Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.629.2017.1.IZ
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych za sprzedaż przedsiębiorstwa oraz uznania tej transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych za sprzedaż przedsiębiorstwa oraz uznania tej transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Kupujący jest spółką kapitałową prawa polskiego z siedzibą w Polsce. F. posiada osobowość prawną i jest rezydentem podatkowym Polski, tj. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce. Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedający jest spółką kapitałową prawa polskiego, która posiada osobowość prawną i jest rezydentem podatkowym Polski, tj. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce. Sprzedający jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Sprzedający prowadzi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.; dalej Kodeks cywilny). Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Sprzedającego jest działalność w zakresie rozwoju i produkcji oraz sprzedaży maszyn produkcyjnych (dalej: „Działalność”). Działalność jest prowadzona w wynajmowanych budynkach zakładowych (dalej: „Budynki zakładowe”). Działalność prowadzona jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, tj. w oparciu o rzeczowe aktywa trwałe i obrotowe, przede wszystkim maszyny produkcyjne stanowiące własność Sprzedającego oraz maszyny produkcyjne używane na podstawie umów leasingu. Dla potrzeb prowadzonej działalności Sprzedający zatrudnia ok. 50 pracowników.

Wnioskodawcy zawarli w dniu 15 września 2017 r. Umowę Sprzedaży Przedsiębiorstwa (dalej: „Umowa”). Na podstawie Umowy z dniem 1 października 2017 r. (dalej: „Dzień Przejścia”) Kupujący zakupił od Sprzedającego przedsiębiorstwo w celu kontynuacji prowadzenia Działalności.

Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa objęła zespół składników materialnych i niematerialnych, na które złożyły się składniki majątku trwałego i obrotowego, należności oraz inne obowiązki wnikające z istniejących stosunków umownych i prawnych, których stroną był Sprzedający.

W skład zbywanych składników majątku weszły w szczególności:

[składnik majątku]

• Maszyny produkcyjne będące w dniu przejścia własnością R.;
  

• Maszyny produkcyjne leasingowane przez R. na dzień zawarcia Umowy, co do których R. zobowiązał się do zakończenia umów leasingu i nabycia ich własności, a następnie odsprzedaży Kupującemu;
  

• Samochód dostawczy leasingowany przez R. na dzień zwarcia Umowy, co do którego R. zobowiązał się do zakończenia umowy leasingu i nabycia jego własności, a następnie odsprzedaży Kupującemu;
  

• Składniki wyposażenia technicznego oraz produkcyjnego przedsiębiorstwa znajdujące się w zakładzie produkcyjnym Sprzedającego związane wyłącznie lub głównie z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością;
  

• Sprzęt telefoniczny i faksujący oraz wyposażenie informatyczne wraz z całym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem komputerowym, a także licencje na oprogramowania komputerowe;
  

• Wszystkie wartości niematerialne i prawne związane z prowadzoną przez R. działalnością gospodarczą, a w szczególności wszelkie wynalazki, technologie, charakterystyki procesów, dane badawczo-rozwojowe, wzory i pozostały know-how, w tym tajemnice handlowe, które należy przyporządkować wyłącznie lub głównie do prowadzonej przez R. działalności gospodarczej;
  

• Wszystkie materiały, półprodukty, całość produkcji w toku i produkty gotowe oraz inne zapasy, o ile nie pozostają w związku z istniejącymi na Dzień Przejścia, ale jeszcze niezakończonymi w całości zamówieniami i stosunkami zlecenia, których stroną jest R.;
  

• Wszystkie dostępne w Dniu Przejścia narzędzia, środki czyszczące i pielęgnacyjne, palety i inne materiały do opakowania, odzież ochronna i robocza, materiały biurowe, także wszystkie pozostałe przedmioty w zakresie, w jakim wykorzystywano je wyłącznie lub głównie do prowadzonej przez R. działalności gospodarczej;
  

• Wszystkie prawa i roszczenia, które należało przyporządkować wyłącznie lub głównie do sprzedanych na podstawie Umowy składników majątku, w tym prawa wynikające z gwarancji producenta i sprzedającego;
  

• Wszystkie księgi, zapisy i inne dokumenty dotyczące działalności gospodarczej R., które były wykorzystywane lub udostępnianie w celu prowadzenia działalności gospodarczej przez R., tj.: rysunki, podręczniki, materiały sprzedażowe i reklamowe.
  
