Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.266.2018.2.BD
z 1 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lipca 2018 r. (data wpływu – 06 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym 28 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia (zakupu) na giełdzie kryptowalut – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia (zakupu) na giełdzie kryptowalut.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Polski. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza sprzedawać na giełdzie nabyte lub „wydobyte” wcześniej jednostki wirtualnej waluty (zwane dalej kryptowalutą), działalność ta ma być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły z nastawieniem na osiąganie zysku. Ponadto, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zamierza zakupić odpowiedni sprzęt komputerowy o znacznych mocach obliczeniowych. Dla celów ewidencji osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów w działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził będzie podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR). Koszty będą księgowane metodą kasową (uproszczoną), wynikającą z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik rozliczał będzie się – przynajmniej w pierwszym roku swojej działalności – na zasadach ogólnych.

Nabycie prawa własności jednostek kryptowaluty będzie realizowane w następujący sposób:

1. Pierwotny – kryptowaluta powstaje w tak zwanym procesie wydobywania (ang. mining), który możliwy jest dzięki wykorzystaniu posiadanego sprzętu komputerowego, oprogramowania pozwalającego na podłączenie do sieci danej kryptowaluty. Złożoność tego procesu określona jest w algorytmach tworzenia danej kryptowaluty. W wyniku wykorzystania mocy obliczeniowej własnego komputera, Wnioskodawca będzie otrzymywał określoną liczbę nowych jednostek wirtualnej waluty, które zapisywane będą w Jego wirtualnym portfelu.
2. Pochodny – zakup i sprzedaż kryptowalut (obrót kryptowalutami) będzie się odbywał za pośrednictwem giełdy internetowej. Środki pieniężne przeznaczone na zakup wirtualnej waluty będą przechowywane na koncie użytkownika (tzw. portfel). Kryptowaluty będą nabywane od innych uczestników giełdy. Dla każdego z użytkowników giełdy inni jej użytkownicy pozostają anonimowi. Kryptowaluty mogą być dowolnie przesyłane z „portfela” lub do niego. Giełda ewidencjonuje każdą transakcję i każdy transfer pieniędzy i kryptowalut. Zgodnie z zasadami działania giełdy walut wirtualnych do zawarcia transakcji wymiany dochodzi wówczas, gdy użytkownicy złożą identyczne zlecenia określające cenę zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w przeliczeniu na walutę tradycyjną, (tj. walutę uregulowaną prawnie, np. PLN, USD, EUR). System informatyczny rejestruje transakcje wymiany oraz dokonuje przeksięgowania indywidualnego stanu posiadania obu użytkowników biorących udział w transakcji. Potwierdzeniem dokonanej transakcji jest wygenerowane zestawienie transakcji, które umożliwia giełda.
   
   

Koszty jakie będą ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą powiązane będą z wydobyciem, zakupem i sprzedażą kryptowalut, a zatem: koszty zakupu kryptowaluty, koszty prowizji ponoszonych z tytułu obrotu na giełdzie, koszt zakupu na potrzeby wydobycia sprzętu komputerowego, bądź koszt jego amortyzacji, jeżeli cena nabycia będzie wyższa niż 10.000 zł, koszty energii elektrycznej i inne mające związek z utrzymaniem komputerów.

W opinii Wnioskodawcy, gdy do nabycia wirtualnej waluty dochodzi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na obrocie kryptowalutą to należy ją uznać za towar handlowy stanowiący obrotowy składnik majątku przedsiębiorcy. W związku z tym, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest handel wirtualną walutą, Wnioskodawca po stronie kosztów uzyskania przychodów, będzie stosował takie zasady ich ujmowania, jakie obowiązują w przypadku towarów handlowych. Nabywanie kryptowaluty, przeznaczonej do dalszej odsprzedaży, stanowić będzie towar handlowy w prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2017 r., poz. 728).

