Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.484.2018.1.BS
z 28 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, które zostały nabyte przed dokonaniem rejestracji dla podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, które zostały nabyte przed dokonaniem rejestracji dla podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą planuje prowadzić wynajem samodzielnego lokalu niemieszkalnego – apartamentu (dalej Apartament), znajdującego się w budynku usług turystycznych, położonego w jednej z miejscowości turystycznych. Będzie to najem krótkoterminowy na cele turystyczne, prowadzony w ramach działalności gospodarczej. W tym celu:

1. w lutym 2017 r., Wnioskodawca wraz z żoną (z którą Wnioskodawca ma ustawową wspólnotę majątkową) zawarł, w formie aktu notarialnego, przedwstępną umowę sprzedaży samodzielnego lokalu niemieszkalnego – apartamentu w budowanym budynku usług turystycznych z infrastrukturą techniczną, na podstawie której w dziale III KW nieruchomości ujawniono roszczenie o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży lokalu niemieszkalnego - apartamentu w budynku usług turystycznych, wraz z prawem do korzystania z części nieruchomości wspólnej, tj. z miejsca parkingowego, pomieszczenia na poddaszu nieużytkowym, przylegającym do lokalu oraz komórki lokatorskiej,
2. na podstawie umowy przedwstępnej, Wnioskodawca wraz z żoną dokonał wpłat 3 zaliczek potwierdzonych wystawionymi na Wnioskodawcę i żonę fakturami VAT, dokumentującymi czynności opodatkowane podatkiem według właściwej stawki (23%): w lutym 2017 r. i w styczniu 2018 r.,
3. w kwietniu 2018 r. po zakończeniu budowy i uzyskaniu wszelkich niezbędnych pozwoleń na użytkowanie lokalu zostanie wystawiona faktura końcowa uwzględniająca wszystkie dotychczasowe faktury zaliczkowe; zostanie również sporządzony akt notarialny, przenoszący na Wnioskodawcę oraz małżonkę własność Apartamentu; w lutym 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną poniósł także wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego umowy przedwstępnej, które zostały potwierdzone fakturą VAT wystawioną na obojga. Wnioskodawca dokonał wpisu do CEIDG rozpoczynając działalność gospodarczą od dnia 5 czerwca 2018 r., natomiast dnia 12 czerwca 2018 roku złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R), deklarując rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 oraz złożenie pierwszej deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2018 roku. Zakupiony Apartament będzie przyjęty na potrzeby i wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Będzie zaliczony do środków trwałych podlegających amortyzacji na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym jego najem rozpocznie się z po zakończeniu budowy i wydaniu Apartamentu (zgodnie z umową przedwstępną planowanej na czerwiec 2018 r., ale jeszcze nie zakończonej) oraz jego wykończeniu (Apartament będzie sprzedany w stanie tzw. „deweloperskim”), doprowadzeniu przyłączy wszystkich mediów, kompletnym wyposażeniu i umeblowaniu łazienki, aneksu kuchennego, części dziennej i sypialnej, a tym samym osiągnięciu pełnej funkcjonalności umożliwiającej zaspokojenie potrzeb potencjalnych klientów zainteresowanych krótkotrwałym pobytem w Apartamencie. Celem Wnioskodawcy jest, przy pomocy zakupionego Apartamentu, świadczenie opodatkowanych usług zakwaterowania, polegających na oddaniu lokalu niemieszkalnego na cele krótkotrwałego pobytu, niepołączone ze świadczeniem innych usług. Wnioskodawca nie zamierza wynajmować Apartamentu na cele mieszkaniowe.

