Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.321.2018.2.WB
z 16 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 7 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – jest prawidłowe;
• zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 7 sierpnia 2018 r. o wskazanie adresu elektronicznego Gminy w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizacji zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, nałożone na Gminę obowiązki z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. W celu realizacji tych zadań, wynikających z wyżej przedstawionej ustawy, Gmina na podstawie aktu notarialnego powołała do życia w 1991 r. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Utworzona przez Gminę spółka jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności spółki jest między innymi prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. Powyższe usługi Sp. z o.o. świadczy na podstawie, zawieranych we własnym imieniu i na własną rzecz, umów cywilnoprawnych z poszczególnymi usługobiorcami. Gmina posiada w spółce z ograniczona odpowiedzialnością, utworzonej w dniu 2 grudnia 1991 r., 100% udziałów w jej kapitale zakładowym, do dnia sporządzenia niniejszego wniosku jej status właścicielski nie uległ zmianie. Gmina zamierza na podstawie uchwały Rady Gminy w drugiej połowie 2018 r. przekazać w drodze aportu niepieniężnego sieci wodociągowe i kanalizacyjne i związaną z nimi infrastrukturę techniczną na rzecz spółki, która to spółka do dnia dzisiejszego użytkuje przedmiotowe sieci odpłatnie i nieodpłatnie. Gmina na skutek przyszłego zdarzenia, polegającego na wniesieniu aportem niżej opisanego majątku trwałego, obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Sp. z o.o. Do czasu przekazania majątku w formie aportu Gmina ewidencjonuje poniżej wymienione sieci wodociągowe, kanalizacyjne, budowle, budynki i pozostałą infrastrukturę jako środki trwałe w grupie I „Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego”, II „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, VI „Urządzenia techniczne” i dokonuje odpisów amortyzacyjnych tego mienia. Majątek trwały należący do Gminy, mający być przekazany w drodze aportu spółce stanowi, zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.) budynki, budowle, obiekty liniowe określane jako obiekty budowlane i urządzenia budowlane. Na płaszczyźnie prawa budowlanego funkcjonuje kilka różnych rodzajów obiektów (jak choćby obiekt budowlany, obiekt małej architektury, czy obiekt liniowy). Kategorią najbardziej ogólną jest obiekt budowlany. Zgodnie z brzmieniem art. 3 pkt 1 prawo budowlane, pod pojęciem obiektu budowlanego rozumieć należy trzy kategorie obiektów: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, a także obiekt małej architektury.

W świetle art. 3 pkt 2 prawo budowlane budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast przepis art. 3 pkt 3 prawo budowlane dość szczegółowo definiuje pojęcie budowli. Stanowi on mianowicie, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Należy zwrócić również uwagę na art. 3 pkt 3a ustawy prawo budowlane, który stanowi, że przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz z zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, itd. W tym miejscu należy również przytoczyć treść art. 3 pkt 9 prawo budowlane, który stanowi, że przez pojęcie urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

1. Majątek Gminy mający być w drugiej połowie 2018 r. przedmiotem aportu niepieniężnego do spółki, który aktualnie oddany jest do odpłatnego użytkowania przez Gminę tej spółce:
   1. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 17 września 2004 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 17 września 2004 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 485.991,49 zł. Od dnia 17 września 2004 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana z udziałem środków z funduszu SAPARD, jak również budowa jej była finansowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   2. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 lipca 2007 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 1 lipca 2007 r. Wartość ewidencyjna wodociągu według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 545.884,74 zł. Od dnia 1 lipca 2007 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   3. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 25 kwietnia 2008 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 25 kwietnia 2008 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 502.752,76 zł. Od dnia 25 kwietnia 2008 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   4. Sieć wodociągowa. Przedmiotowy wodociąg został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 24 listopada 2014 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisały kolejny aneks, który przedłuży wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gmin. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 24 listopada 2014 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 27.058,82 zł. Od dnia 24 listopada 2014 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci wodociągowej do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wodociąg przed datą jego wydzierżawienia spółce został przejęty przez Gminę od Agencji Własności Rolne Skarbu Państwa. Przedmiotowa sieć wodociągowa stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   5. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 24 listopada 2014 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisały kolejny aneks, który przedłużył wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 24 listopada 2014 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 75.648,56 zł. Od dnia 24 listopada 2014 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   6. Sieć kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami. Przedmiotowa sieć wraz z przyłączami została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 31 grudnia 2004 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2025 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączeniami trwa nieprzerwanie od dnia 31 grudnia 2004 r. Wartość ewidencyjna sieci kanalizacyjnej, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 398.074,56 zł. Od dnia 31 grudnia 2004 r., to jest od dnia przekazania spółce sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na je ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (kanał). Klasyfikacja przedmiotowej sieci według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: kanalizacja – 2223.
