Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.504.2018.2.SM
z 5 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) oraz z dnia 27 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części, w związku z realizacją inwestycji pn.: „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części, w związku z realizacją inwestycji pn.: „…”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 sierpnia 2018 r. o brakujący podpis Wnioskodawcy, doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania i własnego stanowiska oraz pismem z dnia 27 sierpnia 2018 r. o wskazanie kompletnego adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina na dzień składania wniosku jest biernym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca realizuje inwestycję pn.: „…”, polegającą na przebudowie zbiornika wyrównawczego, budowie dwóch zbiorników wyrównawczych, budowie dwóch spinek wodociągowych oraz rozbudowie oczyszczalni ścieków przy Szkole Podstawowej w ….

Wykonanie modernizacji realizowane jest w ramach zadań własnych Gminy, tj. zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców gminy takich jak zaopatrzenie w wodę zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r., poz. 139, z późn. zm.).

Głównym celem realizowanego przez Gminę zadania jest zapewnienie odbiorcom dostarczenia wody w odpowiedniej ilości, ciśnieniu, jakości oraz zwiększenia niezawodności funkcjonowania, poprawy właściwości funkcjonalno-użytkowych. Zadanie własne dot. zaopatrzenia mieszkańców w wodę Gmina realizuje za pośrednictwem Zakładu, na mocy podpisanego porozumienia.

Cała sieć wodociągowa Gminy, tj. stacje uzdatniania wody, budynki hydroforni, infrastruktura przesyłowa są własnością Gminy i zostały oddane w nieodpłatne użyczenie. Wobec tego, usługi w zakresie dostarczania wody w imieniu Gminy świadczy firma zewnętrzna, która wystawia faktury, pobiera opłaty i rozlicza podatek VAT z Urzędem Skarbowym.

W ramach omawianego zadania nastąpi również modernizacja oczyszczalni ścieków przy Szkole Podstawowej w …. W budynku Szkoły oprócz pomieszczeń przeznaczonych do działalności oświatowej znajdują się dwa mieszkania gminne, które są wynajmowane.

Ponieważ Gmina, jako Wnioskodawca chce zaliczyć podatek VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł zostać odzyskany w całości lub części.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie Wnioskodawca wskazał, że:

1. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją inwestycji pn.: „…” będą wystawione na Gminę.
2. Inwestycja realizowana jest w okresie 22.09.2017 r. do 10.07.2018 r., na dzień składania wniosku inwestycja została zrealizowana i odebrana.
3. Szkoła Podstawowa w … jest jednostką organizacyjną Gminy – jest to jednostka budżetowa.
4. Efekty zrealizowanej inwestycji będą służyły do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku Szkoły Podstawowej w… (usługa odprowadzania ścieków wchodząca w skład kompleksowej usługi wynajmu mieszkań) oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w zakresie dostarczania wody.
5. Efekty realizowanej inwestycji będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej (wynajem mieszkań), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (realizacja zadań własnych gminy – zaopatrzenie mieszkańców gminy w wodę oraz utrzymanie budynku Szkoły Podstawowej w …, prowadzącej działalność edukacyjną.
6. Nie ma możliwości przyporządkowania zrealizowanych w ramach inwestycji wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej.
7. Efekty zrealizowanej inwestycji będą wykorzystywane do działalności nieopodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
8. Mieszkania znajdujące się w Szkole Podstawowej w … wynajmowane są na cele mieszkaniowe.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 9 sierpnia 2018 r.).

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części od wydatków poniesionych przy realizacji inwestycji pn.: „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, (sformułowanym w piśmie z dnia 9 sierpnia 2018 r.).

Stosownie do przepisów art. 86, 87 i 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT jest związek zakupów z wykonywaną sprzedażą opodatkowaną. Gmina w chwili obecnej jest biernym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnienie to wyklucza Gminę z możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od realizowanej inwestycji zarówno jeśli chodzi o dostarczanie wody, jak i odprowadzanie ścieków.

Analizując sytuację, w której Gmina straciłaby prawo do zwolnienia na mocy art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, lub gdyby sama zrezygnowała z przysługującego jej prawa zwolnienia podmiotowego, również nie miałaby prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w zakresie realizowanej inwestycji zarówno w zakresie dostarczania mieszkańcom wody, jak i doprowadzania ścieków.

W pierwszej sytuacji realizacja zadania własnego gminy polegającego na dostarczaniu wody mieszkańcom Gminy odbywa się przez podmiot zewnętrzny, tj. Zakład …, na mocy podpisanego z Gminą porozumienia.

Gmina nie świadczy w tym zakresie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem nie może odliczyć podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi modernizacji sieci wodociągowej.

W ramach realizowanej inwestycji, Gmina dokona również modernizacji oczyszczalni ścieków przy Szkole Podstawowej w … cele mieszkaniowe. Przedmiotem zawartych umów najmu jest usługa najmu mieszkań jako kompleksowa usługa, łącząca w sobie usługę najmu i przyporządkowane do niej usługi związane z zapewnieniem możliwości pełnowartościowego użytkowania wynajmowanej nieruchomości, tj. dostawa wody, odprowadzanie ścieków, centralnego ogrzewania, które stanowią niejako usługi pomocnicze do zasadniczej usługi jaką jest usługa najmu. W związku z tym, ustalając podstawę opodatkowania usługi najmu należy posiłkować się art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, który mówi, iż zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym.

Wydatki poniesione na modernizację oczyszczalni ścieków w budynku szkoły pozostają więc bez związku ze sprzedażą opodatkowaną, którą Gmina mogłaby świadczyć w przypadku utraty prawa do zwolnienia podmiotowego.

Reasumując – Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT związanego z wydatkami w ramach inwestycji pn.: „…” zarówno w całości, jak i części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy, wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Ponadto, efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania. Tym samym, Zainteresowanemu z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części, w związku z realizacją inwestycji pn.: „…”, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.