2018.09.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.542.2018.1.MM
z 17 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 lipca 2018 r. r. (data wpływu 31 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 5 września 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
opodatkowania stawką podatku 8% usług obejmujących roboty budowlane dotyczące budowy „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze/fakturach wystawionej/wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentujących ww. roboty budowlane – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 5 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podatku 8% usług obejmujących roboty budowlane dotyczące budowy „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze/fakturach wystawionej/wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentujących ww. roboty budowlane.

We wniosku i jego uzupełnieniu złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

(…) spółka jawna.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa – jest czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Zainteresowany – (…) spółka jawna – jest czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca, jako podmiot wykonujący roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, jest zainteresowany wykonaniem robót budowlanych, które mają zostać zlecone mu przez Zainteresowanego.

Roboty te będą obejmować swym zakresem realizację inwestycji obejmującej budowę obiektu budowlanego: „Budynek zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)”.

Wielkość powierzchni zabudowy wynosić będzie 1.020,90 m², wielkość powierzchni użytkowej netto wynosić będzie 7.759,90 m², w tym:

powierzchnia netto pokoi studenckich (powierzchnia użytkowa) – 4.052,18 m²
powierzchnia netto części pomocniczej akademika – 2.206,70 m²
powierzchnia użytkowa części pod wynajem – 145,54 m²
powierzchnia pomocnicza usług pod wynajem – 78,32 m²
parking podziemny wielostanowiskowy – 1.355,48 m².

Kubatura budynku ma wynosić 31.628,47 m³. Całkowita wysokość ma wynosić 25 m do 8 kondygnacji nadziemnych, plus kondygnacja garażowa podziemna.

W budynku znajdować się będzie około 182 lokali do zamieszkania oraz około 3 lokale usługowe. W ramach kondygnacji podziemnej Zainteresowany zamierza wybudować garaż podziemny składający się z około 45 miejsc postojowych, który będzie stanowił samodzielny lokal użytkowy w rozumieniu dyspozycji art. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Przedsięwzięcie inwestorskie będzie zatem obejmowało przede wszystkim budowę obiektu budowlanego – budynku domu studenckiego (obejmującego około 182 lokali mieszkalnych) wraz z częścią usługową (około 3 lokale usługowe).

Powierzchnia użytkowa poszczególnych lokali mieszkalnych (mieszkań studenckich) nie będzie przekraczać 150 m².

Zainteresowany uzyskał (…) 2018 r. decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę obejmującą budowę budynku zamieszkania zbiorowego – domu studenckiego, akademika z usługami oraz garażem podziemnym z instalacjami wewnętrznymi: wodną, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, c.o., wentylacji i klimatyzacji, elektroenergetyczną, telekomunikacyjną, zagospodarowaniem terenu z wewnętrznym układem komunikacyjnym, chodnikami, schodami terenowymi, miejscami postojowymi, murem oporowym przy granicy z działką nr 5 murami oporowymi przy pochylni do garażu podziemnego, ukształtowaniem skarp i urządzeniem terenów zielonych na działce stanowiącej własność Zainteresowanego.

W pozwoleniu na budowę wskazano kategorię obiektu jako: IX/XVII.

Kategoria IX obejmuje: budynki kultury, nauki i oświaty, jak: teatry, opery, kina, muzea, galerie sztuki, biblioteki, archiwa, domy kultury, budynki szkolne i przedszkolne, żłobki, kluby dziecięce, internaty, bursy i domy studenckie, laboratoria i placówki badawcze, stacje meteorologiczne i hydrologiczne, obserwatoria, budynki ogrodów zoologicznych i botanicznych.

Kategoria XVII obejmuje: budynki handlu, gastronomii i usług, jak: sklepy, centra handlowe, domy towarowe, hale targowe, restauracje, bary, kasyna, dyskoteki, warsztaty rzemieślnicze, stacje obsługi pojazdów, myjnie samochodowe, garaże powyżej dwóch stanowisk, budynki dworcowe.

Stosownie do zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – inwestycja objęta robotami budowlanymi „Budynek zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)”, posiada symbol PKOB 1130. Powierzchnia użytkowa lokali służących do wykonywania usług, stanowić będzie niecałe 3% całej powierzchni użytkowej domu studenckiego.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą (generalnym wykonawcą) a Zainteresowanym (inwestorem) obejmować będzie wykonanie robót budowlanych obejmujących kompleksową budowę obiektu, bez podziału na pomieszczenia domu studenckiego i lokale usług.