  
  

[stosunki pracy]

Ponadto, w celu koncentracji wszystkich wymaganych do prowadzenia Działalności składników Kupujący przejął na podstawie art. 23¹ Kodeksu Pracy, pracowników poprzez wstąpienie z Dniem Przejścia w prawa i obowiązki R. jako pracodawcy, wynikające ze stosunków pracy zawiązanych z pracownikami przyporządkowanymi do wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej przez R.

[stosunki umowne z klientami]

Ponadto, Kupujący wstąpił w relacje handlowe ze wszystkimi dotychczasowymi klientami Sprzedającego. Na podstawie Umowy przekazana została korespondencja i zestawienie klientów, w tym ich dokładne dane kontaktowe (z wyjątkiem zastrzeżonych na podstawie umowy lub ustaw). Uzgodniono, że zamówienia klientów złożone po Dniu Przejścia będą negocjowane oraz realizowane przez Kupującego, nawet jeżeli zostały złożone w oparciu o ofertę przekazaną przed Dniem Przejścia. Wyłączeniu podlegać będą istniejące, ale jeszcze niezakończone w całości zamówienia lub stosunki zlecenia (dalej: „Nierozliczone zamówienia”).

[stosunki umowne z dostawcami]

Z Dniem Przejścia Kupujący wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki R. wynikające z umów i porozumień zawartych z dostawcami w zakresie w jakim należy je przyporządkować wyłącznie lub głównie do prowadzonej przez R. Działalności. Na podstawie Umowy przekazana została korespondencja i zestawienia dostawców w tym ich dokładne dane kontaktowe (z wyjątkiem zastrzeżonych na podstawie umowy lub ustawy).

[wyłączenia]

Strony postanowiły o wyłączeniu z transakcji niektórych elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa Sprzedającego, które to nie są niezbędne do kontynuowania przez Kupującego Działalności. Umowa przewiduje w szczególności wyłączenie z przedmiotu transakcji sprzedaży następujących składników majątku:

• gotówka, czeki, środki na rachunkach bankowych, wierzytelności finansowe lub inne ekwiwalenty środków pieniężnych, papiery wartościowe;
  

• prawa dotyczące używania nazwy handlowej R.;
  

• roszczenia o zwrot podatków, składek na ubezpieczenie społeczne bądź innych danin publicznych (oraz ewentualne kary, opłaty, odsetki lub pozostałe związane z nimi dopłaty), dotyczące okresu podatkowego, który kończy się przed Dniem Przejęcia;
  

• składniki majątku, które nie są własnością R.;
  

• dokumenty księgowe, które nie dotyczą wyłącznie Działalności oraz wszelkie dokumenty korporacyjne Sprzedającego;
  

• Wierzytelności wobec klientów, które dotyczą towarów lub usług, które zostały lub mają być dostarczone z Nierozliczonych zamówień.
  
  
  

[wstąpienie w pozostałe stosunki umowne]

Z zastrzeżeniem zgody udzielonej przez drugą stronę umowy zawartej przez R., Kupujący wstąpił w prawa i obowiązki Sprzedającego wynikające ze stosunków umownych i prawnych istniejących na Dzień Przejścia:

• umowa najmu z dnia 1 września 2004 r. dotycząca wynajmu Budynków zakładowych;
  

• umowa o świadczeniu pomocy serwisowej z dnia 1 września 2014 r. zawarta z P. S.A. dotycząca oprogramowania;
  

• umowy licencyjne i serwisowe z dnia 29 sierpnia 2014 r. dotyczące licencji;
  

• umowy licencyjna i serwisowa dotycząca licencji.
  
  
  

Na skutek zawarcia Umowy Kupujący przejął całą Działalność w zakresie produkcji maszyn produkcyjnych w oparciu o dotychczasowy majątek przedsiębiorstwa R. Jednocześnie, dotychczasowa działalność produkcyjna Sprzedającego po Dniu Przejścia przestała być możliwa. Z tego powodu, celem ukończenia realizacji niezrealizowanych zamówień, Sprzedający zlecił Kupującemu, jako podwykonawcy wykonanie Nierozliczonych zamówień.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, zgodnie z którym transakcję sprzedaży, której przedmiotem jest przedstawiony w stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawców, transakcję sprzedaży, której przedmiotem jest przedstawiony w stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Przedsiębiorstwo

Ponieważ zarówno przepisy ustawy o VAT jak i przepisy ustawy o CIT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, w celu określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” w ocenie Wnioskodawców, należy posłużyć się definicją z art. 55¹ KC. Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o CIT, ilekroć w ustawę jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Takie podejście znajduje potwierdzenie też m.in. w wyroku NSA z 28 listopada 2006r., I FSK 267/06 wskazującym, że „ponieważ ustawy podatkowe nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa” nieodzowne staje się zatem ustalenie tego pojęcia w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego”. Z definicji tej wynika, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej,

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwą przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarowi wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowi prawda autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W myśl art. 55² KC, czynność prawna mającą za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W ocenie Wnioskodawców, na podstawie powyższych przepisów należy uznać, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład stanowi niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych. Minimum to należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, mając na uwadze możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawców, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich, jako o zespole, a nie zbiorze pewnych przypadkowych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazane składniki materialnie i niematerialne mogły posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy wskazać, iż przedsiębiorstwem w rozumieniu KC jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Za „przedsiębiorstwo” nie można uznać każdego - przypadkowego - zbioru składników majątku należących do podatnika. Konieczne jest bowiem, aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespól, służący wykonywaniu określonej działalności (przeznaczony do prowadzenia określonej działalności gospodarczej jako przedsiębiorstwo).

Innymi słowy, dla ustalenia, czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi „przedsiębiorstwo”, najistotniejsze znaczenie ma okoliczność, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki dla nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedstawionym stanie faktycznym, zespół składników majątku będących przedmiotem sprzedaży na podstawie Umowy jest zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia Działalności produkcyjnej Sprzedającego, którą to Działalność Kupujący zakupił od Sprzedającego z zamiarem jej dalszej kontynuacji. W ramach Umowy Kupujący prowadzi działalność gospodarczą co najmniej w takim samym zakresie i charakterze co Sprzedający. W ramach zakupu nabytego zespołu składników majątku bez zmian pozostają funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami. Nabyte składniki majątku pozwalają Kupującemu na prowadzenie Działalności w sposób samodzielny.

Należy podkreślić, że po dokonaniu sprzedaży składników materialnych i niematerialnych majątku przedsiębiorstwa, Sprzedający nie posiada już składników majątkowych wystarczających do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotem transakcji sprzedaży była sprzedaż przedsiębiorstwa obejmująca wszystkie składniki majątku trwałego niezbędne do prowadzenia przez Sprzedającego dotychczasowej Działalności. Powyższe znajduje także potwierdzenie w treści Umowy, która definiując składniki podlegające sprzedaży w jej ramach wskazuje na katalog składników, które były wykorzystywane lub udostępnianie do celu prowadzenia Działalności.

Sprzedający w stosunku do otrzymywanych i niezakończonych na Dzień Przejścia Niezakończonych zamówień działa w oparciu o umowę na podwykonawstwo zawartą z Kupującym. Sprzedający nie dysponuje majątkiem trwałym i obrotowym, jak również personelem produkcyjnym, pozwalającym na zakończenie Niezakończonych zamówień.

W wyniku transakcji będącej przedmiotem Umowy Kupujący objął zespół składników majątkowych, który pozwolił mu na prowadzenie działalności gospodarczej w sposób samodzielny. Na podstawie Umowy zostały bowiem przekazane składniki majątku materialne i niematerialne takie jak: własność maszyn produkcyjnych, wyposażenie techniczno-biurowe, prawa do know-how czy umowa najmu Budynków zakładowych, a to oznacza wszelkie związane z prowadzeniem działalności składniki. Ponadto, zgodnie z art. 23¹ Kodeksu Pracy Kupujący wstąpił z Dniem Przejścia w prawa i obowiązki R. jako pracodawcy.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawców należy uznać, że w wyniku zawarcia Umowy Kupujący nabył przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC. Przedmiotem analizowanej transakcji niewątpliwie był zespół aktywów materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 55¹ KC, który jest na tyle zorganizowany, jako kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Innymi słowy, zakupione i wskazane w Umowie składniki majątku są powiązane ze sobą funkcjonalnie i posiadają faktyczną zdolność do niezależnego działania.

Zasadność argumentacji Wnioskodawców potwierdza także analiza następujących indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 sierpnia 2012 r. (IPPP2/443-569/12-2/DG) zgodził się z wnioskodawcą, że: „W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Kupujący nabywa, od Sprzedającego wszystkie składniki majątkowe wchodzące na dzień transakcji w skład Przedsiębiorstwa Sprzedającego (w tym umowy i wierzytelności), co więcej, Kupujący przejmuje też związane z funkcjonowaniem Przedsiębiorstwa zobowiązania Sprzedającego i przejmie jego pracowników - jak to opisano w stanie faktycznym. W oparciu o te elementy Sprzedający wykonuje obecnie swoją działalność gospodarczą. Nie ulega więc wątpliwości, że stanowią one zorganizowany zespół składników majątkowych zdolny samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Ponadto, w rezultacie zawarcia tejże umowy Kupujący będzie kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Sprzedającego, co także wskazuje, iż przedmiotem ww. umowy jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 października 2010 r. (IPPP1-443-701/10-6/IG0) stwierdził: „(...) składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 19 września 2016 r. IPPP2/4512-544/16-2/AM) zgodził się z wnioskodawcą, że: „Dla ustalenia, czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi „przedsiębiorstwo”, najistotniejsze znaczenie ma okoliczność, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki dla nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej. W zbywanym przedsiębiorstwie tym samym, powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej”.
  
  

Jednocześnie, na kwalifikację zbywanych aktywów jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55² KC nie powinny wpływać elementy wyłączone z transakcji. Art. 55² KC jednoznacznie dopuszcza możliwość dokonywania wyłączenia składników z transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo. Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa. Na podstawie komentarzy i podglądu doktryny w tym zakresie, przepis ten należy odczytywać jako dyspozytywny, który stwarza stronom możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

Zasadność argumentacji Wnioskodawców potwierdzona jest także w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 grudnia 2008 r. (IPPP1/443-1779/08-4/IZ) zwrócił uwagę, że: „Zgodnie z art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej”.
  
  

Podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z 17 października 2000 r. (I CKN 850/98) zauważył, że: „Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa (...) Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo”.

Wyłączenie zawarte w Umowie odnoszące się do składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale niewykorzystywanych lub udostępnianych przez Sprzedającego do celu prowadzenia działalności - innymi słowy zbytecznych z punktu widzenia Kupującego – zachowuje - swoje gospodarcze, a przy tym logiczne, uzasadnienie w przypadku transakcji, której celem jest prowadzenie działalności gospodarczej. Wyłączenie to, w żaden sposób nie spowodowało utraty funkcjonalności zespołu aktywów materialnych i niematerialnych zbywanych na podstawie Umowy.

Zdaniem Wnioskodawców zespół składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem transakcji wraz z przejęciem zakładu pracy stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55-55¹ Kodeksu cywilnego.

Podsumowując, na podstawie analizy stanu prawnego i oceny transakcji Wnioskodawcy wyrażają pogląd, iż opisany w stanie faktycznym zespół składników majątku trwałego i obrotowego w postaci wszystkich istotnych składników majątku Sprzedającego stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a w konsekwencji transakcja zbycia przedsiębiorstwa przez R. na rzecz Formeleon będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. l pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, startowi implementację art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. W myśl art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE - w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku VAT, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawców w celu ustalenia, czy do opisanej w stanie faktycznym transakcji będzie stosowany przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy ustalić, czy przenoszone aktywa stanowią przedsiębiorstwo. Zdaniem Wnioskodawców, transakcję sprzedaży, której przedmiotem jest przedstawiony w stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) poznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Za kwalifikacją zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwo przemawiają argumenty i wywody przedstawione w punkcie 1 uzasadnienia stanowiska Wnioskodawców.

Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawców, transakcję sprzedaży, której przedmiotem jest przedstawiony w stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie pytania nr 2 przedstawionego w złożonym wniosku dotyczącego skutków podatkowych dla Kupującego na gruncie ustawy podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.