   7. Oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 kwietnia 2003 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy, podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z oczyszczalni określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy oczyszczalni ścieków trwa nieprzerwanie od dnia 1 kwietnia 2003 r. Wartość ewidencyjna oczyszczalni ścieków, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 7.638.241,82 zł. Od dnia 1 kwietnia 2003 r., to jest od dnia przekazania spółce oczyszczalni ścieków wraz z sieciami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.).
   8. Rozbudowana i zmodernizowana część oczyszczalni ścieków. Przedmiotowa rozbudowana i zmodernizowana oczyszczalnia ścieków została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 19 grudnia 2012 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 18 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z oczyszczalni określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym, umowa dzierżawy zmodernizowanej oczyszczalni ścieków trwa nieprzerwanie od dnia 19 grudnia 2012 r. Wartość ewidencyjna zmodernizowanej oczyszczalni ścieków, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 6.168.140,65 zł. Od dnia 19 grudnia 2012 r., to jest od dnia przekazania spółce rozbudowanej i zmodernizowanej części oczyszczalni ścieków do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Rozbudowanie i zmodernizowanie części oczyszczalni ścieków zostało sfinansowane ze środków Gminy, jak również ze środków przekazanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Współfinansowanie tej inwestycji przez Wojewódzki Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej realizowane było na podstawie umowy z dnia 13 września 2010 r., dotyczącej projektu, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach: Priorytetu III „Środowisko Przyrodnicze”, Działania 3.4 „Gospodarka wodno-ściekowa”, Schemat III „Budowa systemów kanalizacji zbiorczej wraz z budową, rozbudową, przebudową (modernizacją) oczyszczalni ścieków komunalnych” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.).
   9. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna wraz z przepompowniami została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 31 grudnia 2013 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejny aneks, które przedłużył wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z sieci kanalizacyjnej określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy sieci kanalizacji sanitarnej trwa nieprzerwanie od dnia 31 grudnia 2013 r. Wartość ewidencyjna sieci kanalizacyjnej według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 15.759.548,96 zł. Od dnia 31 grudnia 2013 r., to jest od dnia przekazania spółce wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć kanalizacji sanitarnej, została wybudowana ze środków Gminy, jak również ze środków przekazanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Współfinansowanie tej inwestycji przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej realizowane było na podstawie umowy z dnia 13 września 2010 r., dotyczącej projektu, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach: Priorytetu III „Środowisko Przyrodnicze”, Działania 3.4 „Gospodarka wodno-ściekowa”, Schemat III „Budowa systemów kanalizacji zbiorczej wraz z budową, rozbudową, przebudową (modernizacją) oczyszczalni ścieków komunalnych” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotowa sieć kanalizacji sanitarnej stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), budowlą jest między innymi obiekt liniowy (kanał). Klasyfikacja przedmiotowej sieci według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: kanalizacja 2223.
