Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.226.2018.4.PM
z 28 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2018 r. (data wpływu – 28 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 6 lipca 2018 r. i 10 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów zamiany kryptowalut:

• w części dotyczącej transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających siedzibę na terytorium kraju, oraz transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku o towarów i usług, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej oraz transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających miejsce zamieszkania/siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów zamiany kryptowalut. Wniosek uzupełniono 6 lipca 2018 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 3 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.265.2018.2.BK, 0111-KDIB3-3.4012.165.2018.3.MS oraz 0111-KDIB4.4014.226.2018.3.PM wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 10 sierpnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności udostępnia moc obliczeniową serwerów do potwierdzania transakcji w sieci ... i ..., ... i .... zaś w przyszłości planuje dokonać takiego udostępnienia również do innych sieci. W zamian za moc obliczeniową Spółka na adres wirtualnego portfela otrzymuje codziennie wynagrodzenie w powyższych kryptowalutach. Powyższe jednostki kryptowalut stanowią zapis cyfrowy, który jest przechowywany w formie elektronicznej. Ich przechowywanie może odbywać się bez pośrednictwa jakiegokolwiek podmiotu trzeciego w tzw. portfelu na dysku twardym komputera, innym nośniku danych lub w pamięci wirtualnej i adresach portfeli na giełdach wymiany kryptowalut.

Jednostki kryptowalut to wirtualne znaki legitymacyjne o charakterze zbliżonym do pieniądza bezgotówkowego. Nie posiadają centralnego emitenta ani instytucji kontrolującej jej obrót, ich wartość rynkowa jest zdeterminowana tylko i wyłącznie poprzez wolnorynkowe mechanizmy popytu i podaży w serwisach/giełdach wymiany wirtualnych walut, na podstawie których ustala się ich aktualny kurs w stosunku do tradycyjnych walut. Kryptowaluty umożliwiają dokonywanie rozliczeń drogą elektroniczną bezpośrednio pomiędzy dokonującym płatności, a odbiorcą bez pośrednictwa jakiegokolwiek podmiotu trzeciego.

Mając na uwadze, że jednostki wirtualnych walut nie posiadają jakiegokolwiek substratu materialnego, pełnią one funkcje zbliżone do funkcji pieniądza bezgotówkowego. Wszelkie operacje dokonywane za pośrednictwem kryptowalut polegają tylko i wyłącznie na dokonywaniu odpowiednich zapisów w systemach informatycznych i nie są związane z wydawaniem jakichkolwiek dokumentów lub innego rodzaju potwierdzeń o charakterze materialnym.

Spółka dotychczas pozyskiwała prawo własności jednostek wirtualnej waluty w sposób pierwotny (proces tzw. „wydobywania”, „wykopywania”, „mining”) – proces ten polega na wykorzystywaniu mocy obliczeniowej własnego komputera/serwera przez użytkownika systemu, w wyniku czego Wnioskodawca otrzymuje określoną liczbę nowych jednostek wirtualnej waluty, które zapisywane są w wirtualnym portfelu użytkownika. Systematyczne powstawanie nowych jednostek waluty jest określone w algorytmie danej waluty.

W przyszłości Wnioskodawca rozważa również dokonywanie nabyć pochodnych – sposób ten zakłada nabywanie jednostek wirtualnej waluty od podmiotów trzecich, w szczególności poprzez zawieranie transakcji na giełdach wirtualnych walut oraz zakup wirtualnej waluty od indywidualnego posiadacza. Powyższe jednostki wirtualnych walut Wnioskodawca będzie sprzedawał w zamian za inne waluty wirtualne, a docelowo za walutę tradycyjną przede wszystkim na giełdach wirtualnych walut, przy czym możliwa jest także sprzedaż tych jednostek indywidualnym nabywcom poza giełdą. Do zawarcia transakcji sprzedaży kryptowalut dochodzi przeważnie w momencie dokonania płatności. Tym samym Wnioskodawca jako zbywca kryptowalut w momencie ich zbycia otrzyma od razu zapłatę.

