Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.375.2018.2.JG
z 12 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 16 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 24 lipca 2018 r. (doręczone Stronie w dniu 30 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozszerzenia zakresu wykonywanej działalności gospodarczej o usługi inseminacyjne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozszerzenia zakresu wykonywanej działalności gospodarczej o usługi inseminacyjne. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 24 lipca 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.375.2018.1.ISZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od dnia 1 lutego 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi weterynaryjne. Dnia 31 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług rezygnując od dnia 1 lutego 2018 r. ze zwolnienia z podatku VAT. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni jest żoną rolnika, który jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT z rolnictwa. Gospodarstwo rolne mąż Wnioskodawczyni nabył przed zawarciem związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada małżeńską wspólnotę majątkową, sama nie posiada żadnych gruntów rolnych. Wnioskodawczyni wykonuje usługi weterynaryjne lecz dokonała wpisu w CEIDG rozszerzając zakres wykonywania działalności gospodarczej o usługi inseminacyjne PKD 01.62.Z. Usług inseminacyjnych Wnioskodawczyni jeszcze nie świadczyła, ale w przyszłości chciałaby je wykonywać.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że usługi weterynaryjne mieszczą się w grupowaniu PKWiU 75.00. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne hodowla krów mlecznych. Podstawowym przychodem z tego gospodarstwa jest sprzedaż mleka. Wnioskodawczyni na siebie nie posiada gruntów rolnych, nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać sprzętów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego do świadczonych usług. Wnioskodawczyni świadczy usługi weterynaryjne ale chciałaby świadczyć usługi inseminacji zwierząt PKWiU 01.62. Usługi te Wnioskodawczyni chciałaby świadczyć na rzecz gospodarstwa prowadzonego przez męża oraz innych gospodarstw rolnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny będzie mogła świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi inseminacji zwierząt (hodowlanych gospodarskich) sklasyfikowane w PKWiU 01.62?

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie Ona mogła świadczyć usługi inseminacyjne zwierząt PKWiU 01.62 w ramach działalności gospodarczej będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o VAT „w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złożyła zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy. Wnioskodawczyni natomiast jest lekarzem weterynarii prowadzącym działalność gospodarczą obejmującą usługi weterynaryjne, więc nie są to wyłącznie usługi rolnicze, nawet gdy będą świadczone również usługi inseminacji zwierząt, nadal będą świadczone usługi weterynaryjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeni przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 5a ustawy stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złożyła zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Działalność rolnicza, według definicji zawartej w art. 2 pkt 15 ustawy, to m.in. produkcja roślinna i zwierzęca, a także świadczenie usług rolniczych. Usługami rolniczymi są natomiast usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy (art. 2 pkt 21 ustawy).

W załączniku nr 2 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług pod poz. 35 zostały wymienione usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych oraz usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich – PKWiU ex 01.6.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. stawka podatku wynosi 8%, w pozycji 173 pod symbolem PKWiU 75 znajdują się usługi weterynaryjne.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od dnia 1 lutego 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi weterynaryjne. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni jest żoną rolnika, który jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT z rolnictwa. Gospodarstwo rolne mąż Wnioskodawczyni nabył przed zawarciem związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada małżeńską wspólnotę majątkową, sama nie posiada żadnych gruntów rolnych. Wnioskodawczyni wykonuje usługi weterynaryjne lecz dokonała wpisu w CEIDG rozszerzając zakres wykonywania działalności gospodarczej o usługi inseminacyjne PKD 01.62.Z. Usług inseminacyjnych Wnioskodawczyni jeszcze nie świadczyła, ale w przyszłości chciałaby je wykonywać. Usługi weterynaryjne mieszczą się w grupowaniu PKWiU 75.00. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne hodowla krów mlecznych. Wnioskodawczyni na siebie nie posiada gruntów rolnych, nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać sprzętów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego do świadczonych usług. Wnioskodawczyni świadczy usługi weterynaryjne ale chciałaby świadczyć usługi inseminacji zwierząt PKWiU 01.62. Usługi te Wnioskodawczyni chciałaby świadczyć na rzecz gospodarstwa prowadzonego przez męża oraz innych gospodarstw rolnych.

W tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy jako podatnik VAT czynny będzie mogła świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi inseminacji zwierząt (hodowlanych gospodarskich) sklasyfikowane w PKWiU 01.62.

Przenosząc powołane przepisy ustawy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy gospodarstwo rolne stanowi współwłasność kilku osób (w tym również współwłasność małżeńską, jak w konkretnym przypadku), podatnikiem VAT czynnym może zostać tylko jedna osoba, która dokona zgłoszenia rejestracyjnego stosownie do art. 96 ust. 2 ustawy. Jak już wskazano wyżej, działalnością rolniczą, stosownie do art. 2 pkt 15 ustawy, jest także świadczenie usług rolniczych.

Odnosząc się do powyższego tut. organ stwierdza, że mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia ze wspólnym gospodarstwem rolnym współmałżonków. W omawianym przypadku, to mąż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT z prowadzonego wspólnie z Wnioskodawczynią gospodarstwa rolnego, przy czym mąż Wnioskodawczyni dokonał rejestracji dla celów podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust 4 ustawy. Usługi inseminacji mieszczące się, jak Wnioskodawczyni wskazuje, w grupowaniu PKWiU ex 01.62 wymienione są w załączniku nr 2 do ustawy pod poz. 35 jako usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych oraz usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie może być samodzielnym, odrębnym od męża, podatnikiem VAT czynnym w tym zakresie i świadczyć usługi inseminacyjne w ramach wspólnego gospodarstwa rolnego, które stanowi małżeńską wspólność majątkową, a którego reprezentantem w zakresie podatku VAT jest mąż Wnioskodawczyni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni i współmałżonek są współwłaścicielami gruntów rolnych, które wykorzystują do działalności rolniczej. Działalność ta specjalizuje się w hodowli krów mlecznych. Rozpoczęcie zatem świadczenia usług w zakresie inseminacji zwierząt hodowlanych gospodarskich o symbolu PKWiU ex 01.62 nie stanowi nowej ani odrębnej działalności rolniczej lecz stanowi wyłącznie poszerzenie działalności rolniczej prowadzonej przez obojga małżonków, gdyż świadczenie usług inseminacyjnych zgodnie ze wskazaną przez Wnioskodawczynię klasyfikacja statystyczną PKWiU jest działalnością rolniczą, a nie pozarolniczą.

Tym samym świadczenie usług inseminacyjnych nie stanowi odrębnej od prowadzenia wspólnego z mężem gospodarstwa rolnego, działalności gospodarczej, tylko nadal jest działalnością rolniczą wykonywaną w ramach tego prowadzonego wspólnie przez małżonków gospodarstwa rolnego. To przedmiotowe gospodarstwo rolne dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a jego reprezentantem, jak wyżej wskazano, jest już zarejestrowany jako podatnik VAT czynny współmałżonek Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług weterynaryjnych, które zaliczyła do grupowania PKWiU 75 i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej – świadczenie usług weterynaryjnych, Wnioskodawczyni nie może więc wykonywać usług inseminacyjnych, gdyż usługi inseminacyjne związane są z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt i nie mieszczą się w ramach usług weterynaryjnych.

W konsekwencji, odpowiadając na pytanie Wnioskodawczyni należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny nie będzie mogła świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi inseminacji zwierząt zarówno na rzecz wspólnego gospodarstwa rolnego jak i na rzecz innych gospodarstw.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.