2. Majątek Gminy, mający być w drugiej połowie 2018 r. przedmiotem aportu niepieniężnego wniesionego do spółki, który aktualnie oddany jest do nieodpłatnego użytkowania przez Gminę tej spółce:
   1. System kanalizacji. Przedmiotowy system kanalizacyjny, na który składa się podciśnieniowa przepompownia ścieków VS-1, sieć kanalizacyjna i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi został przekazany do nieodpłatnego używania przez Gminę Sp. z o.o. na podstawie umowy nieodpłatnego używania mienia komunalnego z dnia 12 czerwca 2006 r. Następnie strony podpisanej umowy nieodpłatnego używania podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. W związku z powyższym, umowa nieodpłatnego używania mienia komunalnego, opisanego powyżej systemu kanalizacyjnego, trwa nieprzerwanie od dnia 12 czerwca 2006 r. Wartość ewidencyjna powyższego systemu kanalizacyjnego, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 2.252.955,11 zł. W stosunku do dostawy podciśnieniowej przepompowni ścieków VS-1, sieci kanalizacyjnej i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. System kanalizacyjny, na który składa się podciśnieniowa przepompownia ścieków VS-1, sieć kanalizacyjna i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi został wybudowany ze środków Gminy. Przedmiotowy system kanalizacji stanowi obiekty budowlane, urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.).
   2. System kanalizacji. Przedmiotowy system kanalizacyjny, na który składa się stacja podciśnieniowa VS-2 wraz z czterem odcinkami sieci kanalizacji sanitarnej do niej podłączonymi, cztery odcinki kanalizacji sanitarnej przyłączone do stacji VS-1, odpowiednie rurociągi tłoczne i grawitacyjne oraz 713 studzienek z zaworami podciśnieniowymi. Powyższy system został przekazany do nieodpłatnego używania przez Gminę Sp. z o.o. na podstawie umowy nieodpłatnego używania mienia komunalnego z dnia 1 grudnia 2006 r. Następnie strony podpisanej umowy nieodpłatnego używania podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 30 listopada 2018 r. W związku z powyższym umowa nieodpłatnego używania mienia komunalnego, opisanego powyżej systemu kanalizacyjnego trwa nieprzerwanie od dnia 1 grudnia 2006 r. W dniu 29 marca 2016 r. Gmina poniosła wydatki na modernizację powyżej opisanego systemu kanalizacji na wartość 17.675,33 zł., i w związku z tym podniosła wartość początkową środka trwałego. Wydatki te były jednak niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W związku z przeprowadzoną modernizacją całkowita wartość ewidencyjna powyższego systemu kanalizacyjnego, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 15.369.752,13 zł. W stosunku do dostawy stacji podciśnieniowej VS-2 wraz z czterema odcinkami sieci kanalizacji sanitarnej do niej podłączonymi, czterech odcinków kanalizacji sanitarnej przyłączonych do stacji VS-1, odpowiednich rurociągów tłocznych i grawitacyjnych oraz 713 studzienek z zaworami podciśnieniowymi Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowy system kanalizacji stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie przez Gminę Sp. z o.o., majątku trwałego określonego w pozycji 76 niniejszego wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 w formie aportu rzeczowego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221)?