Wnioskodawca planuje w przyszłości pozyskiwać również kryptowaluty metodą proof-of stake, która opiera się na stakowaniu, czyli użyczeniu pewnej ilości kryptowalut w celu pozyskania nowych. Zamiast mocy obliczeniowej, Wnioskodawca w tym przypadku będzie użyczać pewną ilość swoich kryptowalut poprzez specjalny rodzaj portfela, który będzie działał 24 godziny na dobę. Użyczając swoich kryptowalut, użytkownicy będą brać udział w procesie przetwarzania transakcji i szyfrowania bloków. Jednostki kryptowaluty biorące udział w procesie stakowania są zamrożone na specjalnym portfelu i użytkownik nie może się nimi posługiwać, w zamian za co będą otrzymywać nagrodę za blok, która wynagrodzi im brak możliwości posługiwania się daną ilością kryptowaluty.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Organu 10 sierpnia 2018 r. wynika, że:

• Wniosek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy wyłącznie skutków podatkowych zamiany jednych kryptowalut na inne;
• Wnioskodawca będzie nabywać tokeny poprzez ... (....) – finansowanie startupu za pomocą kryptowaluty i w zamian otrzymanie tokenów;
• zamiana kryptowaluty na token odbywać się będzie na giełdzie kryptowalutowej – do wymiany dochodzi z anonimowymi użytkownikami giełdy, transakcja jest najczęściej realizowana w kilkudziesięciu mniejszych;
• z istoty dokonywanych na giełdach kryptowalut transakcji zamiany jak i sprzedaży wynika, że Wnioskodawca nigdy nie poznaje drugiej strony transakcji, nie wie zatem czy są to podmioty posiadające status podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług;
• sprzedaż/wymiana odbywa się anonimowo na platformie giełdy kryptowalut, Wnioskodawca nie zna miejsca zamieszkania/siedziby kontrahentów;
• kontrahenci na platformie giełdowej są anonimowi dla Wnioskodawcy;
• Wnioskodawca otrzymuje na adres wirtualnego portfela wynagrodzenie w kryptowalutach (...) w zamian za użyczania mocy obliczeniowej serwerów (jest to nabycie pierwotne), a następnie nabywa inne kryptowaluty na podstawie zamiany pierwotnie nabytych kryptowalut na inne kryptowaluty, co dokonuje się na giełdach, o których mowa powyżej;
• Wnioskodawca nie będzie „zakupywał” w przyszłości jednostek kryptowalut od indywidualnych posiadaczy – nabywać je będzie jedynie w sposób pierwotny i w drodze zamiany na giełdach wirtualnych walut, w zamian za swoje jednostki kryptowalut; giełdy w większości mają siedzibę w innych krajach UE i też poza UE;
• wniosek nie dotyczy umów sprzedaży kryptowaluty (zawarcia umów sprzedaży, w których Wnioskodawca będzie podmiotem nabywającym kryptowaluty), gdyż Wnioskodawca nabywa je tylko w sposób opisany powyżej;
• nabycie pierwotne kryptowalut (kopanie, mining) miało i będzie miało miejsce zarówno przed i po 13 lipca 2018 r., zaś dalsze czynności, polegające na zamianie kryptowalut i ich sprzedaży za waluty tradycyjne nastąpią dopiero po 13 lipca 2018 r.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zamiana jednej kryptowaluty na drugą będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, zamiana jednej kryptowaluty na drugą nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając własne stanowisko w sprawie, Wnioskodawca przywołał treść art. 2 pkt 4 i art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazując, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w lit. b) ww. przepisu). W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży/zamiany (winno być: umowy zamiany – gdyż Wnioskodawca doprecyzował w uzupełnieniu wniosku, że przedmiotem zagadnienia w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest wyłącznie kwestia zamiany kryptowaluty) na inne kryptowaluty podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży (winno być: umowy zamiany) podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem według reguł określonych w ustawie o podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Opisane we wniosku umowy nabycia przez Wnioskodawcę kryptowalut, jako transakcje polegające na obrocie jednostkami kryptowalut w ramach wirtualnych giełd, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym kupno jednostek kryptowalut od podmiotu będącego podatnikiem podatku od towarów i usług albo podatku od wartości dodanej, mającego siedzibę/stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej/stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Polsce lub innym kraju Unii Europejskiej, stanowi czynność, która jest z tego podatku zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, skoro omawiane transakcje będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług (będą z tego podatku zwolnione) to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) [winno być: art. 2 pkt 4 lit. b)] ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawierania ww. umów.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zwraca się z prośbą o uwzględnienie w interpretacji ewentualnego rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru daniny z tego tytułu.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych (pytania oznaczonego we wniosku nr 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja z 4 września 2018 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.165.2018.5.MS.

