Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.253.2018.3.PP
z 22 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2018 r. (data nadania 9 lipca 2018 r., data wpływu 11 lipca 2018 r.) na wezwanie z dnia 28 czerwca 2018 r. (data nadania 28 czerwca 2018 r., data doręczenia 3 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 28 czerwca 2018 r. (data nadania 28 czerwca 2018 r., data doręczenia 3 lipca 2018 r.) Nr 0111-KDIB4.4015.77.2018.1.MCZ, 0111-KDIB4.4014.179.2018.1.MCZ, 0114-KDIP3-3.4011.253.2018.3.PP wezwano do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 9 lipca 2018 r. (data nadania 9 lipca 2018 r., data wpływu 11 lipca 2018 r.) Zainteresowany uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
  Pana K. M.;
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Pana W. M.;
  
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny.

K. M. występujący w złożonym wniosku jako Zainteresowany będący stroną postępowania oraz W. M. Zainteresowany nie będący stroną postępowania są braćmi. Posiadają obywatelstwo polskie i francuskie; jednakże obaj mają miejsce zamieszkania i miejsce stałego pobytu w Polsce.

W dniu 18 marca 2002 r. zmarł - ojciec Zainteresowanych - zamieszkujący w Egipcie pozostawiając prawowitych spadkobierców, wśród których zgodnie z dokumentem dziedziczenia z 2005 r wydanym przez Centrum Spraw Rodzinnych znajdują się Zainteresowani. Potwierdzony prawnie spadek obejmował udział w nieruchomości obejmującej grunty i budynek położony w Egipcie, szczegółowo opisane w dokumentach. Dziedziczony przez Zainteresowanych udział w nieruchomości spadkodawca uzyskał w dniu 1 maja 1977 r. po śmierci ojca spadkodawcy i w dniu 24 października 1993 r. po śmierci matki spadkodawcy (spadek dziedziczyło 6 osób, w tym ojciec Zainteresowanych oraz ich wujek). Udział ojca w nieruchomości wynosił 6/24 spadku odziedziczonego po rodzicach spadkodawcy będących dziadkami Zainteresowanych.

W dniu 1 października 2017 r. Zainteresowani oraz ich wujek zamieszkały w Egipcie zawarli umowę odstąpienia spadku (tłumaczenie przysięgłe umowy z języka arabskiego), zgodnie z którą Zainteresowani "sprzedają, zrzekają się i odstępują na rzecz" swojego wujka, a ten "przyjmuje, przypadające im udziały w spadku odziedziczonym zgodnie z prawem po swoim zmarłym ojcu".

Zgodnie z tą umową przekazanie udziału nastąpi w zamian za spłatę pieniężną określoną w funtach egipskich.

Zainteresowani, w niniejszej umowie zostali zobowiązani do zatwierdzenia umowy w Urzędzie Nieruchomości lub we właściwym sądzie, w celu potwierdzenia legalności i mocy wykonawczej niniejszej umowy.

Zgodność odpisu umowy z oryginałem potwierdziło Ministerstwo Sprawiedliwości Sąd Rejonowy w Egipcie. W wyniku złożonego przez wnioskodawców pozwu z dnia 14 października 2017 r. Sąd Rejonowy w Egipcie wydał wyrok o stwierdzenie autentyczności podpisu złożonego przez przejmującego ich udziały w spadku odziedziczonym po ojcu, do czego zobowiązywał art. 4 ustawy o dowodach prawa obowiązującego w Egipcie, zgodnie z którym po wydaniu przez sąd orzeczenia o autentyczności podpisu, osoba potwierdzająca, że jej podpis jest prawdziwy nie będzie się mogła odwołać od tego w celu zaprzeczenia autentyczności podpisu.

Zainteresowani dysponują oryginałami ww. dokumentów, a także ich tłumaczeniem przysięgłym z języka arabskiego na język polski.

