Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.288.2018.1.MR
z 14 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 19 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z przekazaniem jedynego majątku likwidowanej spółki jawnej innemu wspólnikowi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z przekazaniem jedynego majątku likwidowanej spółki jawnej innemu wspólnikowi.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dwie osoby fizyczne (dalej, „Wnioskodawcy”) są wspólnikami spółki jawnej (dalej „Spółka”).

Jeden Wnioskodawca posiada 45% udział w majątku spółki i w takim samym stopniu uczestniczy w podziale zysku spółki. Drugi Wnioskodawca posiada 5% udział w majątku spółki i w takim samym stopniu uczestniczy w podziale zysku spółki.

Trzecim wspólnikiem Spółki jest również osoba fizyczna, która posiada 50% udział w majątku spółki w takim samym stopniu uczestniczy w podziale zysku spółki.

Wspólnicy Spółki w dniu 14 grudnia 2017 r. podjęli uchwałę o postawieniu Spółki w stan likwidacji. Dnia 12 lutego 2018 roku Sąd Rejonowy orzekł o wpisaniu do rejestru sądowego faktu rozwiązania Spółki i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego tej Spółki. Na likwidatorów Spółki powołano wszystkich wspólników Spółki.

Na dzień dzisiejszy likwidatorzy zakończyli bieżące interesy Spółki. Likwidatorzy, upłynnili w całości majątek ruchomy Spółki. Spółka nie posiada żadnych zobowiązań wobec osób trzecich, w tym zobowiązań niewymagalnych i spornych.

Jedynym majątkiem Spółki jest nieruchomość gruntowa zabudowana jednokondygnacyjnym budynkiem handlowo-usługowym i trzykondygnacyjnym budynkiem biurowym (dalej „nieruchomość”).

Wspólnicy określili wartość ww. majątku na kwotę 2.820.000,00 zł. Wartość ta odpowiada wartości rynkowej nieruchomości. Wartość rynkowa nieruchomości jest wyższa od wartości początkowej pomniejszonej o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Wspólnicy planują podjęcie uchwały o przejęciu ww. majątku przez trzeciego wspólnika. Tytułem wyrównania wartości należnych pozostałym wspólnikom udziałów likwidacyjnych i tzw. kapitałowych w majątku Spółki (w tym udziałów w nieruchomości), trzeci wspólnik zapłaci na konto Spółki celem rozliczenia udziałów likwidacyjnych (w tym udziałów w nieruchomości) pozostałych wspólników kwotę 1.410.000,00 zł. Kwota ta odpowiada procentowemu udziałowi pozostałych wspólników w majątku Spółki.

W akcie notarialnym, którego przedmiotem będzie rozliczenie wspólników spółki jawnej w wyniku postępowania likwidacyjnego, Wspólnicy mają zamiar oświadczyć, że działając w imieniu własnym i na rzecz Spółki, jako jej likwidatorzy i jedyni wspólnicy, realizują ww. uchwały o rozliczenie wspólników Spółki w toku jej likwidacji poprzez przyznanie w naturze majątku likwidowanej Spółki jednemu ze wspólników (trzeciemu wspólnikowi) ze spłatą na rzecz pozostałych wspólników, do której będzie zobowiązany wspólnik przejmujący majątek. Własność majątku pozostałego w Spółce zostanie przeniesiona na rzecz trzeciego wspólnika na podstawie art. 82 Kodeksu spółek handlowych i art. 155 Kodeksu cywilnego. Trzeci wspólnik nabędzie majątek do majątku osobistego (posiada rozdzielność majątkową ze swoją żoną) na potrzeby prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej.

Trzeci wspólnik zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Spółki, kwoty 1.410.000,00 zł tytułem rozliczenia przez likwidatorów spółki udziałów likwidacyjnych, w tym udziałów w nieruchomości, pozostałych wspólników.