2. Czy wniesienie przez Gminę Sp. z o.o. majątku trwałego określonego w pozycji 76 niniejszego wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 w formie aportu rzeczowego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami podatku od towarów i usług zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast, zgodnie z ust. 6 cytowanego przepisu ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym, planowane przez Gminę wniesienie aportem mienia komunalnego, jako wkładu niepieniężnego do spółki należącej do Gminy zostanie przez Gminę dokonane na podstawie umowy cywilnoprawnej. W konsekwencji w tym przypadku, ze względu na przyszłe zawarcie umowy cywilnoprawnej, Gmina będzie występowała w tej transakcji jako podatnik podatku od towarów i usług, a transakcja ta będzie musiała być przez nią rozliczona we właściwej deklaracji VAT-7 składanej do Urzędu Skarbowego. Poprzez przyszłe zawarcie przez Gminę umowy cywilnoprawnej stanie się ona dla czynności wniesienia mienia aportem podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatnie świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelkie czynności, polegające na przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Gmina stwierdza, że przyszłe zdarzenie jakim będzie wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki będzie spełniało definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, uznane musi być jako sprzedaż. Według Gminy dostawa ta odbędzie się za wynagrodzeniem, ponieważ planowane dokonanie wniesienia aportu mienia komunalnego będzie spełniało przymiot odpłatności, istnieć będzie bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów, które to udziały obejmie Gmina w podwyższonym kapitale zakładowym spółki. W związku z tym nastąpi ekwiwalentność świadczeń pomiędzy Gminą a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością przejmującą mienie komunalne na własność. W konsekwencji dokonanego w przyszłości aportu mienia komunalnego na rzecz opisanej powyżej spółki stanie się ona właścicielem tego mienia, a Gmina poprzez utworzenie i objęcie nowych udziałów w spółce uzyska prawo do zwiększonego udziału w zyskach spółki. W związku z powyższym według Gminy, wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego w postaci majątku opisanego w punkcie 74 niniejszego wniosku będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu w podatku od towarów i usług. Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewidział objęcie niektórych czynności dokonywanych pomiędzy podmiotami zwolnieniem od opodatkowania w podatku od towarów i usług. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina stoi na stanowisku, że przyszła dostawa towarów opisanych w pozycji 74 przedmiotowego wniosku w punkcie A, zawierającym pozycje od nr 1 do nr 9, dokonanych w postaci aportu niepieniężnego do spółki będzie podlegało zwolnieniu w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług określił przesłanki uprawniające do zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części. Jednocześnie ustalił warunki, od których spełnienia uzależnił możliwość zastosowania zwolnienia dostawy towarów w podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Ustawodawca wyjaśnił pojęcie pierwszego zasiedlenia i określił jego treść w art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Z analizy powyższego przepisu wynika, że przez pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, należy rozumieć pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części oraz ich używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Takie stanowisko interpretacyjne zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny, wynika to również z licznych interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych. W związku z powyższym Gmina stwierdza, że przyszła dostawa dokonana w postaci aportu niepieniężnego budynków, budowli, sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wraz z pozostałą infrastrukturą, mająca być zrealizowana w drugiej połowie 2018 r., nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia bo pomiędzy pierwszym zasiedleniem, które już nastąpiło, a ich ewentualną przyszłą dostawą, która ma nastąpić w drugiej połowie 2018 r. upłynął już okres dłuższy niż 2 lata określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Gmina stoi na stanowisku, że spełniła również warunek określony w art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, mówiący o oddaniu mienia do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części.

Ponieważ mienie komunalne określone w przedmiotowym wniosku w punkcie A i pozycjach od nr 1 do nr 9 zostało oddane spółce do używania i pobierania pożytków na podstawie umów dzierżawy, w których został określony czynsz dzierżawny. Zgodnie z zapisami zawartymi w umowach dzierżawy w stosunku do przedmiotowego mienia minął już okres 2 lat licząc od pierwszego zasiedlenia w stosunku do wszystkich środków trwałych przedstawionych we wniosku w punkcie A i pozycjach od nr 1 do nr 9. Również w każdym z omówionych przypadków przedstawionych w niniejszym wniosku od chwili oddania mienia komunalnego spółce w dzierżawę nie nastąpiło ulepszenie środków trwałych, w którym wydatki poniesione na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Reasumując Gmina po spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług stoi na stanowisku, że przyszła dostawa towarów opisanych w pozycji 74 przedmiotowego wniosku w punkcie A i pozycjach od nr 1 do nr 9 dokonanych w postaci aportu niepieniężnego do spółki będzie podlegała zwolnieniu w podatku od towarów i usług.