Zainteresowani nie złożyli zeznania o nabyciu spadku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w skład masy spadkowej wchodziła jedynie nieruchomość zabudowana opisana we wniosku. Zawarta w dniu 1 października 2017 r. umowa "odstąpienia spadku" oznacza zbycie tylko udziału w przedmiotowej nieruchomości i nie dotyczy zbycia innych składników majątku spadkowego. Ponieważ Zainteresowani nie znają języka arabskiego, to we wniosku zacytowali brzmienie zbycia innych składników majątku spadkowego umowy przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego. Umowę przetłumaczono jako "umowę odstąpienia spadku" choć w treści użyto zwrotu "sprzedają, zrzekają się i odstępują na rzecz ". Zamiarem stron było przeniesienie udziału Zainteresowanych we własności nieruchomości zabudowanej nabytego w spadku na rzecz wuja.

Według Zainteresowanych, skoro umowa nazywa się umową odstąpienia spadku, to z punktu widzenia prawa polskiego umowa ta jest podobna do umowy o dział spadku. Zainteresowani zrzekli się bowiem spadku na rzecz wuja za umówioną kwotę.

Ponieważ Zainteresowanym nie są znane przepisy prawa egipskiego i z tego względu nie wiedzą jaką faktycznie formę miała dokonana czynność to dlatego we wniosku wnoszą o rozpatrzenie skutków podatkowych każdej z możliwych czynności, tj. działu spadku lub sprzedaży.

Zainteresowani nie posiadają dokumentu wyceny nieruchomości zabudowanej, jednakże otrzymana kwota odpowiada wartości posiadanego udziału w zbywanej nieruchomości, bowiem przed podpisaniem umowy "odstąpienia spadku" wnioskodawca wraz z wujem ustalili jej wartość rynkową na podstawie cen szacunkowych uzyskanych u agentów nieruchomości w Egipcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z otrzymaniem spadku w dniu 18 marca 2002 r. potwierdzonym dokumentem dziedziczenia z 2005 r. Zainteresowani zobowiązani są złożyć zeznanie o nabyciu spadku i zapłacić podatek od spadków i darowizn?
2. Czy w związku z otrzymaną kwotą pieniężną na podstawie umowy odstąpienia spadku zawartej w dniu 1 października 2017 r. Zainteresowani będą mieli obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
3. Czy w związku z otrzymaną kwotą pieniężną na podstawie umowy odstąpienia spadku zawartej w dniu 1 października 2017 r. u Zainteresowanych wystąpi obowiązek zapłaty podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i złożenia PIT-39 za 2017 r.?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200) (dalej ustawa o pdof) źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem obowiązek podatkowy, w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości powstaje jedynie wówczas, gdy od daty ich nabycia nie upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału w nieruchomości.

Skoro Zainteresowani nabyli udział w nieruchomości położonej w Egipcie w wyniku spadku po zmarłym ojcu - z chwilą otwarcia spadku, tj. 18 marca 2002 r. - to gdyby nawet umowę odstąpienia spadku zawartą z ich wujkiem w dniu 1 października 2017 r. (tłumaczenie umowy z języka arabskiego), zgodnie z którą wnioskodawcy "sprzedają, zrzekają się i odstępują na rzecz" swojego wujka, a ten "przyjmuje, przypadające im udziały w spadku odziedziczonym zgodnie z prawem po swoim zmarłym ojcu” uznać za odpłatną umowę zbycia udziału nieruchomości, to mając na uwadze, że od momentu nabycia udziału w nieruchomości do momentu odpłatnego ich zbycia upłynęło więcej niż 5 lat - obowiązek podatkowy u Zainteresowanych nie wystąpi i nie będą oni zobowiązani do złożenia zeznania PIT - 39 za 2017 r. i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowani posiadający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, zawarli umowę „odstąpienia spadku” i przenieśli odziedziczony udział w nieruchomości na swojego wuja. Przedmiotowa nieruchomość położona jest w Egipcie.