W podziale wyżej wymienionej kwoty nie będzie brał udziału nabywca nieruchomości, jako że jego udział likwidacyjny zostanie już zaspokojony. Po podpisaniu aktu notarialnego i po rozliczeniu wyżej wymienionej kwoty 1.410.000,00 zł, Spółka nie będzie posiadać żadnych aktywów i pasywów, nie będzie posiadać żadnych zobowiązań niewymagalnych i spornych, a zatem będą podstawy do jej wykreślenia z KRS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Wnioskodawców spłata od Wspólnika, zobowiązanego do dokonania rozliczenia w wyniku przejęcia majątku spółki w związku z jej likwidacją, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u Wnioskodawców?

Zdaniem Zainteresowanych, wartość otrzymanej spłaty z tytułu likwidacji spółki jawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577, dalej powoływana jako ksh) jednym ze sposobów rozwiązania spółki jest podjęcie przez wszystkich wspólników jednomyślnej uchwały. Na podstawie art. 67 § 1 ksh, w przypadku wystąpienia przesłanek do rozwiązania spółki należy przeprowadzić jej likwidację, chyba że wszyscy wspólnicy zdecydują się na inny sposób zakończenia działalności spółki. Nie ma przeszkód prawnych aby wskutek podjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki jawnej jej majątek został przyznany jednemu z dotychczasowych wspólników z obowiązkiem spłaty pozostałych. Możliwość taką potwierdza postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2011 r., IV CSK 473/10, LEX nr 110254.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm., dalej powoływana jako updof), do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Zdaniem Wnioskodawcy przyznanie majątku Spółki jednemu ze wspólników z obowiązkiem spłaty na rzecz pozostałych wspólników należy traktować jako likwidację spółki, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT. Z punktu widzenia wskazanej regulacji nie jest istotne w jaki sposób została przeprowadzona likwidacja Spółki. Nie powinno się zatem różnicować skutków prawnych związanych z rozwiązaniem spółki i wyborem sposobu zakończenia działalności gospodarczej. Przeprowadzenie likwidacji czy też zakończenie działalności w inny ustalony przez wspólników sposób są bowiem metodami alternatywnymi i równorzędnymi i to jedynie od woli wspólników zależy, z której z tych metod skorzystają. Należy więc przyjąć, że art. 14 ust. 3 pkt 10 updof odnosi się do każdego przypadku likwidacji spółki rozumianej jako rozwiązanie spółki, zakończenie jej działalności, którego skutkiem jest wykreślenie spółki z Krajowego Rejestru Sądowego (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r., IPPB1/415-1158/14-4/KS).

W ocenie Wnioskodawców zasadnym jest zatem uznanie, że środki pieniężne, które otrzymają w związku likwidacją spółki przeprowadzoną w sposób opisany nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód (dochód) z działalności gospodarczej ani jako przychód (dochód) z jakiegokolwiek innego źródła przychodów określonego w updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577) użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 51 § 1 Kodeksu spółek handlowych każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (art. 51 § 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 51 § 3 ustawy – Kodeks spółek handlowych: umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednak należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 Kodeksu spółek handlowych: przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 58 § 1 Kodeksu spółek handlowych: rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3. ogłoszenie upadłości spółki;
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6. prawomocne orzeczenie sądu.

Stosownie do art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 82 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych.

Stosownie do art. 82 § 2 Kodeksu spółek handlowych pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.

Natomiast stosownie do art. 82 § 3 tej ustawy rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej, nie jest zatem podatnikiem podatków dochodowych, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 cyt. ustawy do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Natomiast stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Powyższe przepisy, tj. art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b i art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujące kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną, zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2011 r. Ich celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne, nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach. Natomiast gdy wspólnik otrzyma z ww. tytułu niepieniężne składniki majątku, odroczony zostanie moment opodatkowania do chwili, gdy podatnik odpłatnie zbędzie te składniki majątku, a zatem z tytułu tego zbycia uzyska dodatkowe, nieopodatkowane wcześniej środki.

Należy przy tym zauważyć, że wyżej cytowane, a dot. spółki osobowej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego takiej spółki na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem „likwidacji” użytym w tym przepisie należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału między wspólników majątku spółki.