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi (kol. 10), z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. W myśl § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane w kol. 7, na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zapisy, o których mowa w ust. 1, będą dokonywane jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z zastrzeżeniem § 30 ust. 1 w zw. z § 19 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Dzienne zestawienia sprzedaży kryptowaluty będą sporządzane w oparciu o następujące dokumenty:

1. potwierdzenia wykonania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek, udostępniane przez giełdy kryptowalut,
2. wyciągi elektroniczne z giełd zawierające zapis transakcji wykonane na giełdach w postaci plików arkuszy kalkulacyjnych (np. Excel) udostępniane przez giełdy kryptowalut,
3. potwierdzenia zrealizowania transakcji w postaci wiadomości elektronicznej e-mail otrzymywanej na adres e-mail wykorzystywany dla celów przyszłej działalności gospodarczej: w przypadku korzystania z serwisów internetowych oferujących elektroniczne usługi sprzedaży/skupu kryptowalut na odległość,
4. potwierdzenia otrzymania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek bankowy prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Wszystkie, wyżej wymienione dokumenty będą zawierały informacje określające rodzaj kryptowaluty, nazwę, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę, ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia.

Podatnik zamierza jako koszty uzyskania przychodów kwalifikować wydatki poniesione na:

1. zakup komputerów,
2. opłatę za energię elektryczną,
3. opłatę za ewentualny najem lokalu, gdzie znajdować będzie się sprzęt komputerowy oraz inne wydatki ponoszone w związku z koniecznością zapewnienia lokalu do prowadzenia takiej działalności gospodarczej,
4. zakup jednostek krytpowalut, kupowanych po to, aby sprzedać je drożej,
5. opłaty (prowizje) ponoszone na rzecz giełd.
   
   

Wydatki przedstawione w punktach od a) do c) Wnioskodawca dokumentował będzie fakturami VAT lub dowodami opłat w postaci bankowych potwierdzeń przelewu [jak np. opłata za czynsz najmu na rzecz Wynajmującego, czy np. podatek od nieruchomości (w przypadku lokalu własnościowego)].

Z kolei koszty poniesione na zakup jednostek kryptowalut dokumentowane będą poprzez inny dowód księgowy, o jakim mowa w § 13 pkt 5 rozporządzenia w sprawie KPiR w postaci potwierdzenia przelewu na rzecz Giełdy, na którym będą dane, o jakich mowa w § 12 ust. 3 pkt 2, a mianowicie: oznaczenie Wnioskodawcy, oznaczenie Giełdy, daty dokonania operacji gospodarczej [odpowiednio: data przelewu na rzecz Giełdy wraz z uzupełniającą adnotacją odnośnie tego, kiedy za dane środki pieniężne zostały zakupione jednostki kryptowalut (różnica w zakresie liczby dni: od 1 do 2 dni)].

Podatnik dla ułatwienia rozliczeń i transparentności wszelkich operacji bankowych utworzy dwa oddzielne rachunki bankowe, gdzie:

1. jeden służył będzie przelewom „wychodzącym”, czyli ponoszonym wydatkom związanym z zakupem jednostek kryptowalut i prowizjami,
2. drugi przeznaczony będzie do otrzymywania przelewów „przychodzących”, czyli przychodów wynikających ze zbywania jednostek kryptowalut.
   
   

Podsumowując, podatnik w swojej działalności gospodarczej nie będzie znał tożsamości podmiotów, które finalnie kupią od niego jednostki kryptowaluty. Analogicznie podatnik nie będzie znał tożsamości osób, które mu dane jednostki sprzedały. Giełda stanowiła będzie swoistą platformę pośredniczącą w transakcjach. Nie zmienia to jednak faktu, że podatnik będzie dokonywał realnych wydatków (na np. jednostki kryptowaluty) i osiągał będzie przychody (ze zbywania jednostek wydobytych lub nabytych wcześniej).

Minimalna treść dowodu księgowego będącego innym dowodem opłat (lub innym dokumentem) wyznaczona jest przez treść § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie KPiR. Jest to:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. data wystawienia dowodu oraz data lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych.
   
