INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 14 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia w 2011 r. 4/6 udziałów w lokalu mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia w 2011 r. 4/6 udziałów w lokalu mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 7 maja 2004 r. został zawarty akt notarialny na mocy, którego Pan M. i Pani M. (rodzice Wnioskodawcy) stali się właścicielami mieszkania. W § 7 przedmiotowego aktu notarialnego zawarty jest zapis mówiący, że Wnioskodawca z Żoną oraz rodzice w dniu 29 grudnia 2003 r. zawarli Bankiem umowę kredytu mieszkaniowego na zakup ww. lokalu mieszkalnego. W mieszkaniu tym, Wnioskodawca mieszkał z Żoną (zameldowani na pobyt czasowy) i wyłącznie Oni ponosili wydatki związane ze spłatą kredytu. Rodzice nie ponosili wydatków na ten cel (Wnioskodawca wraz z Żoną byli głównymi kredytobiorcami). W dniu 6 grudnia 2004 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Sąd Rejonowy w dniu 9 czerwca 2005 r. wydał postanowienie spadkowe, w świetle którego, spadek po zmarłym ojcu nabyli żona, siostra i Wnioskodawca, każdy po 1/3 części majątku należącego do ojca.

W dniu 12 marca 2007 r. przed ww. Sądem została zawarta ugoda, w której dokonano podziału majątku wspólnego ojca i matki oraz działu spadku po ojcu zmarłym w dniu 6 grudnia 2004 r., w ten sposób, że Wnioskodawcy przyznano wyłączną własność prawa do lokalu mieszkalnego.

W dniu 24 maja 2011 r. został zawarty akt notarialny na mocy, którego Wnioskodawca sprzedał ww. lokal mieszkalny. Uzyskane z tego środki finansowe Wnioskodawca przeznaczył na zakup większego mieszkania w związku z urodzeniem się kolejnego, trzeciego dziecka (akt notarialny zawarty w dniu 6 czerwca 2011 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć koszty związane ze spłatą kredytu od kwoty jaką uzyskał ze sprzedaży mieszkania w celu określenia właściwej kwoty objętej obowiązkiem w podatku dochodowym (dokładnie to odliczenie byłoby od 4/6 uzyskanej kwoty ze sprzedaży)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących w 2007 r. przepisów, jest On zwolniony z podatku dochodowego od 1/6 kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. mieszkania, gdyż ta cześć (1/3 z Jego 1/2) została nabyta w dniu śmierci taty, a od tego momentu upłynęło już 5 lat.

Jeśli chodzi o część majątku jaką Wnioskodawca otrzymał w wyniku ugody od mamy (4/6 całości mieszkania), to od wartości tej części (4/6 kwoty sprzedaży) Wnioskodawca może odliczyć koszty poniesione na kredyt mieszkaniowy. Mimo, iż prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył w 2007 r., to od 2004 r. ponosił w całości wydatki związane ze spłatą kredytu. Z uwagi na powyższe, mama Wnioskodawcy, podczas zawierania ugody w Sądzie w marcu 2007 r., w związku z tym, że to Wnioskodawca ponosił wyłącznie wydatki na spłatę kredytu, przekazała swój udział w mieszkaniu bez żadnych spłat i dopłat. Środki na spłatę kredytu pochodziły z konta osobistego Wnioskodawcy. Po śmierci taty, Wnioskodawca dalej ponosił wydatki na spłatę kredytu, a następnie z własnych środków finansowych, dokonał spłaty całkowitej kredytu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku 1/6 kwoty uzyskanej ze sprzedaży, odpowiadającej części mieszkania otrzymanej w wyniku ugody od siostry, jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie;

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
  
  

Jednocześnie jednak wskazać należy, iż dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości lub prawa.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego – art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. K.c., każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2004 r. nabył w drodze spadku po zmarłym ojcu udział w lokalu mieszkalnym w wysokości 1/6. W wyniku zniesienia współwłasności postanowieniem Sądu z dnia 12 marca 2007 r. Wnioskodawca nabył całość lokalu mieszkalnego, którego wcześniej był współwłaścicielem. Tak więc, w 2007 r. Wnioskodawca nabył 5/6 części lokalu mieszkalnego.

W dniu 24 maja 2011 r. został zawarty akt notarialny na mocy, którego Wnioskodawca sprzedał ww. lokal mieszkalny. Uzyskane z tego środki finansowe przeznaczył na zakup większego mieszkania w związku z urodzeniem się kolejnego, trzeciego dziecka (akt notarialny zawarty w dniu 6 czerwca 2011 r.).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zatem, w sprawie opodatkowania przychodu z tytułu zbycia 5/6 udziału w lokalu mieszkalnym mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie

Jak stanowi art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Jednocześnie podkreślić należy, iż zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. W myśl art. 19 ust. 4 cytowanej ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d cytowanej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć m.in. wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 7 maja 2004 r. został zawarty akt notarialny na mocy, którego rodzice Wnioskodawcy stali się właścicielami mieszkania położonego w W. W § 7 przedmiotowego aktu notarialnego zawarty jest zapis mówiący, że Wnioskodawca z żoną oraz rodzice w dniu 29 grudnia 2003 r. zawarli z Bankiem umowę kredytu mieszkaniowego na zakup ww. lokalu mieszkalnego. W mieszkaniu tym, Wnioskodawca mieszkał z Żoną (zameldowani na pobyt czasowy) i wyłącznie Oni ponosili wydatki związane ze spłatą kredytu. Rodzice nie ponosili wydatków na ten cel (Wnioskodawca wraz z Żoną byli głównymi kredytobiorcami). Środki na spłatę kredytu pochodziły z konta osobistego Wnioskodawcy. Po śmierci taty Wnioskodawca dalej ponosił wydatki na spłatę kredytu, a następnie z własnych środków finansowych dokonał spłaty całkowitej kredytu.

W 2007 r. obowiązywał przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a)-d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który przewidywał zwolnienie przychodu z odpłatnego zbycia m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

W myśl art. 21 ust. 21 cytowanej ustawy, zwolnienie to miało zastosowanie do przychodów podatnika, który w określonym ustawowo terminie złoży we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia.

W treści złożonego wniosku Wnioskodawca podaje, że w przedmiotowym mieszkaniu nigdy nie był zameldowany na pobyt stały. Zatem, nie spełnia ustawowej przesłanki zastosowania zwolnienia tj. warunku zameldowania na pobyt stały przez okres co najmniej dwunastu miesięcy przed datą sprzedaży. W związku z tym, przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w związku z tym, że od daty nabycia w drodze spadku 1/6 części lokalu mieszkalnego do dnia sprzedaży mieszkania upłynęło 5 lat, przychód z tego tytułu nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Natomiast przychód z odpłatnego zbycia w 2011 r. udziału w lokalu mieszkalnym w wysokości 5/6, nabytego w drodze zniesienia współwłasności w 2007 r. (4/6 od matki i 1/6 od siostry), stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na zakup lokalu mieszkalnego będącego własnością rodziców na mocy aktu notarialnego zawartego w dniu 7 maja 2004 r., a nie własnością Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca w przedmiotowym lokalu mieszkalnym nie był zameldowany na pobyt stały, lecz na pobyt czasowy.

W związku z tym, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały spełnione ustawowe przesłanki do uznania wydatków na spłatę kredytu na zakup ww. lokalu mieszkalnego za koszty uzyskania przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytuły zbycia 5/6 części tego lokalu mieszkalnego.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującemu z wnioskiem. Nie wywołuje skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy oraz pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.