Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1146/12-2/JSK
z 25 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu realizowanego zadania inwestycyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu realizowanego zadania inwestycyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktualnie Parafia ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Działanie 413. Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju dla Małych Projektów.

Po zakończeniu zadania inwestycja ta będzie stanowiła własność Parafii i nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Kościół jest obiektem architektury sakralnej, który decyzją z 5 marca 1970 r. został wpisany do rejestru zabytków województwa. Wybudowany w roku 1620 w stylu późnogotyckim Kościół, powstał na miejscu pochodzącej już z XII wieku drewnianej świątyni. W latach 1843-1845 dokonano remontu i przebudowy budynku. Przy głównym wejściu dobudowano wówczas kruchtę, a szczyt fasady frontowej zwieńczono wieżą o czterech filarach z drzewa modrzewiowego, na której umieszczono żelazny krzyż i zamontowano zegar. Zbudowano również wejście z przedsionkiem od strony zachodniej. Nad zakrystią w miejscu kaplicy zaprojektowano i wykonano lożę. Kolejna rozbudowa kościoła nastąpiła w latach 1912-1913. Dobudowano wówczas nawy boczne i kaplicę patronacką. Zamknięty w czasie II wojny światowej budynek, po jej zakończeniu odmalowano i zainstalowano w nim nagłośnienie. Budynek świątyni poddawany jest systematycznym pracom konserwatorskim, restauratorskim i modernizacyjnym. W roku 2001 na budynku kościoła zainstalowano iluminację zewnętrzną, a rok później odnowiono wnętrze świątyni i zainstalowano nowoczesne oświetlenie. W roku 2009 założono nową instalację elektryczną do napędu dzwonu.

Przedmiotowa inwestycja polega na restauracji dwudzielnego okna znajdującego się w północno-wschodniej części prezbiterium świątyni. Witraż przedstawia wizerunek św. J i św. W., stojących na tle bogatego ornamentu roślinnego, który przechodzi ku górze w rytmizowane tło powtarzających się palmet. Witraż to wysokiej klasy dzieło sztuki zaprojektowane i wykonane w roku 1914. Jest on wykonany w tradycyjnej technice witrażowej. Materiał to wysokiej jakości szkło antyczne, barwione w masie, pokrywane patyną żelazową oraz lazurą srebrową. Witraż osadzony jest w ramie drewnianej zakończonej ozdobnym maswerkiem naśladującym gotycki. Zarówno drewniana rama, jak i sam witraż podlegają ochronie konserwatorskiej i restauratorskiej.

Inwestycja polega na restauracji wyżej opisanego witraża, z wykorzystaniem nowoczesnych technik konserwacji i restauracji witraży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizowanym zadaniem inwestycyjnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego od realizowanego zadania i powinna do kosztów kwalifikowalnych zaliczać także podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Treść art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje natomiast, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie po spełnieniu określonych warunków. Podmiot dokonujący takiego odliczenia musi być zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, muszą być wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych.

Norma zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, Parafia ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Działanie 413. Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju dla Małych Projektów. Przedmiotowa inwestycja polega na restauracji dwudzielnego okna znajdującego się w północno-wschodniej części prezbiterium świątyni.

Po zakończeniu zadania inwestycja ta będzie stanowiła własność Parafii i nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Mając na względzie przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją wskazanej powyżej inwestycji. W przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek, wynikający z art. 86 ust. 1, dotyczący wykorzystania nabywanych przez Wnioskodawcę towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie jest bowiem czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem. W związku z powyższym, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Zainteresowanego z tytułu realizacji inwestycji.

W zakresie przedmiotowego zadania inwestycyjnego Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów przysługuje zarejestrowanym podatnikom podatku VAT i obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik powinien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m. in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, zatem nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług w związku z realizowanym zadaniem inwestycyjnym polegającym na konserwacji zabytkowego witraża kościoła.

Ponadto tut. Organ informuje, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.