteriów patriotycznych, demokratycznych i obywatelskich postaw zgodnych z chrześcijaństwem oraz sprawdzonych kryteriów prawa i oceny rzeczywistości kulturowej, społecznej, gospodarczej i politycznej.
3. Prowadzenie lub wspieranie projektów bądź działań służących kształtowaniu i rozwijaniu pozytywnych cech osobowości: wolności osobistej i szlachetności, solidarności, wierności, wrażliwości na drugiego człowieka, współpracy, odpowiedzialności, wzajemnego szacunku, szacunku do rodziny tworzonej przez kobietę i mężczyznę, szacunku do społeczeństwa, umiejętności i kreowania swojego miejsca w świecie.
4. Rozpowszechnianie zasad opartych na prawdzie w obszarze komunikacji medialnej oraz przyczynianie się do podnoszenia umiejętności społecznych poprzez kształcenie w zakresie komunikacji medialnej, interpersonalnej, autoprezentacji.
5. Promocja i organizacja wolontariatu dla celów Fundacji.

Fundacja otrzymała w drodze darowizny w 2018 r. 25 działek budowlanych oraz udziały w działkach, poprzez które jest dostęp do drogi publicznej do działek budowlanych -13/14 udziałów w jednej działce, 6/17 udziałów w drugiej działce, 4/17 udziały w trzeciej działce.

Fundacja planuje sprzedać otrzymane działki, jednakże nie ma zamiaru inwestować w działki, czyli wykonywać jakichkolwiek czynności mających na celu ich przygotowanie do sprzedaży. Fundacja osobiście nie będzie prowadzić żadnych działań w celu ich sprzedaży (poszukiwanie klientów, reklama, rozmowy z zainteresowanymi) powierzy bowiem te czynności profesjonaliście z biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami.

Uzyskane w ten sposób środki Fundacja przeznaczy częściowo, natychmiast po uzyskaniu na cele statutowe, a częściowo na zakup udziałów w spółkach przynoszących dochody.

Dochody z udziałów w spółkach również przeznaczone będą na realizację celów statutowych Fundacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Fundacja jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji nie jest podatnikiem od towarów i usług, bowiem prowadzona działalność nie podlega definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikiem podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust 2 ustawy podaje wyczerpującą na gruncie przedmiotowej ustawy definicję działalności gospodarczej, zgodnie z którą działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność Fundacji natomiast nie zawiera się w definicji podanej w przytoczonym artykule.

Sprzedaż działek budowlanych zostanie dokonana w celu uzyskania środków, które zostaną przeznaczone w części na cele statutowe Fundacji, a w części na zakup udziałów w spółkach - wszelkie dochody z tytułu udziału w spółkach zostaną przeznaczone na działalność statutową.

Fundacja nie jest producentem, handlowcem ani usługodawcą. Fundacja nie wykonuje czynności polegających na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wszelkie uzyskane przez Fundację środki zostaną przekazane na realizację jej celów statutowych - bądź bezpośrednio po ich uzyskaniu, bądź po osiągnięciu dochodu z tytułu udziałów w spółkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatnikiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi, co do zasady, być prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika zatem, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług determinowany jest przez dwa czynniki:

• przedmiotowy – opodatkowaniu podlega wyłącznie dostawa towarów i świadczenie usług oraz
• podmiotowy – dostawa i świadczenie usług muszą być dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Należy wskazać, że działalność Fundacji uregulowana jest w ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 723).

Stosownie do art. 1 ustawy o fundacjach, fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

W myśl art. 4 ww. ustawy, fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu.

Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach).

Ponadto – na mocy art. 5 ust. 5 powołanej ustawy – fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Jeżeli fundacja ma prowadzić działalność gospodarczą, wartość środków majątkowych fundacji przeznaczonych na działalność gospodarczą nie może być mniejsza niż tysiąc złotych 1.

W świetle art. 7 ust. 1 i ust. 2 wskazanej ustawy, fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.

Należy wskazać, że na podstawie ww. przepisów, co do zasady, działalność Fundacji można więc podzielić na działalność statutową (związaną z realizacją celów, dla których Fundacja została powołana) oraz pozostałą działalność gospodarczą (która, co do zasady, ma wspomagać działalność statutową).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z ust. 9 tego artykułu wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Fundację z tytułu dokonania sprzedaży 25 działek oraz udziałów w nieruchomościach należy uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zaważyć, że Fundacja nie posiada majątku prywatnego, nie podejmuje też działań w sferze prywatnej - jak wynika z treści wniosku - prowadzi działalność statutową, a zatem nie może być traktowana, ani oceniana na równi z działaniami podejmowanymi w zakresie zarządu przez osobę fizyczną majątkiem osobistym. Tym samym czynność dokonania przez nią zbycia ww. nieruchomości wraz z udziałami mieści się – wbrew twierdzeniom Fundacji - w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowiska Fundacji należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.