Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.400.2018.1.AŻ
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2018 r. (data wpływu 26 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT uiszczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT uiszczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno -Turystycznego (…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem planowanego przedsięwzięcia jest wzmocnienie promocji dziedzictwa regionalnego oraz oferty przemysłów czasu wolnego; poprawa aktywności społecznej mieszkańców; tworzenie przestrzeni do wspólnych spotkań. Zadanie to przyczyni się do poprawy jakości życia mieszkańców, poprawi estetykę miejscowości i podniesie jej walory turystyczne. Całkowity koszt realizacji projektu wynosi 424.714,35 zł brutto, w tym 79.418,13 zł stanowi VAT, który jest również kosztem kwalifikowanym projektu. Do wniosku Stowarzyszenie złożyło oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, to znaczy, że Stowarzyszenie nie będzie miało możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, ani w trakcie, ani po zakończeniu zadania. Stowarzyszenie nie było i nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7, co wynika z ustawy o podatku od towarów i usług. Realizacja projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)” nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT, a więc Stowarzyszenie nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)” zostaną udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie. Mienie powstałe w wyniku projektu służyć będzie mieszkańcom wsi do realizacji wypoczynku oraz poprawy estetyki, a to nie jest opodatkowane podatkiem VAT. W wyniku realizacji zadania powstały budynek zaplecza dla centrum rekreacyjno-turystycznego o powierzchni zabudowy 135 m będzie ogólnodostępny i wykorzystany będzie przez mieszkańców nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nie będąc podatnikiem podatku VAT Stowarzyszenie może odzyskać uiszczony podatek od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)” finansowanego ze środków funduszy Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Podmiot nie figuruje w ewidencji podatników czynnych podatku VAT i realizując powyższą operację nie może odzyskać w żaden sposób kosztu podatku VAT na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.). Efekt projektu nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przepisów ustawy wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego (…)”. Celem planowanego przedsięwzięcia jest wzmocnienie promocji dziedzictwa regionalnego oraz oferty przemysłów czasu wolnego; poprawa aktywności społecznej mieszkańców; tworzenie przestrzeni do wspólnych spotkań. Zadanie to przyczyni się do poprawy jakości życia mieszkańców, poprawi estetykę miejscowości i podniesie jej walory turystyczne. Stowarzyszenie nie było i nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7, co wynika z ustawy o podatku od towarów i usług. Realizacja ww. projektu nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT, a więc Stowarzyszenie nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu zostaną udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie. Mienie powstałe w wyniku projektu służyć będzie mieszkańcom wsi do realizacji wypoczynku oraz poprawy estetyki, a to nie jest opodatkowane podatkiem VAT. W wyniku realizacji zadania powstały budynek zaplecza dla centrum rekreacyjno-turystycznego o powierzchni zabudowy 135 m² będzie ogólnodostępny i wykorzystany będzie przez mieszkańców nieodpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednakże, jak wskazano wcześniej, przepis art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniać tych warunków, nie będzie mieć zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn.: „Budowa Centrum Rekreacyjno-Turystycznego w B.”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki, tj. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie mógł również odzyskać podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji stanowisko przedstawione we wniosku oceniono jako prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zdarzenie przyszłe pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.