W opinii Wnioskodawcy, taka usługa stanowi usługę określoną w PKWiU jako „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” (PKWiU 55.2). Wnioskodawca wskazał, że umowa o wykończenie i wyposażenie Apartamentu będzie zawarta przez Wnioskodawcę już po uzyskaniu statusu czynnego podatnika VAT, w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym, że zakupiony Apartament jako majątek wspólny na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej) będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w ramach której będzie służył działalności opodatkowanej, jaką jest najem krótkoterminowy, to Wnioskodawca zamierza skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego także z tytułu wydatków poniesionych przed rejestracją i dokonania odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia, wykończenia i wyposażenia tego Apartamentu, przy czym Wnioskodawca odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury zaliczkowej otrzymanej w kwietniu 2018 r. zamierza dokonać w deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2018 r. Natomiast, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur, w tym zaliczkowych, w miesiącu lutym 2017 r. i styczniu 2018 r. Wnioskodawca zamierza dokonać korekty zgłoszenia rejestracyjnego, wskazując w nim, że pierwszą deklarację VAT złoży za styczeń 2017 r. oraz składając odpowiednie deklaracje VAT-7 za miesiące od stycznia 2017 r. do czerwca 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po spełnieniu wymogów formalnych związanych z rejestracją, w tym odpowiedniej korekcie deklaracji VAT-R, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć podatek VAT na podstawie faktur zaliczkowych na zakup Apartamentu otrzymanych przed dniem złożenia formularza VAT-R i rejestracją jako czynny podatnik podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do dokonania odliczenia podatku od zakupów związanych z przyszłą działalnością opodatkowaną poczynionych w czasie, gdy nie był zarejestrowany jako podatnik czynny, po dokonaniu rejestracji jako podatnika podatku od towarów i usług (czynnego), niezbędnej do skorzystania z tego prawa, tj. obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, rozróżnić bowiem należy moment powstania prawa do odliczenia, od momentu skorzystania z tego prawa. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, czyli prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. W rozumieniu wyżej cytowanych przepisów ustawy świadczenie usług najmu Apartamentu jest działalnością gospodarczą, a podmiot wykonujący te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w przepisach regulujących ten podatek. Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 10 ustawy, podatnicy mają prawo odliczyć VAT naliczony od dokonanych zakupów towarów i usług związanych z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy wskazano dodatkowo, że prawo do odliczenia VAT naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy podatek naliczony, nieodliczony w powyżej określonym terminie, można także odliczyć w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych. Zatem warunkiem odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie towaru czy usługi związanej z opodatkowaną działalnością podatnika, jest posiadanie faktury dokumentującej zakup oraz powstanie po stronie sprzedawcy obowiązku podatkowego z tytułu tej transakcji, przy czym ocena związku wydatku z danymi czynnościami powinna być dokonana w momencie jego poniesienia. Ponadto w art. 88 ust. 4 ustawy wskazano, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się - co do zasady - do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy. Zatem, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, podmiot będący nabywcą towaru czy usługi musi być zarejestrowany na potrzeby VAT. Rejestracji tej należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej, czyli - w obrocie krajowym - przed pierwszą odpłatną dostawą towaru lub odpłatnym świadczeniem usług. Wynika to z art. 96 ust. 1 ustawy. Zatem termin rejestracji związany jest wyłącznie z dokonywaniem sprzedaży (a nie dokonywaniem zakupów). Oznacza to, że dopuszczalnym jest aby podatnik ponosił wydatki związane z przyszłą działalnością opodatkowaną jeszcze przed dokonaniem rejestracji na potrzeby VAT. Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. W związku z powyższym, prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną. Wynika z tego, że brak rejestracji na potrzeby VAT w momencie ponoszenia wydatku nie jest przeszkodą w odliczeniu VAT od tych wydatków (o ile są one związane z przyszłą działalnością opodatkowaną i zostały nabyte na potrzeby tej działalności). Aby jednak zrealizować prawo do odliczenia VAT, podatnik powinien wypełnić obowiązek formalny, jakim jest złożenie druku rejestracyjnego VAT-R. Takie stanowisko potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej np. w interpretacjach indywidualnych: z 9 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.928.2017.1.AW, z 27 września 2017 r„ nr 0114-KDIP1-1.4012.366.2017 1.JO, czy z 10 lipca 2017 r., nr 0114- KDIP1-3 4012.157.2017.3.ISK, w których m in. czytamy: „(...) ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach powołanej ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. (...)” i: „(...) status podatnika VAT czynnego ma znaczenie dopiero w momencie, kiedy dany podatnik chce zrealizować prawo do odliczenia. Zatem w sytuacji, gdy do nabycia towarów i usług doszło przed złożeniem wniosku o rejestrację dla celów podatku VAT i uzyskaniem statusu podatnika VAT czynnego, można dokonać odliczenia, jeżeli na moment odliczenia taki status został uzyskany. (...)”. W związku z tym, że co do zasady, odliczenia VAT można dokonać w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy lub w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał fakturę), to w przypadku, kiedy wydatki na potrzeby przyszłej działalności gospodarczej są ponoszone z dużym wyprzedzeniem, powstaje pytanie jak skorzystać z odliczenia VAT od wydatków poniesionych przed rejestracją, skoro ustawowy termin odliczenia już upłynął. Najwłaściwsze wydaje się złożenie „zaległych” deklaracji VAT i wykazanie w nich wydatków poniesionych przed datą rejestracji (zgodnie z ustawowym terminem odliczenia VAT). Przy czym złożenie tych deklaracji poprzedzone być musi wskazaniem w druku VAT-R prawidłowego okresu, za jaki podatnik złoży pierwszą taką „zaległą” deklarację VAT. Taki sposób postępowania zaakceptował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2017 r., nr 1462- IPPP1/4512.111.2017.2MPE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Z uwagi na powołane powyżej regulacje prawne wskazać należy, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 96 ust. 4a ustawy, dodany do ustawy od dnia 1 stycznia 2017 r., naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

1. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub
2. podmiot ten nie istnieje, lub
3. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
4. podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosowanie do art. 99 ust. 3 ustawy, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Zatem w odniesieniu do przedstawionych przez Wnioskodawcę wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup towarów i usług związanych z zakupem i wyposażeniem Apartamentu dokonanych przed dniem rejestracji stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług pod inwestycję (wykorzystaną w przyszłości do działalności opodatkowanej) wystawionych przed zarejestrowaniem się dla celów podatku od towarów i usług. W analizowanym przypadku są bowiem spełnione, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego, a mianowicie zakup towarów i usług związanych z tym Apartamentem, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy zostanie wykorzystany do czynności opodatkowanych (krótkoterminowy najem). Odliczenia podatku Wnioskodawca może dokonać po uprzednim dokonaniu odpowiedniej korekty zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R dla potrzeb podatku od towarów i usług ze wskazaniem miesiąca, począwszy od którego złoży odpowiednie deklaracje VAT-7, na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy, tj. w deklaracjach podatkowych za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okresy, w których Wnioskodawca otrzymał faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego i przy założeniu, że przedmiot opodatkowania będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych, a nie na własne potrzeby Wnioskodawcy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.