Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.85.2018.1.SK
z 22 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2018 r. (data wpływu 13 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 31 lipca i 6 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia kryptowalut za pośrednictwem giełdy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia kryptowalut za pośrednictwem giełdy, przesłany przy piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z 8 czerwca 2018 r. Znak: 1026-SOB.4000.201.2018.EK.54115 do Krajowej Informacji Skarbowej celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 19 lipca 2018 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.349.2018.1.KO oraz 0111-KDIB2-2.4014.85.2018.3.SK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 31 lipca i 6 sierpnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Polski w trakcie roku podatkowego (wiosna/lato 2018). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza sprzedawać na giełdzie nabyte wcześniej jednostki wirtualnej waluty (zwane dalej kryptowalutą), działalność ta ma być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły z nastawieniem na osiąganie zysku. Dla celów ewidencji osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów w działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził będzie podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR). Koszty będą księgowane metodą kasową (uproszczoną), wynikającą z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej jako PIT. Podatnik chce rozliczać się od dnia osiągnięcia pierwszego przychodu liniowo – tj. na zasadach, o jakich mowa w art. 30c ustawy o PIT.

Nabycie prawa własności jednostek kryptowaluty będzie realizowane w sposób pochodny, a mianowicie anonimowo za pośrednictwem giełdy internetowej. Anonimowość giełdy powoduje, że Wnioskodawca nie wie, kto jest rzeczywistym sprzedającym kryptowaluty. Środki pieniężne przeznaczone na zakup wirtualnej waluty będą przechowywane na koncie użytkownika (tzw. portfel). Kryptowaluty będą nabywane od innych uczestników giełdy. Dla każdego z użytkowników giełdy inni jej użytkownicy pozostają anonimowi. Kryptowaluty mogą być dowolnie przesyłane z „portfela” lub do niego. Giełda ewidencjonuje każdą transakcję
i każdy transfer pieniędzy i kryptowalut. Giełda to pośrednik w kupnie-sprzedaży kryptowalut. Zgodnie z zasadami działania giełdy walut wirtualnych do zawarcia transakcji wymiany dochodzi wówczas, gdy użytkownicy złożą identyczne zlecenia określające cenę zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w przeliczeniu na walutę tradycyjną (tj. walutę uregulowaną prawnie, np. PLN, USD, EUR). System informatyczny rejestruje transakcje wymiany oraz dokonuje przeksięgowania indywidualnego stanu posiadania obu użytkowników biorących udział w transakcji. Potwierdzeniem dokonanej transakcji jest wygenerowane zestawienie transakcji, które umożliwia giełda.

Wnioskodawca posiada także pewną ilość jednostek kryptowalut, którą nabywał okazjonalnie (incydentalnie) jako osoba fizyczna nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej w 2017 r. oraz na początku 2018 r. Wprawdzie w 2017 r. i na początku 2018 r. Wnioskodawca jeszcze prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą, ale miała ona inny profil (PKD: 43.39Z - wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, jednakże tę działalność podatnik zaprzestał z dniem 28 lutego 2018 r. Działalność została wykreślona z dniem 1 marca 2018 r. Wnioskodawca nabywane wówczas kryptowaluty traktował jako dodatkową inwestycję – pewne „hobby”. Wnioskodawca posiada dowody nabycia tych jednostek kryptowalut. Wnioskodawca ma zamiar do nowej założonej działalności gospodarczej wprowadzić kryptowalutę jako towar na dalszą sprzedaż.

Wnioskodawca w dniu założenia nowej działalności gospodarczej sporządzi oświadczenie o wniesieniu posiadanych kryptowalut do działalności gospodarczej, a nadto remanent początkowy, który to remanent podlegać będzie wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Składniki majątku objęte takim spisem z natury wyceni się według cen zakupu lub cen nabycia albo według cen rynkowych, jeżeli będą one niższe on cen zakupu lub nabycia. Wartość spisu z natury Wnioskodawca zamierza zewidencjonować w kolumnie 15 księgi podatkowej. Przed osiągnięciem pierwszego przychodu Wnioskodawca złoży oświadczenie, o jakim stanowi art. 9a ust. 2 ustawy o PIT.

