Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.302.2018.1.BS
z 14 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu 25 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie spoczywać na Spółce obowiązek naliczenia i zadeklarowania oraz zapłacenia dodatkowego podatku dochodowego od osób prawnych tzw. podatku dochodowego od budynków, naliczanego od wartości początkowej posiadanych przez stronę wynajmowanych budynków o wartości przekraczającej 10.000.000,00 zł, o którą to kwotę zapłaconego podatku dochodowego od budynków strona będzie miała prawo pomniejszyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych obliczoną na zasadach ogólnych za dany miesiąc rozliczeniowy – jest prawidłowe,
• momentu ustalenia wartości początkowej budynków, dla celów określenia przychodu, o którym mowa w art. 24b ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie spoczywać na Spółce obowiązek naliczenia i zadeklarowania oraz zapłacenia dodatkowego podatku dochodowego od osób prawnych tzw. podatku dochodowego od budynków, naliczanego od wartości początkowej posiadanych przez stronę wynajmowanych budynków o wartości przekraczającej 10.000.000,00 zł, o którą to kwotę zapłaconego podatku dochodowego od budynków strona będzie miała prawo pomniejszyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych obliczoną na zasadach ogólnych za dany miesiąc,
• momentu ustalenia wartości początkowej budynków, dla celów określenia przychodu, o którym mowa w art. 24b ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: M. B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (dalej: „podatnik”, „strona”, „Spółka” lub „Wnioskodawca”), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Spółka prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wynajmu wykorzystuje przy jej prowadzeniu szereg budynków, które to budynki są wynajmowane podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym, a których to budynków łączna wartość początkowa na dzień 30 czerwca 2018 r. przekracza 10.000.000,00 zł i wynosi 13.142.252,44 zł i są to następujące budynki:

1. w B przy ulicy Z:
   
   • budynek handlowo - usługowy G-1 o wartości początkowej 2.667.158,22 zł,
   • budynek handlowo- usługowy G-2 o wartości początkowej 1.169.866,33 zł,
   • budynek administracyjno - socjalny o wartości początkowej 1.825.925,84 zł,
   • budynek handlowo - usługowy o nazwie HD o wartości początkowej 7.345,477,21 zł.
2. w B przy ul. S:
   
   • budynek mieszkalny drewniany o wartości początkowej 94.829,39 zł,
   • budynek gospodarczy o wartości początkowej 38.995,45 zł.
   
   
   

Spółka jest właścicielem działek na których są wybudowane opisane powyżej budynki oraz jest właścicielem ww. budynków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przyszłości od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie spoczywać na Spółce obowiązek naliczenia i zadeklarowania oraz zapłacenia dodatkowego podatku dochodowego od osób prawnych tzw. podatku dochodowego od budynków, naliczanego od wartości początkowej posiadanych przez stronę wynajmowanych budynków o wartości przekraczającej 10.000.000,00 zł, na koniec danego miesiąc kalendarzowego, o którą to kwotę zapłaconego podatku dochodowego od budynków strona będzie miała prawo pomniejszyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych obliczoną na zasadach ogólnych za dany miesiąc rozliczeniowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, chociaż faktem jest, iż obowiązek zapłaty podatku dochodowego od budynków został wprowadzony przez ustawodawcę od dnia 1 stycznia 2018 r. to obejmuje on wyłącznie podatników których jednostkowa wartość początkowa budynków, których są właścicielami przekracza 10.000.000,00 zł. Wskazać należy, iż wynajmowanych budynków o ww. wartości na dzień 1 stycznia 2018 r. Spółka nie posiadała, oraz strona przewiduje, iż ww. budynki będzie posiadała do dnia 31 grudnia 2018 r. Z tego też względu w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie w stosunku do Spółki do ww. zdarzenia przyszłego art. 10 ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. stanowiący, iż art. 24a i art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wchodzi w życie z dniem 01 stycznia 2019 r. Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, iż od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie spoczywać na Spółce obowiązek naliczenia i zadeklarowania oraz zapłacenia dodatkowego podatku dochodowego od osób prawnych tzw. podatku dochodowego od budynków naliczonego od wartości początkowej posiadanych przez stronę wynajmowanych budynków o wartości łącznej przekraczającej 10.000.000,00 zł, na koniec danego miesiąca kalendarzowego, o którą to kwotę podatku dochodowego od budynków zapłaconego strona będzie miała prawo pomniejszyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych obliczonego na zasadach ogólnych za dany miesiąc rozliczeniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r„ poz. 1036 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, w postaci:

1. budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako:
   
   1. centrum handlowe.
   2. dom towarowy,
   3. samodzielny sklep i butik,
   4. pozostały handlowo-usługowy,
2. budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy
   
   • wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
   
   
   
   

Wskazać należy, że ustawą z 15 czerwca 2018 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2018 r., poz. 1291), zostało wprowadzone nowe brzmienie przepisu art. 24b, który obowiązywać będzie od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

-zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

W myśl art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

W myśl art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Stosownie natomiast do art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

W myśl art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Spółka prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wynajmu wykorzystuje przy jej prowadzeniu szereg budynków, które to budynki są wynajmowane podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym, a których to budynków łączna wartość początkowa na dzień 30 czerwca 2018 r. przekracza 10.000.000,00 zł i wynosi 13.142.252,44 zł i są to następujące budynki:

1. w B przy ulicy Z:
   
   • budynek handlowo - usługowy G-1 o wartości początkowej 2.667.158,22 zł,
   • budynek handlowo- usługowy G-2 o wartości początkowej 1.169.866,33 zł,
   • budynek administracyjno - socjalny o wartości początkowej 1.825.925,84 zł,
   • budynek handlowo - usługowy o nazwie HD o wartości początkowej 7.345,477,21 zł.
2. w B przy ul. S:
   
   • budynek mieszkalny drewniany o wartości początkowej 94.829,39 zł,
   • budynek gospodarczy o wartości początkowej 38.995,45 zł.
   
   
   

Spółka jest właścicielem działek na których są wybudowane opisane powyżej budynki oraz jest właścicielem ww. budynków.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości – budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone na terytorium Polski, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone jedynie przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie. Ponadto zmiana dotyczy progu 10.000.000 zł, poniżej którego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu, na 10.000.000 zł „kwoty wolnej” przypadającej na podatnika. Zatem podstawą opodatkowania będzie suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych – budynków ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca, pomniejszona o kwotę 10.000.000 zł.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z wniosku, Wnioskodawca wynajmuje innym podmiotom budynki, których łączna wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, to zgodnie z brzmieniem art. 24b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązany będzie od dnia 1 stycznia 2019 r. do naliczenia i zapłaty podatku, o którym mowa w tym przepisie, w sposób wskazany w art. 24b ust. 9 ustawy o CIT. Natomiast kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków będzie mógł odliczyć od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 24b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT stanowić będzie ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegających opodatkowaniu środków trwałych, tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wartość początkowa posiadanych budynków liczona będzie na koniec danego miesiąca.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie spoczywać na Spółce obowiązek naliczenia i zadeklarowania oraz zapłacenia dodatkowego podatku dochodowego od osób prawnych tzw. podatku dochodowego od budynków, naliczanego od wartości początkowej posiadanych przez stronę wynajmowanych budynków o wartości przekraczającej 10.000.000,00 zł, o którą to kwotę zapłaconego podatku dochodowego od budynków strona będzie miała prawo pomniejszyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych obliczoną na zasadach ogólnych za dany miesiąc rozliczeniowy – jest prawidłowe,
• momentu ustalenia wartości początkowej budynków, dla celów określenia przychodu, o którym mowa w art. 24b ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.