Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.317.2018.2.ISK
z 20 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.) uzupełnionym w dniu 17 lipca 2018 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 17 lipca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lipca 2018 r. (doręczone Stronie w dniu 13 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy oraz braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony w dniu 17 lipca 2018 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 17 lipca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lipca 2018 r. (skutecznie doręczonym w dniu 13 lipca 2018 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy oraz braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w odpowiedzi na wezwanie):

Wnioskodawca jest obywatelem Włoch zamieszkałym i zameldowanym w Polsce.
Dnia 2 maja 2018 roku Wnioskodawca założył i zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą w Urzędzie Miasta. We wniosku CEIDG-1 o Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako adres zamieszkania, adres do doręczeń związanych z działalnością gospodarczą i adres przechowywania dokumentacji rachunkowej Wnioskodawca podał swój adres zameldowania i zamieszkania w Polsce. Ze względu na specyfikę wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności, zaznaczył „Brak stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej”. Działalność Wnioskodawcy opiera się na: 6203Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi 6201Z Działalność związana z oprogramowaniem 6311Z Przetwarzanie danych; zarządzaniem stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność 6312Z Działalność portali internetowych 6399Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana 7311Z Działalność agencji reklamowych 7320Z Badanie rynku i opinii publicznej 7430Z Działalność związana z tłumaczeniami 8211Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura.

Obecnie Wnioskodawca świadczy usługi dla polskiej firmy, która prowadzi stronę internetową. Wnioskodawca zajmuje się głównie obsługą użytkowników serwisu internetowego, a także tłumaczeniami treści strony internetowej. Wszystkie działalności wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na pracy na komputerze, którą Wnioskodawca może wykonywać w różnych miejscach, a w zasadzie wszędzie gdzie tylko ma dostęp do komputera. W związku z tym Wnioskodawca nie ma stałego miejsca wykonywania działalności. Wnioskodawca pracuje w różnych miejscach na terenie W. Po zarejestrowaniu działalności, chciał dopełnić wszystkich obowiązków i dowiedzieć się czy powinien rejestrować się jako podatnik VAT. W związku z tym przeczytał art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zauważył, że ze względu na rodzaj wykonywanej działalności (wymieniony i opisany powyżej), a także z uwagi na fakt, że przewidywana wartość sprzedaży usług, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2018, a także w kolejnych latach podatkowych, nie przekroczy kwoty 200 000, 00 zł, Wnioskodawca kwalifikuje się do zwolnienia z podatku VAT. Jednak wątpliwość wzbudził art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że podatnikom nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju nie przysługuje zwolnienie z podatku VAT.

Tak jak Wnioskodawca pisał powyżej, ze względu na specyfikę pracy (praca na laptopie), nie ma stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Jest zameldowany i mieszka w Polsce. Adres zamieszkania, adres przechowywania dokumentacji rachunkowej dotyczącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a także adres do doręczeń związanych z działalnością gospodarczą jest w Polsce. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi na terenie W., świadcząc usługi dla polskiej firmy, która ma siedzibę w W. Wnioskodawca nie był pewny jak powinien zinterpretować art. 113 ust. 13 pkt 3 w stosunku do jego sytuacji. W związku z tym szukał informacji czy w rezultacie powinienem rejestrować się jako podatnik VAT.

Wnioskodawca informacji tych szukał w wielu miejscach (biuro rachunkowe, Urząd Skarbowy, kilkukrotne rozmowy z infolinią Krajowej Informacji Skarbowej) i otrzymywał różne, nie do końca jasne i konkretne odpowiedzi. Przez infolinię Krajowej Informacji Skarbowej oraz w Urzędzie Skarbowym otrzymał słowną informację, że jeśli rodzaj wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności mieści się w kryteriach zwartych w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, które zezwalają na zwolnienie z podatku VAT oraz jeśli nie będzie przekraczał kwoty 200 000,00 zł sprzedaży swoich usług w pełnym roku podatkowych i proporcjonalnie od momentu prowadzonej działalności w roku podatkowym 2018 oraz jeśli posiada miejsce zamieszkania w Polsce, to mimo braku stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej nie mam obowiązku rejestracji jako podatnik VAT i przysługuje mu zwolnienie z podatku VAT.