Dodatkowe rozstrzygnięcia zostaną wydane również w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie zamiany ciąży na stronach czynności.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi przy umowie zamiany:

1. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal lub prawo do lokalu – różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali,
2. w pozostałych przypadkach – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek.
   
   

W oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od umów zamiany stawki podatku wynoszą:

1. przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Cytowane przepisy określają zatem różne stawki podatku, w zależności od tego co jest przedmiotem zamiany – czy rzecz, czy też konkretne prawo majątkowe.

Z opisu zdarzenia przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca (spółka z o.o.) w ramach prowadzonej działalności udostępnia moc obliczeniową serwerów do potwierdzania transakcji w sieci ... zaś w przyszłości planuje dokonać takiego udostępnienia również do innych sieci. Spółka dotychczas pozyskiwała prawo własności jednostek wirtualnej waluty w sposób pierwotny (proces tzw. „wydobywania”, „wykopywania”, „mining”) – proces ten polega na wykorzystywaniu mocy obliczeniowej własnego komputera/serwera przez użytkownika systemu, w wyniku czego Wnioskodawca otrzymuje określoną liczbę nowych jednostek wirtualnej waluty, które zapisywane są w wirtualnym portfelu użytkownika. W przyszłości Wnioskodawca rozważa również dokonywanie nabyć pochodnych – sposób ten zakłada nabywanie jednostek wirtualnej waluty od podmiotów trzecich, w szczególności poprzez zawieranie transakcji na giełdach wirtualnych walut oraz zakup wirtualnej waluty od indywidualnego posiadacza. Powyższe jednostki wirtualnych walut Wnioskodawca będzie sprzedawał w zamian za inne waluty wirtualne, a docelowo za walutę tradycyjną przede wszystkim na giełdach wirtualnych walut, przy czym możliwa jest także sprzedaż tych jednostek indywidualnym nabywcom poza giełdą. Do zawarcia transakcji sprzedaży kryptowalut dochodzi przeważnie w momencie dokonania płatności. Tym samym Wnioskodawca jako zbywca kryptowalut w momencie ich zbycia otrzyma od razu zapłatę. Wnioskodawca nie będzie zakupywał w przyszłości jednostek kryptowalut od indywidualnych posiadaczy – nabywać je będzie jedynie w sposób pierwotny i w drodze zamiany na giełdach wirtualnych walut, w zamian za swoje jednostki kryptowalut. Giełdy w większości mają siedzibę w innych krajach UE i też poza UE. Nabycie pierwotne kryptowalut (kopanie, mining) miało i będzie miało miejsce zarówno przed i po 13 lipca 2018 r., zaś dalsze czynności, polegające na zamianie kryptowalut i ich sprzedaży za waluty tradycyjne nastąpi dopiero po 13 lipca 2018 r.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności zamiany kryptowalut dokonywanych przez Wnioskodawcę (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) za pośrednictwem giełd kryptowalut z innymi użytkownikami po 13 lipca 2018 r.

Wskazać należy, że system wirtualnej waluty (tzw. kryptowaluty) nie posiada uregulowania w przepisach prawa. Kryptowaluty nie mają żadnego centralnego organu ani jakiejkolwiek instytucji sprawującej nad nimi nadzór. Na gruncie polskiego prawa nie można traktować ich na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonują one jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. W świetle obowiązujących przepisów prawa wszelkie kryptowaluty nie są walutami uznawanymi jako prawny środek płatniczy. Nie są również stosowane w rozliczeniach międzynarodowych w sensie prawnym, ponieważ nie posługują się tym żadne instytucje publiczne. Kryptowaluty nie funkcjonują jako instrument rynku pieniężnego.