Przedmiotowa inwestycja, po jej zakończeniu, będzie służyła wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wykonana przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego usługa obejmująca roboty budowlane polegające na budowie obiektu budowlanego – „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” obejmującego około 182 lokali mieszkalnych, każdy o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 150 m², około 3 lokali usługowych, będzie podlegać preferencyjnej stawce podatku w wysokości 8%?
Czy Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury lub faktur wystawionych przez Wnioskodawcę tytułem wykonanych robót budowlanych obejmujących budowę obiektu budowlanego – „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” obejmującego około 182 lokali mieszkalnych, każdy o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 150 m², i około 3 lokali usługowych?

Zdaniem Zainteresowanych.

Ad 1:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), zaś przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% (aktualnie 23%), z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (aktualnie 8%), z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stosownie do treści art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przy czym, zgodnie z treścią ust. 12b powołanego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o VAT decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto wskazać należy, iż klasyfikacji budynków dokonuje się na podstawie zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W dziale objaśnień wstępnych rozporządzenie wyjaśnia, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Odnosząc powyższe do powołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podkreślić należy, iż wykonywanie robót budowlanych korzystających z 8% stawki podatku VAT, odnosi się do prac wykonywanych w budynkach sklasyfikowanych do działu PKOB 11 oraz wybranych z działu 12. Obniżona 8% stawka podatku może mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do czynności związanych z budową, remontem i przebudową obiektów, których głównym celem jest cel mieszkaniowy.

Wskazać należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zaklasyfikowania danego budynku znajduje się w przepisach powołanego wyżej rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m. in. pojęcia takie jak:

obiekty budowlane – to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;
budynki – to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

budynki mieszkalne – to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,
budynki niemieszkalne – to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Przy czym, w dziale PKOB 11 zawarte są trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania –113.

W tym klasa 1130 – Budynki zbiorowego zamieszkania – obejmuje m. in.: budynki zbiorowego zamieszkania w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.

Natomiast w dziale PKOB 12 zawarto siedem grup:

Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – 121,
Budynki biurowe – 122,
Budynki handlowo-usługowe – 123,
Budynki transportu i łączności – 124,
Budynki przemysłowe i magazynowe – 125,
Ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – 126,
Pozostałe budynki niemieszkalne –127.

W tym klasa 1211 – Budynki hoteli – obejmuje m. in.: hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest zainteresowany wykonaniem robót budowlanych, które mają zostać zlecone mu przez Zainteresowanego. Stosownie do zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – inwestycja objęta robotami budowlanymi „Budynek zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)”, posiada symbol PKOB 1130. Powierzchnia użytkowa lokali służących do wykonywania usług stanowić będzie niecałe 3% całej powierzchni użytkowej domu studenckiego.

Ponadto umowa zawarta z wykonawcą obejmować będzie kompleksową budowę obiektu, bez podziału na pomieszczenia domu studenckiego i lokale usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż realizacja inwestycji mającej na celu budowę „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” powinna korzystać z preferencyjnej, tj. 8% stawki podatku VAT.

Powyższe wynika z faktu, iż ww. obiekt sklasyfikowany jest pod symbolem PKOB 1130 i stanowi – stosownie do zapisów rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – budynek zbiorowego zamieszkania. Posiadany symbol PKOB wskazuje ponadto, iż budynek domu studenckiego należy także do działu 11 PKOB grupy 113, co oznacza – jak stanowi art. 2 pkt 12 ww. ustawy – iż jest to obiekt budownictwa mieszkaniowego. Te z kolei, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy oraz § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT, tj. 8%. Obniżona stawka podatku od towarów i usług – jak wynika z cyt. przepisu – nie odnosi się do lokali użytkowych, w przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma jednak fakt, iż zawarta z wykonawcą umowa obejmuje kompleksową budowę obiektu. Skutkiem czego obniżona stawka podatku zastosowanie ma do całości planowanego zadania inwestycyjnego.

Reasumując, przedmiotowa inwestycja polegająca na budowie „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1130, wykonanego na podstawie umowy przewidującej kompleksową budowę obiektu, powinna korzystać, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, tj. 8%.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w dotychczas wydanych przez Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. interpretacji indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 października 2012 r., sygn. IPPP1/443-732/12-2/lgo; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2010 r., sygn. IPPP2/443-31/10-5/MM; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 stycznia 2014 r, sygn. IBPP2/443-903/13/WN; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2009 r., sygn. ILPP1/443-969/09-4/MK.

