INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2011r. (data wpływu 17 marca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT przy sprzedaży wyrobu medycznego o nazwie „wózek-transporter schodowy dla osób niepełnosprawnych” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT przy sprzedaży wyrobu medycznego o nazwie „wózek-transporter schodowy dla osób niepełnosprawnych”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka jest dystrybutorem wózka-transportera schodowego dla osób niepełnosprawnych „" w Polsce. Producentem jest Czeska firma.

Transporter jest urządzeniem akumulatorowym ułatwiającym pokonywanie barier w postaci schodów osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózku inwalidzkim. Osoba niepełnosprawna siedząca na wózku inwalidzkim może za pomocą transportera wjechać lub zjechać po schodach. Taka możliwość z kolei kompensuje osobom niepełnosprawnym braki w poruszaniu się. Urządzenie wg producenta: „jest przeznaczone do użytku indywidualnego przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózku mechanicznym w celu podwyższenia jakości ich życia poprzez umożliwienie pokonywania barier architektonicznych i schodów w miejscu zamieszkania."

Urządzenie mieści się w grupowaniu wg PKWiU 2008 pod symbolem 30.92.2 (PKWiU 2004 -35.43.1).

Urządzenie takie należy zakwalifikować zgodnie z definicją jako wyrób medyczny zgodnie z ustawą z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679). Ustawa mówi m.in. o tym, iż wyrób medyczny to urządzenie, które jest przeznaczone przez jego wytwórcę do używania w celu łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia. Dodatkowo producent wystawił Deklarację Zgodności w której deklaruje, iż wyrób jest urządzeniem medycznym klasy I, zgodnie z klasyfikacją przedstawioną w Dyrektywie Europejskiej 93/42/EEC, aneks IX, i odpowiada zasadniczym wymogom Dyrektywy 93/42/EEC. Ponieważ urządzenia są oznakowane znakiem CE, posiadają Deklaracje Zgodności oraz są nabywane od producenta mającego siedzibę w kraju Unii Europejskiej nie ma obowiązku dokonywania wpisu urządzeń do Rejestru Wyrobów Medycznych a pozostaje jedynie obowiązek dokonania powiadomienia. Dystrybutor dokonał powiadomienia Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych o wprowadzeniu na terytorium RP wyrobu medycznego w ustalonym terminie zgodnie z zapisami zawartymi w ustawie z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. 2010, Nr 107, poz. 679).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stosowanie przy sprzedaży wyrobu medycznego o nazwie "wózek-transporter schodowy dla osób niepełnosprawnych stawki podatku VAT wynoszącej 8%...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Dystrybutor opierając się: na ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.); zmianie tej ustawy w szczególności dotyczącej zakresu stawek podatkowych wprowadzonej ustawą z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. 2010r., Nr 238, poz. 1578) przy sprzedaży w roku 2011 stosuje stawkę podatku VAT wynoszącą 8%. Stosowanie stawki VAT 8% na w/w urządzenie podyktowana jest faktem, iż w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) pod poz. 106 wymienione są „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium RP, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika". Ponieważ urządzenie jest przeznaczone przez jego wytwórcę do używania przez osoby niepełnosprawne w celu łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia, jest wyrobem medycznym klasy I oznakowanym znakiem CE, posiada Deklaracje Zgodności z powołaniem na Dyrektywę Medyczną 93/42/EEC oraz zostało dokonane powiadomienia Prezesa Urzędu Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych o wprowadzeniu na terytorium RP wyrobu medycznego prawidłowym jest stosowanie przy sprzedaży stawki podatku VAT wynoszącej 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Od dnia 1 stycznia 2011r. w poz. 105 ww. załącznika nr 3 wskazane są, bez względu na symbol PKWiU, wyroby medyczne, w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. regulację prawną analogicznej treści do tej wskazanej w ww. poz. 105 załącznika nr 3, zawiera poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679) pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

-których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Wyposażenie wyrobu medycznego to – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy - artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Przez wprowadzenie do obrotu – na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy - rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego, innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego.

Wprowadzeniem do używania jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem (art. 2 ust. 1 pkt 32).

W myśl zapisów art. 2 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.
   
   

Autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą (art. 2 ust. 1 pkt 2).

W art. 11 ust. 1 i 2 ww. ustawy wskazano, że wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE. Znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4.

Na mocy art. 11 ust. 3 ww. ustawy, do wprowadzanych do obrotu i wprowadzanych do używania wyrobów wykonanych na zamówienie, które są aktywnymi wyrobami medycznymi do implantacji albo wyrobami medycznymi klasy IIa, IIb lub III, o których mowa w art. 20 ust. 1, dołącza się oświadczenie wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela wystawione po przeprowadzeniu odpowiedniej dla danego wyrobu procedury oceny zgodności i potwierdzające, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze, lub wskazujące, które z wymagań zasadniczych nie zostały spełnione, z podaniem przyczyn. Oświadczenie to udostępnia się pacjentowi, dla którego przeznaczony jest wyrób, zidentyfikowanemu za pomocą nazwiska, akronimu lub kodu liczbowego.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Wyroby medyczne, zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, klasyfikuje się do klasy I, IIa, IIb albo III, uwzględniając ryzyko związane ze stosowaniem wyrobów.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Ocenę zgodności przeprowadza wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel, samodzielnie lub pod nadzorem jednostki notyfikowanej (ust. 4 ww. artykułu).

W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady do wytwórcy, autoryzowanego przedstawiciela lub podmiotu wprowadzającego wyrób do obrotu należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest.

Wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze w myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 pkt 2 ustawy o wyrobach medycznych, domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) - w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, jest dystrybutorem wózka-transportera schodowego dla osób niepełnosprawnych w Polsce. Producentem jest czeska.

Wnioskodawca stwierdził, iż ww. urządzenie należy zakwalifikować zgodnie z definicją jako wyrób medyczny zgodnie z ustawą z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych. Ponadto producent wystawił Deklaracje Zgodności, w której deklaruje, iż wyrób jest urządzeniem medycznym klasy I, zgodnie z klasyfikacją przedstawioną w Dyrektywie Europejskiej 93/42/EEC, aneks IX, i odpowiada zasadniczym wymogom Dyrektywy 93/42/EEC. Ponieważ urządzenia są oznakowane znakiem CE, posiadają Deklaracje Zgodności oraz są nabywane od producenta mającego siedzibę w kraju Unii Europejskiej nie ma obowiązku dokonywania wpisu urządzeń do Rejestru Wyrobów Medycznych a pozostaje jedynie obowiązek dokonania powiadomienia. Dystrybutor dokonał powiadomienia Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych o wprowadzeniu na terytorium RP wyrobu medycznego w ustalonym terminie zgodnie z zapisami zawartymi w ustawie z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych.

Mając na uwadze ww. zaistniały stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro jak wskazał Wnioskodawca wózek-transporter schodowy dla osób niepełnosprawnych, o którym mowa w wniosku, jest wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, to jego dostawa w kraju podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż do dostawy wyrobu medycznego o nazwie „wózek-transporter schodowy dla osób niepełnosprawnych należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%, należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość tego stanowiska wynika z innej, niż wskazana przez Wnioskodawcę, podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawane przez Wnioskodawcę towary stanowiące przedmiot zapytania są wyrobami medycznymi, nie jest też organem uprawnionym do badania, czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu, określone w ustawie o wyrobach medycznych. Ustawa o wyrobach medycznych, choć powołana w ustawie o VAT, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowego wózka-transportera schodkowego dla osób niepełnosprawnych według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji ww. wózka według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania przedmiotowego wózka-transportera schodkowego dla osób niepełnosprawnych według PKWiU, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.