Gmina stoi na stanowisku, że przyszła dostawa towarów opisanych w pozycji 74 przedmiotowego wniosku w punkcie B, zawierającym pozycje od nr 1 do nr 2, dokonanych w postaci aportu niepieniężnego do spółki będzie podlegała zwolnieniu w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca umożliwił podatnikom po spełnieniu określonych warunków do skorzystania ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W stosunku do sieci przedstawionych we wniosku w punkcie B, zawierającym pozycje od nr 1 do nr 2, Gminę ze spółką komunalną łączy umowa cywilnoprawna nieodpłatnego używania mienia komunalnego. Gmina nie dokonywała ulepszenia tych sieci po zakończeniu ich budowy, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Natomiast podatek naliczony od towarów i usług wynikający z faktur VAT wystawionych przez wykonawców wspomnianych sieci kanalizacyjnych na rzecz Gminy nie został odliczony, a co za tym idzie nie został rozliczony z podatkiem należnym. Gminie, nie przysługiwało bowiem prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę sieci kanalizacyjnych wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Powyższe wybudowane sieci kanalizacyjne nie były wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych w podatku od towarów i usług. Gmina nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej polegającej na dostawie usług wodno-kanalizacyjnych bo czynnościami tymi zajmowała się wyłącznie powołana przez Gminę spółka. Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina wcześniej i obecnie nie uzyskiwała i nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków. Poza tym, w momencie realizacji inwestycji Gmina nie miała zamiaru wykorzystywania przedmiotowych sieci do czynności opodatkowanych w podatku od towarów i usług. Jak już wielokrotnie wspominano w niniejszym wniosku eksploatacją sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, będących własnością Gminy, a co za tym idzie sprzedażą wody oraz odbiorem ścieków zajmuje się powołana do tego spółka komunalna. Z uwagi zatem na fakt, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. Gmina planuje dokonanie aportu niepieniężnego sieci kanalizacyjnych do spółki komunalnej w ramach pierwszego zasiedlenia, a ponadto nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie tych sieci kanalizacyjnych, w związku z tym dostawa (aport) powstałych środków trwałych sieci kanalizacyjnych, o których mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym według Wnioskodawcy korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić również należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca planuje dokonać aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki. Przedmiotem ww. czynności będą – jak wskazał Wnioskodawca – budynki i budowle oraz urządzenia budowlane (sieci wodociągowe i kanalizacyjne oraz związana z nimi infrastruktura techniczna). Zatem w przedmiotowej sytuacji stwierdzić należy, że ponieważ planowany aport jest czynnością o charakterze cywilnoprawnym, będzie traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, że zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego w analizowanej sprawie, stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że wniesienie aportem nieruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), zatem dla planowanej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji wniesienie przez Wnioskodawcę aportem do Spółki opisanych we wniosku nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, a Gmina w tej sytuacji nie będzie korzystała z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, lecz wystąpi jako podatnik zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym, państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko – jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku (jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora) zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji (pkt 41 ww. wyroku TSUE z dnia 16 listopada 2017 r.).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem, wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis wskazany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wynika z powyższego, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizacji zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje nałożone na Gminę obowiązki z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, które należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. W celu realizacji tych zadań, wynikających z wyżej przedstawionej ustawy, Gmina na podstawie aktu notarialnego powołała do życia w 1991 r. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Utworzona przez Gminę Spółka jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności spółki jest między innymi prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. Powyższe usługi Sp. z o.o. świadczy na podstawie, zawieranych we własnym imieniu i na własną rzecz, umów cywilnoprawnych z poszczególnymi usługobiorcami. Gmina posiada w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzonej w dniu 2 grudnia 1991 r., 100% udziałów w jej kapitale zakładowym, do dnia sporządzenia niniejszego wniosku jej status właścicielski nie uległ zmianie. Gmina zamierza na podstawie uchwały Rady Gminy, w drugiej połowie 2018 r. przekazać w drodze aportu niepieniężnego sieci wodociągowe i kanalizacyjne i związaną z nimi infrastrukturę techniczną na rzecz Spółki, która to Spółka do dnia dzisiejszego użytkuje przedmiotowe sieci odpłatnie i nieodpłatnie. Gmina na skutek przyszłego zdarzenia, polegającego na wniesieniu aportem niżej opisanego majątku trwałego, obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Sp. z o.o. Do czasu przekazania majątku w formie aportu Gmina ewidencjonuje poniżej wymienione sieci wodociągowe, kanalizacyjne, budowle, budynki i pozostałą infrastrukturę jako środki trwałe w grupie I „Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego”, II „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, VI „Urządzenia techniczne” i dokonuje odpisów amortyzacyjnych tego mienia. Majątek trwały należący do Gminy, mający być przekazany w drodze aportu Spółce stanowi, zgodnie z ustawą Prawo budowlane budynki, budowle, obiekty liniowe określane jako obiekty budowlane i urządzenia budowlane.