Koszty jakie będą ponoszone w przyszłości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą powiązane będą z zakupem i sprzedażą kryptowalut, a zatem: koszty zakupu kryptowaluty, koszty prowizji ponoszonych z tytułu obrotu na giełdzie, ewentualny koszt zakupu sprzętu komputerowego (np. laptopa), bądź koszt jego amortyzacji, jeżeli cena nabycia będzie wyższa niż 10.000,00 zł, koszty energii elektrycznej i inne „typowe” wydatki biurowe.

W opinii Wnioskodawcy, gdy do nabycia wirtualnej waluty dochodzi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na obrocie kryptowalutą to należy ją uznać za towar handlowy stanowiący obrotowy składnik majątku przedsiębiorcy. W związku z tym, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest handel wirtualną walutą, Wnioskodawca po stronie kosztów uzyskania przychodów, będzie stosował takie zasady ich ujmowania, jakie obowiązują w przypadku towarów handlowych. Nabywanie kryptowaluty, przeznaczonej do dalszej odsprzedaży, stanowić będzie towar handlowy w prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2017 r., poz. 728).

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi (kol. 10), z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. W myśl § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane w kol. 7, na podstawie wystawionych faktur,

a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zapisy, o których mowa w ust. 1, będą dokonywane jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z zastrzeżeniem § 30 ust. 1 w zw. z § 19 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Dzienne zestawienia sprzedaży kryptowaluty będą sporządzane w oparciu o następujące dokumenty:

1. potwierdzenia wykonania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek, udostępniane przez giełdy kryptowalut;
2. wyciągi elektroniczne z giełd zawierające zapis transakcji wykonane na giełdach w postaci plików arkuszy kalkulacyjnych (np. Excel) udostępniane przez giełdy kryptowalut,
3. potwierdzenia zrealizowania transakcji w postaci wiadomości elektronicznej e-mail otrzymywanej na adres e-mail wykorzystywany dla celów przyszłej działalności gospodarczej; w przypadku korzystania z serwisów internetowych oferujących elektroniczne usługi sprzedaży/skupu kryptowalut na odległość,
4. potwierdzenia otrzymania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek bankowy prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Wszystkie, wyżej wymienione dokumenty będą zawierały informacje określające rodzaj kryptowaluty, nazwę, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę, ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia. Wnioskodawca posiada takie same dokumenty, jeżeli chodzi o kryptowaluty nabyte w przeszłości, tj. w szczególności w 2017 r. (a które zamierza „wprowadzić do nowej działalności gospodarczej”).

Podatnik zamierza jako koszty uzyskania przychodów kwalifikować wydatki poniesione na:

1. zakup typowych urządzeń biurowych (np. komputer),
2. opłata za energię elektryczną,
3. opłata za ewentualny najem lokalu, gdzie znajdować będzie się sprzęt komputerowy oraz inne wydatki ponoszone w związku z koniecznością zapewnienia lokalu do prowadzenia takiej działalności gospodarczej,
4. zakup jednostek krytpowalut, kupowanych po to, aby sprzedać je drożej,
5. opłaty (prowizje) ponoszone na rzecz giełd.
   
   

Wydatki przedstawione w punktach od a) do c) Wnioskodawca dokumentował będzie fakturami VAT lub dowodami opłat w postaci bankowych potwierdzeń przelewu [jak np. opłata za czynsz najmu na rzecz Wynajmującego, czy np. podatek od nieruchomości (w przypadku lokalu własnościowego)].

Z kolei koszty poniesione na zakup jednostek kryptowalut dokumentowane będą poprzez inny dowód księgowy, o jakim mowa w § 13 pkt 5 rozporządzenia w sprawie KPiR w postaci potwierdzenia przelewu na rzecz Giełdy, na którym będą dane, o jakich mowa w § 12 ust. 3 pkt 2, a mianowicie: oznaczenie Wnioskodawcy, oznaczenie Giełdy, daty dokonania operacji gospodarczej [odpowiednio: data przelewu na rzecz Giełdy wraz z uzupełniającą adnotacją odnośnie tego, kiedy za dane środki pieniężne zostały zakupione jednostki kryptowalut (różnica w zakresie liczby dni: od 1 do 2 dni)].