W opisie zdarzenia przyszłego podano, że wspólnicy Spółki w dniu 14 grudnia 2017 r. podjęli uchwałę o postawieniu Spółki w stan likwidacji. Jedynym majątkiem Spółki jest nieruchomość gruntowa zabudowana jednokondygnacyjnym budynkiem handlowo-usługowym i trzykondygnacyjnym budynkiem biurowym („nieruchomość”). Wspólnicy określili wartość ww. majątku na kwotę 2.820.000,00 zł. Wartość ta odpowiada wartości rynkowej nieruchomości. Wartość rynkowa nieruchomości jest wyższa od wartości początkowej pomniejszonej o sumę odpisów amortyzacyjnych. Wspólnicy planują podjęcie uchwały o przejęciu ww. majątku przez trzeciego wspólnika. W akcie notarialnym, którego przedmiotem będzie rozliczenie wspólników spółki jawnej w wyniku postępowania likwidacyjnego, Wspólnicy mają zamiar oświadczyć, że działając w imieniu własnym i na rzecz Spółki, jako jej likwidatorzy i jedyni wspólnicy, realizują ww. uchwały o rozliczenie wspólników Spółki w toku jej likwidacji poprzez przyznanie w naturze majątku likwidowanej Spółki jednemu ze wspólników (trzeciemu wspólnikowi) ze spłatą na rzecz pozostałych wspólników, do której będzie zobowiązany wspólnik przejmujący majątek. Własność majątku pozostałego w Spółce zostanie przeniesiona na rzecz trzeciego wspólnika na podstawie art. 82 Kodeksu spółek handlowych i art. 155 Kodeksu cywilnego. Trzeci wspólnik nabędzie majątek do majątku osobistego (posiada rozdzielność majątkową ze swoją żoną) na potrzeby prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Trzeci wspólnik zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Spółki, kwoty 1.410.000,00 zł tytułem rozliczenia przez likwidatorów spółki udziałów likwidacyjnych, w tym udziałów w nieruchomości, pozostałych wspólników.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe w odniesieniu do powyżej powołanych przepisów należy uznać, że w niniejszej sprawie uzyskanie przez Zainteresowanych spłaty w zw. z przekazaniem całego majątku likwidowanej Spółki innemu wspólnikowi jest czynnością prawną mającą charakter odpłatnego zbycia. Żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza z kategorii przychodów ani nie zwalnia z opodatkowania tym podatkiem tego typu przysporzenia majątkowego. Z uwagi na to, że przyczyną (źródłem) tej spłaty jest wcześniejsze funkcjonowanie wspólników w Spółce, następnie jej likwidacja i przekazanie majątku Spółki tylko jednemu ze wspólników – przychód uzyskany z tej spłaty (tu: z odpłatnego zbycia) powinien zostać zakwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w kontekście powyżej zaprezentowanego stanu prawnego notarialnie złożone oświadczenie wspólników, na mocy którego cały majątek (nieruchomość) zostanie przekazany na rzecz innego wspólnika – trzeciego wspólnika, posiada charakter czynności prawnej rozporządzającej przez Zainteresowanych przypadającym na nich udziałem w majątku Spółki (składnikach majątku). W związku z tym, że towarzyszyła temu spłata, czynność ta ma charakter odpłatnego zbycia, do którego stosuje się przepisy art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b i art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się odpowiednio.

Podsumowując, otrzymanie przez Zainteresowanych spłaty, o której mowa we wniosku, spowoduje powstanie przychodu podatkowego. Uzyskany przychód Zainteresowani powinni zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie Zainteresowani będą mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione przez nich lub Spółkę na nabycie lub wytworzenie zbywanej nieruchomości – niezaliczone uprzednio w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów – w proporcji, w jakiej przypadają na udziały w majątku będącym przedmiotem spłaty.

W konsekwencji nie można uznać stanowiska Zainteresowanych za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.