Wnioskodawca otrzymał informację, że w przypadku braku stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej do celów podatkowych przyjęty zostanie adres zamieszkania. W związku z tym, że uzyskiwał różne i sprzeczne ze sobą odpowiedzi, chciałby otrzymać pisemną interpretację i upewnić się, że postępuje zgodnie z przepisami nie rejestrując się jako podatnik VAT i nie płacąc podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z podatku VAT gdy nie ma stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, ale mieszka w Polsce? Czy powinien rejestrować się jako podatnik VAT i płacić podatek VAT? Biorąc pod uwagę, że rodzaj wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności spełnia kryteria wymienione w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, które pozwalają aby być zwolnionym z podatku VAT oraz wartość sprzedaży usług Wnioskodawcy nie będzie przekraczać 200 000,00 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2018 oraz również w przyszłych latach podatkowych, a także, że jest zameldowany, mieszka i pracuje w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria, które pozwalają być zwolnionym z obowiązku rejestracji jako podatnik VAT i płacenia podatku VAT. Rodzaj działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę spełnia wszystkie kryteria wymienione w art. 113 ustawy o podatku VAT, które pozwalają na zwolnienie z podatku VAT. Również wartość sprzedaży usług Wnioskodawcy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2018, a także w kolejnych latach podatkowych nie przekroczy kwoty 200 000, 00 zł. Odnosząc się do art. 113 ust. 13 pkt 3, który budzi wątpliwości Wnioskodawcy i mówi o tym, że podatnikowi, który „nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju”, nie przysługuje zwolnienie z podatku VAT, Wnioskodawca podkreśla fakt, że jest zameldowany, mieszka w Polsce i tu prowadzi swoją działalność gospodarczą, którą jest świadczenie usług dla polskiej firmy, która ma siedzibę w W. Działalność Wnioskodawcy polega na pracy na komputerze, którą może wykonywać w różnych miejscach. W związku z tym Wnioskodawca nie ma stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, jednak zawsze jest to na terytorium W. Zgodnie z informacją zawartą we wniosku CEIDG-1, a także otrzymaną na infolinii Krajowej Informacji Skarbowej, która brzmi: w przypadku braku stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej do celów podatkowych zostanie przyjęty adres zamieszkania. Adres zameldowania, zamieszkania, adres przechowywania dokumentacji rachunkowej dotyczącej działalności Wnioskodawcy gospodarczej, a także adres do doręczeń związanych z działalnością gospodarczą jest to Polska. Spełniony jest tym samym warunek, że jest to na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VA, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (...).

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że czynności wykonywane przez osoby nieposiadające siedziby działalności gospodarczej na terenie kraju zawsze podlegają opodatkowaniu VAT Polsce.

Należy zauważyć, że zarówno przepisy o podatku od towarów i usług, jak i inne przepisy prawa podatkowego, nie posługują się pojęciem „siedziba” w odniesieniu do osób fizycznych a jedynie w odniesieniu do osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. W przypadku osób fizycznych można mówić wyłącznie o miejscu zamieszkania, natomiast pojęcie siedziby związane jest wyłącznie z jednostkami, którym przysługuje osobowość prawna. Dlatego też w przypadku osoby fizycznej miejsce siedziby jest zrównane z miejscem zamieszkania. Należy wskazać, że podatnik będący osobą fizyczną, który nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Polski, nie posiada tym samym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Włoch zamieszkałym i zameldowanym w Polsce. Dnia 2 maja 2018 roku Wnioskodawca założył i zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą. Ze względu na specyfikę wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności, zaznaczył „Brak stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej”. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi na terenie Polski, świadcząc usługi dla polskiej firmy, która prowadzi stronę internetową i ma siedzibę w Polsce. Wnioskodawca zajmuje się głównie obsługą użytkowników serwisu internetowego, a także tłumaczeniami treści strony internetowej. Wszystkie działalności wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na pracy na komputerze, którą Wnioskodawca może wykonywać w różnych miejscach, a w zasadzie wszędzie gdzie tylko ma dostęp do komputera. W związku z tym Wnioskodawca nie mam stałego miejsca wykonywania działalności. Przewidywana wartość sprzedaży usług Wnioskodawcy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2018, a także w kolejnych latach podatkowych, nie przekroczy kwoty 200 000,00 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy Wnioskodawca, w związku z brakiem stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w Polsce, może korzystać ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy uznać, że skoro Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą posiada w Polsce miejsce zamieszkania, to tym samym uznaje się, że posiada w Polsce siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym nie będzie podmiotem wyłączonym ze zwolnienia z art. 113 ust. 9 na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy.

Zatem jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą obejmować usług wyłączonych ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, a wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2018 kwoty 200 000 zł, to będzie Mu przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. Jeżeli Wnioskodawca w roku 2018 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł proporcjonalnie do wykonywanej działalności gospodarczej, wówczas w 2019 r. będzie mógł On korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jako podatnik kontynuujący działalność gospodarczą. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania rejestracji dla celów rozliczania podatku od towarów i usług. Analogicznie Wnioskodawca będzie mógł postąpić w kolejnych latach.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.