2018.09.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.384.2018.2.KP
z 17 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.) uzupełnionym w dniu 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 sierpnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.384.2018.1.KP (skutecznie doręczone w dniu 27 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez firmy windykacyjne oraz sposobu dokumentowania czynności obciążania kosztami windykacyjnymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez firmy windykacyjne oraz sposobu dokumentowania czynności obciążania kosztami windykacyjnymi. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 sierpnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obsługi księgowej, płacowej i kadrowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w Polsce w różnorodnych branżach, zarówno produkcyjnych, handlowych jak i usługowych. Działalność ta jest prowadzona dzięki dobrze przygotowanemu merytorycznie personelowi, który nieustannie podnosi swoje kwalifikacje podążając za zmieniającymi się przepisami.

Podjęcie współpracy w tym zakresie każdorazowo poprzedzone jest zawartą umową na piśmie, w której są jasno sprecyzowane warunki, prawa i obowiązki każdej ze stron. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy Wnioskodawca ma dość duży problem w odzyskaniu należności. Jest to spowodowane różnymi czynnikami, reklamacja ze strony Klientów, brakiem środków na zapłatę, sytuacjami spornymi. Po upływie terminu płatności Wnioskodawca przypomina klientom o braku zapłaty w stosunku do wcześniej wystawionych faktur. Jednak nie zawsze przynosi to zamierzony skutek. W takiej sytuacji Wnioskodawca kieruje sprawę na drogę postępowania sądowego bądź windykacyjnego. Aby przeprowadzić windykację należności Wnioskodawca korzysta z wyspecjalizowanych firm w tym zakresie i po skutecznej windykacji otrzymuje fakturę z doliczonym podatkiem VAT. Wnioskodawca rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych traktując te usługi jako związane z czynnościami opodatkowanymi. Co prawda zakup tych usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika ale ma wpływ na ogólne funkcjonowanie i zabezpieczenie źródła przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze od firmy świadczącej na jego rzecz usługę windykacji należności?
Czy za poniesione koszty windykacji ma prawo do wystawienia noty obciążeniowej na Klienta bez doliczania podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Istnieje bezpośredni związek czynności z czynnościami opodatkowanymi dlatego też Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur za wykonane usługi windykacyjne. Żadna z przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ust. 3a nie została spełniona a realizacja usługi ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cyt. art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do zapisu art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona);
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony);
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony);
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Stanowisko w zakresie prawa do odliczenia potwierdził Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji indywidualnej z 1 września 2005 r. sygn.1425/021/443/43/05/IW.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy obciążenie za koszty windykacji nie ma charakteru usługi, lecz jest świadczeniem pieniężnym mającym postać zwrotu ustalonych kosztów pomiędzy Klientem a Wnioskodawcą nie istnieje świadczenie wzajemne, ponieważ Wnioskodawca w zamian za wpłaconą kwotę, stanowiącą zwrot kosztów windykacji nie wykonuje na rzecz Klienta żadnego świadczenia. Wnioskodawca domagając się zapłaty dodatkowych opłat, pełniących funkcję odszkodowawczą, nie realizuje usługi. W ten sposób domaga się pewnego rodzaju rekompensaty za brak płatności w terminie, ewentualnie za poniesioną szkodę. W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwrot kosztów windykacyjnych nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. A zatem zwrot kosztów zryczałtowanych nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu, określonej w art. 5 ust. 1 ustawy, którą należałoby udokumentować fakturą VAT. W związku z tym Wnioskodawca powinien wystawić w przedmiotowej sprawie noty obciążeniowe.

Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lipca 2012 r. sygn. ILPP1/443-390/12-2/AI oraz Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 2016 r. sygn. 0461-ITPP2.4512.642.2016.1.AW.