   

W ocenie podatnika – pomijając oczywiste dowody poniesionych wydatków takie jak faktury VAT za np. kupione komputery, prąd – potwierdzenia przelewów na rzecz Giełd zawierają te dane. Brak podpisu nie stanowi przeszkody, bowiem potwierdzenie przelewu nie wymaga takiego podpisu z mocy art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Wszelkie inne dane na takim dokumencie będą zawarte.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 200, ze zm.). Przedmiot prowadzonej działalności będzie określony zgodnie z interpretacją przedstawioną przez Główny Urząd Statystyczny, tj. że obrót kryptowalutami należy zakwalifikować do kodu PKD 64.19.Z „Pozostałe pośrednictwo pieniężne”. Działalność gospodarcza będzie prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (tj. samozatrudnienie). Wnioskodawca będzie kupował kryptowaluty, sprzedawał je, a także zamieniał posiadane kryptowaluty na inne kryptowaluty kierując się dążeniem do maksymalizacji zysków (kupować taniej, a sprzedawać drożej). Wnioskodawca będzie także nabywał kryptowaluty w sposób pierwotny, tj. wydobywał je z użyciem specjalistycznych komputerów. Wnioskodawca będzie obracał wszelkimi kryptowalutami, a zatem nie tylko Bitcoinem ale także takimi walutami alternatywnymi jak bitcoin gold, bitcoin cash, ethereum (przy okazji The DAO), cardano czy tokeny Golem Network Token i Indahash coin. Wnioskodawca zamierza zatem handlować także takimi kryptowalutami, które stanowią tzw. ‟altcoiny”, czyli kryptowaluty których nie da się wymienić na żadnej giełdzie bezpośrednio za waluty tradycyjne (tzw. ‟FIATY”), a najpierw trzeba wymienić je za ‟tradycyjne” kryptowaluty, np. Bitcoin. Wnioskodawca będzie dokonywał operacji poprzez polskie giełdy, ale również inne, tj. zagraniczne giełdy kryptowalutowe. Operacje kupna-sprzedaży oparte będą o walutę polską, a także o walutę inną niż polska (np euro, dolary). Wnioskodawca zamierza zaliczyć przychody uzyskane z obrotu kryptowalutą do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi kosztami, a uzyskanym przychodem z tytułu obrotu kryptowalutą jest następujący:

• zakup kryptowalut jest potrzebny po to, aby sprzedać je drożej,
• wynajem pomieszczenia (lokalu) potrzebny jest po to, aby wykonywać tam działalność gospodarczą, w tym przechowywać komputery, dokumentację,
• energia elektryczna kupowana będzie po to, aby działał komputer, za pomocą którego Wnioskodawca osiągał będzie przychód,
• zakup komputerów jest niezbędny do tego, aby móc przy użyciu ich mocy obliczeniowej wydobywać kryptowaluty i obsługiwać giełdy kryptowalutowe (zlecać transakcje, kupować taniej i sprzedawać drożej, analizować rynek).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeżeli podatnik dokona zakupu jednostek kryptowaluty poprzez Giełdę od anonimowego użytkownika tej giełdy, to czy taka czynność prawna podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnej w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przyjąć założenie, iż:

1. nie wiadomo, gdzie mieszka sprzedający, a zatem nie wiadomo gdzie wykonał on swoje prawo majątkowe, a w szczególności, czy było to terytorium RP;
2. czynność prawna mogła zostać dokonana poza terytorium RP, a mianowicie poprzez giełdę mającą siedzibę na terytorium innego państwa?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli podatnik dokona zakupu jednostek kryptowaluty poprzez Giełdę od anonimowego użytkownika tej giełdy, to taka czynność prawna nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnej w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro nie wiadomo, gdzie mieszka sprzedający, a zatem nie wiadomo gdzie wykonał on swoje prawo majątkowe, a w szczególności, czy było to terytorium RP. Ponadto takiemu podatkowi czynność prawna także nie podlega, jeżeli została dokonana poza terytorium RP, a dzieje się tak, gdy została dokonana poprzez giełdę mającą siedzibę na terytorium innego państwa. Tak samo, zdaniem podatnika, nie sposób mówić że prawo majątkowe jakim jest jednostka kryptowaluty (zakupiona poprzez giełdę) jest wykonywana na terytorium RP. Reasumując, nie są spełnione żadne przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnego (pytania oznaczonego we wniosku nr 6).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (pyt. nr 6). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. 1 a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, a więc w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego a zwłaszcza do Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży powstaje z chwilą dokonania tej czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.

Cytowany przepis określa zatem różne stawki podatku, w zależności od tego co jest przedmiotem sprzedaży – czy rzecz, czy też konkretne prawo majątkowe.

