Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.420.2018.1.MBD
z 18 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu 25 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka była uprawiona od 1 stycznia 2018 r. do obniżenia stawki amortyzacyjnej tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju oraz czy będzie do tego uprawiona w przyszłości tj. począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka była uprawiona od 1 stycznia 2018 r. do obniżenia stawki amortyzacyjnej tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju oraz czy będzie do tego uprawiona w przyszłości tj. począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) to firma produkcyjna działająca w branży medycznej, będąca częścią duńskiej grupy F. Spółka rozwija i wytwarza innowacyjne urządzenia medyczne wykorzystywane w dziedzinie chirurgii i diagnostyki.

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych Spółka (i) wybrała metodę liniową amortyzacji i stosuje stawki wskazane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o PDOP (dalej: „Wykaz”), oraz (ii) w stosunku do wybranych środków trwałych Spółka ustala indywidulane stawki amortyzacyjne w oparciu o art. 16j ustawy o PDOP.

W stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych amortyzowanych zgodnie metodę liniową amortyzacji (punkt (i) powyżej) Spółka dokonała od 1 stycznia 2018 r. (tj. od początku jej obecnego roku podatkowego) obniżenia stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie. Wskazane obniżenie nie obejmowało środków trwałych, w stosunku do których ustalono indywidulaną stawkę amortyzacji. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w ustawie o PDOP, w Wykazie.

Ponadto, Spółka przewiduje, że w przyszłości w stosunku do nowo nabywanych środków trwałych, w stosunku do których nie będą ustalane indywidulane stawki amortyzacji, może stosować obniżone stawki amortyzacyjne już od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka była uprawiona od 1 stycznia 2018 r. do obniżenia stawki amortyzacyjnej tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju oraz czy będzie do tego uprawiona w przyszłości tj. począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, był uprawiony od 1 stycznia 2018 r. do obniżenia stawki amortyzacyjnej tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju i będzie do tego uprawiony w przyszłości tj. począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym wprowadzono je po raz pierwszy do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

W opinii Spółki, art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje, że w przypadku obniżenia stawek amortyzacyjnych musi ono zostać zastosowane do wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do określonej grupy czy rodzaju. Użycie przez ustawodawcę sformułowania „dla poszczególnych środków trwałych” wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez Spółkę środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, możliwe jest obniżanie stawek amortyzacyjnych indywidualnie dla poszczególnych środków trwałych. W praktyce oznacza to, że środki trwałe zaklasyfikowane do tej samej grupy/rodzaju mogą być amortyzowane według różnych stawek amortyzacyjnych.

Spółka wskazuje, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej o sygn. 0461-ITPB3.4510.718.2016.1.MJ wydanej 19 stycznia 2017 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy odstępując od uzasadnienia potwierdził stanowisko wnioskującej Spółki, że „(...) będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju, począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym wprowadzono je po raz pierwszy do ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych;
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-7/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „(...) od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/2/423-1723/13/SD wydanej marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „Spółka będzie mogła dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/423-511e/13/PST wydanej 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał, że obniżenie stawki dla danego środka trwałego jest dowolne i pozostaje w gestii podatnika. Mając na uwadze (...) przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy, podatnik ma prawo (...) obniżyć stawkę amortyzacyjną od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB3/423-24/13-2/MS1 wydanej 22 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „Spółka może według własnego uznania – z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla poszczególnych wybranych lub wszystkich środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jaki takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji”.
  
  

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że była ona uprawiona od 1 stycznia 2018 r. oraz będzie uprawiona od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji, do dokonania obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 - 5 i 7 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.