Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.551.2018.2.KSZ
z 11 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2018 r. (data wpływu 16 lipca 2018 r.) uzupełnionym w dniach 23 i 28 sierpnia 2018 r. (daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniach 23 i 28 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „…”.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, planuje złożyć wniosek do Urzędu Marszałkowskiego w ramach naboru dla operacji typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi”, objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek dotyczy inwestycji pn. „…”. Załącznikiem, który wymagany jest w przypadku otrzymania dofinansowania jest interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług. Ponieważ Gmina, jako Wnioskodawca zaliczyła koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowalnych projektu i tym samym planuje otrzymać do nich dofinansowanie, musi wskazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany w całości lub części zarówno podczas realizowania inwestycji, po jej zakończeniu, ani w okresie trwałości projektu. Przedmiotem opracowania jest ww. inwestycja w zakresie kolorystyki i naprawy elewacji, wymiany stolarki okiennej i drzwiowej, oraz adaptacji pomieszczeń na potrzeby przedszkola budynku zabytkowego dworu zlokalizowanego: …, działka …, Obręb …, gmina …, powiat ….

Zakres całego zamierzenia.

Celem projektowanych prac jest podwyższenie standardu technicznego, oraz podwyższenie walorów estetycznych budynków. „Granicą terenu opracowania jest działka nr … i … obręb …, gmina … - zagospodarowanie terenu pozostaje bez zmian – istniejące”.

Zakres robót remontowych ujętych w opracowaniu zgodnie ze zleceniem Zamawiającego obejmuje:

• wykonanie robót rozbiórkowych i demontażowych;
• wykonanie nowych ścianek działowych;
• wykonanie nowych otworów drzwiowych i poszerzenie istniejących;
• osadzenie nowych nadproży;
• wykonanie tynków na nowych ścianach i uzupełnienie istniejących tynków;
• wykonanie sufitów podwieszonych;
• wykonanie szpachlowania i malowanie ścian i sufitów;
• wykonanie nowej instalacji c.o. i wod-kan;
• wymiana i montaż armatury wod-kan;
• wymiana grzejników;
• wymiana instalacji elektrycznej, lamp i osprzętu;
• remont elewacji bez docieplenia wraz z kolorystyką;
• reprofikacja i uzupełnienie sztukaterii ozdobnej i ciągnionej;
• wykonanie naprawy i uzupełnień tynków wraz z kolorystyką;
• wykonanie tynku renowacyjnego;
• obłożenie podestu i schodów wejściowych płytkami;
• wykonanie posadzki balkonu wraz z cokolikiem z płytek ceramicznych wraz z izolacją;
• naprawa, uzupełnienie i odrestaurowanie balustrad;
• wymiana balustrady do piwnicy;
• wymiana parapetów zewnętrznych blacharskich z blachy powlekanej;
• wymiana stolarki okiennej parteru wraz z parapetami wewnętrznymi;
• wymiana stolarki drzwiowej zewnętrznej i wewnętrznej parteru oraz drzwi do piwnicy;
• likwidacja instalacji nadtynkowych;
• adaptacja dwóch sali lekcyjnych na potrzeby przedszkola;
• zmiana aranżacji sanitariatów;
• wykonanie nowych posadzek w salach, szatni i komunikacji;
• dostawa i montaż „schodołazu” celem zapewnienia dostępności dla osób niepełnosprawnych;
• poprawienie odprowadzania wody z górnego dachu na niższy na elewacji tylnej;
• wykonanie nawierzchni utwardzonej;
• korekta koron drzew i krzewów szczególnie od strony południowej i wschodniej;
• wymiana instalacji elektrycznej z istniejącego przyłącza doprowadzonego do głównego wyłącznika znajdującego się w komunikacji (przy drzwiach zewnętrznych).

Przedsięwzięcie zostanie usytuowane na działkach, których właścicielem jest Gmina. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach inwestycji zostaną wystawione na Gminę.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że budynek, o którym mowa we wniosku (żadna jego część) nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynek będzie wykorzystywany do zadań własnych w zakresie edukacji publicznej, nie będzie prowadzona w nim działalność gospodarcza. Gmina będzie w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego do konkretnych rodzajów działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do inwestycji Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu, oraz w okresie trwałości projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) w związku z inwestycją nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po zakończeniu, ani w okresie trwałości, ponieważ ww. inwestycja jest inwestycją z zakresu zadań własnych Gminy ustalonych przepisami krajowymi. Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zaistnienie związku zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn., których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie, której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to, zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają, bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie edukacji publicznej, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych w myśl art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku – budynek nie będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, a jedynie do realizacji zadań w zakresie edukacji publicznej, to Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia wydatków na inwestycję, jak i po jej zakończeniu. Nie zostanie bowiem spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a mianowicie zakupione towary i usługi nie będę wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto nie będzie przysługiwać jej prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie będzie stanowić środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.