Z opisu zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza sprzedawać na giełdzie nabyte lub „wydobyte” wcześniej jednostki wirtualnej waluty (zwane dalej kryptowalutą). Nabycie prawa własności jednostek kryptowaluty będzie realizowane m.in. w sposób pochodny, tj. zakup i sprzedaż kryptowalut (obrót kryptowalutami) odbywająca się za pośrednictwem giełdy internetowej. Środki pieniężne przeznaczone na zakup wirtualnej waluty będą przechowywane na koncie użytkownika (tzw. portfel). Kryptowaluty będą nabywane od innych uczestników giełdy. Dla każdego z użytkowników giełdy inni jej użytkownicy pozostają anonimowi. Kryptowaluty mogą być dowolnie przesyłane z „portfela” lub do niego. Giełda ewidencjonuje każdą transakcję i każdy transfer pieniędzy i kryptowalut. Zgodnie z zasadami działania giełdy walut wirtualnych do zawarcia transakcji wymiany dochodzi wówczas, gdy użytkownicy złożą identyczne zlecenia określające cenę zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w przeliczeniu na walutę tradycyjną, (tj. walutę uregulowaną prawnie, np. PLN, USD, EUR). System informatyczny rejestruje transakcje wymiany oraz dokonuje przeksięgowania indywidualnego stanu posiadania obu użytkowników biorących udział w transakcji. Potwierdzeniem dokonanej transakcji jest wygenerowane zestawienie transakcji, które umożliwia giełda. Podatnik w swojej działalności gospodarczej nie będzie znał tożsamości podmiotów, które finalnie kupią od niego jednostki kryptowaluty. Analogicznie podatnik nie będzie znał tożsamości osób, które mu dane jednostki sprzedały. Giełda stanowiła będzie swoistą platformę pośredniczącą w transakcjach.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności zakupu kryptowalut poprzez giełdę. Jego zdaniem taka czynność nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie są spełnione żadne przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych waluty wirtualne traktowane są jako prawo majątkowe.

Wobec braku definicji legalnej pojęcia „prawa majątkowego”, należy odnieść się do ustaleń orzecznictwa oraz doktryny.

Najogólniej rzecz ujmując, prawa majątkowe to prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:

• działalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
• posiadaniem określonej wartości majątkowej.
  
  

Do tej kategorii należy zatem zaliczyć te wszystkie uprawnienia, które nie przyjmują postaci rzeczy a stanowią jednocześnie wymierne korzyści, którymi można rozporządzać, albo z których można czerpać korzyści.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – umowa sprzedaży (w tym umowa sprzedaży prawa majątkowego) podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W myśl przywołanego wyżej art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W świetle tych przepisów, umowa sprzedaży praw majątkowych wykonywanych za granicą w chwili dokonania czynności podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli spełnione są łącznie warunki: nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli prawo majątkowe nabywane jest za pośrednictwem portali internetowych (Giełd kryptowalut) dla oceny miejsca dokonania czynności ma zastosowanie przepis art. 70 § 2 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym jeżeli oferta jest składana w postaci elektronicznej, umowę uważa się za zawartą w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

W myśl powyższego przepisu kryterium decydującym o miejscu zawarcia umowy sprzedaży w postaci elektronicznej jest miejsce zamieszkania albo siedziba składającego ofertę zakupu w chwili zawarcia umowy.

Skoro zatem Wnioskodawca (mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej) za pośrednictwem giełdy składa zlecenie (ofertę) na zakup wirtualnej waluty to należy uznać, iż czynność ta podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wbrew zatem twierdzeniu Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu spełnione są przesłanki określone w art. 1 ust. 4 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Niemniej w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż 13 lipca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 1346).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia zarządza się zaniechanie poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od podatników nabywających w drodze umowy sprzedaży lub zamiany walutę wirtualną, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. poz. 723 i 1075). W myśl § 2 ww. rozporządzenia – zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej dokonanych od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2019 r.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w odniesieniu do transakcji zakupu kryptowalut dokonywanych od dnia wejścia w życie ww. rozporządzenia będzie miało zastosowanie zaniechanie poboru podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatników, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.