Podatnik dla ułatwienia rozliczeń i transparentności wszelkich operacji bankowych utworzy dwa oddzielne rachunki bankowe, gdzie:

1. jeden służył będzie przelewom „wychodzącym”, czyli ponoszonym wydatkom związanym z zakupem jednostek kryptowalut i prowizjami;
2. drugi przeznaczony będzie to otrzymywania przelewów „przychodzących”, czyli przychodów wynikających ze zbywania jednostek kryptowalut.
   
   

Podsumowując, podatnik w swojej działalności gospodarczej nie będzie znał tożsamości podmiotów, które finalnie kupią od niego jednostki kryptowaluty. Analogicznie podatnik nie będzie znał tożsamości osób, które mu dane jednostki sprzedały. Giełda stanowiła będzie swoistą platformę pośredniczącą w transakcjach. Nie zmienia to jednak faktu, że podatnik będzie dokonywał realnych wydatków (na np. jednostki kryptowaluty) i osiągał będzie przychody (ze zbywania jednostek wydobytych lub nabytych wcześniej). Minimalna treść dowodu księgowego będącego innym dowodem opłat (lub innym dokumentem) wyznaczona jest przez treść § 12
ust. 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie KPiR. Jest to:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych.
   
   

W ocenie podatnika – pomijając oczywiste dowody poniesionych wydatków takie jak faktury VAT za np. komputer, materiały biurowe, prąd – potwierdzenia przelewów na rzecz Giełd zawierają te dane. W takim przelewie znajduje się:

1. oznaczenie wystawcy, jakim jest Bank, a dodatkowo wskazane są strony uczestniczące
w operacji gospodarczej (Podatnik i Giełda);

2. datę wystawienia dowodu, jakim jest data wygenerowania potwierdzenia przelewu, a ponadto widać na przelewie datę dokonania operacji gospodarczej, jaką jest data przelewu;
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość: w tytule przelewu będzie napisane na zakup jakich kryptowalut i w jakiej ilości jest dokonywany przelew.
   
   

Brak podpisu nie stanowi przeszkody, bowiem potwierdzenie przelewu nie wymaga takiego podpisu z mocy art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Wszelkie inne dane na takim dokumencie będą zawarte.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeżeli podatnik dokona zakupu jednostek kryptowaluty poprzez Giełdę od anonimowego użytkownika tej giełdy, to czy taka czynność prawna podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnej w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przyjąć założenie, iż:

1. nie wiadomo, gdzie mieszka sprzedający, a zatem nie wiadomo gdzie wykonał on swoje prawo majątkowe, a w szczególności, czy było to terytorium RP;
2. czynność prawna mogła zostać dokonana poza terytorium RP, a mianowicie poprzez giełdę mającą siedzibę na terytorium innego państwa?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli podatnik dokona zakupu jednostek kryptowaluty poprzez Giełdę od anonimowego użytkownika tej giełdy, to taka czynność prawna nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro nie wiadomo, gdzie mieszka sprzedający, a zatem nie wiadomo gdzie wykonał on swoje prawo majątkowe, a w szczególności, czy było to terytorium RP. Ponadto takiemu podatkowi czynność prawna także nie podlega, jeżeli została dokonana poza terytorium RP, a dzieje się tak, gdy została dokonana poprzez giełdę mającą siedzibę na terytorium innego państwa. Tak samo, zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób mówić że prawo majątkowe jakim jest jednostka kryptowaluty (zakupiona poprzez giełdę) jest wykonywana na terytorium RP. Reasumując, nie są spełnione żadne przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnego (pytania oznaczonego we wniosku nr 6).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (pyt. nr 6). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy – czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, a więc w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego a zwłaszcza do Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych. W świetle powyższego należy stwierdzić, że cena obok oznaczenia przedmiotu sprzedaży stanowi element przedmiotowo istotny umowy sprzedaży. Zapłata ceny jest podstawowym obowiązkiem kupującego. Cena jest ekwiwalentem rzeczy lub praw, nabytych w drodze umowy sprzedaży. Zawiera ona w sobie trzy elementy: wartość rzeczy, zysk sprzedawcy oraz koszty po jego stronie. „Umowa sprzedaży ma charakter umowy konsensualnej. O tym, czy doszło do jej zawarcia decyduje wyłącznie złożenie zgodnych oświadczeń woli stron. Wydanie rzeczy czy też zapłata ceny są zdarzeniami będącymi jedynie przejawami wykonania umowy i nie mają wpływu na ocenę jej ważności, ani też nie decydują o kwalifikacji umowy jako wzajemnej.” − wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I ACa 704/12.