Zdaniem Wnioskodawcy obciążenie kosztami windykacji nie powinno być udokumentowane fakturami, ponieważ nie stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu określonych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z brzmienia cyt. przepisu, wynika generalna zasada, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja świadczenie usług ma charakter dopełniający dostawę towarów. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT czynności wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu VAT będzie podlega tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje taki, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, to świadczenie nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy (art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Ogólne regulacje dotyczące danych i informacji, które powinny zawierać faktury, zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Nadmienić należy, że opłaty, którymi Wnioskodawca obciąża klientów w związku z niewywiązywaniem się lub nieterminowym wywiązywaniem ze spłaty ciążących na nich zobowiązań, są uznawane - co do zasady - za płatności o charakterze karnym (sankcyjnym), a zatem nie mogą być traktowane jako wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Zapłata tych należności jest bowiem konsekwencją niezgodnego z zawartą umową zachowania się Klienta (nieterminowe płatności). Opłaty sankcyjne nie stanowią zatem kwoty należnej z tytułu dostawy towarów (świadczenia usług), ani też nie mają wpływu na cenę dostarczanych towarów bądź świadczonych usług, w związku z czym nie można uznać, że stanowią podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Są one naliczane w sytuacjach, gdy klient nie wywiązuje się z postanowień zawartych w umowie i Wnioskodawca (świadczący usługę) domaga się pewnego rodzaju rekompensaty, wynikającej z faktu opóźnienia w dokonywaniu przez klienta płatności, której termin już minął. Wnioskodawca poprzez swoje działania chce w ten sposób doprowadzić do uregulowania przez danego klienta należności za wykonane usługi. Klient z tytułu działań windykacyjnych nie nabywa żadnego świadczenia, z którego chociażby potencjalnie mógłby odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 grudnia 2000 r. w sprawie C-213/99 Trybunał wyraźnie oddzielił opłaty sankcyjne od wynagrodzeń za wykonane czynności opodatkowane, stwierdzając, że opłaty sankcyjne stanowią karę, a nie wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług czy import towarów. Kara nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego, kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu działań windykacyjnych podejmowanych przez Wnioskodawcę w stosunku do klienta zalegającego ze spłatą wierzytelności nie stanowią odpłatności za czynności podlegające opodatkowaniu wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obsługi księgowej, płacowej i kadrowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w Polsce w różnorodnych branżach, zarówno produkcyjnych, handlowych jak i usługowych. Podjęcie współpracy w tym zakresie każdorazowo poprzedzone jest zawartą umową na piśmie, w której są jasno sprecyzowane warunki, prawa i obowiązki każdej ze stron. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy Wnioskodawca ma dość duży problem w odzyskaniu należności. Jest to spowodowane różnymi czynnikami, reklamacja ze strony Klientów, brakiem środków na zapłatę, sytuacjami spornymi. Po upływie terminu płatności Wnioskodawca przypomina klientom o braku zapłaty w stosunku do wcześniej wystawionych faktur. Jednak nie zawsze przynosi to zamierzony skutek. W takiej sytuacji Wnioskodawca kieruje sprawę na drogę postępowania sądowego bądź windykacyjnego. Aby przeprowadzić windykację należności. Wnioskodawca korzysta z wyspecjalizowanych firm w tym zakresie i po skutecznej windykacji otrzymuje fakturę z doliczonym podatkiem VAT. Wnioskodawca rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych traktując te usługi jako związane z czynnościami opodatkowanymi. Co prawda zakup tych usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika ale ma wpływ na ogólne funkcjonowanie i zabezpieczenie źródła przychodu.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze od firmy świadczącej na jego rzecz usługę windykacji należności.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawy stwierdzić należy, że w związku z nabyciem usług windykacji w celu uzyskania należności za świadczone przez Wnioskodawcę czynności opodatkowane (działalność gospodarcza w zakresie obsługi księgowej, płacowej i kadrowej), Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie faktury wystawionej przez firmy windykacyjne, gdyż w tym zakresie usługi windykacji są związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a jednocześnie nie są spełnione negatywne przesłanki odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Odzyskanie należności z tytułu wykonanych przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem VAT (windykacja należności za wykonanie usługi w zakresie obsługi księgowej, płacowej i kadrowej) przekłada się na efektywność prowadzonej działalności gospodarczej generującej należny podatek VAT, co uprawnia Spółkę do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących nabytych usług windykacyjnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów
w rozumieniu art. 7 (…).

Z brzmienia cyt. przepisu, wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlega tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Ogólne regulacje dotyczące danych i informacji, które powinny zawierać faktury, zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca obciąża klientów opłatami naliczanymi w sytuacji, gdy klient nie wywiązuje się z postanowień zawartych w umowie. Wnioskodawca domaga się pewnego rodzaju rekompensaty, wynikającej z faktu opóźnienia w dokonywaniu przez klienta płatności, której już minął. Wnioskodawca poprzez swoje działanie chce w ten sposób doprowadzić do uregulowania przez danego klienta należności za wykonanie usługi.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma również wątpliwości czy za poniesione koszty windykacji ma prawo do wystawienia noty obciążeniowej na Klienta bez doliczania podatku VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że w wyroku z dnia 27 grudnia 2000 r. w sprawie C-213/99 TSUE wyraźnie oddzielił opłaty sankcyjne od wynagrodzeń za wykonane czynności opodatkowane, stwierdzając, że opłaty sankcyjne stanowią karę, a nie wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług czy import towarów. Kara tego rodzaju nie może ze względu na swój charakter podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z kolei w wyroku z dnia 1 lipca 1982 r. w sprawie C-222/81 TSUE wskazał, że odsetki karne z tytułu nieterminowej płatności nie mogą zostać uznane za wynagrodzenie w rozumieniu przepisów o VAT i tym samym nie mogą stanowić podstawy opodatkowania tym podatkiem. TSUE uznał, że wypłata odsetek karnych nie ma żadnego związku ze świadczeniem i konsumowaniem usługi, a kwota odsetek karnych nie stanowi wynagrodzenia świadczącego usługę, lecz rekompensatę za opóźnioną płatność, poniesioną szkodę.

Zatem okoliczności sprawy wskazują, że koszty windykacji nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towarów/świadczenie usługi przez Wnioskodawcę na rzecz klienta. Wobec czego Wnioskodawca obciążając klienta tymi kosztami, powinien udokumentować je innym niż faktura dokumentem księgowym (np. notami obciążeniowymi).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin