Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.545.2018.1.KK
z 6 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od 15 czerwca 1992 r. działalność gospodarczą (zrejestrowaną na własne imię i nazwisko) w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej i detalicznej oraz wynajmu nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r. W latach 1993-2018 Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabył lub wybudował nieruchomości/budynki/budowle, co przedstawiono poniżej

a) Nieruchomość nr 1

b) Nieruchomość nr 2

c) Nieruchomość nr 3

Wyjaśnienie: przy zakupie nieruchomość była zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT

d) Nieruchomość nr 4

Wyjaśnienie: przy zakupie nieruchomość była zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nakłady poniesione przekroczyły do dnia oddania do użytkowania 30% wartości początkowej nieruchomości.

e) Nieruchomość nr 5

Wyjaśnienie: w 2015 r. nabyto grunt przy zakupie, którego odliczono podatek naliczony. Na gruncie wybudowano budynek. Podatek naliczony został odliczony. Budynek został oddany do użytkowania 31 marca 2017 r. Nieruchomość jest wynajmowana od 1 kwietnia 2017 r.

f) Nieruchomość nr 6

g) Nieruchomość nr 7

Wyjaśnienie: Przy zakupie nieruchomości odliczono podatek naliczony. Nakładów na nieruchomość nie ponoszono.

h) Nieruchomość nr 8

Wszystkie wskazane od pkt a) do h) nieruchomości są wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (t.j. dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej oraz najmu) opodatkowanej podatkiem VAT. Wszystkie budynki są zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji. Wartość każdego budynku przekracza 15.000,00 zł. Wszystkie nieruchomości stanowią budynki/lokale niemieszkalne. Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT naliczonego przy zakupie tylko w sytuacji, gdy transakcja była zwolniona z VAT.

Wnioskodawca zamierza zrestrukturyzować swoje przedsiębiorstwo i w tym celu rozważa przekształcenie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, która zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z momentem przekształcenia. Restrukturyzacja ma na celu m.in. bezpieczne ukształtowanie firmy pod kątem ewentualnych praw spadkobierców i zapewnienia w przyszłości niezakłóconego jej prowadzenia. W planowanym procesie restrukturyzacji istotnym jest wyraźne rozdzielenie majątku prywatnego od majątku, który stanie się własnością przekształconej spółki, tym bardziej, że wszystkie nieruchomości które stanowią majątek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabył wraz z żoną w trakcie małżeństwa, w którym nieprzerwanie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W związku z tym przed przekształceniem nastąpiłoby wycofanie wszystkich nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Po przekształceniu działalność gospodarcza z mocy prawa podlegałaby wykreśleniu z CEIDG.

Do dnia przekształcenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy - opisane we wniosku nieruchomości - po ich wycofaniu, byłyby wykorzystywane w części w prowadzanej przez Wnioskodawcę (w okresie przekształcania) działalności gospodarczej, a w części byłyby wynajmowane podmiotom zewnętrznym na podstawie zawartych umów najmu. Natomiast z chwilą przekształcenia zawarte zostałyby także umowy najmu/dzierżawy ze spółką w zakresie najmu nieruchomości wykorzystywanych przez przekształcaną spółkę. W obu tych przypadkach Wnioskodawca wystawiałby faktury, pozostając czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wycofanie przez Wnioskodawcę składników majątkowych przedsiębiorstwa osoby fizycznej - nieruchomości będących środkami trwałymi w firmie - do majątku prywatnego celem ich wykorzystywania do czynności opodatkowanych w działalności gospodarczej (do czasu przekształcenia tej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz wynajmu dla podmiotów zewnętrznych, a następnie po przekształceniu w przyszłości działalności gospodarczej, tylko do odpłatnego wynajmu dla spółki i podmiotów zewnętrznych (opodatkowanego nadal podatkiem VAT) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wywołuje po stronie Wnioskodawcy jakiekolwiek skutki w tym podatku?
2. Czy Wnioskodawca, jeżeli wycofa z ewidencji środków trwałych opisane nieruchomości będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 w zw. z art. 90 ust. 2-10 p.t.u.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, wycofanie opisanych nieruchomości z działalności gospodarczej i przeniesienie ich do majątku prywatnego w celu:

1. uzyskiwania przychodów z najmu oraz
2. wykorzystywania dla celów prowadzonej działalności gospodarczej (częściowo w okresie przejściowym do dnia przekształcenia działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością)

nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność ta nie stanowi odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 p.t.u. oraz nie stanowi także czynności przekazania na cele osobiste podatnika w rozumieniu art. 7 ust. 2 p.t.u.

Wnioskodawca uważa, że nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej, a które mają być przeniesione do majątku odrębnego.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 p.t.u., rozumie się stosownie do treści art. 8 ust. 1 p.t.u. każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 p.t.u. wynika więc, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie powyższego, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 p.t.u., pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 p.t.u. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartość niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Najem zgodnie z treścią art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej (podmiotowi trzeciemu) nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Powyższe implikuje wniosek, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 p.t.u. definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym najem nieruchomości niemieszkalnych, posiadanych budynków wraz gruntem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 p.t.u.

W stanie faktycznym Wnioskodawcy do dnia przekształcenia, przedmiotowe nieruchomości udostępnione byłyby na potrzeby prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (część) oraz wynajmowane (pozostała część), natomiast z chwilą przekształcenia działalności gospodarczej wszystkie nieruchomości byłyby wynajmowane dla przekształconej spółki i dla podmiotów zewnętrznych, na podstawie zawartych umów najmu/dzierżawy w ramach tak zwanego najmu prywatnego, czynności te podlegałyby nadal opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe wskazuje, że nieruchomości wycofane z działalności gospodarczej nie będą przekazane do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie będą wykorzystywane na cele prywatne, lecz będą wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej oraz odpłatnego najmu, a w dalszej kolejności, po przekształceniu działalności gospodarczej, do wynajmu spółce oraz podmiotom zewnętrznym. W związku z przeznaczeniem ich do wynajmu, będą nadal przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy, że Wnioskodawca oddając w najem składniki majątku po ich wykreśleniu z ewidencji środków trwałych nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowych składników majątkowych w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o VAT - skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie).

Odnosząc się w konsekwencji do kwestii korekty podatku naliczonego oraz zwrotu odliczonego podatku, wskazać należy, że art. 86 p.t.u. wskazuje, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 p.t.u.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 p.t.u. W myśl art. 91 ust. 1 p.t.u. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie natomiast do treści art. 91 ust. 2 p.t.u., w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 p.t.u., korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 p.t.u., w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 91 ust. 7 p.t.u., przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3.

Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Mając na uwadze przywołane przepisy Wnioskodawca uważa, że nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej, a które mają być przeniesione do majątku odrębnego, gdyż:

• przekazanie opisanych w złożonym wniosku składników majątkowych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie służyło celom opodatkowanym (prowadzona działalność gospodarcza w okresie przekształcenia oraz wynajem a docelowo tylko wynajem),
• przedmiotowe składniki majątkowe nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tych składników. Reasumując, czynność związana z wycofaniem opisanych w „stanie faktycznym” nieruchomości z ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.