Jak wynika z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu tym podatkiem podlega zamiana praw majątkowych.

Wobec braku definicji legalnej pojęcia „prawa majątkowego”, należy odnieść się do ustaleń orzecznictwa oraz doktryny.

Najogólniej rzecz ujmując, prawa majątkowe to prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:

• działalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
• posiadaniem określonej wartości majątkowej.
  
  

Do tej kategorii należy zatem zaliczyć te wszystkie uprawnienia, które nie przyjmują postaci rzeczy a stanowią jednocześnie wymierne korzyści, którymi można rozporządzać, albo z których można czerpać korzyści.

W świetle tych ustaleń należy stwierdzić, że wszelkie kryptowaluty to prawa majątkowe, a zatem ich zamiana, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w lit. b) ww. przepisu).

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Wnioskodawcy dotyczy umów zamiany (nabycia przez Wnioskodawcę kryptowaluty) podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe czynności – dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umów podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności opodatkowaniem według reguł określonych w ustawie o podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej w części dotyczącej podatku od towarów i usług wydanej dla Zainteresowanych w dniu 4 września 2018 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.165.2018.5.MS – wskazano, że:

• transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających siedzibę na terytorium kraju w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego na terytorium kraju;
• transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Zatem transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub poza terytorium Unii Europejskiej w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, będą czynnościami, które nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, obowiązującego na terytorium kraju;
• transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, będą podlegały opodatkowaniu w miejscu, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem miejscem opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług będzie terytorium Polski. Tym samym transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kruptowaluty, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, obowiązującego na terytorium kraju;
• transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej w zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Zatem transakcje sprzedaży kryptowalut na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej z zamian za walutę tradycyjną oraz w zamian za inne kryptowaluty, będą czynnościami, które nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, obowiązującej na terytorium kraju.
  
  

A zatem, skoro – jak wynika z ww. interpretacji – gdy omawiane transakcje zamiany kryptowalut będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług (będą z tego podatku zwolnione), tj. w przypadku:

• transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających siedzibę na terytorium kraju, oraz
• transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej,

to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawierania ww. umów (umów zamiany), na podstawie których Wnioskodawca będzie nabywał kryptowaluty za jednostki kryptowalut innego rodzaju.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających siedzibę na terytorium kraju, oraz transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w przypadku transakcji, które nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, a zatem transakcji będących czynnościami, które nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc transakcji dokonywanych:

• na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej, oraz
• na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej

to w przypadku tychże czynności nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Będą one zatem w ww. zakresie podlegały opodatkowaniu tym podatkiem, chyba że będzie miało do nich zastosowanie opodatkowanie (lub zwolnienie z opodatkowania) podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w stosunku do transakcji dokonywanych na terytorium tych państw.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku o towarów i usług, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej oraz transakcji dokonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług posiadających miejsce zamieszkania/siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż 13 lipca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 1346).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia zarządza się zaniechanie poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od podatników nabywających w drodze umowy sprzedaży lub zamiany walutę wirtualną, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r., o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U., poz. 723 i 1075). W myśl § 2 ww. rozporządzenia – zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej dokonanych od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2019 r.

Z treści wniosku – a dokładnie jego uzupełnienia – wynika, iż Wnioskodawca nie będzie w przyszłości nabywał jednostek kryptowalut od indywidualnych posiadaczy lecz w drodze zamiany na giełdach wirtualnych walut, w zamian za swoje jednostki kryptowalut. Czynności polegające na zamianie kryptowalut i ich sprzedaży za waluty tradycyjne będą miały miejsce dopiero po 13 lipca 2018 r.

A zatem do czynności nabycia kryptowalut w drodze umowy zamiany, skutkujących powstaniem zobowiązania podatkowego, będzie miało zastosowanie ww. rozporządzenie i w rezultacie w stosunku do tych czynności nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatników, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.