Ad 2:

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza wskazanych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że po otrzymaniu przez Zainteresowanego prawidłowo wystawionych faktur VAT potwierdzających wyświadczone usługi budowlane będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu ww. usług w związku z realizacją zadania inwestycyjnego jakim jest budowa „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)”, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. Zainteresowany będący podatnikiem VAT w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych nabywa usługi dotyczące inwestycji w postaci wykonanych robót budowlanych związanych z budową budynku domu studenckiego, który zamierza wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym w przypadku wystąpienia w rozliczeniu Zainteresowanego nadwyżki podatku naliczonego nad należnym ma on prawo do zadeklarowania tej kwoty do zwrotu na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych są prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Wskazania bowiem wymaga, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowalnego do właściwego PKOB nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Prawodawca przewidział także opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Według art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z powyższych przepisów wynika, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku obniżona do wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego – w myśl art. 2 pkt 12 ustawy – rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji ustawa ta odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wybudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków: Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

W tym klasa 1130 – Budynki zbiorowego zamieszkania – obejmuje m.in. budynki zbiorowego zamieszkania w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują m.in. pojęć „budowa” i „roboty budowlane”, należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

Z uregulowań zawartych w ustawie Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 cyt. ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zainteresowany wykonaniem robót budowlanych, które mają zostać mu zlecone przez Zainteresowanego (inwestora). Zawarta umowa obejmować będzie wykonanie robót budowlanych obejmujących kompleksową budowę obiektu (bez podziału na pomieszczenia domu studenckiego i lokale użytkowe). Wnioskodawca będzie pełnił rolę generalnego wykonawcy. Budynek, który powstanie w wyniku wykonanych robót budowlanych, posiada symbol PKOB 1130. Inwestor uzyskał decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę obejmujące budowę budynku zamieszkania zbiorowego – domu studenckiego, akademika z usługami oraz garażem podziemnym z instalacjami wewnętrznymi: wodną, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, c.o., wentylacji i klimatyzacji, elektroenergetyczną, telekomunikacyjną, zagospodarowaniem terenu z wewnętrznym układem komunikacyjnym, chodnikami, schodami terenowymi, miejscami postojowymi, murem oporowym przy granicy z działką nr 5, murami oporowymi przy pochylni do garażu podziemnego, ukształtowaniem skarp i urządzeniem terenów zielonych na działce stanowiącej jego własność.

Analiza przedstawionego stanu prawnego oraz opisanego zdarzenia przyszłego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca (generalny wykonawca) będzie wykonywał usługi budowlane mające na celu wybudowanie budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego, sklasyfikowanego w PKOB 1130, a zatem będzie wykonywał je w celu wybudowania obiektu stanowiącego obiekt budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, w analizowanej sytuacji roboty budowlane (w tym dotyczące instalacji wewnętrznych) mające na celu wybudowanie ww. budynku sklasyfikowanego w PKOB 1130 – na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy – będą podlegały opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Nie ma przy tym znaczenia to, że w budynku tym, oprócz lokali mieszkalnych, będą znajdowały się lokale użytkowe, bowiem na etapie budowy obiektu trudno mówić o wyodrębnionych (poszczególnych) lokalach (np. użytkowych). Przy realizacji całego zadania inwestycyjnego w odniesieniu do budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokali mieszkalnych i użytkowych, ponieważ istotnym jest sklasyfikowanie budynku wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że inwestycja polegająca na budowie „Budynku zamieszkania zbiorowego typu dom studencki (…)” sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1130, wykonanego na podstawie umowy przewidującej kompleksową budowę obiektu, powinna korzystać, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, tj. 8%”.

W kontekście wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia przez Zainteresowanego (inwestora) prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że według art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są/nie będą w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonywane są z zamiarem wykorzystania ich w ramach działalności opodatkowanej podatnika.

Istotna jest więc intencja nabycia – jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku. Natomiast w sytuacji, gdy są (mają być) wykorzystywane nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych – wówczas przysługuje prawo do odliczenia podatku w ograniczonym zakresie, tj. w zakresie, w jakim są (będą) wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawa o podatku od towarów i usług daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – przedmiotowa inwestycja, po jej zakończeniu, będzie służyła Zainteresowanemu (inwestorowi) wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, to będzie mu (czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty/kwot podatku należnego o kwotę/kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturze/fakturach wystawionej/wystawionych przez Wnioskodawcę (czynnego podatnika podatku od towarów i usług), o ile nie zajdą inne wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Należy przy tym zaznaczyć, że jeżeli w danym okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego Zainteresowany będzie mógł – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy – zadeklarować tą kwotę do zwrotu.

W konsekwencji stanowiska Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić jednak należy, że tut. organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do dokonania oceny zasadności zwrotu podatku od towarów i usług, gdyż kwestia ta wykracza poza ramy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Ocena zasadności zwrotu leży w kompetencji właściwego miejscowo organu podatkowego pierwszej instancji w toku ewentualnego postępowania w tym zakresie.

Należy również wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem złożonego wniosku (zapytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo ponownie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji obiektu budowlanego dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKOB. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował obiekt budowlany do odpowiedniego klasyfikowania PKOB. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania do grupowania statystycznego.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin