Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.483.2017.2.IM
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.) uzupełnione pismem (data nadania 3 stycznia 2018 r., data wpływu 4 stycznia 2018 r.) na wezwanie z dnia 22 grudnia 2017 r. (data nadania 27 grudnia 2017 r., data doręczenia 2 stycznia 2018 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.483.2017.1.IM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działki na rzecz Gminy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działki na rzecz Gminy.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 22 grudnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.483.2017.1.IM wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem (data nadania 3 stycznia 2018 r., data wpływu 4 stycznia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przed notariuszem w dniu 9 sierpnia 2016 r. nabyła w spadku po ojcu udział 1/3, który zmarł w dniu 1 sierpnia 2016 r. W skład spadku wchodzi m.in. sześć działek, pomiędzy którymi zlokalizowana jest działka będąca własnością Gminy, która postanowiła nabyć odziedziczone przez Wnioskodawczynię działki do zasobu mienia komunalnego. Rada Miejska uchwałą z dnia 30 marca 2017 r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy o samorządzie gminnym uchwaliła swoją zgodę na nabycie odziedziczonych przez Wnioskodawczynię nieruchomości do zasobu mienia komunalnego, uzasadniając, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla terenu - przedmiotowe działki „usytuowane są w strefie oznaczonej symbolem U/MW2 zabudowa usług nieuciążliwych w tym usługi publiczne, ZP/US 3 teren zieleni parkowej usług sportu, rekreacji i wypoczynku”. Na wymienione cele Gmina chce nabyć odpłatnie przedmiotowe działki.

Nabycie nieruchomości przez Gminę nastąpi na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.) na cele publiczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dobrowolne odpłatne zbycie na rzecz Gminy, przed upływem pięciu lat od nabycia w spadku, działek przeznaczonych przez Gminę na cele publiczne określone w art. 6 pkt 6 i pkt 9c, spowoduje konieczność zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży odziedziczonych działek, czy też sprzedający może skorzystać ze zwolnienia podatkowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Przepis posługuje się pojęciem „celów uzasadniających wywłaszczenie” a nie wyłącznie pojęciem „wywłaszczenie” lub „tryb wywłaszczeniowy”. Rozróżnienie to jest zrozumiałe, skoro ww. przepis odrębnie wymienia jako zwolnione z opodatkowania przychody „uzyskane z tytułu odszkodowania”. Chodzi bowiem o to, że nabycie własności przez Gminę nie musi nastąpić w trybie stricte wywłaszczeniowym, gdzie orzeka się o odpowiednim odszkodowaniu, ale również może nastąpić w trybie zawarcia umowy sprzedaży.

Zgodnie z art. 112 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, „wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy”. Należy zaznaczyć, że wywłaszczenie jest środkiem ostatecznym, służącym organom państwa lub samorządu do realizacji konkretnych celów, wbrew woli jednostki, ale w interesie społecznym, ogółu. Jest dopuszczalne tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy dana nieruchomość nie może zostać nabyta w drodze umowy. Jeżeli nieruchomość może być nabyta na cele publiczne w drodze umowy, nie trzeba sięgać do trybu wywłaszczeniowego. Nie mniej, w obu przypadkach jest to zakup nieruchomości „na cele publiczne uzasadniające wywłaszczenie”. W tej sytuacji należy sięgnąć do katalogu celów publicznych, określonych w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, które „uzasadniają wywłaszczenie”. Art. 6 ust. 6 i ust. 9c wymieniają cele publiczne, co do których Gmina zamierza nabyć przedmiotowe nieruchomości (m.in. pomieszczenia dla administracji, szkół, instytucji kultury, obiekty sportowe, ciągi piesze, place, parki.

W niniejszym przypadku sprzedaż Gminie nieruchomości w związku z uchwałą o ich nabyciu na cele publiczne, nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego, nawet jeśli od daty nabycia spadku do daty sprzedaży nie upłynie pięć lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przed notariuszem w dniu 9 sierpnia 2016 r. nabyła w spadku po ojcu, który zmarł w dniu 1 sierpnia 2016 r. udział 1/3. W skład spadku wchodzi m.in. sześć działek. Rada Miejska uchwałą z dnia 30 marca 2017 r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy o samorządzie gminnym uchwaliła swoją zgodę na nabycie odziedziczonych przez Wnioskodawczynię nieruchomości do zasobu mienia komunalnego. Gmina chce nabyć odpłatnie przedmiotowe działki. Nabycie nieruchomości przez Gminę nastąpi na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami na cele publiczne.

Jako, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „spadek”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym. W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

W myśl art. 924 ustawy Kodeks cywilny – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 ww. ustawy). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że przedmiotową nieruchomość, którą Gmina zamierza nabyć od Wnioskodawczyni – Wnioskodawczyni nabyła w dniu śmierci ojca, tj. w dniu 1 sierpnia 2016 r.

Zatem uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu, jeśli do jego odpłatnego zbycia dojdzie przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w przywołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przed dniem 31 grudnia 2021 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy dobrowolne odpłatne zbycie na rzecz Gminy, przed upływem pięciu lat od nabycia w spadku, działek przeznaczonych przez Gminę na cele publiczne określone w art. 6 pkt 6 i pkt 9c ustawy o gospodarce nieruchomościami, spowoduje konieczność zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży odziedziczonych działek, czy też Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podatkowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z omawianego zwolnienia jest otrzymanie przychodu z tytułu:

• odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, lub
• odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające wywłaszczenie stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, lub
• sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.
  
  

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do instytucji regulowanych przez ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.) z uwagi na towarzyszący im charakter przymusu ze strony organów administracji dotyczący pozbawienia prawa własności dotychczasowego właściciela. Przepis ten wprowadza zwolnienie nie tylko dla przychodów z tytułu odszkodowania w związku z wywłaszczeniem, ale także dla przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami – ustawa określa zasady wywłaszczania nieruchomości i zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

W myśl art. 6 ww. ustawy, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in.:

• pkt 6 - budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych: obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, obiektów sportowych;
• pkt 9c - wydzielanie gruntów pod publicznie dostępne samorządowe: ciągi piesze, place, parki, promenady lub bulwary, a także ich urządzanie, w tym budowa lub przebudowa.
  
  

Stosownie do art. 112 ust. 1 ww. ustawy – przepisy niniejszego rozdziału (rozdziału 4 „Wywłaszczanie nieruchomości”) stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zgodnie z art. 112 ust. 2 ww. ustawy – wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Wywłaszczenie nieruchomości – jak stanowi ust. 3 ww. artykułu – może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy. Z uwagi na niemożność nabycia nieruchomości w postępowaniu wywłaszczeniowym w drodze umowy, ustawodawca w art. 114 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami zobowiązał starostę do przeprowadzenia rokowań zanim wszczęte zostanie postępowanie wywłaszczeniowe. W myśl art. 114 ust. 1 ww. ustawy – wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej, a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. W trakcie prowadzenia rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna. W przypadku wywłaszczenia nieruchomości na wniosek jednostki samorządu terytorialnego rokowania, o których mowa przeprowadzają ich organy wykonawcze (art. 114 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, w przypadku nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne może zostać wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane w przypadku, gdy cele publiczne nie mogą być osiągnięte w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy.

Zatem wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane tylko wówczas, gdy prawo do nieruchomości położonej na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne nie może być nabyte w drodze umowy. Jednak przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego powinny zostać podjęte próby nabycia nieruchomości w drodze umowy, przez przeprowadzenie rokowań z podmiotem, któremu przysługuje prawo do nieruchomości niezbędnej dla osiągnięcia celu publicznego. Jak wynika z art. 6 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami – celami publicznymi jest budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych: obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, obiektów sportowych, a zgodnie z art. 6 pkt 9c ww. ustawy celami publicznymi jest - wydzielanie gruntów pod publicznie dostępne samorządowe: ciągi piesze, place, parki, promenady lub bulwary, a także ich urządzanie, w tym budowa lub przebudowa.

Z powyższego wynika zatem, że na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami możliwe jest odpłatne zbycie nieruchomości w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaż nieruchomości pod presją możliwego wywłaszczenia), jednakże aktywność w tej kwestii leży po stronie organu, gdyż to on jest zobligowany do przeprowadzenia rokowań zanim dokona przymusowego wywłaszczenia. Przychody otrzymane z tego tytułu – podobnie jak w przypadku odszkodowania za wywłaszczenie – są zwolnione od podatku.

Rokowania celem zawarcia umowy odpłatnego zbycia są prowadzone przed podjęciem decyzji o wywłaszczeniu a taka decyzja należy do organu. W przypadku wywłaszczenia organ wypłaca odszkodowanie za przymusowe pozbawienie prawa własności do nieruchomości natomiast w razie sprzedaży – cenę.

Ponadto z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy podatkowej wynika, że zwolnienie nie przysługuje jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny jej zbycia na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.
  
  

Zatem zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy powyższe warunki dotyczące okresu sprzedaży (wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnego zbycia) oraz ceny nabycia będą spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo nie będzie spełniony żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

W przedmiotowej sprawie, nabycie prawa własności nieruchomości (działek) nastąpiło w drodze spadku, a więc jej nabycie miało charakter nieodpłatny. Zatem nie wystąpi sytuacja, w której cena nabycia nieruchomości będzie o co najmniej 50% niższa od wysokości ceny zbycia, bowiem w ogóle nie wystąpiła cena nabycia. Tym samym oznacza to, że ponieważ nie można ustalić ceny nabycia nieruchomości, to nie zostanie spełniony drugi warunek wyłączający możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Skoro w rozpatrywanej sprawie nie został spełniony chociażby jeden z dwóch warunków wyłączających możliwość zastosowania omawianego zwolnienia, to Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z tytułu odpłatnego zbycia działek na rzecz Gminy, przed upływem pięciu lat od nabycia w drodze spadku, na cele publiczne określone w art. 6 pkt 6 i pkt 9c ustawy o gospodarce nieruchomościami, korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu otrzymanego przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, że Wnioskodawczyni we wniosku i uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wskazała: „(...) Nabycie nieruchomości przez Gminę nastąpi na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.) na cele publiczne.” Mając jednak na uwadze merytoryczną treść opisanego zdarzenia i przytoczone przepisy prawa, tut. organ uznał, że jest to omyłka pisarska, a intencją Wnioskodawczyni były przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.).

Należy wskazać, ze zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.