1. Majątek Gminy mający być w drugiej połowie 2018 r. przedmiotem aportu niepieniężnego do Spółki, który aktualnie oddany jest do odpłatnego użytkowania przez Gminę tej Spółce:
   1. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 17 września 2004 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 17 września 2004 r. wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę wynosi 485.991,49 zł. Od dnia 17 września 2004 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana z udziałem środków z funduszu SAPARD, jak również budowa jej była finansowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   2. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 lipca 2007 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 1 lipca 2007 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 545.884,74 zł. Od dnia 1 lipca 2007 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz 7 przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   3. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. z (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 25 kwietnia 2008 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 25 kwietnia 2008 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 502.752,76 zł. Od dnia 25 kwietnia 2008 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   4. Sieć wodociągowa. Przedmiotowy wodociąg został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 24 listopada 2014 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisały kolejny aneks, który przedłuży wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gmin. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 24 listopada 2014 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 27.058,82 zł. Od dnia 24 listopada 2014 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci wodociągowej do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wodociąg przed datą jego wydzierżawienia Spółce został przejęty przez Gminę od Agencji Własności Rolne Skarbu Państwa. Przedmiotowa sieć wodociągowa stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   5. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami. Przedmiotowy wodociąg wraz z przyłączami został wydzierżawiony przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 24 listopada 2014 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisały kolejny aneks, który przedłużył wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy wodociągu trwa nieprzerwanie od dnia 24 listopada 2014 r. Wartość ewidencyjna wodociągu, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 75.648,56 zł. Od dnia 24 listopada 2014 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci wodociągowej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć wodociągowa wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (wodociąg). Klasyfikacja przedmiotowej sieci wodociągowej według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: wodociągi – 2222.
   6. Sieć kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami. Przedmiotowa sieć wraz z przyłączami została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. z (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 31 grudnia 2004 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2025 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z wodociągu określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączeniami trwa nieprzerwanie od dnia 31 grudnia 2004 r. Wartość ewidencyjna sieci kanalizacyjnej, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę wynosi 398.074,56 zł. Od dnia 31 grudnia 2004 r., to jest od dnia przekazania Spółce sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na je ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (kanał). Klasyfikacja przedmiotowej sieci według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: kanalizacja – 2223.
   7. Oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków został wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 kwietnia 2003 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy, podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z oczyszczalni określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy oczyszczalni ścieków trwa nieprzerwanie od dnia 1 kwietnia 2003 r. Wartość ewidencyjna oczyszczalni ścieków, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 7.638.241,82 zł. Od dnia 1 kwietnia 2003 r., to jest od dnia przekazania Spółce oczyszczalni ścieków wraz z sieciami do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami została wybudowana ze środków Gminy. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane.