Mając na uwadze ww. okoliczności stwierdzić zatem należy, że do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 690 z poźn. zm.)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Umowy, dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych, prawa, do których stosuje się przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynków, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do zmiennych i stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych. Statki morskie i powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa „może być opodatkowany” oznacza, że przychody, o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie, że dochód ten „może” być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Przepis ten oznacza, że dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. Umowy zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przy czym sformułowanie, „zyski z przeniesienia własności majątku mogą być opodatkowane w drugim państwie” oznacza, że drugie państwo (w rozpatrywanym przypadku Państwo, w którym położona jest zbywana nieruchomość) ma prawo opodatkować taki dochód, jeżeli na podstawie przepisów tego państwa dochód ze sprzedaży nieruchomości podlega w tym państwie opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza zatem brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez Państwo, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania.

W świetle zapisów cytowanej Umowy, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu sprzedaży majątku nieruchomego położonego w Egipcie może być opodatkowany zarówno w państwie rezydencji, tj. w Polsce, jak i w Egipcie, zgodnie z prawem tego państwa.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w art. 24 ww. Umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania, zgodnie z którym, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Państwie. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku dochodowego, obliczonego przed dokonaniem odliczenia i który odnosi się do dochodu, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to Państwo to może tym niemniej przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód.
3. W celu odliczenia od podatku dochodowego w Umawiającym się Państwie podatek zapłacony w drugim Państwie będzie uważany za zaliczony na poczet tego podatku, który w innym przypadku przypadałby do zapłaty w tym drugim Umawiającym się Państwie, lecz został obniżony lub umorzony przez to Umawiające się Państwo zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa podatkowego tego Państwa dotyczącymi zachęt podatkowych.
   
   

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w świetle powołanych przepisów polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Egipcie przez osobę zamieszkałą w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do odpłatnego przeniesienia prawa własności.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowani (mający miejsce zamieszkania w Polsce) nabyli w drodze spadku po zmarłym ojcu w dniu 18 marca 2002 r. nieruchomość położoną w Egipicie. W dniu 1 października 2017 r. Zainteresowani zawarli wraz ze swoim wujem „umowę odstąpienia spadku”. W tłumaczeniu oznacza, że Zainteresowani „sprzedają, zrzekają się, odstępują”. Zgodnie z tą umową przekazanie udziału w nieruchomości nastapi w zamian za spłatę pieniężną. Zanteresowani wskazali, że otrzymana kwota odpowiadała wartości posiadanego udziału w zbywanej nieruchomości.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „spadek”, zatem należy odwołać się do przepisów ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1104) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Wyjaśnić przy tym należy, że okoliczność, że dział spadku następuje ze spłatą od spadkobiercy nabywającego na wyłączną własność składniki majątkowe wchodzące w skład spadku na rzecz drugiego spadkobiercy powoduje, że czynność taka ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymania takiej spłaty. W sytuacji, w której spłata równa jest wartości udziału w spadku i nie przekracza go, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Natomiast rozpatrując zawartą umowę „odstąpienia spadku” w kategorii odpłatnego zbycia należy wyjaśnić, że powołany wyżej przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę stanowiącą, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nieruchomości w ramach działu spadku lub umowy sprzedaży nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło

nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W rozpatrywanej sprawie, datą nabycia przez Zainteresowanych udziału w nieruchomości jest data śmierci spadkodawcy, tj. 18 marca 2002 r., zatem 5-letni termin upłynął z dniem 31 grudnia 2007 r.

Zatem środki pieniężne uzykane z tytułu przeniesienia udziału w nieruchomości położonej na terytorium Egiptu przez Zainteresowanych na rzecz ich wuja nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce, bowiem jak wskazano powyżej sprzedaż ta w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie będzie stanowiła źródła przychodu, z uwagi na upływ 5 – letniego terminu, tym samym nie będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego na terytorium Polski.

Tym samym u Zainteresowanych nie wystąpi obowiązek złożenia zeznania PIT-39 za 2017 r. i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.