Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.280.2018.1.SG
z 4 września 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lipca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie wskazania czy Wnioskodawca w przypadku uzyskania poręczenia od podmiotu powiązanego (udziałowca lub powiązanej spółki), jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy wartość wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia wypłacanego na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczy w ciągu roku próg wartości określony na podstawie art. 9a ust. 1d ww. ustawy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie wskazania czy Wnioskodawca w przypadku uzyskania poręczenia od podmiotu powiązanego (udziałowca lub powiązanej spółki), jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy wartość wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia wypłacanego na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczy w ciągu roku próg wartości określony na podstawie art. 9a ust. 1d ww. ustawy.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2018, poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiot działalności Spółki obejmuje produkcję oraz sprzedaż kabli i przewodów.
Wnioskodawca w 2018 r. zaciągnął kredyt na bieżącą działalność, w wysokości 10.000.000 zł oraz kredyty inwestycyjne, w łącznej wysokości około 18.755.000 zł. Ponadto, Spółka rozważa zaciągnięcie kolejnego kredytu na bieżącą działalność. Kredyty zaciągnięte przez Wnioskodawcę zostały poręczone przez udziałowców Spółki (dwie osoby fizyczne) oraz E. sp. z o.o. Wskazani poręczyciele, z punktu widzenia Wnioskodawcy, są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy CIT. Spółka, w zamian za udzielone poręczenia, wypłaca podmiotom powiązanym (udziałowcom i spółce E. sp. z o.o.) wynagrodzenie w łącznej wysokości porównywalnej z kwotą, jaką Wnioskodawca musiałby uiścić na rzecz instytucji finansowej z tytułu uzyskania analogicznych gwarancji, dotyczących spłaty kredytu. Przychody Spółki, w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, w ostatnim roku podatkowym przekroczyły 50.000.000 euro.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca, w przypadku uzyskania poręczenia od podmiotu powiązanego (udziałowca lub powiązanej spółki), jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ust. 1 lit. a (winno być: art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy wartość wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia wypłacanego na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczy w ciągu roku próg wartości określony na podstawie art. 9a ust. 1d ww. ustawy, czy też w momencie gdy wartość poręczenia (wysokość kwoty poręczenia) udzielonego Spółce przez podmiot powiązany przekroczy ww. próg wartości?
Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ust. 1 lit. a (winno być: art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”), wystąpi wyłącznie gdy łączna kwota wynagrodzenia, należna podmiotowi powiązanemu za udzielone poręczenie, przekroczy w roku podatkowym próg wartości obliczony zgodnie z art. 9a ust. 1d ustawy. Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, podatnicy których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), są zobowiązaniu do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej: „dokumentacją podatkową”. Definicję transakcji lub innych zdarzeń mających istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika zawiera art. 9a ust. 1d ustawy CIT. Zgodnie z powołanym przepisem są to transakcje jednego rodzaju, których łączna wartość w roku podatkowym przekracza równowartość kwoty określonej przez ustawodawcę w walucie euro. Biorąc pod uwagę, iż w poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca osiągnął przychody, w rozumieniu ustawy o rachunkowości, przekraczające równowartość kwoty 50.000.000 euro, na podstawie art. 9a ust. 1d pkt 2 ustawy CIT za istotne Spółka uznaje transakcje lub inne zdarzenia, których wartość przekracza równowartość 275.000 euro. W kontekście powyższego zauważyć jednak należy, iż ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia „wartość transakcji lub innego zdarzenia”. Wobec braku takiej definicji koniecznym jest odwołanie się do wykładni językowej. I tak, zgodnie z definicją Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl - przez transakcję rozumieć należy: operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług, umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, zawarcie takiej umowy. Uwzględniając zatem zarówno brzmienie przepisów podatkowych, jak i orzecznictwo oraz znaczenie słownikowe wyrażenia transakcja, zdaniem Wnioskodawcy pojęcie „transakcja” może zostać zdefiniowane jako umowa lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub partnerami, przedmiotem której (których) są dobra lub usługi objęte jedną ceną. W tych okolicznościach, zdaniem Wnioskodawcy, wartość transakcji w rozumieniu przepisu art. 9a ust. 1d ustawy CIT jest równa kwocie łącznego wynagrodzenia należnego poręczycielowi, za udzielenie poręczenia, w danym roku podatkowym. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w fakcie, iż na wysokość przychodów i kosztów podatkowych podatnika wpływ ma wyłącznie wartość wynagrodzenia należnego poręczycielowi za udzielone poręczenie. Sama natomiast wysokość kwoty poręczenia pozostaje irrelewantna z punktu widzenia przychodów i kosztów podatkowych. W związku z tym, zdaniem Spółki, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej powstanie wyłącznie w sytuacji, gdy łączna wartość wynagrodzenia należnego podmiotowi powiązanemu, za udzielenie poręczenia, przekroczy w ciągu roku próg istotności określony w art. 9a ust. 1d ustawy CIT. W przypadku Spółki jest to kwota 275.000 euro.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a,
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.