   8. Rozbudowana i zmodernizowana część oczyszczalni ścieków. Przedmiotowa rozbudowana i zmodernizowana oczyszczalnia ścieków została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 19 grudnia 2012 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżawy podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 18 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z oczyszczalni określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym, umowa dzierżawy zmodernizowanej oczyszczalni ścieków trwa nieprzerwanie od dnia 19 grudnia 2012 r. Wartość ewidencyjna zmodernizowanej oczyszczalni ścieków, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 6.168.140,65 zł. Od dnia 19 grudnia 2012 r., to jest od dnia przekazania Spółce rozbudowanej i zmodernizowanej części oczyszczalni ścieków do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Rozbudowanie i zmodernizowanie części oczyszczalni ścieków zostało sfinansowane ze środków Gminy, jak również ze środków przekazanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Współfinansowanie tej inwestycji przez Wojewódzki Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej realizowane było na podstawie umowy z dnia 13 września 2010 r., dotyczącej projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach: Priorytetu III „Środowisko Przyrodnicze”, Działania 3.4 „Gospodarka wodno-ściekowa”, Schemat III „Budowa systemów kanalizacji zbiorczej wraz z budową, rozbudową, przebudową (modernizacją) oczyszczalni ścieków komunalnych” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotowa oczyszczalnia ścieków wraz z sieciami stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r.)
   9. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna wraz z przepompowniami została wydzierżawiona przez Gminę (wydzierżawiający) firmie Sp. z o.o. (dzierżawca) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 31 grudnia 2013 r. Następnie strony podpisanej umowy dzierżaw podpisywały kolejny aneks, które przedłużył wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. Czynsz dzierżawny za korzystanie z sieci kanalizacyjnej określony w umowie za wszystkie lata jej używania został w całości opłacony przez dzierżawcę na rzecz Gminy. W związku z powyższym umowa dzierżawy sieci kanalizacji sanitarnej trwa nieprzerwanie od dnia 31 grudnia 2013 r. Wartość ewidencyjna sieci kanalizacyjnej, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę, wynosi 15.759.548,96 zł. Od dnia 31 grudnia 2013 r., to jest od dnia przekazania Spółce wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej do odpłatnego używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sieć kanalizacji sanitarnej została wybudowana ze środków Gminy, jak również ze środków przekazanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Współfinansowanie tej inwestycji przez Wojewódzki Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej realizowane było na podstawie umowy z dnia 13 września 2010 r., dotyczącej projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach: Priorytetu III „Środowisko Przyrodnicze”, Działania 3.4 „Gospodarka wodno-ściekowa”, Schemat III „Budowa systemów kanalizacji zbiorczej wraz z budową, rozbudową, przebudową (modernizacją) oczyszczalni ścieków komunalnych” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotowa sieć kanalizacji sanitarnej stanowi budowle, zgodnie z art. 3 pkt 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane, budowlą jest między innymi obiekt liniowy (kanał). Klasyfikacja przedmiotowej sieci według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: kanalizacja 2223.
2. Majątek Gminy, mający być w drugiej połowie 2018 r. przedmiotem aportu niepieniężnego wniesionego do Spółki, który aktualnie oddany jest do nieodpłatnego użytkowania przez Gminę tej Spółce:
   1. System kanalizacji. Przedmiotowy system kanalizacyjny, na który składa się podciśnieniowa przepompownia ścieków VS-1, sieć kanalizacyjna i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi został przekazany do nieodpłatnego używania przez Gminę Sp. z o.o. na podstawie umowy nieodpłatnego używania mienia komunalnego z dnia 12 czerwca 2006 r. Następnie strony podpisanej umowy nieodpłatnego używania podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 31 grudnia 2018 r. W związku z powyższym, umowa nieodpłatnego używania mienia komunalnego, opisanego powyżej systemu kanalizacyjnego trwa nieprzerwanie od dnia 12 czerwca 2006 r. Wartość ewidencyjna powyższego systemu kanalizacyjnego, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę wynosi 2.252.955,11 zł. W stosunku do dostawy podciśnieniowej przepompowni ścieków VS-1, sieci kanalizacyjnej i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. System kanalizacyjny, na który składa się podciśnieniowa przepompownia ścieków VS-1, sieć kanalizacyjna i 21 studzienek z zaworami podciśnieniowymi został wybudowany ze środków Gminy. Przedmiotowy system kanalizacji stanowi obiekty budowlane, urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane.