Powyższe oznacza więc, że już samo zawarcie umowy sprzedaży powoduje powstanie po stronie nabywcy (kupującego) obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Stosownie bowiem do art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży powstaje z chwilą dokonania tej czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.

Cytowany przepis określa zatem różne stawki podatku, w zależności od tego co jest przedmiotem sprzedaży – czy rzecz, czy też konkretne prawo majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że nabycie prawa własności jednostek kryptowaluty będzie realizowane w sposób pochodny – a mianowicie anonimowo za pośrednictwem giełdy internetowej. Anonimowość giełdy powoduje, że Wnioskodawca nie wie, kto jest rzeczywistym sprzedającym kryptowaluty. Środki pieniężne przeznaczone na zakup wirtualnej waluty będą przechowywane na koncie użytkownika (tzw. portfel). Kryptowaluty będą nabywane od innych uczestników giełdy. Dla każdego z użytkowników giełdy inni jej użytkownicy pozostają anonimowi. Kryptowaluty mogą być dowolnie przesyłane z „portfela” lub do niego. Giełda ewidencjonuje każdą transakcję i każdy transfer pieniędzy i kryptowalut. Giełda to pośrednik w kupnie-sprzedaży kryptowalut. Zgodnie z zasadami działania giełdy walut wirtualnych do zawarcia transakcji wymiany dochodzi wówczas, gdy użytkownicy złożą identyczne zlecenia określające cenę zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w przeliczeniu na walutę tradycyjną (tj. walutę uregulowaną prawnie, np. PLN, USD, EUR). System informatyczny rejestruje transakcje wymiany oraz dokonuje przeksięgowania indywidualnego stanu posiadania obu użytkowników biorących udział w transakcji. Potwierdzeniem dokonanej transakcji jest wygenerowane zestawienie transakcji, które umożliwia giełda.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym zdarzeniu nie są spełnione żadne przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych waluty wirtualne traktowane są jako prawo majątkowe.

Wobec braku definicji legalnej pojęcia „prawa majątkowego”, należy odnieść się do ustaleń orzecznictwa oraz doktryny.

Najogólniej rzecz ujmując, prawa majątkowe to prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:

• działalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
• posiadaniem określonej wartości majątkowej.
  
  

Do tej kategorii należy zatem zaliczyć te wszystkie uprawnienia, które nie przyjmują postaci rzeczy a stanowią jednocześnie wymierne korzyści, którymi można rozporządzać, albo z których można czerpać korzyści.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – umowa sprzedaży (w tym umowa sprzedaży prawa majątkowego) podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W myśl przywołanego wyżej art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W świetle tych przepisów, umowa sprzedaży praw majątkowych wykonywanych za granicą w chwili dokonania czynności podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli spełnione są łącznie warunki: nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli prawo majątkowe nabywane jest za pośrednictwem portali internetowych (Giełd kryptowalut) dla oceny miejsca dokonania czynności ma zastosowanie przepis art. 70 § 2 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym jeżeli oferta jest składana w postaci elektronicznej, umowę uważa się za zawartą w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

W myśl powyższego przepisu kryterium decydującym o miejscu zawarcia umowy sprzedaży w postaci elektronicznej jest miejsce zamieszkania albo siedziba składającego ofertę zakupu w chwili zawarcia umowy.

Skoro zatem Wnioskodawca (mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej) za pośrednictwem giełdy składa zlecenie (ofertę) na zakup wirtualnej waluty to należy uznać, iż czynność ta podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wbrew zatem twierdzeniu Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu spełnione są przesłanki określone w art. 1 ust. 4 ww. ustawy. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Niemniej w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż 13 lipca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1346).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia zarządza się zaniechanie poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od podatników nabywających w drodze umowy sprzedaży lub zamiany walutę wirtualną, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U, poz. 723 i 1075). W myśl § 2 ww. rozporządzenia – zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej dokonanych od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2019 r.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w odniesieniu do transakcji zakupu kryptowalut dokonywanych od dnia wejścia w życie ww. rozporządzenia będzie miało zastosowanie zaniechanie poboru podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatników, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.