   2. System kanalizacji. Przedmiotowy system kanalizacyjny, na który składa się stacja podciśnieniowa VS-2 wraz z czterem odcinkami sieci kanalizacji sanitarnej do niej podłączonymi, cztery odcinki kanalizacji sanitarnej przyłączone do stacji VS-1, odpowiednie rurociągi tłoczne i grawitacyjne oraz 713 studzienek z zaworami podciśnieniowymi. Powyższy system został przekazany do nieodpłatnego używania przez Gminę Sp. z o.o. na podstawie umowy nieodpłatnego używania mienia komunalnego z dnia 1 grudnia 2006 r. Następnie strony podpisanej umowy nieodpłatnego używania podpisywały kolejne aneksy, które przedłużyły wspomnianą umowę do 30 listopada 2018 r. W związku z powyższym umowa nieodpłatnego używania mienia komunalnego, opisanego powyżej systemu kanalizacyjnego trwa nieprzerwanie od dnia 1 grudnia 2006 r. W dniu 29 marca 2016 r. Gmina poniosła wydatki na modernizację powyżej opisanego systemu kanalizacji na wartość 17.675,33 zł., i w związku z tym podniosła wartość początkową środka trwałego. Wydatki te były jednak niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W związku z przeprowadzoną modernizacją całkowita wartość ewidencyjna powyższego systemu kanalizacyjnego, według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Gminę wynosi 15.369.752,13 zł. W stosunku do dostawy stacji podciśnieniowej VS-2 wraz z czterema odcinkami sieci kanalizacji sanitarnej do niej podłączonymi, czterech odcinków kanalizacji sanitarnej przyłączonych do stacji VS-1, odpowiednich rurociągów tłocznych i grawitacyjnych oraz 713 studzienek z zaworami podciśnieniowymi Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowy system kanalizacji stanowi obiekty budowlane i urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 2, 3, 3a i 9 ustawy prawo budowlane.
   
   

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowych nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do opisanych obiektów miało miejsce ich pierwsze zasiedlenie.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie nastąpiło zarówno w odniesieniu do obiektów wymienionych we wniosku w punkcie A od nr 1 do 9, jak i w stosunku do obiektów wymienionych we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2. Powyższe wynika z faktu, że – jak wskazał Wnioskodawca – obiekty wymienione w punkcie A od nr 1 do nr 9 były przedmiotem odpłatnego użytkowania (dzierżawy) na rzecz Spółki, natomiast obiekty opisane we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 były przekazane Spółce do użytkowania na podstawie nieodpłatnej umowy używania. W konsekwencji również w stosunku do obiektów wymienionych w punkcie B wniosku doszło do ich pierwszego zasiedlenia w momencie oddania ich przez Gminę Spółce w nieodpłatne używanie. W tym miejscu zauważyć należy, że jak wskazano powyżej, do pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE – dochodzi bowiem w momencie pierwszego zajęcia, używania. W analizowanym wniosku Zainteresowany wskazał również, że na obiekty będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca nie ponosił nakładów przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów. W konsekwencji stwierdzić należy, że skoro w stosunku do obiektów wymienionych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 oraz w punkcie B od nr 1 do nr 2 doszło do ich pierwszego zasiedlenia, a ponadto – co istotne w analizowanej sprawie – od ich pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuży niż dwa lata, to w przedmiotowej sprawie zostały zatem spełnione przesłanki do objęcia ww. dostawy obiektów wymienionych zarówno w punkcie A jak i w punkcie B wniosku zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w okolicznościach analizowanej sprawy zostaną spełnione przesłanki do objęcia dostawy obiektów wymienionych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 oraz w punkcie B od nr 1 do nr 2, zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Konsekwentnie również dostawa gruntu, na którym posadowione są ww. obiekty – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem obiektów opisanych we wniosku w punkcie A od nr 1 do nr 9 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należało ocenić jako prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportem obiektów opisanych we wniosku w punkcie B od nr 1 do nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy należy ocenić jako nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.